سم زدایی و تسریع بهبود پسوریازیس با رژیم غذایی پر فیبر

رژیم غذایی پر فیبر به علت دفع چربی‌ های مضر و نیز سم زدایی کبد بهبود بیماری پسوریازیس را تسریع می‌ کند. مواد مضر، که ما هر روز در معرض آن قرار می گیریم در بدن انسان جمع می شوند و تبدیل به مواد سمی می شوند که به اندام ها و سیستم های بدن آسیب می رساند و همین مواد باعث بوجود آوردن بیماری های مزمن می شوند و انباشته شدن مواد سمی اگر زیاد باشد باعث افزایش وزن و تشدید پسوریازیس می شود. غذاهای فیبر خواص سم زدایی باور نکردنی دارند. فیبر موجود در کلم ها و میوه جات، حبوبات، آجیل و دانه ها سموم را از طریق مدفوع خارج می کند. علاوه بر این، فیبر باعث احساس سیری می شود.

فیبر چیست؟

به عبارت ساده فیبرها در رژیم غذایی، کربوهیدرات قابل هضمی هستند که در غذاها پیدا می شوند. بطور کلاسیک، فیبر بر اساس حلالیت آن در آب به دو دسته تقسیم می شوند:

فیبر محلول که در آب حل شده و می تواند باکتری “خوب” در روده را متابولیزه کند.

فیبر نامحلول که در آب حل نمی شود.

یکی دیگر از راه های مفید تر برای دسته بندی فیبر “تخمیر در مقابل غیر تخمیر” که، آیا باکتری مفید در روده می تواند از آن استفاده کنید یا نه، تقسیم می شود. این مهم است که در ذهن داشته باشیم که بسیاری از انواع مختلف فیبر وجود دارد درست مانند بسیاری از انواع مختلف چربی که وجود دارد. برخی از آنها دارای مزایای مهم سلامت، در حالی که برخی دیگر بیشتر بی فایده است.

همچنین بسیاری از همپوشانی بین فیبرهای محلول و نامحلول وجود دارد برخی از الیاف نامحلول می تواند توسط باکتری های خوب در روده هضم و بسیاری از غذاها شامل هر دو فیبرهای محلول و نامحلول است.

علت مفید بودن فیبرها:

دلیل اصلی که فیبر مفید است این است که باکتری های خوب در روده از آنها تغذیه می کند. آیا می دانید که بدن شما است واقعاً فقط ۱۰٪ انسان است؟ دلیلش این است که باکتری هایی که در بدن زندگی می کنند به تعداد سلولهای بدن ۱۰ به ۱ است. باکتری ها بر روی پوست، دهان، بینی و … زندگی می کنند اما اکثریت بزرگ در روده و در درجه اول روده بزرگ زندگی می کند.

حدود ۵۰۰ گونه مختلف از باکتری های زنده در روده، با تعداد کل حدود ۱۰۰ تریلیون وجود دارد این باکتری در روده به عنوان فلور روده نیز شناخته شده است. این چیز بدی نیست و ارتباط متقابل سودمندی بین انسان ها و باکتری وجود دارد با ارائه این باکتری سرپناه و زیستگاه ایمنی، برای بدن انسان فراهم می شود. بسیاری از انواع مختلف باکتری ها وجود دارد انواع ( گونه های مختلف ) از باکتری ها می توانند تاثیر بسیار زیادی بر جنبه های مختلف سلامت از جمله وزن، کنترل قند خون، عملکرد سیستم ایمنی و حتی عملکرد مغز داشته باشند.

فیبر و کاهش وزن:

برخی از انواع فیبرها می توانند به شما در از دست دادن وزن کمک کنند. شواهد متناقض در مورد اینکه آیا فیبر می تواند به از دست دادن وزن کمک کند وجود دارد. برخی از فیبرها در روده به آب متصل شده و می تواند جذب مواد مغذی را کاهش دهد و سبب افزایش احساس پری شود. در واقع برخی از مطالعات نشان می دهد که افزایش فیبر رژیم غذایی می تواند به طور خودکار سبب کاهش مصرف کالری شده و باعث از دست دادن وزن می شود. با این حال، این بستگی به نوع فیبر دارد برخی از انواع هیچ تأثیری بر وزن ندارد در حالی که فیبرهای محلول خاص می تواند اثر قابل توجهی را داشته باشد.

فیبر و کاهش قند خون:

فیبر می تواند پیک قند خون پس از یک وعده غذایی با کربوهیدرات بالا را کاهش دهد، غذاهایی دارای فیبر، تمایل به کاهش شاخص قند خون دارند.  این بدان معنی است که آنها باعث کاهش پیک قند خون بعد از وعده غذایی حاوی کربوهیدرات می شوند.

اگر شما در حال خوردن یک رژیم غذایی با کربوهیدرات بالا هستید در این موارد، فیبر می تواند احتمال پیک قند خون به سطوح مضر در اثر کربوهیدرات را کاهش دهد. اما واقعاً اگر شما مشکل قند خون دارید به جای تلاش برای به حداقل رساندن آسیب با استفاده از فیبر بهتر است که مصرف کربوهیدرات را کاهش دهید.

اثرات فیبر بر یبوست؟

یکی از مزایای اصلی که در مورد فیبر کاهش یبوست است. فیبر به جذب آب کمک کرده و سبب افزایش عمده ای در حجم مدفوع شده و سرعت حرکت مدفوع از روده را زیاد می کند. با توجه به این که تقریباً هر بهداشتکار حرفه ای معتقد است که فیبر می تواند به یبوست کمک کند و شما نیز فکر می کنید که شواهد قوی در پشت آن وجود دارد. برخی مطالعات نشان می دهد که اضافه کردن فیبر می تواند علائم یبوست را بهبود بخشد اما مطالعات دیگر نشان می دهد که از بین بردن فیبر یبوست را بهبود می بخشد. به گفته یک بررسی از ۶ مطالعات، فیبر محلول می تواند به یبوست کمک، در حالی که فیبر نامحلول اثری ندارد.

مزایای فیبر نامحلول چیست؟

ترویج اجابت مزاج منظم و جلوگیری یبوست؛

بالا بردن سرعت حذف زباله های سمی از طریق روده بزرگ؛

با نگه داشتن pH بهینه در روده ها و به جلوگیری از میکروب های تولید کننده مواد که می تواند منجر به سرطان روده بزرگ شود کمک می کند؛

منابع غذایی فیبر نامحلول شامل: سبزیجات به خصوص سبزیجات برگ دار، پوست سبزیجات ریشه ای، پوست میوه، محصولات گندم کامل، سبوس گندم، سبوس ذرت، آجیل و دانه ها می باشد.

مزایای فیبر محلول چیست؟

فیبر محلول به اسیدهای چرب متصل شده و زمان خالی کردن معده و میزان جذب قند توسط بدن را کاهش می یابد.

این فیبر کلسترول، به خصوص سطح LDL (کلسترول بد) را کاهش می دهد.

مصرف قند را تنظیم و برای افراد مبتلا به دیابت و سندرم متابولیک مفید است.

منابع غذایی فیبر محلول عبارتند از: لوبیا قرمز، لوبیا چیتی، کرفس، کلم بروکلی، اسفناج، کدو سبز، سیب، پرتقال، گریپ فروت، انگور، آلو، بلغور جو دوسر و نان سبوس گندم می باشد.

چقدر فیبر نامحلول و محلول باید بخورید؟

با توجه به آکادمی تغذیه و دیابت نوع ۲، مقدار توصیه شده روزانه فیبر برای زنان ۲۵ و برای مردان ۳۸ گرم است با این حال، پس از سن ۵۰ توصیه می شود که زنان مصرف خود را به ۲۱ و مردان به ۳۰ گرم کاهش دهند.

اکثر متخصصین تغذیه می گویند نسبت فیبر محلول و نامحلول باید ۷۵٪ به ۲۵٪، و یا ۳ قسمت نامحلول و ۱ قسمت محلول باشد. جو دو سر، سبوس جو دو سر، پوسته پسیلیوم و دانه غنی کتان دارای هر دو نوع از الیاف هستند به عبارت دیگر، به طور کلی شما باید به جای دقت در نوع فیبر بر مصرف فیبر تمرکز داشته باشید. در حالت ایده آل، شما باید ۵ وعده میوه و سبزیجات و همچنین در برخی از وعده ها از محصولات غلات کامل، هر روز مصرف کنید.

عوارض جانبی:

فیبر عوارض جانبی شدیدی ندارد و مصرف بیش از حد آن ممکن است منجر به نفخ، دل پیچه و ایجاد گاز در روده گردد. که مصرف آب به میزان دو لیتر در روز می تواند این مشکل را حل کند.

تعامل با دیگر داروها:

در صورتی که به طور منظم دارو مصرف می کنید، قبل از استفاده از مکمل های فیبر، با پزشک خود مشورت کنید. زیرا فیبر از جذب برخی از داروها جلوگیری می کند.

خطرات:

در موارد خیلی نادر، مصرف فیبر ممکن است منجر به انسداد روده گردد. در صورتی که بیماری مزمنی دارید، قبل از هر چیز با پزشک خود مشورد کنید. شکر و نمک موجود در برخی از مکمل های حاوی فیبر ممکن است برای افراد مبتلا به دیابت و فشار خون بالا، مشکل ساز شود. پسیلیوم یکی از معروف ترین مکمل های موجود در بازار است.

عوارض شایع، نادر و دیر رس مصرف متوترکسات در پسوریازیس

این نوشته توسط سایت درمانی پسوریازیس ایران به نشانی PSORIASISCURE.IR برای اطلاع رسانی به بیماران در مورد داروی تجویز شده برای آن ها تهیه شده است. مطالب این نوشته مربوط به اطلاعاتی است که تا تاریخ نگارش موجود بوده ولی باید توجه داشت که در هر زمان ممکن است این اطلاعات عوض شوند. توصیه می شود که بیماران برای هر داروئی که مصرف می کنند، نوشته موجود در بسته بندی دارو را نیز مطالعه کرده و دستورات پزشک و داروساز را برای چگونگی مصرف دارو رعایت نمایند. همیشه در مورد عوارض احتمالی و لزوم انجام آزمایشات درحین مصرف دارو، از پزشک خود سئوال کنید.

متوترکسات چیست؟

متوترکسات (Methotrexate) یکی از موثرترین داروهائی است که بطور شایع برای درمان آرتریت روماتوئید و هم چنین درمان آرتریت روماتوئید کودکان، لوپوس، آرتریت پسوریاتیک، میوزیت ها، واسکولیت ها و بعضی بیماری های دیگر روماتیسمی تجویز می شود.

این دارو، یک داروی تضعیف کننده سیستم ایمنی است. منظور از این عنوان این است که بر خلاف داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی و استروئیدی، این داروها فقط علائم بیماری را از بین نمی برند بلکه بر روی سیر بیماری نیز تاثیر دارند. متوترکسات از دهه ۰۹۸۱ برای درمان آرتریت روماتوئید بکار می رود.

متوترکسات با مقادیر زیاد حدود ۱۰۰۰ میلی گرم در روز و بیشتر برای درمان بعضی از سرطان ها بکار می رود. مقدار مصرف متوترکسات برای درمان بیماری های روماتیسمی درمقایسه با سرطان ها بسیار کمتر است. بعنوان مثال، مقدار مصرف متوترکسات برای درمان آرتریت روماتوئید حدود ۷٫۵ تا ۲۵ میلی گرم در هفته است.

علاوه بر بیماری های روماتیسمی، متوترکسات در درمان بیماری هائی مثل بیماری کرون بیماری التهابی روده و بیماری اسکلروز مولتیپل و بیماری های دیگری که به علت اختلال در سیستم ایمنی بوجود می آیند هم مصرف می شود.

روش مصرف متوترکسات در بیماری آرتریت پسوریاتیک:

متوترکسات به صورت قرص های ۲٫۵ میلی گرمی و آمپول های ۵ و ۵۰ میلی گرمی در ایران وجود دارد. برای درمان آرتریت پسوریاتیک، تعداد ۳ تا ۴ قرص (معادل ۷٫۵ میلی گرم تا ۱۰ میلی گرم) باهم فقط در یک روز در هفته (مثلا در جمعه ها) مصرف می شود. با توجه به تاثیر درمانی و در صورت عدم وجود عوارض جانبی، در صورت لزوم مقدار دارو به تدریج ممکن است اضافه شود تا به ۲۰ تا ۳۰ میلی گرم در هفته برسد.

مصرف متوترکسات در آخر شب و با معده خالی جذب آن را زیاد می کند. از طرفی مصرف دارو همراه با غذا (شام) باعث کاهش تهوع می شود. برای مقادیر بالاتر از ۱۵ میلی گرم در هفته، و برای کاهش عوارض جانبی، ممکن است از نوع تزریقی متوترکسات استفاده شود.

متوترکسات را می توان هم زیر جلد و هم در عضله تزریق کرد. برای درمان سایر بیماری های روماتیسمی نیز، مقدار مصرف متوترکسات تقریبا مانند مقدار مصرف آن در آرتریت روماتوئید است. در بچه ها، مقدار دارو با توجه به وزن کودک محاسبه می شود. برای پیشگیری از بعضی عوارض متوترکسات مانند تحریک معده، زخم دهان و بالا رفتن آنزیم های کبدی، اسید فولیک روزانه ۱ میلی گرم و یا اسید فولینیک ۵ میلی گرم در هفته تجویز می شود.

تاثیر درمانی متوترکسات در بیماری های روماتیسمی معمولا بعد از ۳ تا ۶ هفته ظاهر می شود ولی ممکن است تا ۱۲ هفته هم اثرات آن ظاهر نشود. درمان با متوترکسات معموال برای مدت طولانی تا زمانی که عوارض ایجاد نشده باشد، ادامه می یابد. اگر درمان با متوترکسات بعد از چند هفته قطع شود، احتمال عود علائم بیماری وجود خواهد داشت.

اگر در روز مصرف متوترکسات، دچار بیماری مانند تب یا گاستروآنتریت اسهال و استفراغ شوید، می توانید مصرف آن را تا بهبودی به تعویق بیاندازید.

عوارض جانبی متوترکسات:

متوترکسات داروی بسیار موثری است، ولی عوارضی هم دارد که باید بطور جدی مراقب آن ها بود. بعضی از عوارض دارو با کم کردن مقدار دارو از بین می روند و برای بعضی از عوارض نیز الزام است که دارو قطع شود. در بروشورهای داروئی که در جعبه متوترکسات وجود دارد لیست عوارض بالقوه مختلف نوشته شده است. باید دانست که این عوارض در مورد مقادیر بالای متوترکسات که برای درمان سرطان ها استفاده می شود بیشتر صادق است تا مقادیری که برای درمان بیماری های روماتیسمی مصرف می شود.

عوارض شایع متوترکسات:

عوارض شایع متوترکسات عبارتند از:

تهوع، استفراغ و اسهال که برای کاهش این عوارض بهتر است دارو با غذا و در شب مصرف شود. در صورت لزوم می توان از داروهای ضد تهوع استفاده کرد.

زخم های دهان که با مصرف ویتامینی بنام اسید فولیک یا اسید فولینیک احتمال بروز آن کم می شود.

خشکی پوست و ضایعات پوستی مختلف و افزایش حساسیت به نور آفتاب. استفاده از کرم های ضد آفتاب توصیه می شود.

احساس خستگی، سردرد و منگی در بعضی از بیماران

تشدید موقت درد در مفاصل و عضلات بعد از مصرف دارو در بعضی از بیماران.

عوارض غیرشایع یا نادر متوترکسات:

عوارض زیر کمتر دیده می شوند ولی اهمیت آن ها بیشتر است. این عوارض عبارتند از:

اثر بر روی تعداد گلبول های خون:

متوترکسات به ندرت موجب کاهش تعداد گلبول های سفید خون می شود. گلبول های سفید خون برای مبارزه با عفونت ها الزم هستند. همچنین تعداد پالکت های خون ممکن است کاهش پیدا کنند. پالکت ها برای توقف خونریزی الزم هستند. به همین دلیل، آزمایشات خون ۲ تا ۴ هفته پس از شروع متوترکسات و سپس هر ۱ تا ۳ ماه برای کنترل تعداد گلبول های خون باید انجام شود. اگر در حین مصرف متوترکسات، دچار زخم های دهان، خونریزی زیر پوستی، خون دماغ، خونریزی از لثه ها، تنگی نفس، عفونت و یا تب شوید، بلافاصله به پزشک اطلاع دهید.

عوارض کبدی:

متوترکسات می تواند موجب التهاب در کبد شود که یک نوع هپاتیت می باشد. آزمایشات خون برای تشخیص این عارضه نیز باید مرتبا انجام شود. اگر آزمایشات خون، بالا رفتن آنزیم های کبدی را نشان دهد، مقدار مصرف دارو را پزشک کم می کند و یا در مواردی ممکن است آن را قطع کند. چنانچه متوترکسات با داروهائی مثل لفلونامید یا آزاتیوپرین مصرف شود، احتمال بروز عوارض کبدی بیشتر است. مصرف مشروبات الکلی و متوترکسات نیز عوارض کبدی را زیادتر می کند.

عوارض ریوی:

متوترکسات می تواند در ریه التهاب ایجاد کند. اگر متوترکسات به همراه لفلونومید مصرف شود، احتمال عارضه ریوی بیشتر می شود. عوارض ریوی ممکن است خیلی سریع اتفاق بیافتد. اگر بطور ناگهانی دچار تنگی نفس شدید، سریعا به  پزشک مراجعه کنید. ممکن است عارضه ریوی به آهستگی ایجاد شود که علامت آن سرفه های خشک است.

نازک شدن و ریزش موها:

این عارضه نیز به ندرت اتفاق می افتد. ریزش مو دائمی نیست و با قطع دارو، موها دوباره می رویند.

عوارض دیررس متوترکسات:

متوترکسات برای درمان بیماری هائی مثل آرتریت روماتوئید به مدت طولانی مثلا ۲۰ سال مصرف می شود. بنابراین بعضی عوارض دیر رس دارد که عبارتند از:

سیروزکبدی: بیماری سیروز کبدی بعد از مصرف طولانی متوترکسات بطور نادر گزارش شده است. با کنترل آزمایشات خون بطور مرتب، خطر بروز این عارضه را می توان کم کرد.

سرطان: در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید خطر بروز لنفوم سرطان غدد لنفاوی زیادتر از افراد طبیعی است. معلوم نیست که آیا مصرف متوترکسات در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید احتمال بروز لنفوم را افزایش می دهد یا نه؛ اگر چنین افزایشی در کار باشد خیلی ناچیز است. از طرف دیگر متوترکسات با کنترل بیماری آرتریت روماتوئید ممکن است احتمال بروز لنفوم را کم کند. این موضوع هم هنوز ثابت نشده است. ترک سیگار کشیدن در بیماران مبتلا به آرتریت روماتوئید توصیه می شود. امتحان سالیانه پوست نیز برای تشخیص سرطان های پوست توصیه می شود.

باروری: متوترکسات بر روی باروری زنان و مردان تاثیری ندارد ولی به علت تاثیرات سوئی که بر روی جنین دارد، سه ماه قبل از باردارشدن، چه در زنان و چه در مردانی که قصد بچه دار شدن دارند، این دارو باید قطع شود.

احتیاط های لازم در موقع مصرف متوترکسات:

انجام آزمایشات خون: چون متوترکسات ممکن است عوارض کبدی و خونی داشته باشد، انجام آزمایشات خون بطور مرتب الزامی است. عوارض کبدی و خونی متوترکسات ممکن است بدون علامت باشند و فقط با انجام آزمایشات خون تشخیص داده شوند.

انجام آزمایشات خون بویژه در چند ماه اول درمان و اگر متوترکسات همراه با داروی لفلونومید مصرف شوند اهمیت دارند. علاوه بر کنترل عوارض داروئی، آزمایشات خون تاثیر درمانی را هم نشان خواهند داد. برای چند ماه اول درمان، انجام آزمایشات خون هر ۲ تا ۴ هفته و سپس هر ۱ تا ۳ ماه توصیه می شود. اگر بعد از ۳ ماه، مشکلی در آزمایشات خون دیده نشود، آن گاه می توان فاصله انجام آزمایشات را زیادتر کرد.

اجتناب از عفونت: چون سیستم ایمنی با مصرف متوترکسات ضعیف می شود، احتمال ابتلا به بعضی عفونت ها بویژه آبله مرغان و زونا زیاد می شود. بنابراین بیماران باید از نزدیک شدن به افرادی که مبتلا به این عفونت ها هستند اجتناب کنند. اگر مبتلا به عفونت شدید و یا تب پیدا کردید به پزشک مراجعه کنید.

حاملگی و شیردادن: متوترکسات نباید در دوران حاملگی مصرف شود زیرا می تواند موجب سقط و یا ناهنجاری ها در جنین شود. متوترکسات در موقع شیردادن هم نباید مصرف شود. زنانی که در سنین باروری هستند، حین مصرف متوترکسات باید از روش های مطمئن جلوگیری از حاملگی استفاده کنند. زنانی که قصد حامله شدن دارند، باید ۳ ماه قبل از اقدام به حاملگی متوترکسات را قطع کنند. زمان مناسب قطع متوترکسات برای مردانی که از این دارو استفاده می کنند و قصد بچه دار شدن دارند معلوم نیست ولی توصیه می شود که مردان هم حد اقل ۳ ماه دارو را قطع کنند.

عمل جراحی: ادامه مصرف هفتگی متوترکسات با دوز کم، اشکالی در جوش خوردن زخم و بروز عفونت ایجاد نمی کند.

تداخل داروئی متوترکسات:

متوترکسات با بعضی داروها تداخل داروئی دارد. نام داروهائی را که مصرف می کنید به همه پزشکان خود بگوئید. مصرف هم زمان آنتی بیوتیک های حاوی تریمتوپریم مثل کوتریماکسازول و متوترکسات می تواند مشکل ایجاد کند و این نوع آنتی بیوتیک باید مصرف نشود.

آسپیرین با مقدار کم که برای پیشگیری از سکته قلبی و مغزی تجویز می شود را می توان به همراه متوترکسات مصرف کرد.

مصرف متوترکسات به همراه داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی بلا مانع است بشرط آن که عملکرد کلیه های طبیعی باشد.

بیشتر واکسن ها را می توان در هنگام مصرف متوترکسات استفاده کرد ولی در مورد واکسن های حاوی ویروس زنده احتیاط های خاصی الزم است. توصیه می شود واکسیناسیون برعلیه پنوموکوک و تزریق سالیانه واکسن آنفلوآنزا برای پیشگیری از این عفونت ها انجام شود.

مقدار بی خطر مشروبات الکلی در هنگام مصرف متوترکسات معلوم نیست و بطور کلی توصیه می شود که از خوردن مشروبات الکلی اجتناب شود.

از آب سبزه گندم و پوست موز تا کنترل پسوریازیس

پسوریازیس یک بیماری مزمن است و بسیاری از داروهای این بیماری در واقع چرخه خارش را طولانی‌ تر و التهاب را بیشتر و سیستم ایمنی بدن را نامتعادل می‌ کنند. کنترل پسوریازیس با داروهای خانگی، علاوه بر اینکه ساده و کم‌ هزینه است، معمولاً عوارض جانبی کمتری دارد، در ادامه مطلب به دو روش آب سبزه گندم و پوست موز که برای افراد مختلف مفید بوده است. اشاره می‌ شود.

آب سبزه گندم و پسوریازیس:

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس، به گفته محققان حدود ۳۰ گرم گندم سبز شده حاوی ۱۲۰ کالری، ۸ گرم فیبر رژیمی و ۸ گرم پروتئین است. اگرچه در این رابطه مطالعات بالینی انجام نشده است اما چندین مورد نمونه درمان خانگی نشان داده که سبزه گندم برای درمان اگزما و پسوریازیس مثمرثمر بوده است. روش درمانی با این گیاه اینگونه است که یک فنجان آب سبزه گندم در وان آب داغ ریخته شده و به مدت ۳۰ دقیقه مورد استفاده قرارگیرد. روش دیگر ریختن آب سبزه گندم در ظرف یخ و انجماد آن است. سپس مکعب های یخی بر روی لکه ها، زخم و پوست آسیب دیده مالیده شود.

همچنین این نوشیدنی با داشتن خواص قلیایی، برای افرادی که از بیماری های التهابی مانند استئو آرتریت و آرتریت روماتوئید رنج می برند، ماده غذایی مطلوبی محسوب می شود.

این نوشیدنی حاوی مقدار فراوانی آنتی اکسیدان بوده و آنتی اکسیدان ها با خنثی سازی رادیکال های آزاد فرآیند اکسیداسیون را متوقف می کنند.

مصرف منظم ۲-۴ قاشق سوپ خوری از این نوشیدنی کمک خوبی برای تنظیم فعالیت سیستم ایمنی بدن خواهد بود. از آن جا که این نوشیدنی حاوی مواد مغذی، مفید و فراوانی است از پرخوری پیشگیری کرده که به نوبه خود در کاهش وزن مفید است.

برای تهیه این نوشیدنی، سبزه های گندم خود را درون دستگاه آب میوه گیری ریخته و با نوشیدن آب آن از خواص فراوان آن بهره ببرید.

پوست موز و پسوریازیس:

تا آنجا که دهان در تماس با انواع خوراکی ها، از جمله میوه ها است، تمام انواع آنها به نوعی نرم و آبدار هستند، به خصوص گوشت میانی یا همان مغز میوه. ولی طبق یک تحقیق انجام شده توسط دانشگاه فلوریدا، به این نتیجه رسیده اند که بعضی از انواع آنتی اکسیدان های محافظ سلامتی در پوست میوه ها موجود است. بنابراین دور ریختن پوست آنها عاقلانه نیست.

پوست موز حاوی یک آنتی اکسیدان با نام لوتئین و مقدار زیادی پتاسیوم است و شاید به همین دلیل است که قسمت داخلی پوست موز اینقدر شفابخش و مفید است. شما هم می توانید با استفاده از دستورالعمل زیر از مزایای پوست موز برای درمان مشکل پوستی تان بهره مند شوید. از پوست موز می توانید برای درمان پسوریازیس استفاده کنید . فقط کافی است پوست موز را به قسمتهای آسیب دیده بمالید . اول ممکن است احساس کنید پوست موز باعث قرمز شدن و تحریک بیشتر می شود اما بعد از چند روز شاهد تغییر قابل توجهی خواهید بود.

می‌ توانید قسمت داخلی پوست موز را به کمک قاشق یا چاقو تراشیده و با ترکیب آن با مواد طبیعی دیگر ماسک بسازید یا به تنهایی آن را بر روی ضایعات پسوریازیس خود قرار دهید. علاوه بر این، می‌ توان این قسمت از موز را میل کرد و از فواید آن لذت برد.

فواید دارویی روغن آرگان برای پسوریازیس

روغن آرگان به خاطر فواید دارویی و تغذیه‌ ای خود به خوبی شناخته شده است. در این مطلب به بحث درباره‌ فواید روغن آرگان برای پسوریازیس می‌ پردازیم. روغن آرگان از میوه‌ درخت آرگان تهیه می‌ شود. روغن آرگان یکی از کمیاب‌ ترین روغن‌ ها در دنیا به شمار می‌ رود زیرا، درخت آرگان در چند منطقه‌ خاص رشد می‌ کند. خواص منحصر به فرد روغن آرگان محبوبیت آن را در جهان افزایش داده است. درخت آرگان صدها سال عمر می‌ کند و میوه‌ های کوچکی شبیه لیمو ترش تولید می‌ کند. روغن آرگان فواید مختلفی دارد و از آن برای تولید محصولات مختلف مراقبت از پوست استفاده می‌ شود. استفاده‌ منظم از روغن آرگان به بازگرداندن سفتی و درخشندگی پوست و رفع ضایعات پسوریازیس کمک می‌ کند.

روغن آرگان:

روغن آرگان از هسته میوه درخت آرگان بدست می اید، که فقط در مراکش یافت می شود. طول عمر درخت آرگان ۱۵۰ تا ۲۰۰ سال است ولی بعد از ۳۰ تا ۵۰ سالگی میوه می دهد. چون درخت در منطقه خاصی رشد می کند روغن آن هم نسبتا نادر است.

خواص روغن آرگان:

روغن آرگان سرشار از اسید‌های چرب ضروری خصوصاً اسید لینولئیک و اسید اولئیک است.

روغن آرگان حاوی ترکیبات فنل و کاروتن‌ هاست که برای سلامت پوست ضروری هستند.

این روغن غنی از ویتامین E است که یکی از ضروری‌ ترین ویتامین‌ ها برای حفظ سلامت پوست به شمار می‌ رود.

آنتی اکسیدان‌ های موجود در روغن آرگان به محافظت از پوست در برابر اثرات مضر رادیکال‌های آزاد کمک می‌ کنند.

روغن آرگان به نرمی پوست کمک می‌کند و مرطوب کننده‌ای عالی است.

اسید‌های چرب ضروری موجود در این روغن از خشکی پوست جلوگیری می‌ کنند و خاصیت کشسانی طبیعی پوست را حفظ می‌ کنند. روغن آرگان به این خاطر دارای خاصیت ضد پیری است.

رگان همچنین حاوی ترکیبات پلی استرول است که به کاهش ضایعات  پسوریازیس کمک می‌ کنند.

فواید متعدد روغن آرگان به ترکیب منحصر به فرد و خواص شفا بخش طبیعی آن نسبت داده می‌ شود.

استفاده از روغن آرگان برای درمان پسوریازیس:

پسوریازیس بیماری مزمنی است که با تشکیل لکه‌ های قرمز رنگ که با پوسته‌ های سفید رنگ پوشانده شده‌اند همراه است. سلول‌های لایه‌ بیرونی پوست سریع‌ تر از حد طبیعی تقسیم می‌ شوند که منجر به تشکیل لکه‌ ها در همه جای پوست می‌ شود. تجمع سلول‌ های مرده بر روی پوست باعث سفید شدن و پوسته پوسته شدن ظاهر پوست می‌ شود.

این لکه‌ ها معمولاً در آرنج‌ ها، زانو ها، ناحیه‌ پشت، صورت و پوست سر دیده می‌ شوند. این لکه‌ های قرمز ممکن است با خارش، سوزش و التهاب همراه باشند.سطح بالایی از آنتی اکسیدان ها و ویتامین های موجود در روغن آرگان یک درمان موثر برای پسوریازیس  است. استفاده از آن به طور منظم التهاب را کاهش می دهد، روغن آرگان همچنین می تواند اگزما را درمان کرده، اسکار آکنه، التهاب های پوستی را کاهش دهد، هر چند قبل از استفاده از هر گونه درمان با دکتر خود مشورت کنید.

روغن آرگان به تعادل چربی کمک کرده، رطوبت و مواد مغذی را فراهم می کند.می توان از روغن آرگان بصورت یک مرطوب کننده کل بدن استفاده کرد و آن را بجای لوسیون یا کرم بدن استفاده کرد. بهترین نتیجه از خاصیت مرطوب کنندگی روغن آرگان بعد از استحمام گرفته می شود،.

روغن آرگان و پسوریازیس پوست سر:

اگر پوست سر شما مبتلا به پسوریازیس است می توانید با استفاده از یک پارچه کتانی آغشته به روغن آرگان، پوست سر را با این روغن ماساژ دهید، اگر این کار را قبل از خواب انجام دهید متوجه خواهید شد اکثر اوقات پوست سرتان مرطوب خواهد بود پیش از آنکه سرتان شسته شود.

روش های تشخیص روغن آرگان خالص اصل:

نفوذ و جذب خیلی سریع

رنگ زرد متمایل به طلایی روغن

عطر و بوی غیر اسانسی

غلظت و چسبندگی در حد روغن های گیاهی خوراکی

نکته:

همه ی این موارد ( رنگ، بو و غلظت روغن ) به فیلتر شدن یا فیلتر نشدن روغن، نوع فیلتر شدن و نوع آب و هوایی که روغن در آن استفاده می شود، بستگی دارد.

روش مصرف:

روزانه سه مرتبه،  هر بار یک قطره در محل ضایعات استفاده شود.

کرم آواژه موضعی برای درمان ضایعات پسوریازیس

آواژه موضعی (Avage topical) برای درمان پسوریازیس و یا آکنه استفاده می شود. این محصول یک داروی رتینوئیدی است که با ویتامین A ارتباط دارد. این دارو بر روی رشد سلول های پوستی اثر دارد.

نحوه استفاده از این دارو:

بخش اطلاعات دارویی آن را مطالعه کنید و حتما از پزشک مشورت بگیرید.

این دارو تنها بر روی پوست استفاده می شود. اگر برای درمان آکنه استفاده شود، باید محل مبتلا به بیماری تمیز و خشک شود. اگر برای درمان پسوریازیس استفاده می شود، باید مطمئن باشید که قبل از استفاده از این دارو محل ضایعه تمیز و خشک باشد.

این دارو باید در حد کمی استفاده شود، معمولا یک بار در روز کاربرد دارد، در شب ها با دستور مستقیم پزشک. دوز این دارو به وضعیت طبی و پاسخ درمانی وابسته است.

اگر از فرم کفی این دارو استفاده می کنید قبل از مصرف باید خوب تکان دهید.

این دارو باید به طور منظم مصرف شود تا حداکثر اثرات درمانی آن را ببینیم، پس باید این دارو را سر زمان مشخص شده استفاده کنید.

دوز این دارو به پاسخ درمانی و وضعیت طبی وابسته است.

اگر علائم شما بهبود نیافت و یا بدتر شد از پزشک مشورت بگیرید.

این دارو نباید در چشم ها و پلک ها و یا دهان و یا داخل واژن استفاده شود. اگر این دارو با این نواحی تماس داشت باید با مقدار فراوانی آب بشوئید.

پس از استفاده از این دارو دستان خود را بشوئید مگر آن که این دارو برای درمان دست ها استفاده شده باشد. اگر از این دارو برای درمان دست ها استفاده می کنید نباید دست ها با چشم هایتان تماس داشته باشد.

اگر از کرم یا لوسیون های مرطوب کننده استفاده می کنید، حداقل ۱ ساعت قبل از استفاده از این دارو فاصله بگذارید.

چون این دارو از راه پوست جذب می شود ممکن است برای جنین مضر باشد، پس کسانی که قصد بارداری دارند یا باردار هستند، نباید از این دارو استفاده کنند و باید با پزشک مشورت کنند.

این دارو در موارد زیر کاربرد دارد:

پسوریازیس

چروکیدگی پوست صورت

آکنه

پیگمانتاسیون شدید پوست صورت

کاهش پیگمانتاسیون پوست صورت

لکه های کوچک و قهوه ای بر روی پوست صورت

عوارض جانبی:

ممکن است موارد زیر رخ دهد:

خارش

سوزش

قرمزی

تحریک پوست

خشکی پوست

درد در محل استفاده از این دارو

به یاد داشته باشید که پزشک به این علت این دارو را برای شما تجویز کرده است که مزایای آن از معایب آن بیشتر است، البته هر دارویی عوارض مخصوص به خود را دارد.

اگر هر یک از عوارض جانبی زیر رخ داد فورا به پزشک اطلاع دهید:

قرمزی، تحریک و پوسته پوسته شدن شدید ناحیه ی مبتلا که این دارو استفاده شده است.

راش

بویژه در صورت، گلو و زبان

سرگیجه ی شدید

مشکلات تنفسی

نکاتی که باید به آن توجه کنید؟

پیش از استفاده از این دارو در مورد تمامی آلرژی ها و آلرژی های احتمالی به داروهای مرتبط با ویتامین A و یا سایر رتینوئید ها مثل ایزوترتینوئین به پزشک اطلاع دهید. این دارو ممکن است شامل موادی باشد که باعث مشکلات آلرژیک شود.

پیش از استفاده از این دارو شرح حال طبی کاملی از خود به پزشک ارائه دهید، شامل سایر مشکلات پوستی مثل اگزما، سوختگی در اثر آفتاب، ضایعات پوستی تشخیص داده نشده

این دارو ممکن است حساسیت بیشتری به آفتاب بدهد. از مواجهه طولانی مدت با نور خورشید اجتناب کنید. از کرم های ضد آفتاب با حداقل SPF 15 اجتناب کنید و از لباس ها و کلاه های محافظ نور استفاده کنید.

این دارو نمی بایست در طول بارداری استفاده شود چون ممکن است برای جنین مضر باشد. پیش از استفاده از این دارو، زنان باید یک تست بارداری منفی داشته باشند، برای حداقل ۲ هفته. این دارو می بایست در طب دوره های قاعدگی طبیعی شروع شود.

مشخص نیست آیا این دارو در شیر ترشح می شود یا که خیر. در این مورد با پزشک مشورت کنید.

تداخلات دارویی:

تداخلات دارویی ممکن است بر روی عملکرد این دارو اثر داشته باشد و یا خطرات جانبی جدی آن را افزایش دهد. البته این موضوع شامل تمامی تداخلات دارویی نمی شود. لیستی از داروهای مصرفی خود را به پزشک ارائه دهید.

داروی جدید پسوریازیس توسط شرکت Avexxin در راه است

سه در صد جمعیت جهان از بیماری پوستی به نام پسوریازیس رنج می برند. به گزارش سایت درمانی پسوریازیس به نقل از Sciencedaily، یک شرکت دانش بنیان نروژی در حال بررسی نوعی دارو برای این بیماری است که می تواند به میلیون ها نفر کمک کند. این تحقیق ممکن است برای سایر بیماری های التهابی نیز سودمند باشد. شرکت Avexxin تولید کننده این دارو آزمایشات بالینی این پماد را آغاز کرده است. اگر نتایج مثبت باشد، موفقیت بین المللی بزرگی نصیب این شرکت خواهد شد. آزمایشات موفقیت آمیز این ترکیب می تواند به کار بردن آن را برای سایر بیماری های ناشی از التهاب نظیر روماتیسم به دنبال داشته باشد.

داروی جدید شرکت Avexxin برای پسوریازیس:

درمان با ترکیبی صورت می گیرد که جذب آن از طریق پوست توسط سلول های پوستی به مراتب بیشتر از سایر پمادهاست. این دارو شامل یک مولکول سنتز شده است که پایه ی آن اسید چربی به نام docosahexaenoic acid (DHA) است و می تواند التهاب ناشی از پسوریازیس را مهار کند.

شرکت Avexxin تولید کننده این دارو آزمایشات بالینی این پماد را آغاز کرده است. اگر نتایج مثبت باشد، موفقیت بین المللی بزرگی نصیب این شرکت خواهد شد. آزمایشات موفقیت آمیز این ترکیب می تواند به کار بردن آن را برای سایر بیماری های ناشی از التهاب نظیر روماتیسم به دنبال داشته باشد.

مراحل نهایی داروی جدید شرکت Avexxi:

آزمایشات بالینی مدت طولانی ادامه می یابد. درمان باید ابتدا در افراد سالم داوطلب برای اثبات سمی نبودن دارو صورت گیرد. آزمایشات در مرحله بعد بر روی بیماران انجام می شود تا اطمینان حاصل شود دارو دارای اثرات مطلوب است. در مورد این دارو که به صورت استعمال خارجی استفاده می شود، هر دو مرحله می تواند هم زمان انجام شود و به این ترتیب در زمان صرفه جویی زیادی خواهد شد.

پروفسور Berit Johansen موسس شرکت Avexxin ،از اواخر دهه ی ۱۹۸۰ تاکنون در مورد مکانیزم های عامل بیماری های التهابی تحقیق کرده است. وی می گوید آزمایشاتی اخیرا درمورد مولکول های جدید در حیوانات دچار آرتروز صورت گرفته و نتایج بسیار دلگرم کننده بوده است.

سیاه دانه در درمان اگزما و پسوریازیس مثمر ثمر است

به گزارش وبسایت درمانی پسوریازیس، سیاه دانه (Nigella Sativa) در برخی متون طب سنتی به این نکته اشاره شده که استفاده موضعی از تخم سیاه دانه و روغن کنجد برای درمان ضایعات پوستی پسوریازیس و اگزما بسیار موثر است. این درمانگران برای تهیه این ترکیب به بیماران شان توصیه می کنند روغن کنجد و پودر سیاه دانه را با یکدیگر ترکیب کرده و آن را روی ضایعات استفاده کنند.

استفاده از این ترکیب به مدت ۲ هفته به بهبود قابل توجه معضلات پوستی پسوریازیس منجر می شود، اما هنگام استفاده از این ترکیب باید مراقب بود که بیش از اندازه از این روغن روی پوست استفاده نکنید چرا که استفاده بیش از اندازه از انواع روغن ها موجب بسته شدن منافذ پوستی می شود. برای استفاده از این ترکیب باید سرانگشتان تان را اندکی به این روغن آغشته کنید و روی پوست تان ماساژ دهید.

پسوریازیس و تخم سیاه دانه:

در متون طب سنتی برای سیاه دانه خواص مقوی و منحصر به فردی ذکر شده است. بسیاری از حکما و اطبای طب سنتی ایران، هند و چین از سیاه دانه، روغن و عصاره آن به صورت موضعی و خوراکی برای درمان بسیاری از بیماری ها و اختلال های جسمی استفاده می کنند.

به اعتقاد این گروه از درمانگران مصرف سیاه دانه می تواند در درمان بسیاری از بیماری ها از قبیل بیماری های دستگاه کلیه، دستگاه گوارش (مثل نفخ، تورم معده، زخم معده) و پیشگیری از ابتلا به انواع بیماری های مزمن و سرطان موثر باشد. مصرف موضعی و خوراکی سیاه دانه علاوه بر جنبه درمانی در حوزه بهداشت و زیبایی نیز کارکردهای متنوعی دارد که مهم ترین آن درمان ضایعات پسوریازیس و اگزمای پوستی است.

سیاه دانه:

سیاه دانه (Nigella Sativa) گیاهی یک ساله و گلدار است که معمولا در جنوب غربی آسیا می روید. از سال ۱۹۶۴ میلادی تاکنون در بیش از ۶۵۶ مقاله به خواص سیاه دانه اشاره شده است. پیامبر اسلام حضرت محمد مصطفی (ص) نیز در یکی از احادیث خود می فرمایند:الحبّه السّوداء شفاء لکلّ داء؛ سیاه دانه دارویی موثر در برابر تمام بیماری ها است.

برخی از خواص سیاه دانه:

خواص سیاه دانه از نظر علمی کاملا به اثبات رسیده که برخی از این خواص عبارتند از:

با دیابت نوع ۲ مبارزه می کند؛

سبب کاهش فشار خون می شود؛

سلول های سرطانی را سرکوب می کند؛

از آسم جلوگیری می کند؛

از حمله قلبی جلوگیری می کند؛

در درمان صرع موثر است؛

در درمان عفونت های باکتریایی و پسوریازیس موثر است؛

در درمان آلزایمر و صرع موثر است؛

مانع از آسیب های کلیوی ناشی از دیابت می شود؛

تاثیر تشعشعات را کاهش می دهد؛

سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند؛

عوارض شیمی درمانی را کاهش می دهد؛

خمیر سیاه دانه برای درمان پسوریازیس:

اگر در گروه بیمارانی قرار دارید که پوستتان به ترکیب سیاه دانه و روغن کنجد پاسخ نمی دهد، می توانید با استفاده از خمیر سیاه دانه برای درمان ضایعات پسوریازیس خود، اقدام کنید. برای تهیه این خمیر کافی است ۲ قاشق پودر سیاه دانه را با مقداری سرکه ترکیب کرده و آن را روی ضایعات خود قرار دهید. این ترکیب کمک می کند ضایعات التهابی و قرمز به مرور خشک و برطرف شوند.

راهکارهای مدیریت وزن در بیماران مبتلا به پسوریازیس

کسانی که وزن متناسب و مطلوبی دارند، از مزیت‌ های زیادی برخوردار می‌ شوند؛ اما شاید ندانید که وزن متناسب می‌ تواند به کنترل و مدیریت بیماری پوستی پسوریازیس کمک کند. این موضوع مهم از طرف دیگر می‌ تواند خطر ابتلای شما به بیماری قلبی و دیابت را کاهش دهد که نکته مهمی به حساب می‌ آید. در واقع، همان‌ طور که می‌ دانید پسوریازیس این دو بیماری را شدیدتر می‌ کند. پزشکان هنوز دقیقا نمی‌ دانند چرا، اما بسیاری از افراد مبتلا به پسوریازیس دچار اضافه‌ وزن هستند.

در واقع، ابتلا به پسوریازیس می‌ تواند خطر افزایش وزن را بیشتر کند، به‌خصوص اگر باعث کم شدن فعالیت‌ های بدنی شده باشد. ضمنا اگر فرد مبتلا به پسوریازیس چاق باشد، احتمال تشدید پسوریازیس هم بیشتر می‌ شود. بنابراین اگر مبتلا به پسوریازیس هستید، باید وزنتان را مدیریت کنید، چون کاهش وزن حتی اگر خیلی کم باشد باز هم باعث بهبودی شما می‌ شود. در ادامه به راهکارهای مدیریت وزن در بیماران مبتلا به پسوریازیس می پردازیم.

رژیم غذایی سالم:

اولین نکته برای مدیریت وزن، رعایت رژیم غذایی سالم است. معمولا رژیم غذایی سالمی که متخصصان توصیه می‌ کنند، شامل این موارد می‌ شود:

مقدار زیادی میوه و سبزیجات بخورید؛

مقدار زیادی غلات سبوس‌دار برای وعده‌ های غذاییتان در نظر بگیرید؛

پروتئین‌ های بدون چربی را انتخاب کنید، مثل سینه مرغ بدون پوست و ماهی؛

گوش قرمز کمتری بخورید؛

استفاده از محصولات لبنی پُرچرب را محدود کنید؛

مصرف کربوهیدرات‌ های تصفیه‌ شده مثل ماکارونی و برنج سفید را کاهش دهید؛

از محصولات غذایی فرآوری‌ شده استفاده نکنید.

ضمنا به نظر متخصصان، بهتر است که استفاده از قندهای تصفیه‌ شده را هم کاهش دهید. رعایت همه این نکات در کنار هم به شما کمک می‌کند تا وزنتان را مدیریت کنید و درنهایت باعث بهبودی پسوریازیس می‌ شود.

ورزش کردن، بخش مهمی از برنامه مدیریت وزن برای افراد مبتلا به پسوریازیس:

ورزش کردن، بخش مهمی از برنامه مدیریت وزن برای افراد مبتلا به پسوریازیس است. شاید بپرسید که بهترین برنامه ورزشی برای این افراد چه می‌ تواند باشد؟ به نظر متخصصان، هر برنامه ورزشی که انجام دادن کامل و درست آن در توان فرد مبتلا به این بیماری پوستی باشد، مفید است.

البته اگر علائم پوستی و آرتریت، مانع از انجام درست فعالیت‌ های ورزشی شوند، فرد مبتلا به بیماری پسوریازیس باید به پزشک مراجعه کند تا درمان‌ های لازم را انجام دهد. با این‌حال اگر فرد مبتلا به پسوریازیس، دچار آرتریت شده باشد، باید ورزش‌ هایی را انتخاب کند که برای مفصل‌ ها راحت باشند. مثلا شنا یا راه رفتن در آب می‌ تواند گزینه موثر و مناسبی برای این افراد باشد. ضمنا به نظر بعضی از متخصصان، دوچرخه‌ سواری و پیاده‌ روی هم می‌ تواند برای این افراد مفید باشد.

در هر صورت اگر مشکلات مفصلی ندارید و می‌ خواهید که وزنتان را واقعا کاهش دهید، بهتر است تمرینات قدرتی را به برنامه ورزشیتان اضافه کنید. این کار از طرفی باعث می‌ شود که توده‌های عضلانی بدون چربی شما افزایش پیدا کند و از طرف دیگر بدنتان هر روز کالری بیشتری می‌ سوزاند. البته اگر تازه‌کار هستید، با وزنه‌ های سبک شروع کنید و آرام‌ آرام سراغ وزنه‌ های سنگینتر بروید. ضمنا اگر چند جلسه را زیر نظر مربی ورزشی بگذرانید، می‌ توانید بهتر عمل کنید، چون تکنیک‌ های بهتری یاد خواهید گرفت.

کالری‌های مصرفیتان را به خوبی کنترل کنید:

آن دسته از بیماران مبتلا به پسوریازیس که می‌ خواهند وزنشان را کاهش دهند، باید کالری‌ های مصرفیشان را به‌ خوبی کنترل کنند. مهمترین نکته در زمینه کالری‌ ها این است که اگر میزان کالری‌ هایی که می‌ سوزانید، بیشتر از کالری‌ های مصرفیتان باشد، وزنتان کاهش پیدا خواهد کرد. بنابراین برای این‌ که هر هفته بتوانید نیم کیلوگرم از وزنتان را کم کنید، باید بیشتر از ۳۵۰۰ کالری بسوزانید. برای رسیدن به این هدف، می‌توانید هر روز ۵۰۰ کالری از برنامه غذاییتان را حذف کنید یا همین مقدار کالری را با ورزش کردن بسوزانید.

با این‌حال بهتر است که هدف‌گذاری برای کاهش وزن را آرام‌ آرام پیش ببرید و هر هفته بین نیم تا یک کیلوگرم از وزنتان را کاهش دهید. رعایت کردن نکات زیر می‌ تواند به چنین برنامه‌ای کمک کند: یکی از مهم‌ترین نکات این است که فقط در مواقع گرسنگی واقعی غذا بخورید.

در واقع، باید بتوانید گرسنگی واقعی را از خستگی، بی‌ حوصلگی و استرس تشخیص بدهید. ضمنا نباید تشنگی را با گرسنگی اشتباه بگیرید. برای این کار بهتر است در طول روز، مایعات کافی بنوشید. غذا خوردن آرام هم می‌تواند به این افراد کمک کند. در واقع با این کار به بدن زمان می‌دهید تا سیری را به‌ درستی تشخیص دهد. ضمنا اگر دفترچه یادداشتی برای ثبت غذاها داشته باشید، می‌ توانید از غذا خوردن احساسی جلوگیری کنید.