نویسنده: admin

عرق تاجریزی مفید برای پسوریازیس یا بیماری صدفی است

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، گیاه تاجریزی با نام علمی (Solanum nigrum) است که در بیشتر مناطق ایران دیده می‌ شود. به گفته بوعلی سینا در کتاب ارزشمند خود (قانون در طبع) طبیعت تاج‌ریزی، بسیارسرد و خشک بوده که عرق و جوشانده آن مفید برای پسوریازیس یا بیماری صدفی است.

مشخصات‏ گیاه تاجریزی:

تاج‏ریزى سیاه، گیاهى است علفى، یکساله، کوتاه، بلندى آن کمتر از نیم متر است. برگهاى تاجریزی سبز تیره، بیضی شکل، کامل، نوک‏ تیز، کناره‏هاى برگ داراى دندانه‏ هاى درشت با دمبرگ بلند به ساقه متصل است. گلهاى تاجریزی سفید است و در طول تابستان ظاهر می شود. میوه تاجریزی کروى و در ابعاد و شبیه آلوبالوى کوچک ابتدا سبز است ولى پس از رسیدن سیاه ‏رنگ می شود. تاجریزی داراى دم کوتاه که در بن میوه به شکل پنج‏ گوشه سبزى شبیه بن بادنجان دیده می شود.

تاجریزی در اروپا و آسیا در هندوستان و بعضى نقاط آمریکاى شمالى به‏ طور خودرو می روید. در ایران در گرگان، بندر گز، در مازندران در بابل، تمیشان، دره هراز، بین علی آباد و زردبن در ارتفاعات ۷۰۰ مترى، در آمل بین ایستگاه زیراب و شیرگاه، درّه چالوس در گیلان، لاهیجان، جنوب هشت پر در آذربایجان در فارس در حسن‏ آباد در ۴۰ کیلومترى شیراز و سیستان دیده می شود.

خواص تاجریزی در کتاب بوعلی سینا:

عرق تاجریزی درمان کننده اگزما و ناراحتی های پوستی است؛

عرق تاجریزی مفید برای پسوریازیس یا بیماری صدفی است؛

عرق تاجریزی ضد اسپاسم بوده و درد های عصبی را تسکین می دهد؛

عرق تاجریزی برای معده درد مفید است؛

عرق تاجریزی رافع لختگی خون است؛

عرق تاجریزی برطرف کننده جوش است؛

عرق تاجریزی درمان کننده سودا است؛

طبیعت عرق تاجریزی سرد و خشک است؛

ترکیبات شیمیایی گیاه تاجریزی:

در گیاه و در میوه‏ هاى تاجریزی آلکالوئید سولانین‏ و ساپونین‏ وجود دارد نمونه‏اى از گیاه تاجریزی که در آذربایجان روییده، مورد تجزیه قرار گرفته است از تاجریزی ۰۴/ ۰ درصد آلکالوئید سولانین و ۱/۸ درصد گلیکوزید جدا شده است. در تجزیه دیگرى از گیاه تاجریزی آلکالوئیدى به نام سولامارجین‏ جدا شده است. در میوه تاجریزی در حدود ۴/ ۴ درصد و در تخم تاجریزی در حدود ۲۲/ ۱۸ درصد روغن یافت می شود .

در گزارش بررسی هاى دیگرى آمده است که در گیاه تاجریزی سولانین و ساپونین و روغن شامل دی هایدروکسى ستئاریک اسید و لینولئیک اسید و اولئیک اسید . و تتراهایدوکسى ستئاریک اسید و پالمیتیک اسید و استئاریک اسید وجود دارد. در بررسی هایى که در مورد حدود سمیت گیاه تاجریزی به عمل آمده، مقدارى از گیاه مخلوط با علوفه به گوسفند داده شده است و هیچ‏گونه مسمومیتى نشان داده نشده است. معمولا از برگ و سرشاخه‏ هاى گلدار گیاه و تخم تاجریزی به عنوان دارو در طب سنتى استفاده می شود.

نحوه مصرف:

برای بهره‌برداری از این گیاه، مصرف روزانه سه‌ مرتبه از دو تا چهار گرم خشک شده آن به‌ صورت دم‌كرده، توصیه شده است.

همچنین مصرف روزانه عرق تاجریزی نیز می تواند مورد استفاده قرار گیرد.

احتیاط:

به علت وجود ماده سمی سولانین در برگ‌ ها و سرشاخه‌ های گُل‌دار این گیاه، مصرف آن باید به مقدار كم و در بازه زمانی كوتاهی صورت گیرد؛ لذا در مصرف بیش از حد مجاز آن باید جانب احتیاط را مراعات كرد.

مصرف موضعی روغن بذر هویج برای پسوریازیس مفید و ارزشمند است

هویج یکی از شناخته شده ترین سبزیجات سرشار از مواد مغذی است، سرشار از ویتامین A و محتویات بهبود دهنده سلامت و جوان کننده است. روغن بذر هویج نیز برای پسوریازیس فوق العاده ارزشمند و مفید است و نباید با روغن هویج له شده اشتباه گرفته شود. روغن تخم هویج معمولا در آروماتراپی مراقبت از پوست استفاده می شود و به راحتی می تواند وارد انواع لوسیون ها و کرم های مرطوب کننده شود، مخصوصا آنهایی که مخصوص پوست حساس دور چشم و پوست های آسیب دیده هستند. این روغن، تاثیری فوق العاده روی پوست شل دارد و می تواند تا حدودی خاصیت ارتجاعی آن را نیز بازگرداند. این روغن همچنین تاثیر التیام بخشی روی مشکلات پوستی نظیر درماتیت، اگزما و پسوریازیس دارد. از آن برای کاهش ورم استفاده می کنند و می تواند به خارج شدن سموم از بدن کمک می کند.

روغن بذر هویج:

روغن بذر هویج ارزش بالائی در مراقبت های پوستی دارد. این روغن در کرم ها به جهت تغذیه، لطافت، بازسازی و جوانسازی پوست استفاده می شود و به شکل مشهودی قوام،الاستیسیته و سلامت عمومی  پوست را تثبیت می کند. ادعا شده است که این روغن روند پوسته ریزی های پوستی را کند می کند. روغن بذر هویج تسکین دهنده بوده و برای پوست های ملتهب اگزما و پسوریازیس مناسب است همچنین این روغن به جهت اثر محافظتی در برابر اشعه های مضر آفتاب یک روغن خوب پایه برای کسانی است که وقتشان را در بیرون از خانه صرف می کنند.

مواد تشکیل دهنده:

روغن بذر هویج خاصیت آنتی اکسیدانی بالائی دارد، مواد مؤثره آن شامل موارد زیر است :

استرول ها:

کمپسترول (۶/۱۹ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم)

استیگمسترول (۴/۵۸ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم )

بتا سیتوسترول (۱۶۷ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم)

بتاکاروتن (۱۸۲/۰ میلی گرم در هر ۱۰۰ گرم)

ویتامین آ از کاروتن (۳۰۰واحد در هر ۱۰۰ گرم)

اسید های چرب:

استئاریک (۶/۰ درصد وزنی)

پالمتیک (۳/۳ درصد وزنی)

اولئیک اسید (امگا ۹- ۴/۶۸ درصد وزنی)

لینولئیک اسید ( امگا ۶-۸/۱۰ درصد وزنی)

لینولنیک اسید ( امگا ۳ -۲/۰ درصد وزنی)

اثرات موثر روغن بذر هویج:

ویتامین های A و E موجود در روغن هویج، مرطوب کننده های پوست هستند. در نتیجه، با استفاده از روغن هویج، پوست و مویی سالم خواهیم داشت.

روغن هویج، پوست های آسیب دیده را ترمیم می کند. به عنوان مثال، پوست هایی که دچار اگزما، پسوریازیس، بریدگی و زخم شده اند با این روغن بهبود می یابد.

روغن هویج، از مو و پوست در مقابل اثرات مخرب آب و هوا، آلودگی هوا، گرد و غبار، نور خورشید و انواع مواد شیمیایی محافظت می کند.

روغن هویج، گردش خون را بهبود بخشیده و موجب تحریک رشد مو می گردد.

روغن هویج، تقویت کننده و نرم کننده مو محسوب می شود.

روغن هویج، علایم پیری را از بین می برد.

روغن هویج، برای انواع پوست مفید بوده و رطوبت پوست را به تعادل می رساند.

روغن هویج، سموم پوست را از بین برده و بدین طریق، آن را بهبود می بخشد.

روغن هویج، یکی از بهترین روغن ها برای پوست صورت و گردن است و به کاهش چین و چروک کمک می کند. البته می توانید این روغن را برای سایر قسمت های بدن مانند زانو و آرنج نیز به کار برید.

روغن هویج، پوست سر را برای رویش مو تقویت و تحریک می کند. زمانی که آن را بر انتهای مو بمالید، پایانه های خشک و چند شاخه ای شده مو را ترمیم خواهد کرد.

هویج؛ بی بو و عاری از مواد شیمیایی می باشد و سریع جذب می گردد. این روغن، چرب نیست.

افسردگی + پسوریازیس = افزایش خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک

یکی از مطالعات اخیر نشان می‌دهد که افسردگی در افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس، خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک را تقریبا ۳۷ درصد افزایش می‌دهد. گزارشی از این مطالعه در آخرین شماره Journal of Investigative Dermatology منتشر شده است. به‌گفته محققان، این یافته واقعا نگرانی‌های پزشکان و محققان را افزایش می‌دهد، چون که افسردگی در افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس اصلا غیرعادی و کمیاب نیست.

ارتباط بین اختلال افسردگی و آرتریت پسوریاتیک:

محققان می‌گویند که در مطالعات پیشین، نوعی ارتباط بین اختلال افسردگی ماژور و افزایش خطر ابتلا به التهاب سیستمیک پیدا کرده‌اند. همین رابطه می‌تواند این نکته را برای ما روشن کند که چرا ابتلا به افسردگی، خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک را نیز افزایش می‌دهد.

در این مطالعه، ‌اطلاعات مربوط به بیش از ۷۰ هزار نفر از افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس مورد بررسی قرار گرفتند که وضعیت همه آنان به مدت ۲۵ سال پیگیری شده بود. محققان در بررسی نهایی حتی عواملی مانند سن و عادت‌های تغذیه‌ای آنان را نیز در نظر گرفتند. یافته‌هایی نهایی نشان دادند که افراد مبتلا به افسردگی، بسیار بیشتر از دیگران با خطر ابتلا به آرتریت پسوریاتیک مواجه هستند.

براساس گزارشی که National Psoriasis Foundation ارائه می‌کند، بیش از ۳۰ درصد افراد مبتلا به پسوریازیس، دچار این بیماری مفصلی می‌شوند. یکی از متخصصان درباره این موضوع می‌گوید: «خیلی از مردم تصور می‌کنند که دردها یا تیرکشیدن‌های مفصلی، ربطی به پسوریازیس ندارند و فقط بخشی از مشکلات ناشی از افزایش سن هستند، اما چنین تصوری اشتباه است. اگر مبتلا به پسوریازیس هستید و با مشکلاتی مثل التهاب یا دردهای مفصلی مواجه شده‌اید، حتما به پزشک مراجعه کنید تا در صورت ارتباط این دردها با بیماری پسوریازیس، اقدامات لازم برای کنترل آن‌ها انجام شود».

افسردگی در کمین بیماران پسوریازیس:

یکی از تحقیقات اخیر نشان می‌ دهد که بیماران مبتلا به پسوریازیس ممکن است با افزایش خطر ابتلا به افسردگی روبه‌رو شوند. این تحقیق بر اساس مطالعه موردی بر روی ۱۲۳۸۲ نفر از بیماران انجام شده است تا رابطه بین افسردگی و پسوریازیس را بررسی کند. نتایج نهایی نشان داد ۱۶.۵ درصد بیماران مبتلا به پسوریازیس علائم مربوط به افسردگی ماژور داشتند و در واقع خطر ابتلا به افسردگی ماژور در بین این بیماران تا ۲ برابر بیشتر است.

حتی زمانی که عوامل خطری مثل سن، جنسیت، نژاد، شاخش توده بدن، فعالیت فیزیکی، سابقه کشیدن سیگار، سابقه سکته قلبی، سکته مغزی و دیابت در این مطالعه در نظر گرفته شد، باز هم افسردگی ماژور به طرز چشمگیری در بین افرادی که مبتلا به پسوریازیس بودند، مشاهده می‌شد. به نظر سرپرست این تیم تحقیقاتی، دلیل ارتباط بین پسوریازیس و افسردگی می‌تواند این باشد که افراد مبتلا به پسوریازیس نسبت به واکنش‌ های دیگران و فضای عمومی جامعه درباره بیماریشان نگرانی دارند و هر لحظه اعتماد به نفس‌شان بخاطر این موضوع پایین می‌ آید و تصور بدی نسبت به خودشان پیدا می‌ کنند. او معتقد است که مردم باید بدانند که پسوریازیس مسری نیست و لازم نیست با دیدن این افراد واکنش‌ های عجیب و غریب نشان داد.

راه هایی رهایی از افسردگی:

۱۰ توصیه برای رهایی از افسردگی، اضطراب و تندخویی:

تنفس آرام

گذراندن اوقاتی در طبیعت

خواب مطلوب و نیرو بخش

گذراندن زمان بیشتری همراه با نزدیکان

قبول اینکه همه چیز عالی نیست.

تغذیه متعادل و نوشیدن زیاد آب

ریلکسیشن و روش های تمرکز

یادگیری عذر خواستنت از دیگران

یادگیری شناخت خود

درمان‌ های طبیعی برای عارضه “آرتریت پسوریاتیک”

آرتریت پسوریاتیک (ورم مفاصل پسوریاتیک) بیماری مزمنی با مشخصه التهاب در مفاصل و پوست و در ارتباط با بیماری پوستی و ناخنی پسوریازیس است. پیشرفت بیماری آرتریت پسوریاتیک ممکن است با درمان‌ های سنتی کند شود و علائم آن تسکین پیدا کند. همچنین درمان‌های جایگزین می‌ تواند این درمان‌ ها را تکمیل کرده و به مبتلایان به این بیماری کمک کند که کنترل بیشتری روی بیماری‌ شان داشته باشند. از جمله درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک شامل سرکه سیب،روغن درخت چای، جو دو سر، زردچوبه، کپسایسین و موارد دیگری بوده که در ادامه به آن ها اشاره می شود.

آرتریت پسوریاتیک (ورم مفاصل پسوریاتیک):

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، این بیماری یک عارضه پیشرونده است که با گذشت زمان تشدید می‌شود. همچنین در صورتیکه آرتریت پسوریاتیک درمان نشود می‌تواند به آسیب دیدگیِ جدی مفصل‌ها منجر شود. ورم مفاصل پسوریاتیک نوعی آرتریت است که بیشتر افراد مبتلا به پسوریازیس یا افرادی با سابقه خانوادگی ابتلا به این بیماری، دچار آن می‌شوند. اغلب مبتلایان به این بیماری دچار درد و التهاب مفصل هستند. همچنین بروز لکه‌های قرمز، ملتهب و همراه با خارش روی پوست از مشخصه‌های دیگر این بیماری است.

درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک:

از جمله درمان‌های طبیعی آرتریت پسوریاتیک شامل موارد زیر می‌شود:

سرکه سیب: استفاده از سرکه سیب روی لکه‌ های پسوریازیس می‌ تواند مفید باشد. هر چند استفاده از آن روی مناطقی از زخم‌ که دچار خونریزی یا ترک خوردگی شده‌، توصیه نمی‌ شود.

روغن درخت چای: این روغن ممکن است التهاب پوستی ناشی از آرتریت پسوریاتیک را تسکین دهد.جو دو سر: استفاده از جو دو سر هنگام حمام می‌تواند به تسکین لکه‌ های همراه با خارش ناشی از پسوریازیس کمک کند.

زردچوبه: زردچوبه به دلیل خواص ضدالتهابی‌اش شناخته شده است و می‌ تواند در این مورد نیز سودمند باشد.

کپسایسین: این ماده موجب تند شدن فلفل می‌شود و در مسدود کردن گیرنده‌ های درد مفید است.

آلوئه‌ورا: این گیاه می‌ تواند عامل تسکیل‌ دهنده‌ای برای لکه‌ های آزاردهنده پوست مبتلایان به پسوریازیس باشد.

روغن ماهی: درد مفصل با مصرف روغن ماهی کاهش می‌یابد. اسیدهای چرب امگا ۳ موجود در روغن‌ ماهی می‌تواند به از بین بردن التهاب کمک کند.

زنجبیل: ریشه زنجبیل نیز دارویی شناخته شده با خواص ضد التهابی است.

به گفته کارشناسان، افرادی که این روش‌های طبیعی را به کار می‌گیرند باید به خاطر داشته باشند که این درمان‌ها جایگزینِ درمان‌ تجویزی به حساب نمی‌آیند بلکه در مواردی با مشورت پزشک روش‌های کمکی برای بهبود و تسکین علائم بیماری هستند.

در عین حال درمان‌های جایگزین برای این بیماری شامل ماساژ درمانی و طب سوزنی می‌ شوند.

علاوه بر این، مبتلایان به آرتریت پسوریاتیک باید نسبت به حفظ وزن سالم و داشتن رژیم غذایی سالم هوشیار باشند.

این بیماران باید نکات تغذیه‌ای زیر را رعایت کنند:

مصرف مقدار قابل توجهی میوه و سبزی

تامین پروتئین مورد نیاز با مصرف گوشت و حبوبات

مصرف محصولات لبنی فاقد چربی یا با درصد چربی پایین

نوشیدن آب زیاد

خودداری از مصرف مواد قندی تصفیه شده و کربوهیدرات‌های بد

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، علائم بیماری آرتریت پسوریاتیک اغلب در زمان‌ های استرس یا خستگی تشدید می‌ شود. تغییر سبک زندگی در مبتلایان به این بیماری می‌ تواند استرس را کاهش دهد؛ زیرا استرس با افزایش التهاب مرتبط است و به همین دلیل به کار بردن روش‌ های آرام سازی و مدیتیشن، ورزش کردن، خواب کافی و دوش آب گرم برای تسکین علائم بیماری سودمند است.

تفاوت بیماری پوستی پسوریازیس و بیماری پوستی روزاسه

پسوریازیس و روزاسه، هر دو توسط عوامل ژنتیکی و عوامل مرتبط با سن ایجاد می شوند. اما دو بیماری پوستی متفاوت هستند. پسوریازیس می تواند تمام بدن را در گیر کند و با پلاک های قرمز و پوسته پوسته بر روی پوست مشخص می شود. اما روزاسه، معمولا تنها بر روی صورت به خصوص بینی یا گونه ایجاد شده و باعث گرگرفتگی می شد. در موارد شدیدتر، آکنه روزاسه باعث آکنه و کلفت شدن پوست می شود. تفاوت دیگر این دو بیماری در دلایل ایجاد آن می باشد که در ادامه به آنها اشاره میکنیم.

دلایل پسوریازیس:

پسوریازیس یک بیماری ناشی از نقص در سیستم ایمنی بدن است که باعث می شود سلول های پوست بیش از حد تولید شود. در نتیجه قرمزی و فلس بر اثر ازدیاد سلول های پوستی ایجاد می شود. شیوع پسوریازیس می تواند توسط موارد زیر ایجاد شود:

عفونت

استرس

هوای سرد

الکل

داروهای تجویزی خاص

پسوریازیس مسری نیست.

دلایل روزاسه:

روزاسه یک بیماری پوستی طولانی مدت است که باعث می شود پوست صورت قرمز و تحریک شود. مراحل متنوعی از روزاسه وجود دارد. مراحل اولیه عمدتا در پوست صورت ایجاد می شود و باعث التهاب می شود. اما مراحل پیشرفته این بیماری شامل آکنه و کلفت شدن پوست می شود.

روزاسه ممکن است ارثی باشد اما می تواند از عوامل دیگری نیز ناشی شود. بر اساس گزارش آکادمی درماتولوژی آمریکا American Academy of Dermatology، علل متعددی برای روزاسه وجود دارد که ناشی از پاسخ ایمنی بدن است.

این علل عبارتند از:

باکتری های خاص

مشکلات روده

وجود کرم بر روی پوست

وجود پروتئینی که به طور معمول از پوست محافظت می کند.

عوامل دیگری که می توانند باعث روزاسه شوند عبارتند از:

ورزشی های سخت و دشوار

نور خورشید

غذاهای ادویه دار

باد

هوای سرد

مصرف الکل

استرس

چگونه می توان علائم روزاسه را کنترل کرد؟

روزاسه قابل درمان نیست. اما شما می توانید با چند گام ساده علائم آن را کنترل کنید. اولین قدم این است که برای مراقبت از پوست حتما از مواد پاک کننده ملایم و محصولات مراقبت از پوست تهیه شده بر مبنای آب و بدون روغن استفاده کنید.

در گام دوم تایید می شود که از مصرف مواد زیر اجتناب کنید:

الکل

اسانس و منتول

عنبر سائل

لایه بردار ها

این مواد ممکن است علائم شما را تحریک کنند. در گام بعدی پزشک ممکن است درمان با استفاده از کرم های آنتی بیوتیکی و آنتی بیوتیک های خوراکی را تجویز کند.

در گام چهارم باید لیستی از عواملی که بر روی پوستتان تاثیر می گذارد و یا غذاهایی که می خورید تهیه کنید. این کار باعث می شود که عامل محرک را به سادگی شناسایی کنید.

دیگر مراحل مدیریت بیماری عبارتند از:

اجتناب از قرار گرفتن در معرض نور مستقیم خورشید و استفاده از کرم های ضد آفتاب

اجتناب از نوشیدن الکل

استفاده از لیزر و نور درمانی برای کاهش علائم ممکن است برخی از علائم بیماری روزاسه را تشدید کند.

برای کاهش ضخیم شدن پوست از درمان میکرودرم استفاده کنید.

از داروهای چشم و آنتی بیوتیک ها برای روزاسه چشم استفاده کنید.

از آب گرم برای شستشوی بدن استفاده نکنید.

تن در معرض حرارت زیاد خودداری کنید.

از بین بردن پوسته های پسوریازیس با مصرف موضعی اسید سالیسیلیک

اسید سالیسیلیک یا سالیسیلیک اسید (Salicylic acid) یکی از اسیدهای آلی است که دارای مصارف دارویی نیز می‌ باشد. درمان پسوریازیس با اسید سالسیلیک که معمولا به همراه داروهای موضعی مورد استفاده قرار می‌ گیرد، می‌ تواند التهاب را کاهش دهد و به حذف تکه‌ هایی که در پوست ظاهر می‌ شود کمک نماید. شما می‌ توانید این ماده را به صورت لوسیون، صابون، شامپو و سایر اشکال تهیه کنید.

اسید سالسیلیک و پسوریازیس:

اسیدسالیسیلیک برای درمان موضعی اختلالات هیپرکراتوتیک پوست، عفونت‌ های قارچی پوست به ویژه تینه‌ آ و آکنه ولگاریس، شوره سر و التهابات سبوره‌ای پوست سر و همچنین درمان پسوریازیس به کار می‌ رود. اسید سالیسیلیک از طریق حل کردن ماده چسباننده بین سلولی که پوسته‌ ها را در لایه شاخی به هم متصل می‌ کند که پوسته ریزی را تسریع و در نتیجه باعث سست شدن کراتین و بهبود پسوریازیس می‌ شود.

این محصول به صورتهای زیر در دسترس می باشد:

صابون

لوسیون

مایع

فوم

پماد

ژل

کرم

پد

خمیر

شامپو

پانسمان

مقدار مصرف:

می توانید از پماد آن تا روزی ۳ مرتبه یا طبق دستور پزشک بر روی ضایعات استفاده کنید. پماد را روی صورت یا پوست سر نمالید. ممکن است چند روز تا هفته طول بکشد تا تاثیر کامل آن را مشاهده کنید.

برای استفاده ازشامپو قبل ازاستفاده ازدارو، موها را با آب ولرم خیس کنید به مقدارکافی دارو بریزید تا کف کند وبه مدت ۲ تا ۳ دقیقه مالش دهید و سپس موها را آبکشی کنید.

هشدارها:

از استعمال دارو روی ضایعات باز یا ملتهب اجتناب گردد.

در صورت درمان نواحی وسیعی از بدن با دارو، خطر بروز مسمومیت با سالیسیلاتها وجود دارد.

از مصرف دارو در بارداری و کودکان زیر ۵ سال سن اجتناب شود.

از تماس دارو با چشم‌ها و سایر غشاهای مخاطی بایداجتناب گردد. در صورت تماس، فوراً موضع به مدت ۱۵ دقیقه با آب شستشو داده شود.

در صورت تماس دست‌ها با فراورده. دست‌ها بلافاصله باید شسته شوند مگر این که تحت درمان باشند.

از استعمال دارو در نزدیکی یا سطوح داغ یا به هنگام کشیدن سیگار (به دلیل قابلیت اشتغال) اجتناب گردد.

عوارض جانبی:

تحریکات متوسط تا شدید پوست که قبل از درمان وجود نداشته اند و زخم یا سائیدگی پوست بویژه متعاقب مصرف فرآورده های حاوی غلظت بالایی از اسید سالیسیلیک، خشکی بیش از حد، تحریک پوستی، اثرات سیستمیک متعاقب استعمال گسترده و واکنش های حساسیت بیش از حد از عوارض این دارو هستند.

فرم های دارویی:

Topical Solution: Salicylic Acid 16.7% + Lactic Acid 16.7% + Collodion qs to 100%

توصیه‌ های بهاره به مبتلایان به پسوریازیس

دکتر ملیسا پیلیانگ (متخصص پوست در کلینیک کلیولند) به همه افراد مبتلا به پسوریازیس توصیه می‌ کند که در شرایط آب‌ و هوایی بهاری، حتما از لباس‌ هایی با پارچه‌ های دارای قابلیت جذب رطوبت یا لباس‌ های گشاد و نخی استفاده کنند و همچنین لباس‌ های دارای رنگ‌ های روشن‌تر بپوشند. افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس باید توجه داشته باشند که هر گونه آسیب‌ دیدگی پوستی در فصل بهار می‌ تواند به‌ عنوان عامل محرکی برای تشدید این بیماری عمل کند. حتی خراش‌ های سطحی و نیش حشرات کوچک هم در گروه همین آسیب‌ دیدگی‌ ها قرار می‌ گیرند و نباید آن‌ ها را بی‌ اهمیت تلقی کرد. ‌دکتر ملیسا پیلیانگ (متخصص پوست در کلینیک کلیولند) می‌ گوید: «خاراندن محل نیش‌ زدگی حشرات، مشکل را تا دو برابر بدتر می‌کند».

لباس نخی بپوشید و بعد از استخر، دوش بگیرید!

همراه با افزایش تدریجی دمای هوا در فصل بهار، میزان تعریق بدن هم بیشتر می‌شود و همین روند می‌تواند علائم بیماری پسوریازیس را تشدید کند. ‌دکتر ملیسا پیلیانگ (متخصص پوست در کلینیک کلیولند) به همه افراد مبتلا به پسوریازیس توصیه می‌کند که در شرایط آب‌وهوایی گرم، حتما از لباس‌هایی با پارچه‌های دارای قابلیت جذب رطوبت (moisture-wicking) یا لباس‌های گشاد و نخی استفاده کنند و همچنین لباس‌های دارای رنگ‌های روشن‌تر بپوشند. این دو ترفند، میزان تعریق در هوای گرم را به حداقل می‌رسانند.

نکته مهم بعدی به نوع استفاده از استخر در میان افراد مبتلا به پسوریازیس ارتباط دارد. همراه با گرم شدن تدریجی هوا در فصل بهار، رفتن به استخر می‌تواند به نرم کردن یا جداسازی پلاک‌های پسوریازیس از روی پوست کمک کند. با این‌حال، آب شور و کُلُر می‌توانند نقش تحریک‌کننده داشته باشند و درنهایت پوست را بیش از حد خشک کنند. دکتر پلیانگ با توجه به اهمیت همین موضوع می‌گوید: «پس از شنا کردن، ‌حتما تمام بدن خودتان را با آب شیرین بشویید و در ادامه حتما لایه ضخیمی از مرطوب‌کننده‌ها را روی تمام سطح پوست بدن و صورت پخش کنید». درواقع، تنها در این صورت است که استفاده از استخر در فصل بهار می‌تواند برای افراد مبتلا به پسوریازیس مفید باشد.

اگر پسوریازیس دارید، در بهار از حشرات دوری کنید!

دکتر ملیسا پیلیانگ (متخصص پوست در کلینیک کلیولند) می‌ گوید: «خاراندن محل نیش‌زدگی حشرات، مشکل را تا دو برابر بدتر می‌کند». این متخصص، نکات زیر را برای جلوگیری از تماس با حشرات و نیش‌زدگی احتمالی توصیه می‌کند:

لباس‌ های ‌آستین‌ بلند بپوشید و از پوشیدن شلوار های کوتاه در محیط‌ های باز خودداری کنید. اگر به مناطق جنگلی و آزاد می‌روید، حتما انتهای شلوار را داخل جوراب بگذارید و از جوراب‌ های ضخیم استفاده کنید. از محصولات ضدحشرات حاوی DEETT استفاده کنید. این ماده برای دفع حشرات طراحی شده است و بهترین گزینه برای جلوگیری از نیش پشه‌ ها به حساب می‌آید.

در طول ماه‌های زمستانی، بسیاری از افراد مبتلا به بیماری پسوریازیس باید از تماس صابون با زیربغل‌ها، کشاله ران، صورت، دست‌ها و پاها جلوگیری کنند. با این‌حال، هرچه این افراد در طول فصل بهار بیشتر از خانه خارج شوند، بیشتر به حمام کامل نیاز پیدا می‌کنند. دکتر پیلیانگ می‌گوید: «استفاده از صابون‌های ملایم مخصوص پوست‌های حساس در طول فصل بهار می‌تواند گزینه مناسبی برای این افراد باشد».

پسوریازیس دارید؟ ۵ دقیقه در بهار، آفتاب بگیرید!

شروع شدن فصل بهار،‌ دوره زمانی فوق‌ العاده‌ای برای افراد مبتلا به پسوریازیس است، چون افزایش نور خورشید و رطوبت هوا در کنار کاهش استرس می‌تواند از تشدید بیماری‌های التهابی پوست مانند پسوریازیس جلوگیری کند.

به‌ گفته ‌دکتر ملیسا پیلیانگ (متخصص پوست در کلینیک کلیولند)، مفید بودن نور خورشید در بهار به این معنا نیست که افراد مبتلا به پسوریازیس باید بیش از حد در معرض تماس با نور خورشد قرار بگیرند. تماس بیش از حد با این نور طبیعی می‌تواند به آفتاب‌سوختگی منجر شود که خودش محرکی برای تشدید پسوریازیس است و خطر ابتلا به سرطان پوست را هم افزایش می‌دهد.

البته علاوه بر نکته بالا، عوامل مهم دیگری هم وجود دارند که همگی باید در دوره انتقال از فصل زمستان به فصل بهار رعایت شوند. با توجه به اهمیت نور خورشید، اولین سوال این است که روزانه باید چه‌قدر نور خورشید دریافت کنیم؟ متخصصان معتقدند که افراد مبتلا به پسوریازیس باید روزهای بهاری خودشان را با ۵ دقیقه تماس مستقیم با نور خورشید شروع کنند و این میزان را تدریجا به ۱۰ دقیقه در روز برسانند. به‌ گفته دکتر پیلیانگ، در این مدت کوتاه می‌توان بدون استفاده از کرم ضدآفتاب در نور خورشید قرار گرفت، اما استفاده از این کرم‌ها برای زمان‌های طولانی‌تر ضرورت دارد.

کاهش پلاک های کرونری، راه درمان بیماری پوستی پسوریازیس

محققان در یک مطالعه به این نتیجه رسیده‌اند که بهبود و ارتقا در درمان پسوریازیس با کاهش قابل توجه در بار پلاک‌های کرونری در طول یک سال اتفاق می‌افتد. به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، پلاک‌ های پسوریازیسی پوست، سیتوکاین‌ هایی مانند فاکتور نکروزدهنده توموری آلفا و اینترلوکین ۱۷ از خود بیرون می‌ دهند که ارتباط بسیار نزدیکی با آترواسکلروز دارند. محققان می‌ گویند با درمان این پلاک‌ های پسوریازیسی و کاهش شدت بیماری، پسرفت معنی‌دار از نظر آماری در پلاک‌ های زودرس غیرکلسیفیه رخ خواهد داد. به نظر می‌ رسد محققان به مشاهده مهیجی دست یافته‌اند.

این ارتباط پس از ایجاد تعادل میان عوامل خطر مرسوم بیماری‌ های قلبی‌ عروقی مانند استاتین درمانی، شاخص توده بدنی و استفاده از درمان‌ های سیستمیک پسوریازیس، مانند عوامل بیولوژیک، نیز همچنان برقرار باقی ماند.

کاهش در بار پلاک‌ ها بیشتر در زیرگروهی از بیماران دیده شد که با متوتروکسات یا یک عامل بیولوژیکی تحت درمان قرار داشتند. با توجه به آنکه این مطالعه، نوعی بررسی مشاهده‌ای طبیعی بود، محققان به دنبال آن یک مطالعه آینده‌نگر در مورد بیماران تحت درمان با مهارکننده‌ های فاکتور نکروز دهنده تومور انجام دادند.

آنها در این مطالعه هم ثابت کردند با درمان پسوریازیس، کاهش در پلاک کرونری که با سی‌تی آنژیوگرافی محاسبه شد، مشاهده می‌ شود.