مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان بیان کرد: در سال ۱۹۸۶، یک بیمار مبتلا به سرطان خون از یک بیمار مبتلا به پسوریازیس پیوند مغز استخوان دریافت کرد، بیمار از سرطان خون نجات یافت ولی ۶ ماه بعد دچار علائم پسوریازیس شد، در سال ۲۰۰۰، بیمار دیگری که همزمان مبتلا به سرطان خون و پسوریازیس بود تحت پیوند مغز استخوان از یک فرد سالم قرار گرفت و پس از ۳ ماه، سرطان خون و علائم پسوریازیس بیمار بهبود یافت.
باجوری ادامه داد: دو گزارش بالا از پیوند مغز استخوان بیماران مبتلا به پسوریازیس، موضوع استفاده از سلول های بنیادی فرد سالم برای کنترل علائم پسوریازیس را مطرح کرد؛ به تازگی یک طرح تحقیقاتی با هدف بررسی تاثیر سلول های بنیادی در درمان پسوریازیس در پژوهشگاه رویان شروع شده است، نتایج اولیه مطالعه نشان می دهد سلول درمانی می تواند به تخفیف علائم بیماران کمک کند.
استفاده از سلول درمانی در درمان بیماری پوستی صدف (پسوریازیس):
امیر باجوری مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان در گفت وگو با خبرنگار حوزه بهداشت و درمان گروه علمی پزشكی باشگاه خبرنگاران جوان؛ درباره استفاده از سلول درمانی در درمان بیماری پوستی صدف (پسوریازیس)، اظهار کرد: پسوریازیس یک بیماری ژنتیکی، خودایمن و مزمن پوستی است که در آن سرعت رشد سلول های پوست افزایش پیدا می کند و این بیماری با علائم پوسته ریزی و قرمزی پوست شناخته می شود؛ پسوریازیس درمان قطعی ندارد و درمان های فعلی تنها به کنترل علائم کمک می کنند.
درمان های جدید برای بیماران پروانه ای:
وی تشریح کرد: اپیدرمولایزیس بلوزا یا بیماری پروانه ای یک بیماری ارثی ناشی از اختلال در ساخت پروتئین های متصل کننده سلول های پوست به یکدیگر است که اولین بار توسط دکتر هبرا در سال ۱۸۷۰ معرفی شد؛ اپیدرمولایزیس بلوزا یک بیماری ارثی است که پوست و غشاهای مخاطی را درگیر می کند، ویژگی این بیماری جدایی لایه های پوست از یکدیگر است، به طوری که پوست به شدت شکننده و کوچکترین آسیبی منجر به تاول و زخم پوستی می شود.
مدیر درمان مرکز سلول درمانی پژوهشگاه رویان افزود: شیوع این بیماری ۲ تا ۴ درصد در هر صد هزار نفر است و بر اساس تخمین ها می توان گفت شیوع این بیماری در ایران حدود دو هزار نفر باشد؛ در شدیدترین فرم این بیماری که ساخت کلاژن نوع ۷ در سلول های پوستی اختلال دارد، زخم های پوستی وسیع منجر به چسبیدن انگشتان به یکدیگر و ناتوانی بیماران در انجام فعالیت های روزانه و محرومیت از تحصیل می شود.
وی در پایان یاد آور شد: در حال حاضر درمان قطعی برای این بیماری وجود ندارد و هدف درمان ها کاهش درد بیمار و پیشگیری از ایجاد یا بدتر شدن زخم ها است.
