استفاده از سولاریوم برای افراد دارای بیماری پوستی پسوریازیس بسیار خطرناک تر از سایرین است و در این مورد توصیه می شود بیماران پسوریازیس برای برنزه کردن پوست خود از سولاریوم استفاده نکنند.

برنزه‌ کردن پوست با دستگاهی به نام سولاریوم:

برنزه‌ کردن پوست با دستگاهی به نام سولاریوم این روزها فکر خیلی از افراد به‌خصوص جوانان را به‌ خود مشغول کرده و این در حالی است که کارشناسان هشدار می‌ دهند: برنزه کردن پوست بدن با این دستگاه علاوه بر اینکه خطر ابتلا به سرطان پوست را افزایش می‌ دهد، می‌ تواند عوارض نامطلوب دیگری را به‌ دنبال داشته باشد.

درحالی‌ که وزارت بهداشت، درمان و آموزش پزشکی، استفاده از این دستگاه را برای برنزه کردن پوست، ممنوع اعلام کرده است اما هنوز در برخی از سالن‌ های آرایشی یا باشگاه‌ها این دستگاه وجود دارد و افراد سودجو برای به‌ دست آوردن پول به‌ راحتی جوانان را با تبلیغات دروغین، فریب داده و سلامت آنان را به خطر می‌ اندازند و جوانان به‌ دلیل نداشتن آگاهی لازم، به راحتی سلامت خود را از دست می‌ دهند.

اما دستگاه سولاریوم چیست؟ وچگونه سبب ایجاد سرطان پوست و آسیب‌های جدی دیگر می‌ شود ؟

دستگاه سولاریوم برای برنزه کردن پوست استفاده می‌ شود. در داخل این دستگاه اتاقکی وجود دارد که در آن لامپ‌ های اشعه ماوراء بنفش از نوع UVA و UVB قرار داده شده‌اند و از بالا و پایین، به بدن تابیده می‌ شود.

به گفته دکتر رضا رباطی متخصص پوست و مو و دانشیار دانشگاه علوم پزشکی شهید بهشتی، استفاده از این دستگاه حتی برای یک‌بار هم خطرزاست به این دلیل که اشعه ماورای‌ بنفش را مستقیم وارد بدن می‌ کند و احتمال ابتلا به سرطان پوست و نوع خطرناک آن‌که به ملانوما معروف است را افزایش می‌ دهد وبه همین دلیل است که استفاده از این دستگاه سال‌هاست در کشورهای غربی به‌ویژه برای جوانان ممنوع اعلام شده است و جریمه‌ های سنگین هم دارد.

دکتر رباطی در گفت‌وگو با سایت درمانی پسوریازیس خاطرنشان کرد: اگر فردی در درازمدت برای برنزه کردن پوست، از سولاریوم استفاده کند و دفعات تماس اشعه ماوراء ‌بنفش، بیشتر شود به‌دلیل تجمع رنگدانه‌ها احتمال ابتلا به سرطان پوست افزایش خواهد یافت و علاوه بر این، پیری زود رس پوست را نیز به‌ دنبال خواهد داشت.

این دانشیار دانشگاه همچنین از بیماران خواست از نور آفتاب (حمام آفتاب) نیز برای برنزه کردن پوست استفاده نکنند چون اشعه آفتاب (UVA+UVB) جزء عوامل بسیار مهمی است که می‌ تواند در تشکیل سرطان پوست و یا بدخیم شدن یک خال تأثیر بگذارد. او به مردم توصیه کرد هنگامی که در معرض نور آفتاب قرار می‌گیرند حتما از ضد‌آفتاب استفاده کنند.به گفته او برنزه‌ شدن پوست چه در مقابل نور آفتاب و چه به وسیله سولاریوم، سبب جهش ژنی در سلول‌ های پوست و ایجاد تومورهای خوش خیم و بدخیم پوستی می‌ شود.

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، استفاده از دستگاه سولاریوم که چندسالی است در ایران تمایل به استفاده از آن به هردلیل، چه به‌ دلیل کنترل نشدن واردات این دستگاه مخرب سلامت بدن، چه به‌دلیل نبود نظارت جدی مسئولان وزارت بهداشت، چه به‌ دلیل نبود کنترل‌ های جدی بر عملکرد سالن‌ های آرایش و باشگاه‌ ها و چه به‌ دلیل نبود نظارت‌ های جدی بر امر تبلیغات افراد سودجو، افزایش یافته، آنقدر خطرناک است که سازمان بهداشت جهانی هم چندی پیش اعلام کرد که جوانانی که از سولاریوم استفاده می‌ کنند، ۸برابر بیشتر در معرض ابتلا به ملانوما نوع خطرناک سرطان پوست هستند.

علاوه بر این، یافته‌های مطالعات مختلف آژانس بین‌ المللی تحقیقات سرطان وابسته به سازمان بهداشت جهانی نشان داده است که ۷۵درصد افرادی که قبل از ۳۰ سالگی از سولاریوم برای برنزه کردن خود استفاده می‌ کنند، در معرض ابتلا به سرطان پوست قرار می‌ گیرند. شاید به همین دلیل هم است که سازمان بهداشت جهانی به چند گروه از افراد، بیشتر از بقیه نسبت به عوارض خطرناک استفاده از سولاریوم برای برنزه کردن پوست هشدار داده است.

براین اساس، افراد زیر ۱۸ سال، افرادی که موهای بور و چشم‌های روشن دارند، کسانی که کک و مک، خال‌های زیاد و سابقه بیماری های پوستی داشته‌اند و افرادی که داروی خاصی مصرف می‌ کنند، نباید از سولاریوم و یا نور آفتاب برای برنزه کردن خود استفاده کنند. به گفته کارشناسان، سولاریوم همچنین می‌تواند به سایر اندام‌های بدن هم از قبیل چشم، عروق، کبد و کلیه آسیب‌ های جدی وارد کند.

نوشته بیماران پسوریازیس از سولاریوم (برنزه کردن) اجتناب کنند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

از آنجایی که پسوریازیس یک بیماری خودایمنی است علت آن مشخص نشده است. در این بیماری تکثیر سلول های پوست افزایش یافته و در نتیجه پوسته هایی ضخیم روی پوست ایجاد می شود که حالتی فلسی شکل و پوسته دار است. این بیماری باعث قرمزی و التهاب پوست می شود. عوامل متعددی در ابتلا به این بیماری نقش دارند که عوامل ژنتیکی از مهم ترین آنها محسوب می شوند. عوامل محیطی نیز در بروز این بیماری نقش دارند.

خطای شماره ۱: اضافه وزن

برای پیشگیری از بروز و تشدید علائم پسوریازیس نمی توان رژیم های غذایی سفت و سختی اعمال کرد. اما با این حال باید بدانید که چاقی مفرط و اضافه وزن یکی از عوامل مشکل ساز برای این بیماران است. بنابراین اگر دچار چاقی هستید، لازم است تحت نظر پزشک وزن تان را کاهش داده و سپس یک برنامه غذایی مناسب و سالم در پیش بگیرید. به عقیده متخصصان، رژیم غذایی مدیترانه ای جزو رژیم های خوب و مناسب برای سلامت پوست است. یادتان باشد که کاهش وزن و نزدیک شدن به وزن ایده آل باعث بهبودی بیماری می شود.

خطای شماره ۲: استفاده از صابون های قوی

صابون های قوی باعث تحریک پوست و تشدید رشد پلاک ها و پوسته های جدید پوستی می شوند. توصیه می کنیم افراد مبتلا به بیماری صدفی بعد از حمام حتما از کرم مرطوب کننده مناسب و لوسیون های بعد از حمام استفاده کنند. مرطوب نگه داشتن پوست مانع از خارش و تشدید بیماری می شود و باعث می شود فلس ها کمتر شوند.
هر چه بیشتر پوست را بخارانید، فلس ها بیشتر شده و خارش آن نیز بیشتر می شود. بنابراین از این کار بشدت اجتناب کنید تا از تشدید علائم جلوگیری شود
می توانید به جای صابون از ژل های پاک کننده چرب استفاده کنید. یادتان باشد که صابون ها باعث خشکی پوست می شوند. علاوه بر این لازم است که مدت زمان حمام کردن نیز کوتاه باشد.
در هنگام خشک کردن پوست از کشیدن حوله روی پوست خودداری کنید. بهتر است از حوله های نرم استفاد کرده و آن را به صورت ضربه ای و آرام روی پوست بزنید. برای موها نیز از برس های نرم استفاده کنید و حین خشک کردن موها، سشوار را با فاصله ۲۰ سانتی متری از سر بگیرید.

خطای شماره ۳: خارش پوست حتی به مدت کوتاه

خارش چند دقیقه ای پوست می تواند باعث تشدید و ادامه دوره فلس ها به مدت دو تا سه هفته شود. در واقع خارش پوست یک دور باطل ایجاد می کند، یعنی هر چه بیشتر پوست را بخارانید، فلس ها بیشتر شده و خارش آن نیز بیشتر می شود. بنابراین لازم است که از این کار بشدت اجتناب کنید تا از انتشار و تشدید علائم جلوگیری شود.
حتما پزشک کرم ها و پمادهای مخصوص را در اختیارتان قرار می دهد. بنابراین می توان از پمادهای خاص در محل خارش یا کرم های مرطوب کننده قوی برای برطرف کردن مشکل استفاده کرد. یادتان باشد که نباید در برابر این بیماری تسلیم شوید. امروزه درمان های زیادی برای مقابله با این مشکل برای کودکان و بزرگسالان وجود دارد. حتما تحت نظر یک پزشک خوب و متخصص قرار بگیرید.

خطای شماره ۴: مصرف نوشیدنی های الکلی

افرادی که به این بیماری مبتلا هستند، باید بشدت از مصرف نوشیدنی های الکلی بپرهیزند. اتانول باعث اختلالات فیزیولوژیکی می شود و در صورت مصرف این نوشیدنی ها، استرس زیادی به سلول ها وارد می شود که به سرعت واکنش نشان می دهند.
اگر متوجه شدید آفتاب باعث بهبود علائم پوست تان می شود، می توانید با حفظ اعتدال و در مواقعی که آفتاب شدید نیست، در معرض نور خورشید قرار بگیرید
علاوه بر این زیاده روی در مصرف نوشیدنی های الکلی باعث کاهش ذخیره ویتامین B بدن می شود که این مسئله نیز می تواند وضعیت پوست و احیای بافت ها را به هم بزند.

خطای شماره ۵: دوش نگرفتن بعد از ورزش

ورزش کردن بسیار خوب است، اما اگر فوتبال بازی می کنید یا هر ورزش دیگری انجام می دهید، بهتر است بلافاصله بعد از ورزش دوش بگیرید، چون تعریق باعث تحریک پوست می شود و بهتر است که برای دوش گرفتن تعلل نکنید. البته یادتان باشد که مدت زمان دوش گرفتن یا حمام تان نباید طولانی باشد.

خطای شماره ۶: ماندن طولانی مدت در معرض نور خورشید

در برخی افراد آفتاب باعث تشدید بیماری می شود، اما در برخی دیگر آفتاب مناطق مرطوب باعث بهبود ضایعات می شود. در هر حال آفتاب سوختگی علائم را تشدید می کند. اشعه های ماورای بنفش روی مکانیسم پوست که مسئول بروز التهاب و تجدید بیش از حد سلول های پوست است تاثیر می گذارند. در نتیجه باعث تشدید علائم و التهاب پوست می شوند.
توصیه می شود هنگام قرار گرفتن در معرض نور آفتاب دقت داشته باشید و احتیاط کنید. اگر متوجه شدید آفتاب باعث بهبود علائم پوست تان می شود، می توانید با حفظ اعتدال و در مواقعی که آفتاب شدید نیست، در معرض نور خورشید قرار بگیرید. در هر حال باید از افتاب گرفتن، برنزه شدن و همچنین سولاریوم بپرهیزید. یادتان باشد که یک لایه کرم ضدآفتاب با SPF حداقل ۳۰ بزنید.

نوشته بیماران پسوریازیس از این ۶ اشتباه دوری کنید اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

ادویه جات موثر در تشدید پسوریازیس:

برخی ادویه جات، ترشیجات مانند فلفل، میخک، زیره، رازیانه، دارچین، فلفل قرمز، خردل، فلفل شیرین، جوز، پوست لیمو و کاری و چاشنی هایی مانند سس مایونز، سس گوجه فرنگی، سس فلفلی و سرکه سبب التهاب بدن می شوند که باید از مصرف آنها اجتناب کرد.

بهترین ادویه جات ضد التهاب و پسوریازیس:

تمامی گیاهان و ادویه‌جات که در اینجا آورده شده خواص ضدالتهابی دارند و می‌ توانند موجب کاهش التهابات مزمن در بدن شوند، فقط کافیست آنها را روی همه‌ غذاها بپاشید.

ریحان:

ریحان گیاه باغ و سبزی معطریست که تابستان، ایتالیا و اوقات خوش غذا خوردن را در ذهن تداعی می‌کند. به سالاد، سوپ، و پاستا عطری خوشایند می‌بخشد. در مطالعه‌ایی درباره‌ی دم‌نوش‌های گیاهی مشخص شد زردچوبه، رزماری، مرزنجوش، پونه، و ریحان ۵ پیشتاز حاوی فلاوونوید‌ها هستند. ریحان، به طور خاص قند خون را کاهش و التهاب را از بین می‌برد.

بابونه:

بابونه قند خون را کاهش می‌دهد و با دفع قند از خون و ذخیره‌ی آن در کبد مانع از عوارض دیابت می‌شود. پس از یک روز کاری سخت، دم‌نوشی آرامش‌دهنده‌تر و تسکین‌دهنده‌تر از یک فنجان چای بابونه وجود ندارد.

دارچین:

بر اساس مطالعات متعدد مشخص شد دارچین قند خون را کاهش می‌دهد. اما در یکی از مطالعات اخیر پس از مصرف دارچین کاهش چشمگیری در قند خون ناشتا مشاهده نشد. مجددا امتحان نمودند و دریافتند که دارچین هموگلوبین ۱C A را کاهش می‌دهد. در هر صورت، مصرف دارچین همراه با غذا، التهابات را التیام بخشیده و در نتیجه‌ی کاهش کلسترول و افزایش سوخت و ساز بدن، منجر به کاهش وزن می‌شود. البته، مادامی که دارچین را می‌پزید، فواید آن را خنثی می‌کنید. بنابراین آن را روی لوبیا، عدس و برنج قهو‌ه‌ای یا گوشت قرمز پخته شده امتحان کنید، و بدون قند بمانید!

زیره‌ی سبز:

زیره‌ی سبز نوعی ادویه‌ از خانواده‌ی جعفریست که با عدس قرمز یا برنج قهوه‌ای تناسب خوبی را پدید می‌آورد. از آن سخاوتمندانه بهره ببرید، زیره، قند خون و کلسترول را کاهش می‌دهد. زیره همچنین تاثیری مثبتی بر بیماری‌های مزمن ناشی از التهاب دارد که بسیار نیز خطرناکند.

گل قاصدک:

خواص دارویی گل قاصدک درمیان همه‌ی گیاهان، شگفت انگیز است، بنابراین هرگز نباید این علف هرز را از باغچه خود ریشه‌کن کنید. برگ‌های سبز و تیره‌ی آن بدن را مملو از موادی می‌کند که فشار خون را کاهش می‌دهد و کبد را درمان می‌کند. مانند گزنه، قاصدک‌ها نیز ادرار را افزایش می‌دهند و بدین ترتیب، عمل پاکسازی خفیفی در بدن صورت می‌پذیرد. قاصدک به کاهش وزن کمک می‌کند، که برای اکثر بیماران پسوریازیس سودمند است.

شوید:

شوید همراه با ماهی، تخم مرغ و قارچ بسیار لذیذ است. خواستگاه شوید خاورمیانه و جنوب غربی روسیه است، اما درحال حاضر جای خود را در آشپزخانه‌های اروپایی و داروفروشی‌های قرون وسطایی نیز باز نموده‌ است. سالها پیش به‌ طور عمده برای افزایش شیر زنان استفاده می‌شد. اما درحال حاضر به عنوان گیاهی موثر در مبارزه با التهاب شناخته شده است. پایگاه گیاه‌شناسی جیمز دوک، ۷۰ ماده شیمیایی مختلف را در شوید که به مبارزه با پسوریازیس کمک می‌کند ذکر کرده است.

رازیانه:

رازیانه وقتی به عنوان سبزی خورده می‌شود، طعمی بی‌نظیر دارد. از سوی دیگر، دانه‌ی این گیاه عطری قوی‌ دارد؛ دم‌نوش رازیانه برای نفخ نوزادان فوق‌العاده است. هم سبزی و هم دانه‌ی آن شامل ترکیباتی شیمیایی است که با التهاب مبارزه می‌کند. آنتول، یکی از مواد شیمیایی گیاهی موجود در رازیانه است که مانع از عوامل التهابی در بدن می‌شود و با سرطان مبارزه می‌کند. جویدن دانه‌های رازیانه بعد از هر وعده‌ی غذایی برای تمیز نمودن دندان و نفسی تازه در هند مرسوم است. اگر عطر و طعم داروی سرفه را دوست دارید، بدانید که رازیانه نیز سرکوب‌کننده‌ی خوبی برای سرفه با همان عطر و طعم است (علاوه بر کمک به مبتلایان دیابت و بیماری‌های دستگاه گوارش) و اسانس‌های آن به شکل کپسول نیز در دسترس است.

سیر:

سیر در کنار ریحان، پونه و روغن زیتون طعم و مزه‌ی خاصی به غذاهای ایتالیایی و مدیترانه‌ای می‌بخشد. سیر برای عملکرد قلب مفید است و از ابتلا به سرطان پیشگیری می‌کند، درست مانند پیاز، موسیر، پیازچه که همگی از یک خانواده هستند. در میان آن‌ها سیر بالاترین خاصیت ضدالتهابی را دارد و سرکوب کننده‌‌ی دیابت است. اما سیر می‌تواند از این هم موثرتر باشد: قند خون و چربی، همچنین پروتئین واکنش‌پذیر C و التهاب، را کاهش دهد. تقریبا هر نوع سبزی همراه با سیر و روغن زیتون خوش‌طعم می‌شود. اگر در مضیقه باشم، در آشپزخانه‌ام از سیر خشک شده استفاده می‌کنم. اما متوجه باشید که سیرِ خشک تمامی تاثیرات مثبت سیر تازه را ندارد. سیر خام و تازه‌ خرد شده به نظر قدرتمندترین تاثیرات را دارد.

زنجبیل:

زنجبیل گیاهی فوق‌العاده در مبارزه با دیابت و چربی خون بالاست، زیرا به طرق مختلف با دیابت مبارزه می‌کند و حتی به کاهش وزن نیز کمک می‌کند. درحقیقت، مطالعه‌ای که در سال ۲۰۱۲ از سوی متخصصین تغذیه در دانشگاه کلمبیا انجام شد، نشان داد افرادی که بعد از صبحانه‌ی یک نوشیدنی گرم زنجبیلی می‌نوشند ۴۳ کالری بیشتر از دیگران می‌سوزانند. علاوه بر این، گزارشات حاکی از آن است که نوشیدن یک نوشیدنی حاوی ۲ گرم پودر زنجبیل تا ۳ ساعت بیشتر احساس سیری در فرد پدید می‌آورد.

زردچوبه:

زردچوبه یا زرچوبه با نام علمی (Curcuma longa) نوعی گیاه و ادویه‌ ای است که از آن گیاه تهیه می‌ شود. مهم ترین خاصیت زردچوبه، خاصیت ضد التهابی آن است. یکی از اثرات گزارش شده زردچوبه ضد بیماری پسوریازیس بودن زردچوبه و کمک کننده در درمان پسوریازیس و سایر بیماری های التهابی پوست می باشد. از دیگر خواص زردچوبه اثرات ضد صفرایی، ضد سموم کبدی، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد نفخ و مقوی معده هستند.

نوشته انواع ادویه جات و چاشنی ها و رابطه مصرف آن ها با پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

مصرف الکل و تشدید پسوریازیس:

بسیاری از مبتلایان به پسوریازیس به این نکته رسیده‌اند که مصرف الکل به خصوص به مقدار زیاد، باعث شعله‌ور شدن پسوریازیس آنها و بدتر شدن شرایطشان می شود. این پدیده اغلب در مردان مبتلا به پسوریازیس بیشتر از زنان مشاهده می شود. در حالی که قطعا معلوم نیست چه ارتباطی بین مصرف الکل و شعله‌ور شدن پسوریازیس وجود دارد ولی شواهدی برای اثبات این رابطه موجود است.

به علاوه مصرف الکل باعث خشک شدن بدن و پوست می‌ شود و همین خشکی پوست سبب شعله‌ور شدن پلاک های خشک پسوریازیس می شود. نوشیدن مقدار کافی آب و پرهیز از مصرف مقادیر زیاد الکل و نوشیدنی های الکلی می تواند از بروز این مشکل جلوگیری کند.

مصرف الکل و تداخل با داروها:

بسیاری از داروهایی که برای درمان پسوریازیس استفاده می شوند مانند آسیتریتین و متوترکسات، درون کبد پردازش می شوند و الکل برای کبد سم است، این بدان معنی است که مصرف مشروبات الکلی همزمان با مصرف دارو می تواند خطر بروز عوارض جانبی را افزایش دهد که برخی از آنها می توانند بسیار خطرناک باشند. هنگام استفاده از این داروها، پزشک به صورت مرتب آزمایش هایی از خون شما به عمل خواهد آورد تا از عملکرد کبدتان در مواجه با این قبیل داروها اطلاع کافی پیدا کند.

اگر مشروبات الکلی مصرف می کنید و در آزمایش های خون شما وجود مشکلی گزارش شود، در این صورت شما نه تنها احتمال آسیب به کبدتان را افزایش داده‌اید؛ بلکه باعث توقف مصرف داروهایی می شوید که به بهبودی شرایط پوستی شما کمک خواهند کرد.

به علاوه ما شاهد بیماران پسوریازیس بوده‌ایم که با کاهش مصرف الکل به درمان پاسخ داده‌اند، حتی به داروهایی که اصلا انتظار نمی رفت که موثر واقع شوند.

تاثیر الکل بر ذهن و بدن:

الکل تاثیرات متعددی بر روی بدن دارد که پوست هم از این قاعده مستثنی نیست. مصرف الکل با توجه به کالری که دارد می تواند منجر به اضافه وزن و چاقی غیر طبیعی شما بشود. همانطور که می دانید بیماران پسوریازیسی که دچار عارضه چاقی و اضافه وزن هستند بیشتر در معرض پیشرفت پسوریازیس هستند و درمان دارویی آنها مشکل خواهد بود.

اعتیاد به الکل و مصرف بیش از حد آن در بین بیماران پسوریازیسی شایع‌تر است؛ شاید به این دلیل که می خواهند با مصرف مقدار زیاد الکل قدری بر درد و مشکلات ناشی از این بیماری غلبه کنند. کنترل و کاهش مصرف الکل نکته حائز اهمیتی است و در صورتی که نمی توانید در مواجه با مصرف الکل برخورد مسلط داشته باشید، حتما به پزشک مراجعه کنید و برای مقابله با استرس ناشی از این بیماری می توانید از روش های سالمی نظیر انجام تمرینات ورزشی، مدیتیشن و یوگا بهره ببرید.

مصرف الکل و حاد شدن افسردگی:

افراد مبتلا به پسوریازیس در معرض شدید خطر افسردگی قرار دارند. آن گونه که تخمین زده شده است حدودا از هر ۴ نفر مبتلا به پسوریازیس ۱ نفر به افسردگی دچار است. مصرف الکل می تواند به بدتر شدن این افسردگی دامن بزند، برای مقابله با افسردگی حتما در نظر داشته باشید که با یک پزشک یا روانپزشک ارتباط برقرار کنید، چرا که امروزه داروهای متعددی برای درمان افسردگی موجود است. مراجعه به پزشک پوست شما هم می تواند مفید باشد، زیرا اگر شواهد دال بر بهبود بیماری شما باشد از لحاظ روحی آرامتر خواهید شد.

بنابراین استفاده از الکل نه تنها بر پسوریازیس بلکه بر تمام بدن و نیز روان شما تاثیر منفی جبران ناپذیری خواهد گذاشت. اگر شاهد تاثیرات ناگوار الکل بر روی پسوریازیس خود هستید به کلی آن را کنار بگذارید.

نوشته چرا الکل و پسوریازیس میانه خوبی ندارند؟ اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

دستگاه کویتشین:

دستگاه کویتشین با امواج اولتراسوند کار می کند. کویتیشن یک روش جدید و بدون نیاز به جراحی برای حذف چربی های اضافی بدن است. در این روش نیاز به بیهوشی و عمل جراحی نیست. دراثر ضربه امواج اولتراسوند با فرکانس زیاد با مولکول های آب میان بافتی حباب های کوچکی درحاشیه سلول های چربی ایجاد می کنند. این حباب ها به شدت تحت تاثیر امواج اولتراسوند بوده و دارای لرزش وفوران بوده و دراثر ضربه این حباب ها با دیواره های سلول های چربی و شکستن آن ها سبب پارگی دیواره ی سلول های چربی و بیرون ریختن تری گلیسیریدو خروج آب درون سلولی می گردد.

اسیدهای بوسیله سیستم گردش لنفاوی به کبد فرستاده می شوند و در آنجا به مولکول های دیگری تبدیل می شوند. در جلسات کویتیشن مقداری از سلول های چربی ازبین می رود وچون این سلول ها منشعب نشده و زیاد نمی شوند به همین دلیل درمان با کویتیشن ثابت است. بدون جراحی و با روش کویتیشن سلول های چربی از بین می رود.

در حقیقت کویتیشن با شکستن سلول چربی و انحلال چربی ها باعث ازبین رفتن این سلول ها می شود. آب درون سلولی بوسیله سیستم لنفاوی تخلیه و بوسیله کلیه ها به شکل ادرار دفع می شود.

تقریبا یکی دو روز بعد از انجام کویتیشن دفعات ادرار افزایش می یابد. نوشیدن آب فراوان در همان جلسه و روز بعد از جلسه توصیه می گردد. چربی درون سلولی با کویتیشن آزاد شده بوسیله آنزیم ها به گلیسرول و اسیدهای چرب آزاد تجزیه می شود.

مشکلات استفاده از دستگاه کویتیشن:

کما اینکه مطالعات نشان می‌ دهد که این امواج علاوه بر بافت چربی؛ بافت عروقی، ماهیچه‌ای و عصبی را نیز تحت تأثیر قرار می‌ دهند. از طرفی دیگر، ذرات چربی که از بافت چربی آزاد می‌ شوند، در بدن به گردش در می‌ آیند و می‌ توانند وارد جریان خون شوند و سطح چربی‌ های خون را بالا برند و اگر آزمایش خونی بعد از استفاده از این دستگاه‌ ها انجام دهید خواهید دید که پروفایل چربی خون شما شامل تری‌ گلیسرید و کلسترول افزایش نشان می‌ دهد؛ و همان طور که مطلع هستید افزایش چربی خون، فرد را مستعد ابتلا به بیماری‌ های قلبی عروقی، سکته‌ های قلبی و مغزی، گرفتگی عروق، فشارخون بالا، چربی خون بالا، دیابت و … می‌نماید.

همچنین چربی اضافه‌ای که وارد جریان خون شده است، باید به نحوی از بدن خارج شود و مکانیسم خروج این چربی از راه تصفیه توأم کبدی و کلیوی می‌ باشد. افزایش چربی خون که با استفاده از این دستگاه‌ها ایجاد می‌ شود، بار اضافی زیادی را بر کبد و کلیه‌ ها وارد می‌آورد و ریسک ابتلا به کبد چرب و سیروز کبدی، نارسایی کلیوی، دفع خون از ادرار و … را افزایش می‌ دهد.

از عوارض دیگر استفاده از این دستگاه‌ ها مشکلات پوستی ناشی از ثابت بودن پروب کویتیشن و بی‌ توجهی تیم درمانی می‌ باشد که منجر به سوختگی پوستی، التهاب و اسکار در ناحیه تحت امواج می‌ شود.

در کلینیک‌های زیبایی، استفاده از دستگاه کویتیشن که برای کاهش چربی‌ های موضعی در نواحی خاصی از بدن استفاده می‌ شود، به افراد دارای اضافه‌ وزن و چاقی که هیچ‌ گونه بیماری زمینه‌ای ندارند، توصیه می‌ شود؛ اما در همین افراد هم استفاده از این روش کاملا ایمن و بی‌خطر نمی‌ باشد و بهتر است با احتیاط بیشتری به این دستگاه‌ ها نزدیک شد.

موارد منع استفاده از دستگاه کویتیشن:

بارداری

شیردهی

بیماری پوستی به عنوان مثال پسوریازیس

افرادی که مبتلا به بیماری کلیوی یا دیابت

افراد مبتلا به سنگ کیسه صفرا

افراد مبتلا به بیماری قلبی عروقی

افراد مبتلا به سرطان

افراد مبتلا به افسردگی

افراد مبتلا به ایدز ، هپاتیت، صرع، آسم، انعقاد خون

افراد زیر ۲۰ سال و بالای ۵۰ سال

نوشته منع استفاده از دستگاه کویتیشن در بیماران پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

درمان پسوریازیس، تنها توسط پزشک:

تشخیص قطعی پسوریازیس، با آزمایش بیوپسی امکان پذیر است ولی در اغلب موارد تشخیص، بالینی و براساس شکل و نحوه بروز ضایعات پوستی است. درمان موارد خفیف بیماری، با مالیدن پمادهای موضعی می تواند در تخفیف خارش و جلوگیری از عفونی شدن ضایعات پوستی مفید باشد، اما در شرایط شدید باید از داروهای خوراکی و یا بیولوژیکی و اشعه درمانی استفاده کرد. اسپری سوریا مشهورترین دارو برای این منظور محسوب می شود و بیش از داروهای دیگر برای این منظور به کار رفته است، اما پزشک متخصص پوست و مو داروهای دیگری نیز، ممکن است برای این دسته از افراد تجویز کند.

خود درمانی ممنوع:

پسوریازیس یکی از بیماری های پوستی شایع است که خیلی از افراد دچار آن می شوند برای اینکه پسوریازیس دردسرساز نشود باید یکسری نکات را مدنظر قرار داد.

۱) افرادی که دچار پسوریازیس می شوند نباید سطح پسوریازیس خود را با دست بکنند چون انجام این کار می تواند باعث طولانی شدن دوره بهبود پسوریازیس شود ضمن آنکه زمینه را برای انتقال عفونت به سایر قسمت ها فراهم می کند.

۲) چنانچه خانمی به پسوریازیس تناسلی مبتلا شود و باردار نیز باشد، نباید به صورت طبیعی زایمان کند، بلکه زایمان در این فرد باید به شکل سزارین انجام شود.

۳) افرادی که به پسوریازیس تناسلی مبتلا می شوند باید سریعا به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنند چون در صورت مراجعه دیرهنگام به پزشک، درمان سخت تر خواهد بود.

۴) برخی از افراد عادت دارند که ابتلا به بیماری ها را جدی نمی گیرند که پسوریازیس از این امر مستثنا نیست، این دسته از افراد باید برای درمان پسوریازیس به پزشک متخصص پوست و مو مراجعه کنند و از درمان خودسرانه پسوریازیس با داروهایی که برای این منظور در بازار موجود است بپرهیزند.

در بخش داروهای گیاهی نیز همین مطلب صدق میکند بسیاری ار بیماران پسوریازیس بطور نا آگاه فکر میکنند که داروهای گیاهی عوارض آنچنانی ندارد. درحالی که سخت در اشتباهند، برخی از همین داروهای گیاهی نیز عوارض جانبی دارند.

اینکه ریشه‌ های فرهنگ خود نسخه‌ پیچی و خود درمانی، چیست و چرا با وجود هشدارهای مکرر پزشکان، داروخانه‌ ها و رسانه‌ ها، عده‌ای همچنان به تهیه و مصرف خودسرانه دارو می‌ پردازند، نیاز به بررسی‌ های کارشناسانه دارد. با این همه این نکته را باید برای هزارمین‌ بار یادآور شد که تهیه دارو بدون نسخه پزشک و مصرف خودسرانه آن، می‌ تواند گاه پیامد‌ها و عوارض بسیار خطرناکی را موجب شود. بنابراین حتما باید هر بیماری هر چند کوچک را جدی گرفت و با مراجعه به پزشک متخصص و مصرف داروهایی که توسط وی توصیه می‌ شود، بر بیماری پسوریازیس غلبه کرد.

ضمنا خود درمانی باید در سطح کلان بررسی شود یعنی از طریق معاونت غذا و داروی وزارت بهداشت و درمان و آموزش پزشکی این موضوع بررسی و جنبه‌ های نامناسب آن ریشه یابی شود و همچنین از طریق اجرایی می‌توان با سهولت در اخذ دفترچه بیمه و کنترل داروخانه جهت جلوگیری از دادن قرص‌ های بدون نسخه از خود درمانی جلوگیری کرد.

خطرات خود درمانی با کورتون:

مصرف خودسرانه پماد بتامازون، عوارض پوستی متعددی بر جای می گذارد. بتامتازون جزو داروهای کورتونی است که متاسفانه بسیاری از افراد از آن، در کنترل ضایعات پوستی پسوریازیس، ناراحتی هایی مثل خارش و یا خشکی پوست به طور خودسرانه استفاده می کنند. درست است که این پماد، در روزهای اول مصرف، تغییرات قابل ملاحظه  و بسیار خوبی در پوست ایجاد می کند اما این تغییر موقتی است و پس از مدتی رفته رفته پوست تحلیل رفته، حالت شکننده می یابد و مستعد انواع عفونت ها و قارچ های پوستی می شود. به هر حال اگر افراد از عوارض داروهای کورتونی آگاه باشند، هرگز از آن ها به صورت خودسرانه استفاده نخواهند کرد.

خود درمانی و ذهنیت بیمار:

دو نکته در رابطه با خود درمانی در بیماران پسوریازیس به ذهن می‌ رسد و آن اینکه اولا ذهنیت افراد باعث برطرف شدن بیماری می‌ شود و نه صرف خود دارو. وقتی فردی خود درمانی را انجام می‌ دهد ذهنش به کمک او می‌ آید و نه قرص و این می‌ شود که یک قرص خطرناک نقش یک پزشک معالج را ایفا می‌ کند. ثانیا اگر پروسه طولانی دریافت بیمه تامین اجتماعی برای افراد کوتاهتر شود و افراد بتوانند راحت تر دفترچه بگیرند خود درمانی تا حد زیادی کاهش می‌ یابد. پس با تغییر ذهنیت و معالجه از راه‌های متعارف می‌ توان به کنترل بیماری پسوریازیس کمک کرد.

نوشته بیماران پسوریازیس از خود درمانی پرهیز کنند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

رنگ مو و پسوریازیس:

معمولا رنگ موها ترکیبات شیمیایی مختلفی دارند. یکی از این ترکیبات که می تواند باعث تشدید پسوریازیس پوست سر شود، ماده ای به نام «پارافنیلن دیامین» است که در رنگ موهایی با رنگ تیره استفاده می شود. بد نیست بدانید که پوست ۳/۶ درصد افرادی که از رنگ مو استفاده می کنند، نسبت به این ماده حساسیت نشان می دهد بنابراین اگر خودتان در خانه موهایتان را رنگ می کنید یا آرایشگر هستید، باید هنگام رنگ کردن موها، دستکش به دست کنید و پوست گردن و پشت گوش را پیش از رنگ کردن کاملا بپوشانید تا دچار حساسیت های ناشی از آن نشوید. تورم گوش‌ها و پیشانی هم از عوارض رنگ‌ های شیمیایی است.

رنـگ کـردن مـوها اصـلا توصیـه نمی شـود زیرا رنگ هایی که برای موها استفاده می شوند، حاوی مواد شیمیایی مختلفی هستند. البته اگرچه امروزه با پیشرفت علم و تکنولوژی تمام کارخانه های تولید رنگ سعی می کنند عوارض این محصولات را به حداقل برسانند و مشکلاتشان را کم کنند ولی بازهم توصیه ما، استفاده نکردن از مواد شیمیایی برای رنگ کردن موها و بخصوص در افرادی که از مشکلات پوستی پسوریازیس و اگزما رنج می برند می باشد.

حساسیت به رنگ مو:

حساسیت ممکن است فقط قرمزی یا قرمزی همراه با خارش یا حتی شدیدتر از این موارد به صورت تورم اطراف چشم، دلمه روی صورت، گردن و پوست سر باشد. لازم است اشاره کنیم حساسیت به یک رنگ یا یک مارک خاص ممکن است نشان دهنده حساسیت به همه رنگ ها باشد. گاهی فرد به اکسیدان ها و حتی مارک چند رنگ حساسیت نشان می دهد. در این موارد باید از دیگر رنگ های نیمه دائمی به شرط تست پوستی قبل از رنگ کردن مو، استفاده کند.

استفاده از شامپوهای مخصوص موهای رنگ شده:

به دلیل اینکه خشکی و کدر شدن موها یکی از عوارض رنگ کردن آنهاست. افرادی که موهایشان را رنگ می کنند باید از شامپوهای مخصوص موهای رنگ کرده که حاوی نرم کننده هستند، استفاده کنند. البته استفاده از نرم کننده هم مناسب است چون رنگ مو باعث آسیب به لایه های خارجی مو یا همان کوتیکول می شود و استفاده از یک ماده نرم کننده صدمات ناشی از آن را تا حدودی برطرف می کند و باعث نرمی و لطافت موها می شود. افرادی با موهای خشک یا موهای بلند هم می توانند از شامپوهایی که ترکیبات نرم کننده دارند، استفاده کنند.

فواصل منطقی در رنگ کردن موها:

برای حفظ سلامت و شادابی موها، اصلا رنگ کردن آنها را توصیه نمی کنیم ولی اینکه رنگ کردن موها چند وقت به چند وقت خوب است، به نوع رنگ و جنس موها و سرعت رشدشان بستگی دارد. به طور کلی هرچه این فاصله بیشتر باشد، بهتر است. استفاده بیش از حد از رنگ مو توصیه نمی شود و افرادی که به استفاده از رنگ‌ های شیمیایی علاقه دارند نباید بیش از سه‌ بار در سال از این مواد استفاده کنند.

دکلره یا رنگ:

معمولا برخی از مواد رنگی مانند مواد دکلره، اکسیدان هم دارند. بهتر است بدانید هم رنگ مو و هم مواد اکسیدانی به علت داشتن ترکیبات شیمیایی و فعل و انفعالاتی که روی ساقه مو انجام می دهند، می توانند باعث آسیب به موها شوند. اکسیدان هایی با غلظت بالا آثار به مراتب مخرب تر بر روی موهای ما دارند.

وقتی افراد از مواد اکسیدانی استفاده می کنند به علت تماس با مواد شیمیایی، ممکن است پوست و مویشان تحریک شود و بیماری پسوریازیس آنها تشدید شود. اگر غلظت موادی که روی سر گذاشته می شود، بیش از اندازه باشد، این مواد باعث ایجاد سوختگی پوست کف سر هم می شوند. به دلیل اینکه به سرعت با پروتئین های پوست و مو ترکیب می شوند و می توانند حالت سوختگی را روی پوست به وجود بیاورند. اگر کسی دچار سوختگی پوست سر در اثر استفاده از مواد رنگی و دکلره بشود، باید بلافاصله به متخصص پوست و مو مراجعه کند تا پزشک درمان سوختگی شیمیایی انجام دهد.

توصیه هایی برای کاهش اثرات مضر رنگ مو:

از رنگ موهای استاندارد استاندارد و دارای مجوز وزارت بهداشت استفاده کنید.

هرگز رنگ مو را بیشتر از زمان تعیین شده، روی موهای خود نگه ندارید.

بعد از استفاده از رنگ، سر را با آب خوب بشویید.

رنگ موهای مختلف را باهم مخلوط نکنید، زیرا ممکن است مواد مضری ایجاد شود.

هنگام استفاده از رنگ مو، از دستکش استفاده کنید.

قبل از رنگ کردن مو با یک شامپوی مناسب، موها را شستشو دهید.

هرگز بعد از رنگ کردن موها از مواد صاف‌کننده یا فرکننده استفاده نکنید.

پس از رنگ کردن، از مواد تقویت‌کننده مو استفاده کنید.

از تعویض مکرر رنگ مو اجتناب کنید.

رنگ مو را در فاصله های زمانی طولانی تری استفاده کنید، زیرا هر چند عوارض رنگ مو در درازمدت پدید می آید، ولی هر چه فاصله زمانی رنگ کردن موها طولانی تر شود، بهتر است.

هرگز از رنگ موی شیمیایی برای رنگ کردن ابروها استفاده نکنید.

سعی کنید رنگ کردن موها را تا حد امکان و تا زمانی که بالا رفتن سن، آنها را خاکستری کرده است، به تعویق بیندازید.

قبل از هر بار استفاده از یک نوع رنگ مو، حتما کمی از آن را روی پوست دست تان امتحان کنید و در صورت عدم بروز واکنش حساسیتی مانند قرمزی و تحریک، آن را روی موها به کار ببرید.

نوشته مواد شیمیایی موجود در رنگ مو و پسوریازیس پوست سر اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

پی آر پی (PRP):

PRP یک روش نسبتا نوین و بنیادین سلول های درمانی در علم پزشکی است که از اویل دهه ۹۰ میـلادی در رشته های مختلف پزشکی مثل جراحی فک و صورت، جراحی زیبائی، جراحی قلب، ارتوپدی، گوش، حلـق و بینی، سوختگی ها و درمان زخم های مزمن به کار رفته و سپس جای خود را در علم زیبائی باز نموده است.

در این روش در یک جلسه حدودا یک ساعته، چند سی سی از خون بیمار گرفته شده و با اســتفاده از کیــت های خاص، غلظت پلاکت را به ۳ تا ۵ برابر مقدار اولیه می رسانیم. پلاکت ها، حـاوی موادی هستند که عامل اصـلی در فـرآیند ترمیم و بازسازی بافتها بوده و به آنها عوامل رشد (Growth factor) گفته می شود و سبب رشد، تکثیـر و تمــایز ســلول هـای مختلف پوستی و بافتی شده و منـجر به افزایـش کـلاژن، الاستین، ماده بین سلولی، تولید رگ و تبدیل سـلول هــای بنیادی به سلول های بافت آسیب دیده است که توسـط مواد ترشح شده از پلاکت ها هدایت شده و موجب با طراوت شدن و ترمیم بافت پوستی خواهد بود.

کاربرد های (PRP) در زیبایی:

برهمین اساس، هم اکنون PRP به روش های مختلف در درمان های پوست و مو نظیر:

چین و چروک های ناشی از افزایش سن

چین و چروک های داینامیک

خطوط اخم یا خنده

سر یا ابرو

پف و تیرگی و گودی زیر چشم

اسکار آکنه و اسکار زخم های ناشی از جراحی، سوختگی و بریدگی ها و… کاربرد دارد.

مراحل انجام (PRP): مراحل انجام (PRP) بسیار ساده و به شرح زیر است:

خون گیری از بیمار به میزان معمولا حدود ۸ میلی لیتر توسط کیت مخصوص PRP

سانتریفوژ و جداسازی پلاکت ها و پلاسما از گلول های قرمز

فعال سازی پلاکت ها و تزریق آن در موضع

PRP برای چه کسانی انجام نمی شود؟

افراد دارای اختلالات خونی و پلاکتی

افراد مبتلا به امراض بد خیم

افراد الکلی و افراد سیگاری شدید

افراد تحت شیمی درمانی تحت رادیو تراپی

امراض ژنتیکی پوست

مبتلا به ایدز — بیماران تب دار

عفونت محل اجرای

مصرف کنندگان کورتون خوراکی

پسوریازیس

سابقه مشکلات عروقی مثل سکته های مغزی

نوشته بیماران پسوریازیس بهتر است پی آر پی (PRP) نکنند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

کنترل پسوریازیس پوست سر:

درحال حاضر درمان قطعی برای بیماری پوستی پسوریازیس وجود نداشته ولی با اقدامات درمانی زیر می توان علایم بالینی آن را تحت کنترل درآورد:

• برای کنترل پسوریازیس پوست سر می توان از فرآورده های موضعی مانند آنترالین، ترکیبات شبیه ویتامین D3 و اسید سالیسیلیک استفاده کرد.
• در مواردی تزریق آمپول تریامسینولون استوناید به داخل ضایعات نیز مفید است.
• شامپوهای حاوی تار و یا اسیدسالیسیلیک در بهبودی بیمار بسیار مؤثر می باشند.
• نظر به مزمن بودن پسوریازیس و عدم وجود درمان قطعی برای آن لازم است که پس از کنترل علایم بیماری استفاده از شامپو برای همیشه ادامه داشته باشد.

پسوریازیس و کاشت مو:

وجود پدیده کوبنر در پسوریازیس هم مشکل ساز است زیرا با برش پوست در منطقه دهنده مو و یا ایجاد سوراخ در منطقه گیرنده مو احتمال تشکیل ضایعات جدید پسوریازیس در این مکان ها می رود. البته شیوع پدیده کوبنر در کاشت موی طبیعی در پسوریازیس کمتر از موارد مشابه است که دلیل آن مصرف کورتون درجریان کاشت موی طبیعی می باشد. در مورد احتمال بروز پدیده کوبنر (با وجود کم بودن شیوع آن) نیز بایستی با بیمار در جلسه مشاوره صحبت شود.

در صورت وجود خارش شدید ممکن است تحریک مکانیکی پوست سر و آسیب رسیدن به ساقه موها موجب شکسته شدن آنها و تشدید ظاهری طاسی آندروژنتیک شود. در ضمن اگر سر فرد خارش داشته باشد ممکن است قسمت پیوند زده شده را نیز بخاراند و این امر احتمال بیرون درآمدن موهای تازه کاشته شده را افزایش می دهد.

انواع روش های کاشت مو:

بهترین و کاربردی ترین روش های کاشت موی زنده در حال حاضر به شرح زیر است:

1. روش پانچ (punch):
   موها به صورت دسته ای برداشته شده و در محل مورد نیاز با استفاده از ایجاد سوراخ هایی در پوست سر، کاشته می شود. امروزه این روش به دلیل ایجاد نمای مصنوعی (معروف به نمای عروسکی) کاربرد چندانی ندارد.
2. كاشت مو به روش اف یو تی (FUT):
   در این روش از طریق عمل جراحی و با استفاده از تیغ جراحی نواری به عرض ۲ سانتیمتر و طولی بین ۱۵ تا ۲۰ سانتیمتر از قسمت مودار پشت سر برداشته شده و محل برداشت بخیه می شود. سپس فولیکول های مو زیر میکروسکوپ از یکدیگر جدا می شوند. در نهایت شکاف های ظریفی (۱ میلیمتری) در محل مورد نیاز در پوست سر ایجاد شده و گرافت های مو کاشته می شوند. این شکافها پس از چند ماه کاملاً بهبود می یابند و چندان قابل تشخیص نیستند. (حتی در بعضی از موارد کاملاً غیرقابل تشخیص هستند.)
3. کاشت مو به روش اف ای تی (FIT):
   در این روش نیازی به برداشت نوار از پشت سر نیست. بلکه با استفاده از یک پانچ ظریف و فروکردن آن در پوست سر، فولیکول های مو را خارج می کنند. عمل برداشت مو معمولاً از پشت سر و ناحیه شقیقه انجام می شود. در مرحله بعد فولیکول های مو زیر میکروسکوپ از یکدیگر جدا می شوند. در نهایت (دقیقاً مانند روش قبل) شکاف های ظریفی (۱ میلیمتری) در محل مورد نیاز در پوست سر ایجاد شده و گرافت ها کاشته می شوند. این شکافها پس از چند ماه کاملاً بهبود می یابند و چندان قابل تشخیص نیستند. (حتی در بعضی از موارد کاملاً غیرقابل تشخیص هستند.)

توجه: درمان دارویی ریزش موی سر نیز عمدتاً با قرص فیناستراید (Finastride) یا محلول موضعی مینوكسیدیل ۲ یا ۵ درصد (Minoxidil) انجام می شود.

نوشته تحریک پسوریازیس پوست سر با کاشت موی طبیعی اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

آرایش کردن:

این روزها آرایش كردن بیش از گذشته میان زنان و دختران جوان رایج شده است. اگر در كشورهای غربی پیرزن های ۷۰ سال به بالا، خود را با انواع ترفندها می خواهند زیبا و جوان نشان دهند، در كشور ما بسیاری از دختران نوجوان ۱۴ سال به بالا، هر روز وقت زیادی از خود را روبروی آینه می گذرانند تا خوشگل شوند، غافل از این كه پزشكان متخصص پوست نسبت به عوارض آرایش های غلط هشدار می دهند.

كرم پودرها، لاك ناخن، رژ لب، ریمل چشم و سایه ها در رنگ های متنوع از جمله مواد آرایشی هستند كه مورد استفاده قرار می گیرند. متاسفانه اغلب خانم ها بدون توجه به ویژگی های پوست خود از این مواد استفاده می كنند. مثلا كسی كه پوست خشك دارد، به هیچ وجه نباید از كرم پودرهای خشك استفاده كند، در حالی كه دارندگان پوست های چرب می توانند از این پودرها استفاده كنند. یا افرادی که داری شرایط خاص پوستی نظیر پسوریازیس یا اگزما هستند، باید دقت بیشتری نسبت ترکیبات شیمیایی محصولات آرایش بهداشتی خرج دهند.

مواد آرایشی و پسوریازیس:

پسوریازیس یک مشکل پوستی که نه فقط زیبایی بلکه روند زندگی مبتلایان به آن را تحت تاثیر قرار می دهد. افرادی که پسوریازیس دارند در مواجهه با مواد محرکه پوست دچار خشکی، پوسته پوسته شدگی، تورم، قرمزی و خارش و حتی سوزش می شوند. پسوریازیس ممکن است در هر ناحیه از پوست ایجاد شود و ناراحت کننده باشد اما کنارآمدن با پسوریازیسی صورت، مراقبت ها و وسواس بیشتری لازم دارد زیرا پوست صورت، بسیار نازک و حساس است و به راحتی تحریک می شود و از آنجا که چهره ای که دچار پسوریازیس شده در معرض دید و از نظر زیبایی مهم است، توجه به عوامل محرک پسوریازیس به خصوص در مورد محصول های آرایشی و مراقبتی پوست صورت، اهمیتی ویژه دارد. متخصصان پوست مراکز تحقیقاتی مشهور دنیا هم اعتقاد دارند باید در خرید محصول های آرایشی بهداشتی، دقت کنید تا حاوی مواد محرک نباشند. در ادامه مطلب با «مثبت ها» و «منفی ها» آشنا خواهید شد. مثبت ها اشاره به ترکیباتی دارند که حضورشان در مواد آرایشی بهداشتی برای رفع پسوریازیس سودمند است اما منفی ها به ترکیباتی اشاره می کنند که حضورشان در مواد آرایشی بهداشتی باعث شعله ور شدن پسوریازیس می شود.

۱) مثبت ها:

• گلیسیرین و لانولین: ممکن است در خانه چند لوسیون مختلف داشته باشید اما هیچ کدامشان این مواد را نداشته باشند. مواد نامبرده پوست حساس شما را مرطوب و شاداب نگاه می دارند پس همیشه محصول های آرایشی و مراقبت از پوستی را بخرید که درصدر فهرست مواد تشکیل دهنده شان این مواد را می بینید.
• هیالورونیک اسید: پسوریازیس درمان ندارد اما می توان خشکی و پوسته پوسته شدگی ناشی از آن را کاهش داد. به همین دلیل باید محصول هایی را استفاده کنید که حاوی هیالورونیک اسید هستند. این ماده که باعث حفظ رطوبت پوست می شود به طور طبیعی در بدن وجود دارد اما چون التهاب پوستی شما باعث خشکی پوستتان شده، باید برای افزایش رطوبت بخشیدن به پوستتان از محصول های حاوی این ماده استفاده کنید.
• نیاسین: پسوریازیس، پوست را قرمز می کند و پوشاندن این قرمزی با مواد آرایشی اصلا کار آسانی نیست. برای اینکه پوشانندگی مواد آرایشی بر قسمت های ملتهب و قرمز پوست را بیشتر کنید باید ابتدا سرم های حاوی نیاسین را به پوست بزنید سپس هر ماده آرایشی دیگری را استعمال کنید. نیاسین نام دیگر ویتامینB۳ است که می تواند مرزهای پوستی را تقویت کند و تحریک و در نتیجه قرمزی را کاهش دهد.

۲) منفی ها:

• گلیکولیک اسید، سالسیلیک اسید و رتینول: با ورود مواد محرک از منطقه های حساس پوست پسوریازیس ایجاد می شود. این مناطق نمی توانند جلوی تبخیر آب از پوست را بگیرند در نتیجه پوست افراد حساس خیلی زود خشک می شود. پس اگر پسوریازیس دارید، برای جلوگیری از خشکی بیشتر پوست باید موادی که باعث تبخیر آب از پوست می شوند و خشکی پوست را تشدید می کنند از پوستتان دور نگاه دارید. ۳ ماده گلیکولیک اسید، سالسیلیک اسید و رتینول تبخیر آب از پوست را شدت می دهند پس محصول های حاوی این ۳ ماده را نخرید.
• نگهدارنده ها: نگهدارنده هایی مثل متیل پارابن یا بوتیل پارابن مواد آرایشی و محصول های مراقبت پوست را از فساد شیمیایی و میکروبی حفظ می کنند با این حال مواد نامبرده برای مبتلایان به پسوریازیس محرک هستند و باعث التهاب پوست می شوند. پس اگر پوستتان حساس است یا مبتلا به پسوریازیس هستید، محصول هایی را تهیه کنید که نگهدارنده طبیعی از قبیل روغن چریش یا عصاره دانه گریپ فروت دارند. این نگهدارنده پوست را کمتر تحریک می کنند.
• عطر: استفاده از محصول هایی که رایحه مطبوعی دارند برای هر فردی لذت بخش است اما مواد معطر موجود در این محصول ها می توانند واکنش های پوستی پسوریازیس را شعله ور کنند پس اگر می خواهید با هر بار مصرف محصول های آرایشی و مراقبتی پوست دچار التهاب نشوید محصول های مخصوص پوست های حساس را بخرید. معمولا روی بسته این محصول ها این عبارت ها به چشم می خورد؛ بدون عطر، fragrance free یا unscented.
• رنگ های مصنوعی: رنگ‌های مصنوعی اغلب برای افزودن رنگ جذاب و دلفریب به لوازم آرایشی، مورد استفاده قرار می‌ گیرند و می‌ توانند باعث واکنش پوستی در بعضی افراد شوند. توجه کنید که رنگ و شماره محصول آرایشی بعد از برچسب «FD&C» نوشته شده باشد. متداول‌ ترین رنگ‌هایی که ایجاد مشکل می‌کنند، عبارتند از زرد ۵ و قرمز ۴۰٫ با اینکه این رنگ‌های مصنوعی توسط FDA تایید شده‌اند، بعضی از مطالعات نشان می‌دهند که این رنگ‌ ها باعث کهیر و تحریک بیشتر پسوریازیس و در برخی موارد حتی آسم می‌ شوند!
• سولفات ها: مطالعات نشان داده اند که سولفات‌ ها می‌ توانند نفوذپذیری پوست را دچار مشکل کنند و باعث از دست رفتن رطوبت پوست شوند، که می‌تواند لایه‌ حفاظتی پوستمان را نازک کند. محصولاتی که دارای برچسب «بدون سولفات» هستند، بهترین انتخاب می‌ باشند.

تست محصولات آرایشی:

برای تشخیص اینکه محصول مورد نظر در تشدید بیماری شما نقش دارد یا نه می توانید تست های مختلفی انجام دهید، از جمله:

• تست وصله:
  استعمال محصولات گوناگون (عطرها، مواد خوش بو، ضد عفونی کننده ها و…) که بیمار برخی از آنها را استفاده کرده است.
• تست باز:
  محصولات خشن تر (ریمل، خمیر دندان، کف موبر و…) که به تنهایی یا به همراه یک رقیق کننده بر روی بازو مالیده می‌شوند.
• تست استعمال مکرر:
  محصول مشکوک به ایجاد حساسیت صبح و شب طی ۲ تا ۳ روز از هفته مورد استفاده قرار می‌گیرند، همیشه یک مکان خاص، یعنی آرنج یا مچ دست باید مورد تست قرار گیرد.

بعضی از عوارض محصولات آرایشی:

عوارض ناشی از حساسیت لوازم آرایشی به ویژه از نوع تقلبی آن بر پوست شامل: ضایعات به صورت قرمزی، پوسته پوسته شدن، خشکی و خارش به همراه التهاب و سوزش.

همچنین انواع ریمل، سایه چشم، رژگونه، رژلب و فوندوشن های تقلبی می تواند در ایجاد حساسیت مؤثر باشد. از طرفی هر چقدر هم که مواد تشکیل دهنده لوازم آرایشی دارای غلظت باشد اثرات مخرب تری را بر جای می گذارد. آرایش نباید به مدت طولانی در صورت باقی بماند و لازم است پس از ۱ تا ۲ ساعت پاک شود تا فرصت برای بازسازی، تنفس و بازشدن روزنه های پوست فراهم شود و برای پاک کردن مواد آرایشی از صورت بهتر است از شیر پاک کن ها یا محصولات پاک کننده آرایش که از کیفیت آن اطمینان وجود دارد، استفاده کرد.

بسیاری از رژ لب ها دارای سرب بیش از حد مجاز و آرسنیک است که خطر مسمومیت خونی ایجاد کرده و تاثیرات سویی روی کبد، کلیه و مسیر گوارش باقی می گذارد و به طور حتم عوارض پوستی ایجاد می کند.

چند توصیه:

• اگر بخواهید پوست خود را به انواع مواد آرایشی عادت دهید، باید هر روز ۲ ساعت جلوی آینه بایستید و دست كم ۵۰ لایه متفاوت را روی پوست خود قرار دهید. پس از انجام این کار منصرف شوید.
• از مواد آرایشی مختلف استفاده نكنید و سعی كنید برای استفاده از انواع كرم ها، با پزشك متخصص مشورت كنید.
• تحت تاثیر تبلیغات مواد آرایشی قرار نگیرید. بسیاری از این تبلیغات دروغین هستند و ممكن است روی پوست شما تاثیر مخرب بگذارند.
• لوازم آرایش خود را تمیز نگه دارید و پس از هر بار مصرف، برس آن ها را بشویید.
• از لوازم آرایشی دیگران به هیچ وجه استفاده نكنید.
• از دستفروش ها كه مواد آرایشی و عطرهای تقلبی و تاریخ گذشته می فروشند، خرید نكنید.
• دختران جوان از مصرف مواد آرایشی بپرهیزند. این مواد به پیر شدن زودرس پوست آنها كمك می كند.
• هرچند افراد با هم تفاوت دارند، اما بنظر می‌ رسد عناصر و مواد تشکیل دهنده خاصی وجود دارند که بیشتر باعث عود کردن پسوریازیس و اگزما می‌ شوند.

نوشته مواد آرایشی ممنوعه برای بیماران مبتلا به پسوریازیس اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.

محصولات موبر:

اشکال مختلف محصولات موبر در بازار وجود دارند. اشکال اسپری، ژل و موس نیز موجود است. ماده اصلی تشکیل دهنده این اشکال مختلف یکسان است و فرقی با هم ندارند. مواد اصلی کرم های موبر، سدیم گلیکولات و کلسیم هیدرواکسید (نوعی باز) است. محصولات کاهنده موهای زاید که در حال حاضر در بازار داخلی ایران در دسترس هستند، فاقد شواهد و مدارک علمی کافی می باشند. مطالعاتی که خود شرکت سازنده یا تولید کننده ماده اولیه انجام می دهد، فاقد هر گونه ارزش علمی است. تبلیغ کرم موبر دائمی، عجیب و غیر علمی است. هیچ کرم موبر با خاصیت از بین بردن دائمی موها وجود ندارد. حتی هیچ کرم موبری با خاصیت کاهش موهای زاید نیز وجود ندارد.

ماده اصلی تشکیل دهنده مو کراتین بوده و محصولات موبر ماده کراتین را حل می کنند. این کار را با حل کردن پیوندهای شیمیایی سولفور درون کراتین انجام داده و به این ترتیب منجر به شکسته شدن و کنده شدن مو می شوند.

محصولات موبر و بیماری پوستی پسوریازیس:

بهتر است قبل از استفاده از هر محصول بهداشتی آن را روی پوست خود تست کنید. به این ترتیب که مقداری از محصول را به قسمت داخلی بازوی خود بمالید و پس از نیم ساعت آن را بشویید. اگر در محل مالیدن محصول بهداشتی مورد نظر، التهاب و قرمزی و خارش ایجاد نشد، یعنی احتمالا به این نوع از محصول موبر حساسیت ندارید. اگر فردی به محصولات موبر حساسیت داشته باشد، نباید از آنها استفاده کند، زیرا راهی برای حساسیت زدایی نسبت به این کرم ها وجود ندارد.

لایه سطحی پوست نیز حاوی کراتین است. لذا اگر محصولات موبر برای مدت طولانی روی پوست باقی بماند، امکان آسیب رسیدن و تحریک پوست افزایش می یابد.

تشدید بیماری پوستی پسوریازیس از متداول ترین عارضه محصولات موبر است. احساس سوزش و سوزن سوزن شدن در محلی كه از موبر استفاده شده، شایع‌ ترین شكایات مصرف ‌كنندگان است. معمولا چنین افرادی به متخصص پوست مراجعه نمی‌ كنند و خودشان از مصرف آن محصول خاص خودداری می‌كنند. سایر علائم شایع عبارتند از: قرمزی، تورم، خارش و تاول‌های آبدار.

عوارض جانبی دیگری كه می‌تواند در اثر استفاده از محصولات موبر روی ‌دهد شامل كهیر، عفونت پوست، عفونت ریشه مو، تغییر رنگ پوست، آكنه، تغییر رنگ و صدمه به ناخن و مو است.

استفاده از مواد موبر غیرمجاز، عوارض جسمی را بر ‌پوست بدن استفاده‌ كنندگان این لوازم كه اغلب آنها زنان هستند‌، ایجاد می‌ كند كه ‌برخی از این عوارض غیرقابل جبران است. توصیه ما به شما این است كه در انتخاب محصولات بهداشتی دقت بسیاری به خرج دهید و تنها به صرف ارزانی و تنوع، تن به استفاده از لوازم تقلبی و فاقد كیفیت ندهید، چراكه در درازمدت مجبور خواهید شد با مراجعه به دكتر پوست هزینه بسیار بیشتری برای تجدید سلامتی از دست رفته‌ خود صرف كنید. اسپری های موبر هم شرایطی مانند کرم های موبر داشته با این تفاوت که اسپری های قوی موبر ممکن است باعث سوختگی و لک بدن شوند.

موزدایی و صدمات به پوست:

به طور کلی پس از هر بار موزدایی صدماتی به پوست وارد می شود که به طور خلاصه به شرح زیر می باشد:

• منافذ پوست کاملاً باز و فراخ گشته و در بیشتر موارد ایجاد زخم های سطحی می نماید.
• موجب التهاب و قرمزی در سطح پوست می شود.
• لایه چربی موجود بر روی پوست برداشته می شود که این امر، نفوذ پذیری و حساسیت پوست را نسبت به عوامل مضر محیطی افزایش می دهد.
• پوست نسبت به باکتریهای عفونت زا حساس می گردد بطوریکه این باکتریها به منافذ باز شده پوست نفوذ کرده و یا در زخم های بسیار کوچکی که در اثر موزدایی ایجاد شده تهاجم نموده و باعث عفونت می شوند.
• بالا رفتن بیش از حد pH پوست در اثر موبرهای شیمیایی.
• استفاده از محصولات مراقبت از پوست برای جلوگیری از صدمات مذکور، پس از هر بار زدایش مو الزامی است.

تفاوت التهابات و حساسیت پوستی:

حساسیت و التهاب ها با هم تفاوت دارند و نکتۀ مهمی وجود دارد و آن اینکه این دو دلایل یکسانی ندارند:

• حساسیت به علت برخورد یک مولکول با “آلرژن” به وجود می‌ آید اما التهاب به خاطر استفاده از یک محصول نامتناسب با نوع پوست ایجاد می‌ شود.
•  التهاب، فوری یا پس از چند بار استعمال محصول به وجود می‌ آید در حالی که حساسیت با تأخیر ظاهر می‌ شود.
• در موارد التهاب، واکنش فقط محدود به ناحیه ای است که با محصول در تماس بوده است اما حساسیت در اغلب موارد به تمام نواحی گسترش میابد.
• علائم حساسیت شدیدتر هستند، علائمی مانند سرخی، ورم، ترک و خارش شدید. التهاب باعث سوزش، کشش، سرخی و ترک می‌ شود، اما یا خارش ندارد یا خارش کمی دارد.
• التهاب همراه با خارش، سریع درمان می‌ شود اما در عوض، آلرژی ها کند بهبود میابند و عود هم می‌ کنند.

روش های جایگزین:

از بین بردن موهای زاید بدن به عنوان یکی از الگوهای بهداشت فردی به صورت مستمر و غالباً روزمره توسط بسیاری از خانمها و آقایان صورت می گیرد. روشهای مختلف موزدایی شامل: بند انداختن، اصلاح با ماشین یا تیغ، مومک، محصولات موبر و الکترولیز و …ممکن است باعث التهاب، قرمزی، جوش و کلاً ایجاد حساسیت در پوست شود. در افرادی که زمینه اگزما و پسوریازیس دارند هیچ گونه مواد محرک از جمله مواد شیمیایی نباید مصرف شود، توصیه می کنیم که از روش دیگری استفاده نمایید.

الف) خمیر زردچوبه:

خمیر زردچوبه دارای یک خاصیت عالی و کاملا گیاهی علاوه بر آنکه مصرف ان باعث تسکین درد می شود پاک کننده مفید برای کبد میباشد. با کمک زردچوبه به راحتی می توانید موهای زائد خود را از بین ببرید و به پاکسازی پوست کمک کند از دیگر مواد تشکیل دهنده این خمیر شیر می باشد که باعث نرمی و صافی پوست می شود.

• طرز تهیه خمیر زردچوبه:
  اول از همه زردچوبه و شير و گرد نخود، به نسبت (۱ زردچوبه و ۲ شیر) باهم مخلوط کنید و روی حرارت کم قرار دهید آنقدر مخلوط را هم بزنید تا حالت خمیری پیدا کند، اجازه دهید سرد شود در صورت لزوم می توانید در یخچال خمیر زردچوبه را قرار دهید. مقدار کمی نمک و ۱ قاشق غذاخوری آرد ذرت را به خمیر خود اضافه کنید.
• روش استفاده:
  ابتدا دوباره مقداری کمی آرد ذرت را به مناطقی که می خواهید پاکسازی کنید بزنید، سپس لایه ای نازک از خمیر را در جهت رشد مو روی قسمت مورد نظر پخش کنید، و آن را با یک تکه پارچه تمیز بپوشانید بعد از۲۰ دقیقه خمیر جذب پوست می شود سپس پارچه را بردارید و پوست را با آب گرم بشویید این روش را ۲ بار در هفته تکرار کنید تا زودتر به نتیجه مورد نظر برسید.این روش معمولا در هند استفاده می شود که یک اثر عالی در حذف دایمی موهای زائد دارد، با این روش به تدریج با چندبار استفاده ریشه موها سست می شود و از شر انها راحت می شوید. دوستان عزیز معمولا یک لیوان شیر با دو قاشق زردچوبه با یک قاشق ارد ذرت با یک قاشق مربا خوری برای ساق پا کافیست …امتحان کنید تا معجزه ان را ببینید..

نکته :این خمیر بیشتر برای موهای بدن بکار رفته ولی اگر برای صورت استفاده شود، رنگ آن تا ۲۴ ساعت می ماند و باید طی این ساعت از خانه بیرون نروید تا رنگش کاملا برطرف شود.

ب) پوست گردو:

این راهکار را می توان با دنبال کردن تمریناتی طی چند ماه به دست آورد که این راه درمانی بر روی هر نقطه از بدن قابل امتحان است.

• روش آماده سازی و درمان:
  تعداد زیادی پوست گردو را سوزانده و خاکستر حاصل شده را داخل آب بریزید (یک قاشق غذاخوری خاکستر به همراه یک لیتر آب).
• روش استفاده:
  اجازه دهید مخلوط به دست آمده ۱۲ ساعت مانده و یک پنبه را به این ماده آغشته کرده و به محل موهای زائد بزنید. این کار را چندین بار در روز (هر بار ۱۵ دقیقه) تکرار کنید.

تکرار این روند موهای زائد بدنتان را از بین می برد و پوست شما را صاف و شاداب می کند.

نوشته بیماران پسوریازیس در مصرف محصولات موبر احتیاط کنند اولین بار در سایت درمانی پسوریازیس پدیدار شد.