نویسنده: admin

شامپو پریتیون زینک رفع پوسته ها و ریزش مو در بیماران پسوریازیس

شامپو پریتیون زینک دو درصد (Pyrithione Zinc) با اثر ضد میتوتیک خود موجب کاهش سرعت ساخت و تخریب (Turn over) سلول‌ های اپیدرم می‌ شود. همچنین، این دارو موجب توقف رشد باکتری‌ ها و قارچ‌ ها می‌ شود، و مشخص است که این اثر به درمان اثرات پسوریازیس و احتمالا ریزش موهای ناشی از آن کمک می کند. شامپو پیریتیون زینک ۲ درصد یک شامپوی ضد میکروبی و ضد قارچی برای کنترل شوره سر (پیتیریازیس کاپیتیس)، درماتیت سبورئیک و تینا ورسیکالر است.

موارد مصرف پریتیون زینک:

درمان شوره و پوسته ریزی، و درماتیت سبوره‌ای سر

عوارض جانبی:

موضعی: تحریک پوست

مقدار مصرف پریتیون زینک:

برای اطلاع از مقدار و نحوه مصرف دارو با پزشک مشورت کنید.

نکات قابل توصیه در مورد پریتیون زینک:

برای مصرف شامپو، ابتدا مو و پوست سر را با آب گرم خیس کنید و سپس مقدار کافی از شامپو را بر روی سر ریخته و ماساژ دهید تا ایجاد کف کند. پس از آن، پوست سر و مو را آبکشی کنید. شامپور را دوباره مصرف نمایید و سپس، پوست سر و مو را خوب آبکشی کنید.

از تماس شامپو با چشم خودداری نمایید. در صورت تماس اتفاقی شامپو با چشم، با آب چشم‌ها را خوب بشویید.

لوسیون را قبل از مصرف به خوبی تکان دهید.

اَشکال دارویی پریتیون زینک:

ظروف پلي اتيلني ۱۴۰ ميلي ليتري (داخل جعبه)

بررسی مقایسه‏‎‎‏ای اثر شامپوهای سولفور اس، پریتیون زینک ۲ درصد و سلنیوم سولفاید ۵/۲:

این پژوهش از نوع نیمه تجربی و بصورت کارآزمایی دوسوکور است و به منظور بررسی و مقایسه تاثیر شامپوی زینک ۲ درصد سلنیوم سولفاید ۵/۲ درصد و سولفور اس بر روی پوسته های سر در مراجعین به درمانگاه پوست بیمارستان رازی در شهر تهران انجام پذیرفته شده است. اهداف این پژوهش شامل تعیین برخی از مشخصه های فردی واحدهای مورد پژوهش، تعیین اثر سه شامپوی مذکور و مقایسه اثرات درمانی آنها بر روی پوسته های سر می باشد. جامعه این پژوهش را کلیه مراجعین به درمانگاه های پوست بیمارستان رازی تشکیل داده اند.

روش نمونه گیری اتفاقی و ابزار گردآوری داده ها پرسشنامه بوده که در سه مرحله ابتدای پژوهش کنترل اول و دوم مورد استفاده قرار گرفته است. منایج پژوهش نشان می دهد که هر سه شامپو موثر و تفاوت معنی داری با یکدیگر ندارند. شامپوهای مورد استفاده براریتم اثر نداشته ولی بر شوره سر، خارش، ریزش مو و تعداد مخمرهای پیتیروسپورم اووال موجود در پوسته های سر موثر بوده است. شامپو زینک پریتیون ۲ درصد نسبت به دو شامپوی دیگر در کلیه موارد اثر بیشتری داشته است. شامپوی سلنیوم سولفاید ۵/۲ درصد و سولفور اس بر شوره سر اثری یکسان و بر کاهش ریزش مو، خارش سر و کاهش تعداد مخمر پیتیروسپوروم اووال شامپوی سلنیوم سولفاید ۵/۲ درصد اثر بیشتری داشته است.

تاثیر آب و هوا بر آرتریت پسوریاتیک

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس بسیاری از افراد مبتلا به آرتریت باور دارند که آب‌ و هوا بر علائم بیماریشان تاثیر می‌گذارد، اما سوال مهم این است که آیا شواهد علمی هم نقش هوای گرم را در راستای تسکین آرتریت پسوریاتیک تایید می‌کنند؟ به‌طور کلی، فعالیت جسمانی به تسکین علائم آرتریت کمک می‌کند. بنابراین، افرادی که به درجات مختلفی از آرتریت پسوریاتیک مبتلا هستند، معمولا با فعالیت بدنی احساس می‌کنند که اوضاع بهتری دارند.

رابطه بین آرتریت پسوریاتیک و وضعیت آب‌هوایی:

در سال ۲۰۰۷ میلادی، یکی از مطالعات منتشرشده در American Journal of Medicine نشان داد که بیماران مبتلا به آرتریت با افزایش درد در ناحیه زانو همراه با کاهش دمای هوا مواجه می‌شوند. درحالی که محققان همواره گفته‌اند اثبات کردن وجود رابطه بین درد مفصلی و دمای هوا کاملا دشوار است، اما نتایج مطالعه ذکرشده از این ایده حمایت می‌کنند که تغییر در دمای هوا و فشار هوا می‌تواند علائم آرتریت را تحت تاثیر خودش قرار بدهد.

در سال ۲۰۱۴ میلادی، مطالعه مشابه دیگری در Journal of Pain نشان داد که تغییر در متغیرهای آب‌وهوایی (مانند رطوبت) می‌تواند بر درد لگن ناشی از آرتریت تاثیر بگذارد. حتی بنیاد آرتریت (The Arthritis Foundation) بعد از این نتایج، نوعی ابزار اینترنتی برای پیش‌بینی درد مفصلی براساس پیش‌بینی شرایط آب‌وهوایی طراحی کرد.

با این‌حال، ‌دکتر استیون ولاد (استاد دانشگاه تافتز و متخصص روماتولوژی در مرکز پزشکی تافتز) می‌گوید که هنوز هم بحث درباره رابطه بین آرتریت پسوریاتیک و وضعیت آب‌هوایی با شک و تردید همراه است. شرایط آب‌وهوایی و سیستم ایمنی بدن دکتر ولاد می‌گوید: «آرتریت پسوریاتیک، یکی از بیماری‌های سیستم ایمنی بدن است. بنابراین، هیچ دلیلی ندارد که انتظار داشته باشیم که تغییرات فصلی یا آب‌وهوایی بر دوره بیماری یا علائم بیماری تاثیر قابل توجهی بگذارند. درواقع،‌ هیچ مدرک علمی معتبری وجود ندارد که تاثیر جدی شرایط آب‌وهوایی را بر سیستم ایمنی بدن اثبات کند».

آفتاب می‌تواند علائم پسوریازیس را تسکین بدهد:

با این‌که دکتر ولاد، تاثیر آب‌وهوا بر آرتریت پسوریاتیک را زیر سوال می‌برد، ‌اما اذعان می‌کند که هوای آفتابی می‌تواند به تسکین بیماری پسوریازیس در این بیماران کمک کند. درواقع، هوای گرم‌تر معمولا با رطوبت بیشتری همراه است و همین افزایش رطوبت به تسکین مشکلات ناشی از پسوریازیس کمک می‌کند. به‌گفته این متخصص، «آفتاب می‌تواند علائم پسوریازیس را تسکین بدهد و بسیاری از افراد مبتلا به این بیماری هم بهبودی وضعیت پوست خودشان را به‌خاطر وجود نور آفتاب گزارش کرده‌اند. با وجود تمام این نکات، هنوز روشن نیست که آیا آفتاب به تسکین علائم آرتریت هم کمک می‌کند یا خیر».

آنچه مطالعات نشان می‌دهند در سال ۲۰۰۲ میلادی، گزارشی از مطالعه محققان نوروژی در Journal of the American Academy of Dermatology منتشر شد که نتایج مهمی را نشان می‌داد. براساس این گزارش، بیمارانی که از درمان به‌وسیله آب‌وهوا (climate therapy) کمک می‌گیرند (مانند قرار گرفتن در شرایط آب‌وهوایی گرم‌تر و تماس بیشتر با نور آفتاب)، بهبودی در علائم پسوریازیس را تجربه می‌کنند ولی دردهای ناشی از آرتریت پسوریاتیک در آنان کاهش قابل توجهی نمی‌یابد.

مطالعه دیگری در سال ۲۰۱۲ میلادی و منتشرشده در Annals of the Rheumatic Diseases نشان می‌دهد که تغییرات فصلی بین زمستان و تابستان، فعالیت بیماری را در افراد مبتلا به آرتریت پسوریاتیک تحت تاثیر قرار نمی‌دهد.

فواید آب‌وهوای گرم با این‌که مدرک علمی معتبری وجود ندارد که ارتباط مستقیم بین شرایط آب‌وهوایی و آرتریت پسوریاتیک را اثبات کند، اما دکتر روزالین جورج (متخصص پوست و مو) هنوز هم باور دارد که هوای گرم‌تر می‌تواند برای این بیماران مفید باشد. به‌گفته این متخصص، «درواقع هیچ کدام از مطالعات رسمی نشان نمی‌دهند که هوای گرم‌تر به آرتریت پسوریاتیک کمک می‌کند. با این‌حال، من هرگز از این موضع پایین نمی‌آیم که آب‌وهوای بهتر می‌تواند این بیماران را به فعالیت بیشتر تشویق کند و دقیقا همین مساله هم می‌تواند بعضی از علائم آرتریت پسوریاتیک را تسکین بدهد.

دکتر ولاد هم می‌گوید: «به‌طور کلی، فعالیت جسمانی به تسکین علائم آرتریت کمک می‌کند. بنابراین، افرادی که به درجات مختلفی از آرتریت پسوریاتیک مبتلا هستند، معمولا با فعالیت بدنی احساس می‌کنند که اوضاع بهتری دارند».

مصرف کپسول اترتینت (ETRETINATE) برای مقابله با پسوریازیس مقاوم

کپسول اترتینت (ETRETINATE) با نام تجاری Tegison از گروه دارویی رتینوئیدها بوده که برای مقابله با پسوریازیس مقاوم کاربرد دارد. رتینوئیدها مشتقات ویتامین A و شامل acitrctin, etretinate و isotretinoin می‌ باشند. ایزوترتینوئین به علت اثرات کمتر جهت پسوریازیس تایید نشده است. اثرات اترتینت از آسیترتین جهت درمان پسوریازیس بیشتر است ولی به علت عوارض بیشتر اترتینت اکثر مطالعات اخیر بر روی آسیترتین می‌ باشد. رتینوئیدها، بر روی فعالیت میتوزی و (تمایز) differentiation کراتینوسیت و کاهش مهاجرت نوتروفیل‌ ها به داخل اپیدرم، اثر دارد.

شکل دارویی:

کپسول ۱۰ و ۲۵ میلی گرمی

مصرف در حاملگی: گروه x

موارد مصرف:

پسوریازیس مقاوم

میزان مصرف:

۱ میلی گرم به ازای هر کیلوگرم در روز و در انواع شدید میزان دارو افزایش یابد.

موارد منع مصرف:

حساسیت شدید دارویی، زنان حامله و کودکان

عوارض جانبی مهم:

درد شکم، تهوع، خارش، خشکی بینی، پوسته ریزی، افزایش حساسیت به نور، هپاتیت، اختلالات چشمی، سرگیجه، اضطراب، عفونت گوش، تب، خشکی دهان.

توجهات پزشکی- پرستاری:

نباید همزمان داروی حاوی الکل یا ترکیبات ضد عرق را تجویز نمود. اثر پلاسمایی افزایش تری گلسیرید در این دارو افزایش می یابد.

آموزش بیمار- خانواده:

هرگونه مشکلات بینایی در حین درمان پزشک اطلاع داده شود.

به بیمار آموزش دهید دارو را با غذا و شیر ( چرب) مصرف کند.

بیمار نباید در طول درمان و چند سال پس از آن خون اهداء کند.

به علت اختلال در چشم، از رانندگی اجتناب شود.

شرایط نگهداری:

در دمای معمولی اتاق نگهداری شود.

بیماری پسوریازیس با این ۷ غذا تشدید می شود

افرادی که مبتلا به عارضه پسوریازیس هستند بهتر است نسبت به خورد و خوراک خود بیشتر دقت کنند تا از شدت یافتن بیماری خود پیشگیری کنند این عارضه پوستی با مصرف پیتزای منجمد، بادمجان، شیرینی جات، گوشت قرمز و نان سفید و بسیاری موادغذایی دیگر شدت می یابد که مبتلایان باید از مصرف ان ها پرهیز کنند برنامه غذایی متناسب با بیماری خود تنظیم کنند.

در بیماری پسوریازیس چه اتفاقی می‌افتد:

پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است که در این بیماری، سرعت رشد سلول های جدید پوست به قدری زیاد است که بدن نمی تواند سلوهای قدیمی را با همان سرعت دور بریزد. بنابراین قسمت هایی از پوست، برآمده و ملتهب و قرمز می شود. اگرچه پزشکان برای درمان این بیماری از ترکیبی از داروهای خوراکی و موضعی استفاده می کنند ولی این درمان ها تا زمانی که شما سبک زندگی خود را تغییر ندهید کافی نخواهد بود!

مواد غذایی سبب تشدید علائم پسوریازیس می شوند:

استرس، هوای سرد و برخی مواد غذایی سبب تشدید علائم این بیماری می شوند که در زیر به برخی از آن ها اشاره می کنیم:

۱- شیرینی جات
قطعاً بین افزایش وزن و پسوریازیس، ارتباط مستقیم وجود دارد. مولکول های خاصی از سلول های چربی ترشح می شوند که سبب تشدید پسوریازیس می شوند. نوشابه، شیرینی ها و مواد غذایی حاوی قند بالا از آنجا که سبب افزایش وزن می شوند سبب شدت بیماری نیز می گردند. بنابراین با مدیریت وزن خود می توانید شدت بیماری را کاهش دهید.

۲- گوشت قرمز
مواد غذایی حاوی اسیدهای چرب اشباع مانند گوشت قرمز، کره، خامه و پنیرهای خامه ای به دلیل خاصیت التهابی سبب تشدید پسوریازیس می شوند. به جای این مواد غذایی سعی کنید از ماهی های چرب مانند سالمون و ساردین، گردو و دانه های روغنی مانند کنجد استفاده کنید که حاوی اسیدهای چرب امگا ۳ هستند که خاصیت ضدالتهابی دارند.

۳- نان سفید
پسوریازیس یکی دیگر از بیماری هایی است با مصرف پروتئین گندم یعنی گلوتن، شدت می یابد. با متخصص تغذیه خود در مورد تبعیت از یک رژیم فاقد گلوتن حداقل به مدت یک هفته مشورت کنید تا متوجه شوید که این رژیم روی شما اثر دارد یا خیر. در هرصورت از مصرف غلات فرآوری شده مانند نان سفید پرهیز کنید.

۴- پیتزای منجمد
مواد غذایی آماده منجمد که فقط با گذاشتن در مایکروویو آماده مصرف می شوند به شدت فرآوری شده اند و التهاب زا هستند. و یا حتی شیرینی جات صبحانه ای که در توستر قرار می دهید به دلیل اینکه حاوی قندهای تصفیه شده و آرد هستند سبب تشدید پسوریازیس می شوند.

۵- بادمجان
گروهی از سبزیجات مانند بادمجان، گوجه فرنگی، فلفل و سیب زمینی به دلیل خاصیت التهابی در برخی افراد سبب تشدید بیماری می شوند و بهتر است با عدم مصرف دوره ای آن ها، امتحان کنید تا ببینید این مواد برای شما هم مشکل زا هستند یا خیر.

۶- بستنی
یک برنامه غذایی سالم که در آن مصرف بستنی و شیرینی جات محدود است، بهترین رژیم برای مبتلایان به پسوریازیس است.

۷- آبجو
نوشیدنی های الکلی با گشادکردن عروق به مواد التهاب زای بیشتری اجازه ورود به پوست می دهند. بنابراین مصرف آن ها را به یک لیوان در روز محدود کنید.

علایم و نشانه ها و درمان پسوریازیس تناسلی

پسوریازیس تناسلی یکی از ناراحت کننده ترین اشکال بیماری پسوریازیس است. چون ناحیه تناسلی پوست بسیار حساسی دارد به همین خاطر حتی کوچکترین ضایعات نیز ممکن است مشکلات فراوان ایجاد کند. پسوریازیس معکوس رایج ترین نوع پسوریازیس موجود در کشاله ران و ناحیه تناسلی است. فردی که به پسوریازیس معکوس مبتلا می شود، معمولا لکه های صاف، خشک و قرمز بر روی پوست خود خواهد داشت. پسوریازیس معکوس است که اغلب دردناک تر از انواع دیگر پسوریازیس است موجب می شود منطقه مبتلا درد و خارش زیادی داشته باشد. در ادامه مطلب به علایم و نشانه ها و درمان پسوریازیس تناسلی می پردازیم.

علائم پسوریازیس تناسلی:

پسوریازیس یک بیماری پوستی خودایمنی می باشد. این بیماری با ایجاد برجستگی، قرمزی و فلس بر روی سطح پوست خود را نشان می دهد. این وضعیت می تواند در هر جای از بدن، از جمله ناحیه تناسلی رخ دهد. در این صورت به آن پسوریازیس تناسلی گفته خواهد شد. شدت این ضایعات پوستی نیز در افراد مختلف متفاوت است.

مناطق مختلف ناحیه تناسلی ممکن است تحت تاثیر پسوریازیس قرار بگیرند. این مناطق عبارتند از:

برجستگی عانه (پوبیس): منطقه بالای اندام تناسلی مردان و زنان

بالای ران: پسوریازیس متشکل از تکه های کوچک و گرد بسیاری است که قرمز و پوسته پوسته می باشند. پسوریازیس در این مناطق به راحتی تحریک می شود. به ویژه در آن دسته از افرادی که هنگام راه رفتن ران هایشان به هم تماس دارد.

چین بین ران و کشاله ران: پسوریازیس در چین بین ران و کشاله ران پوسته پوسته ایجاد نمی کند و ضایعاتش قرمز مایل به سفید است. پوست این ناحیه ممکن است شکاف یا ترک خورده شود.

کسانی که اضافه وزن دارند یا ورزش می کنند ممکن است به عفونتی مبتلا شوند که شبیه به یک عفونت قارچی روی پوست است. این عفونت نباید با پسوریازیس اشتباه گرفته شود.
پسوریازیس تناسلی می تواند هم در مردان و هم در زنان ایجاد شود. یعنی مخصوص جنسیت خاصی نیست. اما شکل ظاهری ضایعات ایجاد شده در آن ها می تواند به ترتیب زیر متفاوت باشد.

ضایعات پسوریازیس فرج معمولا دارای ظاهر صاف است و قرمزی غیر پوسته پوسته دارد. خاراندن منطقه می تواند باعث عفونت و ایجاد خشکی شده که هر دو این عوامل در ضخیم شدن پوست و خارش بیشتر نقش دارند. پسوریازیس تناسلی در زنان معمولا بر روی پوست بیرونی واژن تاثیر می گذارد. در اغلب موارد، پسوریازیس به غشاهای مخاطی واژن سرایت نمی کند.

پسوریازیس آلت تناسلی مردان ممکن است تکه های بسیار زیاد، کوچک و قرمزی را بر روی سر آلت و یا منطقه استوانه ای شکل آن ایجاد کند. پوست این ناحیه ممکن است پوسته پوسته داشته باشد یا صاف و براق باشد.

علاوه بر نواحی تناسلی، این بیماری می تواند مقعد و پوست اطراف آن را نیز دست خوش تغییر کند. پسوریازیس در نزدیکی مقعد قرمزی بدون پوسته پوسته ایجاد کرده و معمولا فرد در معرض ابتلا، خارش نیز دارد. علائم این بیماری روی مقعد می تواند با عفونت مخمر، خارش هموروئیدی، و هجوم کرمک اشتباه گرفته شود.

در صورت وجود هر کدام از بیماری های ذکر شده در بالا، درمان پسوریازیس پیچیده می شود. معاینه رکتوم و کشت میکروبی پوست می تواند به تشخیص این بیماری ها و ایجاد افتراق بین آن ها و پسوریازیس کمک کند. پسوریازیس در چین باسن نیز قرمزی بدون پوسته پوسته و یا قرمز با فلس بسیار زیاد ایجاد می کند.

درمان و بهداشت جنسی:

درمان پسوریازیس تناسلی در برخی موارد دشوار است. اما به طور معمول این بیماری به خوبی به اغلب گزینه های درمان پاسخ می دهد. پوست ناحیه تناسلی بسیار نازک و حساس است. بنابراین افراد مبتلا به پسوریازیس تناسلی باید مراقبت های ویژه ای را با توجه به گزینه های درمانی آن مد نظر داشته باشند. افراد باید از کرم های موضعی برای جلوگیری از نازک تر شدن پوست و ایجاد ترک های صورتی بر روی آن استفاده کنند.

از بین بردن خارش و ناراحتی ناشی از این بیماری ساده است. اما درمان ضایعات سخت تر می باشد. در گام اول منطقه آسیب دیده باید مرطوب نگه داشته شده و از درمان های موضعی یا نور فرا بنفش (UV) استفاده شود.

به طور کلی درمان های  پسوریازیس تناسلی عبارتند از:داروهای موضعی: کورتیکواستروئیدها ضعیف برای درمان این بیماری در ناحیه تناسلی استفاده می شود. استفاده طولانی مدت از کورتیکواستروئیدهای موضعی می تواند موجب نازک شدن دائمی پوست شده و ترک هایی شبیه به ترک های زایمان ایجاد کند. استفاده از مرطوب کننده می تواند در حفظ رطوبت این منطقه مفید باشد. در هنگام خرید مرطوب کننده دقت کنید که عطر و رایحه نداشته باشد. عطر و رایحه کرم می تواند باعث خشکی و سوزش بیشتر شود. کرم و پماد ویتامین D احتمال تحریک را کمتر می کند.

نوردرمانی با UV:  در شرایط خاص برای درمان پسوریازیس دستگاه تناسلی از نوردرمانی استفاده می شود. فقط باید دقت شود که شدت نور استفاده شده برای درمان پسوریازیس تناسلی باید کمتر از شدت نوری باشد که برای درمان پسوریازیس در سایر نقاط بدن استفاده می شود. نور بیش از حد می تواند پوست ناحیه تناسلی را بسوزاند. ضمن این که استفاده از نرم کننده و مرطوب کننده می تواند مانند یک لایه محافظ بوده و مانع کاهش آب پوست شود.

مهار کننده های نورین: تاکرولیموس و پیمکرولیموس در درمان پسوریازیس دستگاه تناسلی مفید هستند و عوارض جانبی مانند نازک شدن پوست را ایجاد نمی کنند. گرچه آنها می توانند، باعث ایجاد احساس ناراحت کننده سوزش شده و عفونت های جنسی مانند تبخال یا زگیل های ویروسی را مجددا فعال کنند.

در برخی موارد، پزشکان داروی خوراکی تجویز می کنند. داروهای پسوریازیس تناسلی می تواند عوارض جانبی مانند موارد زیر داشته باشند:

تحریک

سردرد

بی خوابی

تب

اسهال

فرد مبتلا به پسوریازیس تناسلی باید هر گونه علائمی که بعد از مصرف دارو احساس می کند را به پزشک اطلاع دهد. این کار نه تنها برای اطمینان از مناسب بودن درمان است بلکه برای رد بیماری های دیگر از جمله بیماری های مقاربتی مفید است.

پسوریازیس تناسلی ممکن است بعد از ایجاد اصطکاک در طول مقاربت جنسی بدتر شود. تماس با مواد محرک خاص نیز ممکن است به شعله ور شدن آن کمک کند.

این محرک عبارتند از:

ادرار

مدفوع

لباس تنگ

سلامت جنسی:

استفاده از کاندوم در حین مقاربت، برای کاهش ناراحتی بالقوه موثر است. این پوشش همچنین یک مانع برای جلوگیری از برخورد پوست به پوست و مایع به پوست، که باعث کاهش تحریک بیشتر می شود، محسوب خواهد شد. پس از مقاربت، افراد مبتلا به پسوریازیس تناسلی باید منطقه تناسلی را پاک کرده و اگر داروی موضعی قبل از رابطه جنسی استفاده کرده اند، مجددا آن را شارژ کنند.

از آن جا که سوزش بعد از رابطه جنسی در این افراد شایع است، بنابراین پیشنهاد می شود که صادقانه مشکل خود را با شریک زندگیتان مطرح کنید. این را در نظر داشته باشید که پسوریازیس تناسلی از طریق تماس پوست به پوست منتقل نمی شود.

حسگر جدید RSOM کمک به تشخیص و درمان بهتر پسوریازیس

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس و به نقل از Nature Biomedical Engineering، پزشکان معمولا بیماری التهابی پوست “پسوریازیس” (psoriasis) را با چشمانشان معاینه می کنند و این  شیوه آنچه در بخش عمقی‌تر پوست رُخ می‌ دهد را آشکار نمی‌ کند. حسگر جدیدی به نام (raster-scan optoacoustic mesoscopy (RSOM توسط دانشمندان “مرکز هلمهولتز” (Helmholtz Zentrum München) و دانشگاه صنعتی مونیخ ساخته شده است. در آزمایش‌ های صورت گرفته بر روی بیماران مبتلا به پسوریازیس، سامانه RSOM به دانشمندان امکان تعیین ضخامت پوست اشخاص، تراکم مویرگی، تعداد رگ‌های خونی و حجم کلی خون موجود در پوست را داد.

حسگر جدید RSOM کمک به تشخیص بهتر پسوریازیس:

پسوریازیس (صدفک یا داءالصدف) بیماری پوستی مزمن خودایمنی است؛ این بیماری هنگامی رخ می‌ دهد که سیستم ایمنی بدن سیگنال‌ های اشتباه می‌ فرستد. این سیگنال‌ ها باعث افزایش سرعت چرخه رشد سلول‌ های پوست و در نتیجه افزایش بیش از حد سلول‌ های این عضو از بدن می‌ شود.

این فناوری مجهز به پالس‌های لیزری ضعیفی است که برای حرارت دادن جزئی بافت تحت معاینه به کار می‌ روند. حرارت دادن موجب انبساط لحظه‌ای بافت می‌ شود و چنین شرایطی به نوبه خود باعث تولید امواج فراصوت می‌شود.

حسگر جدید قادر به شناسایی این امواج است و با تحلیل آن‌ها تصویر با وضوح بالایی از آنچه زیر پوست رخ می‌ دهد، ارائه می‌ دهد. یکی از ویژگی‌ های مهم این حسگر آن است که بیماران را در معرض تشعشات مضر قرار نمی‌ دهد.

در آزمایش‌های صورت گرفته بر روی بیماران مبتلا به پسوریازیس، سامانه RSOM به دانشمندان امکان تعیین ضخامت پوست اشخاص، تراکم مویرگی، تعداد رگ‌ های خونی و حجم کلی خون موجود در پوست را داد.

وجود چنین فناوری تصمیم‌گیری‌ جهت درمان بیماران را برای پزشکان آسان‌تر خواهد کرد. همچنین می‌توان از آن برای بررسی بیماری‌ های دیگر مانند سرطان پوست و دیابت استفاده کرد.

جزئیات حسگر ابداعی در Nature Biomedical Engineering قابل مشاهده است.

ژن HLA بزرگ‌ترین علامت ژنتیکی در بروز بیماری پسوریازیس

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس به نقل از “انجمن جهانی پسوریازیس” یک مطالعه جدید بر روی ساختار ژنتیکی این بیماری که در دانشگاه میشیگان به سرپرستی آقای الدر انجام‌ شده است آزمون های گسترده‌ای بر روی فراوانی و تنوع ژنتیک افراد مبتلا به این بیماری را انجام داده است. آن‌ها داده‌ ها را در هشت گروه مختلف که بیش از ۳۹۰۰۰ بودند را مورد آزمون قرار دادند. این آزمون تاکنون بزرگ‌ترین آزمون ازنظر تعداد نمونه بوده است.

ژن HLA و بروز پسوریازیس:

در مطالعه این بیماری ژن‌ هایی مثل IL-۲۳ و HLA موردتوجه قرار گرفتند. ژن HLA بزرگترین علامت ژنتیکی این بیماری بوده است. به گفته دکتر الدر ما از طریق مرکز عصبی سیستم ایمنی بدن فهمیدیم که این ساختار پیچیده‌تر از چیزی که فکر می‌ کردیم است. در واقع این قسمت از ژن‌ها هفت علائم مختلف از بیماری پسوریازیس را در خود نشان می‌ دهند اما حتی این تحقیق نیز داده‌های موردنیاز برای تعیین نوع ژنتیکی این بیماری مشخص نکرده است. الدر می‌گوید ما هنوز نیمی از دلایل ژنتیکی مربوط به بروز این بیماری را پیدا نکرده‌ایم. و در ادامه باید تحقیقات و گسترده‌ای در مورد ژن‌ های خاص این بیماری انجام شود.

پسوریازیس و عملکرد آن:

یکی از بیماری‌ های پوستی مربوط به ایمنی بدن که باعث بروز علائم قرمز و پوسته‌ پوسته شدن سطح پوست می‌ شود بیماری پسوریازیس است که هنوز یک یا دو درصد از جمعیتی که به آن مبتلا هستند در نگرانی چرایی بروز آن به سر می‌ برند.

پسوریازیس (بیماری پوستی صدف) بیماری مزمنی است که طی آن، سیستم ایمنی بدن با فرستادن سیگنال‌ های اشتباه به سلول‌ های پوست، موجب رشد بیش از حد آن‌ها می‌ شود. به طوری که سلول‌ های جدید پوست، در طی چند روز (به‌جای چند هفته) رشد می‌ کنند. بدن، این سلول‌ های اضافی پوست را از بین نمی‌برد. بلکه سلول‌ های اضافی در سطح پوست تجمع می‌ یابند و لکه‌های پسوریازیس را تشکیل می‌ دهند.

پسوریازیس ممکن است مسری به نظر برسد، اما در واقع چنین نیست. پسوریازیس از طریق تماس با فرد مبتلا منتقل نمی‌ شود. یک فرد برای ابتلا به پسوریازیس باید ژن‌ های عامل آن را از طریق وراثت در بدن خود داشته باشد.

کم کردن التهابات پسوریازیس با مصرف موضعی روغن بادام

برای از بین بردن التهاب ناشی از اگزما و یا بیماری پسوریازیس هم می‌ توانید از روغن بادام کمک بگیرید، در اثر این بیماری پوست دچار خارش، سوزش و قرمزی می‌ شود، اما می‌ توانید با استفاده از آغشته کردن محل عارضه به روغن بادام التهاب آن را کم کنید.

مصرف روغن بادام در بیماران پسوریازیس:

روغن بادام یکی از شاه کلیدهای طب سنتی در درمان بیماری‌ ها بوده و مصرف آن از دیرباز در کشورها و فرهنگ‌ های مختلف رواج داشته است. روغن بادام سرشار از ویتامین E، اسیدهای چرب اشباع نشده، پروتئین، پتاسیم و روی است و به دو شکل روغن بادام شیرین و تلخ وجود دارد. ویتامین E موجود در این روغن می‌ تواند پوست را از آسیب اشعه UV خورشید مصون نگه دارد و نیز از ایجاد چین و چروک‌ های پوستی در اثر استرس و بالا رفتن سن بکاهد.

به گفته فولر، زینک موجود در روغن بادام آن را به یک ماده ایده آل برای تسکین راش های پوستی، از جمله پسوریازس و اگزما تبدیل می کند. او می گوید: بدن ما برای سرعت بخشیدن به زمان ترمیم به زینک وابسته است.

یک مطالعه در سال ۲۰۱۰ نشان می دهد که روغن بادام دارای خواص آنتی اکسیدانی، ضدالتهابی، تقویت کننده سیستم ایمنی و کاهندگی اثر زخم است. برای استفاده از این روغن به تنهایی، چند قطره از آن را بین کف دستهایتان بمالید تا گرم شود و سپس به آرامی روی پوست، ماساژ دهید.

روغن بادام و دردهای عضلانی:

برای استفاده از روغن بادام شیرین به عنوان ماده تسکین دهنده درد عضلات مقداری از این روغن را روی حرارت ملایم قرارداده تا گرم شود، سپس موضع آسیب دیده را که درد می‌ کند با مقداری از روغن پوشش دهید. در همین زمان یک حوله نسبتاً ضخیم را روی یک کاسه آب جوش قرار دهید تا گرم شود و آن را روی بدن و در محل روغن بادام قرار دهید تا به تدریج اثر درمانی بر روی عضلات ایجاد شود. ‌می‌ توانید این کار را هر روز به مدت نیم ساعت بر روی موضع آسیب دیده انجام دهید و تنها پس از چند روز از انجام آن کاهش درد و التهاب را در بدن خود مشاهده کنید.

روغن بادام و جلوگیری از پوسته ریزی:

ما معمولا تا زمانیکه پوست سرمان شروع به خارش و پوسته دادن نکند، به فکر آن نیستیم و پس از آن نیز به سراغ شامپوی ضدشوره می رویم. جیمز می گوید: به یاد داشته باشید که پوست سر نیز نیاز به تغذیه دارد. برای جلوگیری یا درمان پوسته ریزی، او توصیه می کند چند قطره روغن بادام شیرین را شبها بطور مستقیم روی پوست سر بمالید.

این کار نه تنها التهاب پوست سر را تسکین و کاهش می دهد و پوسته های خشک را نرم می کند بلکه سلامت و رشد موهای شما را نیز بهبود می بخشد (بخصوص اگر شما دچار کمبود جزئی روی یا منیزیم باشید هر دوی اینها برای سلامت مو مهم هستند). آنقدر ماساژ دهید تا روغن جذب شود و اجازه دهید تمام شب روی سرتان بماند. جیمز می گوید: شما بعنوان یک درمان شبانه یا هفتگی، فقط به چند قطره از این روغن نیاز خواهید داشت. اگر با یک محصول که مخصوص سلامت پوست سر فرموله شده، احساس راحتی بیشتری می کنید، محصولی که حاوی روغن بادام است را خریداری نمایید.