بیماری پسوریازیس زمینه ابتلا به دیابت را فراهم میکند

بیماران مبتلا به پسوریازیس حتی اگر در عوامل خطرساز رایج دیابت مانند چاقی قرار نداشته باشند، مستعد ابتلا به دیابت هستند. این خطر در افرادی که به شدیدترین نوع پسوریازیس مبتلا هستند از همه بیشتر است و این بیماران باید از نظر ابتلا به دیابت بررسی شوند. همچنین افرادی که هم به دیابت و هم به پسوریازیس مبتلا هستند، بیشتر نیازمند درمان دارویی دیابت هستند تا افرادی که فقط دیابت دارند. از این جهت لازم است پزشکان از این موضوع آگاه باشند و برای کنترل کامل بیماری سطح گلوکز خون بیماران پسوریازیس را به طور دوره‌ای زیر نظر داشته باشند و مطمئن شوند که بیماران داروهای لازم را زودهنگام با بروز احتمالی بیماری دریافت می‌ کنند.

Diabetes psoriasis

دیابت:

دیابت یا بیماری قند، یک اختلال متابولیک (سوخت و سازی) در بدن است. در این بیماری توانایی تولید انسولین در بدن از بین می‌ رود و یا بدن در برابر انسولین مقاوم شده و بنابراین انسولین تولیدی نمی‌ تواند عملکرد طبیعی خود را انجام دهد. نقش اصلی انسولین پایین آوردن قند خون توسط مکانیزم‌های مختلفی است. دیابت دو نوع اصلی دارد. در دیابت نوع یک تخریب سلولهای بتا در پانکراس منجر به نقص تولید انسولین می‌ شود و در نوع دو مقاوت پیشرونده بدن به انسولین وجود دارد که در نهایت ممکن است به تخریب سلول‌های بتای پانکراس و نقص کامل تولید انسولین منجر شود. در دیابت نوع دو مشخص است که عوامل ژنتیکی، چاقی و کم‌ تحرکی نقش مهمی در ابتلای فرد دارند.

دیابت و پسوریازیس:

محققان دانشکده پزشکی پرلمان در دانشگاه پنسیلوانیا دریافتند که ۱۱۵۵۰۰ نفر در سال به علت زمینه بیماری پسوریازیس، دیابت می‌ گیرند. نتایج این گزارش از مقایسه ۱۰۸۱۳۲ بیمار دیابتی مبتلا به پسوریازیس و ۴۳۰۷۱۸ نفر بیمار دیابتی که پسوریازیس نداشتند حاکی از آن بود که، بیمارانی که پسوریازیس خفیف داشتند احتمال ابتلا به دیابت در آنها ۱۱ درصد و مبتلایان به پسوریازیس شدید در معرض خطر ۴۶ درصدی بیماری دیابت در مقایسه با گروه شاهد قرار گرفتند.

محققان بر این فرض هستند: از آنجا که پسوریازیس و دیابت هر دو نسبتاً به وسیله التهاب در بدن ایجاد می شوند این تحقیقات می تواند رابطه بین آنها را توضیح دهد. دلایل این خطر می تواند ژنتیکی باشد و پسوریازیس می تواند باعث مقاومت افزون بدن در برابر انسولین شود. در هر صورت چاقی عامل خطرساز ابتلا به پسوریازیس و همچنین دیابت است. افراد مبتلا به پسوریازیس باید وزن مناسبی داشته باشند تا از ایجاد دیابت در خود جلوگیری کنند.

شواهد نشان می دهد که سلولهای چربی در بیماران پسوریازیس عملکرد طبیعی ندارند. این سلولها با ترشح مواد التهاب زا که سیتوکین نام دارند موجب ایجاد مقاومت به انسولین در کبد و ماهیچه می شود و به این ترتیب سلول های تولید کننده ی انسولین در پانکراس تخریب می شوند. در تحقیقات بعدی باید فاکتورهای احتمالی محدود کننده را کاهش داد یکی از این فاکتور استفاده از داروهایی است که برای درمان پسوریازیس بکار می روند که می تواند بروی خطر ابتلا به دیابت تأثیر گذارد.

حجم بزرگ افراد شرکت کننده در این مطالعات و ارتباط دائم پسوریازیس و دیابت سبب می شود که یافته های این تحقیق بسیار معتبر تلقی شده و بنظر می رسد بین این دو بیماری یک ارتباط فیزیولوژیک وجود داشته باشد.

علائم و نشانه‌ های دیابت:

در مراحل ابتدایی ممکن است دیابت بدون علامت بوده و بسیاری از بیماران به طور اتفاقی در یک آزمایش یا در حین غربالگری شناسایی شده و با بالاتر رفتن قند خون، علائم دیابت آشکارتر می‌ شوند. پر ادراری، پر نوشی، پرخوری، کاهش وزن با وجود اشتهای زیاد، خستگی و تاری دید از علایم اولیه شایع دیابت است. بسیاری از بیماران در هنگام تشخیص بیماری چندین سال دیابت داشته‌اند و حتی دچار عوارض دیابت شده‌اند. در کودکان دچار دیابت نوع یک علایم معمولاً ناگهانی بارز می‌ شوند، این افراد معمولاً قبلاً سالم بوده و چاق نبوده‌اند اما در بزرگسالان این علایم معمولاً تدریجی‌تر بارز می شوند.

عوامل ریسک ابتلا به دیابت:

  • بیماری پوستی پسوریازیس
  • وجود فاکتورهای خطر بیماری‌های قلبی عروقی
  • سابقه به دنیا آوردن نوزاد ماکروزوم (وزن بالاتر از حد طبیعی)
  • فامیل درجه اول مبتلا به دیابت
  • سن بالای ۴۰ سال
  • مصرف داروهای مربوط به دیابت مانند کورتیکواستروئیدها، آنتی‌ سایکوتیکهای آتیپیک و …

پیشگیری از دیابت در بیماران پسوریازیس:

تغییر سبک زندگی می‌ تواند یک قدم بزرگ به سمت پیشگیری از دیابت باشد و هیچوقت برای شروع دیر نیست. برای پیشگیری احتمالی این نکات را در نظر داشته باشید که:

  1. فعالیت بدنی‌ بیشتری داشته باشید.
  2. فیبر فراوان بخورید.
  3. تا می‌ توانید غلات کامل مصرف کنید.
  4. اضافه‌ وزنتان را کم کنید.
  5. از رژیم‌ های غذایی جدید پرهیز کرده و انتخاب‌ های سالمتری داشته باشید.

اطلاعات بیشتر:

سازمان بهداشت جهانی دیابت را شایعترین بیماری غدد در جهان می‌ داند که سالانه عامل ۴ میلیون مرگ در جهان است. طبق گزارش سازمان بهداشت جهانی و فدراسیون جهانی دیابت، در حالی که تعداد بیماران دیابتی در سال ۲۰۰۰ میلادی کمتر از ۲۰۰ میلیون نفر بوده است؛ این رقم در سال ۲۰۱۵ به بیش از ۳۸۲ میلیون نفر رسیده و پیش بینی می‌ شود تا سال ۲۰۲۵ بیش از ۳۰۰ میلیون بیمار دیابتی در دنیا وجود داشته باشد و تا سال ۲۰۳۵ این تعداد به رقم ۵۹۲ میلیون نفر برسد.

از هر ۲۰ ایرانی یک نفر به دیابت مبتلاست و نیمی از این تعداد نمی‌ دانند که دیابت دارند. هر ۱۰ ثانیه یک نفر در جهان به دلیل عدم آگاهی از دیابت و روش کنترل آن، جان خود را از دست می‌ دهد. هر ۳۰ ثانیه یک نفر در جهان به علت عدم آگاهی از دیابت و روش کنترل آن، پای خود را از دست می‌ دهد.

شیوع دیابت در منطقه خاورمیانه ازجمله ایران حدود ۹۷ درصد و این روند روز به روز درحال افزایش است. طبق برآورد فدراسیون بین‌المللی دیابت، ۴۸ درصد ساکنان منطقه خاورمیانه ازجمله ایران، دیابت بدون تشخیص دارند و به عبارتی از هر ۲ نفر یک نفر از بیماری خود بی خبر است.

بنیاد بین المللی دیابت آماری ارائه کرده است که بر اساس آن این بیماری خاموش در هر شش ثانیه یک قربانی می گیرد و تعداد مرگ های ناشی از آن بیش از مجموع ایدز، سل و مالاریا است. تغییر الگوی زندگی این بیماران و خود مراقبتی می‌ تواند به طول عمر بالای این بیماران کمک کند و این بیماران می‌ توانند با کنترل قند و استفاده از دارو عمری کاملاً طبیعی داشته باشند.

بیماران پسوریازیس تا حد امکان از مصرف کورتون پرهیز کنند

کورتون نام عامیانه گروهی از داروهاست که خاصیت مسکن و تضعیف سیستم ایمنی بدن را داشته و متاسفانه برای کنترل بیماری پوستی پسوریازیس به طور وسیع تجویز می شوند.  کورتیکواستروئیدها داروهای بسیار قوی هستند که در کنار اثرات مقطعی خود، عوارض جانبی گوناگون و گاهی خطرناک دارند. افراد مبتلا به بیماری پوستی پسوریازیس باید از درمان خودسرانه و بیش از حد کورتون ها پرهیز کنند؛ گاهی برخی افراد بدون مشورت پزشک از کورتون های خوراکی و یا تزریقی استفاده می کنند که موجب بروز عوارض بسیار خطرناکی در آنها می شود. درمان طولانی مدت با کورتون اگرچه ممکن است در کوتاه مدت باعث رهایی بیمار از درد و رنج بیماری ‌شود، اما منجر به وابستگی و ایجاد عوارض بسیاری می ‌شود.

side effects psoriasis

کورتیکواستروئیدهای و پسوریازیس:

کورتیکواستروئیدهای موضعی جهت کنترل مشکلات مختلف التهابی پوست، در سطح پوست بیماران پسوریازیس مورد استفاده قرار می گیرند. آنها باعث کاهش علائمی مانند خارش و قرمزی پوست می شوند، به این صورت که جذب سلول های پوست شده و مانع تولید فاکتورهای التهابی توسط سلولهای پوستی در بیماران پسوریازیس می شوند. التهابات پوستی توسط فاکتورهای التهابی همچون پروستاگلندین ها و ترکیبات دیگر ایجاد می شوند که این ترکیبات موجب گشادی عروق خونی و رسیدن سایر فاکتورهای التهابی به منطقه مورد نظر می شوند که نتیجه آن ایجاد قرمزی، خارش و تورم در آن ناحیه از پوست است. کورتیکواستروئیدها با مهار این فرآیند موجب کاهش التهاب و بهبود علائم می شوند.

مصرف کورتیکواستروئیدها جهت تسکین التهاب ایجاد شده در نواحی مختلف بدن بوده و برای کاهش تورم، قرمزی، خارش و واکنشهای آلرژیک تجویز می شوند. هدف و اثر اصلی پمادهای کورتونی، اثر ضدالتهابی و ضد خارشی آنها در بیماران مبتلا به پسوریازیس می باشد.

انواع داروهای کورتونی:

کورتیکواستروئیدهای موضعی از لحاظ قدرت اثر در ۴ دسته ضعیف، متوسط، قوی و بسیار قوی قرار می گیرند. به عنوان یک قانون کلی، ضعیف ترین دارو که موثر نیز باشد باید مورد استفاده قرار گیرد و برای اینکه خطر عوارض جانبی به حداقل برسد به ویژه کورتیکواستروئیدهای بسیار قوی باید برای دوره زمانی کوتاهی مورد استفاده قرار گیرند.

با توجه به نقش مهمی که کورتون ها در تخفیف پاسخ‌ های ایمنی دارند تعداد زیادی دارو بر اساس این اسکلت ساختمانی با فرمول‌های شیمیایی شبیه به هم ساخته شده‌ است که به آنها استروئید، کورتیکواستروئید و یا کورتون گفته می‌ شود. داروهای کورتیکواستروئید از پرکاربردترین داروها در پزشکی هستند که در بیماری‌ پوستی پسوریازیس، بیماریهای خود ایمنی و التهابی به کار می‌ روند. از این داروها می‌ توان بتامتازون، دگزامتازون، هیدروکورتیزون، تریامسینولون، متیل پردنیزولون، پردنیزون، کلوبتازول، بکلومتازون، فلودروکورتیزون، فلوسینولون، فلوتیکازون و… را نام برد. این داروها به صورت تزریقی، خوراکی، قطره، پماد و افشانه تهیه و مصرف می‌ شوند.

عوارض داروهای کورتونی:

عوارض مصرف داروهای کورتونی به میزان و مدت مصرف آنها بستگی داشته یعنی هر چه مقدار و مدت مصرف بیشتر باشد عوارض آن ها بیشتر خواهد بود. عوارض جانبی موضعی کورتیکواستروئیدهای موضعی شامل:

  1. نازک شدن پوست (آتروفی پوست):
    یکی از شایع‌ ترین علل نازک شدن پوست، استفاده مکرر از ترکیبات موضعی حاوی کورتون است. نازکی پوست و عروق سطحی پوست و در پی آن افزایش عفونت‌های ویروسی قارچی از عوارض استفاده نامناسب و طولانی مدت پمادهای کورتونی است. در این موارد باید مصرف داروی موضعی قطع شود و از داروهای ترمیم‌کننده حاوی زینک یا روی، استفاده گردد.
  2. تورم عروق خونی پوست:
    تورم عروق خونی نازک روی پوست و حالت بیرون زدگی آنها، کاهش رنگدانه های پوست در سطح مورد استفاده از داروهای کورتونی از عوارض دیگر این نوع از داروهاست.
  3. وجود آلرژی به استروئیدها:
    وجود آلرژی به استروئیدها که می تواند موجب بدتر شدن پسوریازیس شده و یا منجر به ایجاد عفونت گردد، (استروئیدهای موضعی هرگز نباید برای درمان پوست ملتهب شده ای که در عین حال دچار عفونت نیز هست استفاده شود مگر آنکه عفونت پوست نیز به صورت جداگانه ای مورد درمان قرار گیرد).
  4. عوارض سیستمیک:
    عوارض سیستمیک این داروها در صورت استفاده طولانی مدت استروئیدهای قوی بر روی بخش وسیعی از سطح بدن ایجاد می شود که می تواند شامل سرکوب فرآیند رشد و سرکوب فعالیت غده آدرنال باشد.

کاهش عوارض کورتون ها:

برای کاهش عوارض کورتون ها چه باید کرد؟ خوشبختانه تمهیداتی برای کاهش این عوارض وجود دارد که به آنها اشاره می‌ شود:

  • کورتون‌ها را باید فقط زمانی که لزوم مصرف آن مشخص است، استفاده کنیم.
  • کمترین میزان ممکن را استفاده کنیم و در کوتاه ترین زمان، درمان را به پایان برسانیم.
  • تا حد امکان از فرم موضعی مثلا اسپری یا تزریق در مفصل استفاده کنیم.
  • عوارض دارو را با درمان‌های کمکی کم کنیم، مثلا برای کاهش عارضه پوکی استخوان استفاده از کلسیم و ویتامین D و برای کاهش فشار خون، محدودیت نمک مصرفی موثر است.
  • تا حد امکان از داروهای کوتاه اثر مثل هیدروکورتیزون و پردنیزولون استفاده شود.
  • مصرف کورتون را فقط تحت‌ نظر پزشک معالج، قطع کنید کاهش و یا قطع مصرف داروی کورتونی در افرادی که به مدت طولانی مصرف‌‌ کننده این دارو هستند، باید تحت‌ نظر پزشک معالج صورت گیرد، زیرا قطع ناگهانی و خودسرانه این دارو عواقب ناگواری در پی دارد.
  • پمادهای کورتونی تا ۷۰ درصد باعث بهبود بیماری‌ های پوستی فرد می‌ شود، اما استفاده طولانی مدت، به علت بروز برخی عوارض ممنوع است.
  • در روی صورت، نواحی چین‌ها، نواحی تناسلی و ناحیه پوشک بچه یعنی در چین‌ های کشاله ران جذب پمادهای کورتونی بسیار زیاد است. در این نواحی به دلیل نازکی پوست و فضای بسته چین‌ها قدرت جذب بسیار بالاست که این پمادها وارد سیستم عمومی بدن شده و می‌ت توانند عوارض آنها را دوچندان کنند.
  • مصرف پمادهای کورتونی در اطراف چشم و مخصوصا در کودکان باعث ایجاد بیماری‌ هایی همچون آب مروارید، آب سیاه و افزایش فشار چشم می‌شود.

مصرف کورتون در کودکان:

در مورد مصرف داروهای کورتیکواستروئید موضعی برای کودکان شایان ذکر است که کودکان خصوصا نوزادان به عوارض جانبی استروئیدهای موضعی خیلی حساس ترند. زیرا به دلیل پوست نازک و مرطوب آنها این داروها بیشتر جذب بدن شده و گاه در مصرف طولانی مدت باعث کاهش رشد قدی کودک و کوتاه قد شدن می شود.

استروئیدهای بسیار قوی به هیچ وجه نباید برای کودکان زیر یکسال مورد استفاده قرار گیرند و در کودکان بزرگتر نیز در صورت امکان برای مدت زمان خیلی کوتاه جهت کنترل التهابات استفاده شود. در کودکان با پسوریازیس شدید و مزمن حتما باید رشد آنها کنترل شود زیرا در این موارد احتمال جذب استروئید بیشتر و اثر سوء بر رشد طبیعی کودکان بیشتر می باشد.

در ضمن، پوشاندن آن قسمت از پوست کودکان که تحت درمان با استروئیدهای موضعی قرار گرفته درست نمی باشد زیرا این امر جذب استروئید به بدن را افزایش می دهد که این مورد خصوصا در مورد پوشک کردن کودکان بسیار مهم است و به هیچ وجه نباید کودکان را در زمان استفاده از استروئیدهای موضعی پوشک کرد.

استفاده از کورتون با قدرت زیاد بر روی سطح وسیعی از پوست، به خصوص در کودکان باعث جذب داخلی کورتون می‌ شود که این جذب داخلی باعث بلوکه شدن ترشحات کورتون داخلی از قشر سورنال شده و فرد ممکن است دچار حملات آدیسونی و یا حملات ناشی از کم کاری هورمون کورتون شود که در برخی موارد سبب مرگ، به ویژه در کودکان و نوزادان می‌ شود.

درمان مقاومت به داروهای موضعی در بیماران پسوریازیس

اساس انتخاب درمان مناسب برای بیماران پوستی پسوریازیس به شدت بیماری فرد بستگی دارد. درمان موضعی یا داروهای مالیدنی در موارد متوسط به پایین بیماری کفایت می کند. مقاومت به داروهای موضعی یکی از بزرگترین مشکلاتی است که افراد مبتلا به پسوریازیس با آن روبرو هستند اما بازگرداندن اثر قبلی داروهای موضعی غالباً امکان پذیر بوده و با در نظر گرفتن چندین عامل می توان مقاومت به داروهای موضعی را کاهش داد.

psoriasis

داروهای موضعی:

در حال حاضر دارو های موضعی بسياری وجود دارند كه در درمان پسوريازيس مصرف مي شوند از جمله كرم‌ها، پمادها، خمیرها، لوسیون‌ ها و ژل‌ ها از انواع داروهای موضعی هستند. علاوه بر این موارد قطره‌ های چشمی و گوشی را هم می‌ توان جزو داروهای موضعی محسوب كرد. داروهای زیادی ساخته شده است كه باید آنها را روی سطح پوست استفاده كنیم و بعد از مدتی می‌ توانیم شاهد آثار درمانی آنها باشیم. این داروها بعد از قرارگرفتن روی پوست، جذب بدن می‌ شوند. البته انواع مواد آرایشی نیز موضعی محسوب می ‌شوند ولی ما فعلا به انواع دارویی آنها که در درمان ضایعات پسوریازیس موثر هستند بسنده می‌ كنیم. اگر داروها به مقدار كافی و در محل مناسب مصرف شوند، آثار درمانی خوبی دارند.

موارد تجویز داروی موضعی:

تصمیم گیری برای درمان فرد مبتلا به پسوریازیس باید براساس شرایط آن فرد تنظیم شود و این توضیحات فقط جنبه هدایت کننده دارند. معمولا در مواردی که ضایعات پسوریازیس کمتر از ده درصد سطح پوست (متوسط به پایین)  را گرفتار کرده باشند تجویز داروهای موضعی به تنهایی کفایت می کند، البته اگر بیماری پسوریازیس کف دست و یا پای بیمار را گرفتار کند و پوست بیمار به درمان های موضعی مقاوم باشد و ضایعات برای بیمار آزاردهنده بوده و در زندگی روزمره او  ایجاداختلال کرده باشد، میتوان درمانهای دیگری را نیز همراه داروهای موضعی به کار برد. در ۸۰% بیماران پسوریازیس بیماری کم و ضایعات محدود بوده و می توان با داروهای موضعی و مالیدنی بیماری را کنترل کرد. درمان های موضعی را گاهی به عنوان درمان کمکی در کنار نوردرمانی و یا داروهای خوراکی نیز بکار می برند.

علل مقاومت به داروهای موضعی:

علل مقاومت به داروهای موضعی و شکست درمان در اثر داروهای موضعی عبارتند از:

  1. تجویز نامناسب:
    انتخاب تنهای درمان های موضعی به بیمارانی که بیش از ده درصد سطح بدن آنها دچار ضایعات پسوریازیس می باشد می تواند یکی از عوامل شکست و مقاومت ضایعات به درمان های موضعی باشد.
  2. استفاده نامنظم:
    برخی از بیماران مبتلا به پسوریازیس، نه وقت و نه حوصله استفاده از داروهای موضعی را دارند لذا داروها را نامنظم استفاده کرده و نتیجه نیز نمی گیرند.
  3. غفلت از عوامل تشدید کننده بیماری:
    مثلا تحت فشار بودن سطح پوست از عوامل تشدید کننده بیماری است. فردی که عادت دارد روی آرنج های خود تکیه کند، با وجود استفاده از داروهای موضعی بر روی آرنج هیچ نتجه مثبتی نخواهد گرفت.
  4. عدم نفوذ داروهای موضعی به پوست:
    برخی نواحی پوست بدن ضخیم بوده، مثلا داروهای موضعی درکف دست و پا به خوبی جاهای دیگر بدن اثر نمی کنند.
  5. عدم استفاده از مقادیر کافی دارو:
    تعداد دفعات استفاده مناسب دارو در طول روز و در طول دوره درمانی و همچنین مقدار مناسب استفاده آن از دیگر عوامل بسیار مهم در تاثیر گذاری داروهای موضعی بر روی ضایعات پسوریازیس می باشند.

نکته: عواملی از جمله سن پوستی، خصوصیات پوست، مکان مورد استفاده، متابولیسم پوست و جریان خون موضعی منطقه بر جذب موضعی داروها نیز موثر هستند.

راه حل هایی برای افزایش اثر بخشی داروهای مالیدنی:

  • پانسمان بسته:
    در قسمت هایی از پوست که ضخامت بیشتر است (مانند کف دست و پا) و یا در مواقعی که ضایعات پوستی پسوریازیس ضخیم هستند، می توان از روش پانسمان بسته استفاده کرد. پانسمان بسته عبارتست از پوشاندن سطح پوست پس از مالیدن کرم با یک پوشش پلاستیکی (بعنوان مثال پس از مالیدن کرم به کف دستها یک دستکش پلاستیکی یکبار مصرف پوشیده شود) البته پانسمان بسته فقط برای برخی داروها و فقط یرای برای نواحی خاصی از بدن امکان پذیر می باشد.
  • ترکیب دو یا چند داروی موضعی:
    گاهی استفاده از دو داروی مختلف با مکانیسم اثر متفاوت پاسخ دهی به درمان را افزایش میدهد. البته این شیوه نیز فقط برای برخی داروها امکان پذیر بوده و حتما باید زیر نظر پزشک انجام شود.

چگونه پسوریازیس زندگی جنسی را تحت تاثیر قرار میدهد؟

ممکن است همیشه شما از پزشکان بپرسید که چگونه بیماری پسوریازیس زندگی جنسی را تحت تاثیر قرار می دهد؟ اما درک و پرداختن به این موضوع، بخش مهمی از مراقبت از بیماران پوستی پسوریازیس است، با توجه به گفته های دکتر CATHER یک متخصص پوست در آکادمی درماتولوژی آمریکا، تاکنون تحقیقات کمی در زمینه برسی تاثیر بیماری پوستی پسوریازیس بر روی رابطه جنسی وجود داشته است. پسوریازیس می تواند هر قسمت از بدن بیمار را تحت تاثیر قرار داده و هنگامی که در ناحیه تناسلی بیمار ضایعات پسوریازیس بروز کند ممکن است رابطه جنسی را ناراحت کننده کند. به علاوه، وجود ضایعات پسوریازیس با علائمی مانند پلاک های قرمز در هر جای بدن ناخودآگاه تاثیر منفی بر روی زندگی جنسی بیمار میگذارد. به گفته دکتر CATHER: “اما تمایلات جنسی بخش بزرگی از زندگی ما است.”

psoriasis Flirting

رابطه جنسی و پسوریازیس:

دکتر CATHER و همکارانش برای برسی این موضوع در این زمینه پرسشنامه ای برای بیماران پوستی پسوریازیس در نظر گرفتند، و بیماران را به پر کردن این پرسشنامه در زمان مراجعه به بیمارستان تشویق کردند. در این پرسشنامه به مواردی مانند میزان تمایلات جنسی، میزان رضایت از رابطه با شریک جنسی، توانایی در تولید مثل و…. پرداخته شده بود.

بعد از ایجاد پرسشنامه  ۲۱ زن و ۱۹ مرد مبتلا به پسوریازیس به طور اتفاقی انتخاب شدند و از آنها خواسته شد به سوالاتی از جمله اینکه (آیا آنها در مورد وضعیت بدن خود احساس خجالت همیشگی دارند؟ یا همواره از این می ترسند که فرزندانشان هم به پسوریازیس مبتلا شوند؟) پاسخ دهند. پس از برسی و مقایسه پاسخ پرسشنامه ها، نتایج بسیار تامل برانگیزی دریافت شد.

هنگامی که دکتر CATHER و همکارانش پاسخ های بیماران را برسی کردند، دریافتند که بیماری پسوریازیس می تواند تاثیر گسترده ای بر تجربه جنسی داشته باشد. بیش از دو سوم از بیماران گزارش دادند که پسوریازیس حداقل یک تاثیر منفی بر زندگی جنسی آنها گذاشته است و با مشکلات مربوط به تصویر نامناسب بدن و درد در هنگام مقاربت ناشی از ضایعات و … روبه رو هستند. همچنین بیشتر بیماران از عدم تمایل آن ها برای در جریان گذاشتن دیگران از مشکلات جنسی خود سخن گفتند.

زندگی جنسی سالم با پسوریازیس:

در اینجا به عنوان روش ها و چگونگی یک زندگی جنسی سالم حتی با وجود بیماری پوستی پسوریازیس می پردازیم:

  1. صحبت در مورد آن:
    به شریک زندگی خود در رابطه با اینکه بیماری پسوریازیس مسری نیست توضیح دهید. بنابراین با قرار دادن شریک زندگی خود در همه ابعاد بیماری و با توضیح آنچه پسوریازیس است و آنچه نیست، جای تعجبی از ظاهر ضایعات خود باقی نمی گذارید. با این شرایط شریک زندگی خود را از آنچه باعث تشدید پسوریازیس شما می شود مطلع کرده اید و او را به اشتراک گذاری راحت تر تبدیل کرده اید، و این شما را در صمیمیت با همسر خود به یک سطح بالاتر رسانده و منجر به رابطه جنسی بهتر حتی با وجود پسوریازیس می شود.
  2. افزایش اعتماد به نفس خود:
    اگر پلاک پسوریازیس خود را واقعا بد، و دید مردم به خود را دیدی مثل آنکه به مبتلایان به جذام وجود دارد می دانید، سخت در اشتباه هستید! استفاده از قضاوت خود، و تعمیم آن به نظرات دیگران بسیار ویرانگر است. به عبارت دیگر، اعتماد به‌ نفس جنسی یعنی اعتماد داشتن به بدن خود و پذیرفتن تصویر آن همانطور که هست و توانایی‌ هایی که دارد.
  3. حرکت داشته باشید:
    بدوید، راه بروید، دوچرخه‌ سواری و شنا کنید. نباید فقط برای لاغر شدن یا ماهیچه‌ ای کردن بدنتان ورزش کنید. تحرک برای سلامت جسم و آزاد شدن فکر خوب است.
  4. لباس مناسب:
    زیرپوش های توری ممکن است به داشتن رابطه جنسی بهتر کمک کنند. اما پارچه های مصنوعی می توانند با خارش و تشدید علائم پسوریازیس همراه باشد.
  5. افراط در افزایش دهنده غرایز جنسی:
    برخی از مواد غذایی به تنظیم خلق و خوی مناسب برای رابطه جنسی هنگامی که شما به پسوریازیس مبتلا هستید کمک می کند. کدو و یا شیرین بیان، که شامل استروژن گیاهی و تحریک غدد جنسی است در این زمینه توصیه می شود.
  6. ادامه درمان بیماری:
    هنگامی که شما برنامه درمانی خود را دنبال می کنید و با استفاده از داروهای مناسب، پسوریازیس خود را بهبود می بخشید مطمعنا احساس بهتری خواهید داشت. و این احساس بهتر از خود که با ادامه کنترل و درمان بیماری بدست میاید تاثیر مستقیمی بر “خلق و خوی مناسب جنسی” با شریک جنسی شما میگذارد.

فواید رابطه جنسی:

تمایلات جنسی در سلامتی و بهبود کیفیت زندگی بیماران پسوریازیس هم از بعد روانی و هم جسمانی آن تاثیر شگرفی دارد. این مزایا یک شایعه یا حدس و گمان نبوده و تمام موارد زیر به اثبات رسیده است:

  • افزایش اعتماد به نفس:
    رابطه جنسی سالم در افزایش اعتماد به نفس و عزت نفس زنان و مردان (خصوصا مردان) مبتلا به پسوریازیس تاثیر بسزایی دارد.
  • کاهش استرس و خواب مناسب:
    رابطه جنسی در کاهش استرس و اضطراب بسیار موثر است، همچنین رابطه جنسی باعث بهبود کیفیت خواب میگردد.
  • افزایش گردش خون و تولید کلاژن:
    رابطه زناشویی ضمن افزایش گردش خون در بدن باعث بهبود اکسیژن‌ رسانی به سلول‌ های پوست می‌ شود و درنتیجه به پوست ظاهری درخشان می‌ بخشد. در ضمن رابطه زناشویی با اثر افزایشی خود بر میزان کلاژن، ضایعات پوست و افتادگی آن را کاهش می‌ دهد.
  • تنظیم سیستم ایمنی:
    محققان دانشگاه ویلک دریافتند که داشتن یک رابطه جنسی سالم یک و یا دو بار در طول هفته به تنظیم سیستم ایمنی بدن تا حد بالایی کمک می کند این تا حدی است که ۳۰ درصد از ابتلا به انواع بیماری ها جلوگیری می کند.

اسپری Soria.s کنترل ضایعات پسوریازیس _ ۴۰ml

پسوریازیس یک بیماری مزمن و التهابی پوست با زمینه ژنتیکی قوی است که ضایعات خارش‌ دار، ملتهب و همراه با پوسته‌ ریزی از علائم شایع آن به شمار می‌ رود.حتما شده است شما از برخی از لذت های کوچک زندگی خود نظیر رفتن به ساحل، پوشیدن شلوارک، و یا حتی نشان دادن موهای خود به دلیل پسوریازیس متوسط تا شدید پلاکی خجالت کشیده اید.

dfgfdgfdg

ترکیبات و مکانیسم عمل:

اسپری Soria.s با فرمولاسیون گیاهی قوی به کنترل و درمان خارش، پوسته پوسته شدن پسوریازیس متوسط تا شدید پلاکی کمک می کند، این محصول با کاهش سرعت پاسخ های ایمنی-التهابی بیش از حد فعال شده در تسکین قرمزی ضایعات پوستی پسوریازیس نقش دارد.

spray soria (2)

تحقیقات بالینی:

اسپری Soria.s در ۳ آزمایش بالینی مختلف در بیش از ۲۰۲۲ بیمار مورد مطالعه قرار گرفت. در یک آزمایش، تاثیر گذاری اسپری Soria.s در درمان پسوریازیس پلاکی پوست سر و بدن ثابت شد. در مطالعه ای دیگر اثرگذاری این محصول در ۴ هفته از ۲۴۸ بیمار مبتلا به پسوریازیس پوست سر، تقریبا ۹۳٪ روشن بود.

soria

مدت و نحوه مصرف:

تا زمان بهبودی التهاب یا ضایعات پوستی از اسپری استفاده کنید. ۳ بار در روز (هر هشت ساعت یکبار) به مقدار کافی بر روی ضایعات سر و بدن خود اسپری کنید. همچنین در صورت نیاز و در طول شبانه روز، می توان استفاده از محصول را به دفعات تکرار کرد.

خرید محصول:

برای مشاوره و خرید محصول به فروشگاه اینترنتی psoshop.ir مراجعه کنید.

spray soria

توصیه‌ ها:

  • از تماس لباس‌ های غیرنخی با موضع جلوگیری کنید.
  • این محصول برای استفاده خارجی بوده و در نواحی اطراف چشم و ژنیتال استفاده نشود.
  • از یخ زدگی محصول جلوگیری شود.
  • دور از دسترس اطفال نگهداری شود
  • برای نتیجه بهتر بیماران پسوریازیس غذاهایی مانند سوسیس و کالباس، پیتزا، بادمجان، سیر، ترشیجات، خیارشور، خرما، گردو، موز، پسته و ادویه به خصوص فلفل را در رژیم غذایی خود تا آنجا که ممکن است کم کنند.

راه اندازی فروشگاه تخصصی محصولات پسوریازیس

بیماران پسوریازیس مانند تمام مردم دنیا، به دسترسی آسان به کالاهای مورد نیاز خود علاقه‌ مند هستند؛ اما بسیاری باور دارند که خرید تعداد زیادی از کالاها، در برخی نقاط کشور، بسیار سخت و یا غیر ممکن است. از طرفی بسیاری از تأمین‌ کنندگان کالا به دلیل پهناور بودن کشورمان، ناهمگون بودن بافت بازار و نیز هزینه‌ های بالای بازاریابی و توزیع، به تمام بازار و موقعیت‌های فروش دسترسی ندارند؛ فضایی که چه تأمین‌ کنندگان بزرگ و مشهور و چه تأمین‌ کنندگان کوچک و کمتر شناخته‌ شده، در آن گرفتار هستند.

shop psoriasis

فروشگاه پسوریازیس جایی است که این دو گروه را در یک بازار مجازی به هم می‌ رساند. سایتی که از یک طرف به فروشندگان اجازه می‌ دهد محصولات خود را در سراسر کشور بدون نیاز برای سرمایه‌ گذاری در حوزه‌های گران فناوری اطلاعات و بازاریابی، به فروش برسانند و از طرف دیگر مشتریان را به‌ راحتی به طیف گسترده‌ای از محصولات، با استفاده از رایانه و یا تلفن همراه، در مکان و زمان دلخواهشان متصل می‌ کند.

فروشگاه پسوریازیس تأمین ‌کننده‌ی کالا نیست، بلکه یک درگاه مطمئن برای دسترسی به صدها تأمین‌ کننده‌ معتبر است. به این معنا که پس از ثبت سفارش شما به عنوان خریدار، کالا از سوی تأمین‌ کننده در اختیار فروشگاه پسوریازیس قرار می‌ گیرد و پس از کنترل کیفیت و حصول اطمینان از صحت و سلامت کالا، از طریق بخش ارسال، به سمت خریدار روانه می‌شود.

اینکه ما فروشگاه سایت را یک درگاه مطمئن می‌ نامیم به این معناست که شما با خرید از سایت درمانی پسوریازیس نیازی به جستجو درباره‌ اعتبار تأمین ‌کننده نخواهید داشت. سایت به شما این اطمینان را می‌ دهد که می‌ توانید تمام کالاهای مورد نیاز خود را به‌ راحتی و از طریق خدمات یکپارچه و مطمئن و با ضمانت سایت خریداری کنید.

psoriasis shop

مزایای فعالیت فروشگاه سایت:

اینکه پسوریازیس شاپ خود دارنده‌ کالا نیست و صدها تأمین‌ کننده‌ معتبر را به خریداران متصل می‌ کند محاسن بسیاری دارد، از جمله اینکه:

  • شما می‌توانید به هر نوع کالا در فروشگاه پسوریازیس دسترسی داشته باشید؛ این موضوع شما را از صرف وقت بسیار در خارج از خانه برای یافتن کالاهای کوچک و بزرگ، بی‌ نیاز می‌ کند ضمن اینکه گاه سریع‌ تر از همیشه به دست شما می‌ رسد.
  • چون پسوریازیس شاپ بر روی انبار کردن کالا تأکید نمی‌ کند، تنوع زیادی در ارائه‌ انواع مختلف کالا دارد که فروشگاه‌ های دیگر از آن بهره‌ مند نیستند.
  • فروشگاه پسوریازیس اصالت و سلامت کالاهای چند هزار تا چند میلیون تومانی را تضمین و خاطر شما را از بابت کیفیت خرید، آسوده می‌ کند.
  • فروشگاه پسوریازیس شرایط خوبی را برای ارائه‌ محصولات تأمین کنندگان کمتر شناخته شده فراهم می‌ کند و این فرصت را به آنها می‌ دهد که یک فضای مناسب برای فروش بر روی وب داشته باشند.
  • این فروشگاه برای ارسال کالاهای خود به سراسر کشور هزینه‌ کمی دریافت می‌ کند و به طور خاص در بعضی از شهرها خریداران می‌ توانند کالای خود را بدون پرداخت هزینه ارسال، دریافت کنند.

فروشگاه پسوریازیس یا تأمین‌ کننده؟

قطعاً شما از فروشگاه پسوریازیس خرید می‌ کنید و از خدمات و گارانتی اصالت و بازگشت کالای این سایت استفاده می‌ کنید؛ اما کالای مورد نظر شما در اختیار ما نیست، یعنی این تأمین‌ کننده است که تعیین می‌کند کالای خود را چه زمانی و با چه قیمتی بر روی فروشگاه پسوریازیس به شما ارائه کند.

تلاش این فروشگاه آن است که با مشاوره و اجرای کمپین‌ های مختلف کالاها را با قیمت‌ مناسب در اختیار شما بگذارد، اما به این بهانه قدرت تصمیم‌گیری درباره‌ قیمت و تعداد کالا را از دست تأمین‌‌ کننده خارج نمی‌ کند چرا که معتقد است تأمین‌ کننده باید طبق سیاست‌ ها و استراتژی‌ های سازمان خود، بازار هدف را تعیین کند.

هدف ما این است که تأمین‌کنندگان کوچک و بزرگ با اطمینان خاطر بدون واسطه‌ های فراوان با خانواده بزرگ پسوریازیس همراه شوند و کالاهای با کیفیت خود را در فرآیند آسان‌ تر و قیمت مناسب‌ تری به دست مصرف‌ کنندگان برسانند. قاعدتاً هرچه کالاهای آنها قیمت بهتری داشته باشد، در کنار خدمات سایت پسوریازیس و حضور مشتریان آن، فروش بیشتری نیز خواهند داشت. به همین دلیل است که تأمین‌ کنندگان نیز در عین قیمت بهتر نسبت به بازار، حاشیه‌ سود بهتری دریافت می‌ کنند و هر دو طرف یعنی تأمین‌ کننده و مصرف‌ کننده، برنده‌ی این معامله خواهند بود.

سوالات متداول:

  1. چقدر طول می کشد کالا پس از ثبت سفارش برای من ارسال شود؟
    بستگی به نوع کالای انتخاب شده دارد. در مورد مشتریان تهران، پس از تامین کالا، به جز روزهای تعطیل یک روز کاری زمان خواهد برد. در مورد مشتریان شهرستان، با توجه به نحوه پرداخت، از طریق پست جمهوری اسلامی ایران، تیپاکس،پیشتاز و چاپار ارسال خواهد شد. با توجه به اینکه در حال حاضر تمامی پرداخت ها به صورت آنلاین صورت میگیرد، ارسال سفارش ها به تمامی شهرستان ها به وسیله پست پیشتاز (حداکثر ۳ روز کاری) صورت می گیرد.
  2. اگر من تماس بگیرم و درخواست ارسال سریع داشته باشم،امکان پذیر است؟
    بله، در موارد خاصی امکان تسریع هر چه بیشتر در روند ارسال کالا وجود دارد. فقط در بعضی از کالا ها امکان ارسال اکپرس وجود دارد.
  3. آیا امنیت لازم برای تراکنش های آنلاین در فروشگاه پسوریازیس وجود دارد؟
    امنیت اولویت اول سایت برای مشتریان عزیز می‌ باشد. تمام شرایط لازم برای تراکنش امن شما مشتری عزیز فراهم شده است. تمامی پرداختهای آنلاین فروشگاه پسوریازیس منطبق بر نیازمندی های اعلام شده از طرف شبکه یکپارچه بانکی کشور است.
  4. من در هنگام پر کردن فیلد های سفارش ایمیلی برای ثبت کردن ندارم؟
    شما میتونید از ایمیل سایت info@psoriasiscure.ir برای پر کردن فیلد مورد نظر استفاده کنید.
  5. در صورتی که کالایی در فروشگاه موجود نبود چکاری می توان انجام داد؟
    با توجه به شروع تازه فعالیت فروشگاه پسوریازیس هنوز به طور کامل همه محصولات در لیست سفارشات فروشگاه وجود ندارند اما شما می توانید برند و نام محصول خود را به ایمیل info@psoriasiscure.ir ارسال بفرمایید تا در صورت امکان کالا در اسرع وقت موجود شود .

ورود به فروشگاه:

فروشگاه پسوریازیس به نشانی psoriasiscure.ir/shop که در منوی بالای سایت هم قابل مشاهده بوده و توسط تیم مدیریتی سایت حتی در روزهای تعطیل هم به صورت تمام وقت پشتیبانی می شود.

شماره پیامکی فروشگاه: ۳۰۰۰۵۰۰۶۰۰۰۰۹۷

آقای بهرامی: ۰۹۰۳۹۰۴۴۰۰۴

آقای زندی: ۰۹۳۵۷۲۰۶۸۰۸

ایمیل پشتیبانی: info@psoriasiscure.ir

از همه دوستانی که ما را در تهیه این فروشگاه مفید همراهی کردند نهایت تشکر را داریم.
همراه ما باشید و ما را به دوستان خود هم معرفی کنید.
سایت درمانی پسوریازیس

طرز تهیه انواع محصولات کفیر (ماست و دوغ و قارچ کفیر)

حال که به خواص بی شمار محصولات کفیر این دوغ خوشمزه و سلامتی بخش، که میتواند به عنوان یک ماده طبیعی جای انواع داروهای شیمیایی و کورتونی را برای بیماران پوستی پسوریازیس و اگزما بگیرد پی بردیم، وقت این است که طرز تهیه کفیر را یاد بگیریم تا با کمترین هزینه، یک دسر عالی و سلامتی بخش را به زنجیره غذائی روزانه خودمان اضافه کنیم.

تهیه کفیر:

برای تهیه حدودا نیم لیتر کفیر طی ۲۴ ساعت، نیاز به وسائل و مواد زیر داریم:

  1. دو قاشق غذا خوری قارچ کفیر که حدودا معادل ۳۵ گرم می باشد.
  2. دو لیوان شیر پاستوریزه که معادل نیم لیتر می باشد.
  3. یک ظرف شیشه ای دهن گشاد، که حداقل یک لیتر گنجایش داشته باشد.
  4. یک سبد پلاستیکی برای جدا کردن قارچ کفیر از مایع آن
  5. یک قاشق چوبی یا پلاستیکی

نکته: با یکبار تهیه قارچ کفیر، می توانید بارها از آن استفاده نمائید، و نیازی به خرید مجدد آن وجود ندارد. و اینکه، این قارچ طی فرآیند تهیه دوغ کفیر، رشد و نمو می نماید و مقدار آن افزایش می یابد، تا شما بتوانید مقدار بیشتری کفیر تهیه نمائید. در ادامه موارد بالا را به طور مختصر توضیح می دهیم:

۱- قرار دادن قارچ کفیر در داخل ظرف شیشه ای:
اگر برای اولین بار است که از قارچ ها استفاده می نمائید، ابتدا ۳۰ گرم قارچ کفیر را در سبد پلاستیکی ریخته و با یک لیوان آب معدنی شستشو دهید، توجه نمائید که حتما از آبی استفاده نمائید که کلر نداشته باشد، چون کلر و کلا مواد شیمیائی بر کیفیت و فرآیند تولید کفیر اثر منفی دارند پس برای شستن قارچ کفیر به هیچ عنوان از آب لوله کشی استفاده ننمائید. کفیر های شسته شده را در داخل ظرف شیشه ای قرار دهید. به هیچ عنوان از ظروف فلزی برای تهیه کفیر استفاده ننمائید. توجه نمائید، برای هر بار استفاده از دانه های کفیر، نیازی به شستن آنها نمی باشد.

۲- اضافه کردن شیر به ظرف:
دو لیوان شیر را در ظرف درب بسته، مدت کوتاهی بیرون از یخچال می گذاریم تا هم دما با درجه حرارت محیط خانه شود، سپس شیر را به قارچ های داخل ظرف شیشه ای اضافه کنید و با قاشق چوبی یا پلاستیکی، به آرامی شیر و قارچ ها را برای ۱۰ ثانیه هم بزنید. برای گرم کردن شیر به هیچ عنوان از ماکروفر استفاده ننمائید توجه نمائید که حتما از شیر پاستوریزه تولید روزانه که دارای تاریخ مصرف حداکثر ۴ روزه می باشند، استفاده نمائید. به هیچ عنوان از شیر های با ماندگاری طولانی، مثلا شیر های پاکتی با ماندگاری بیش از ۱۰ روز استفاده ننمائید، چون مواد نگهدارنده این گونه شیرها، قارچ های شما را از بین خواهد برد. ظرف را طوری پر نمائید که حداقل دو تا چهار سانت از سر ظرف خالی بماند. بهتر است از انواع شیر کم چرب برای تولید کفیر استفاده نمائید. هر چه شیر طبیعی تر باشد (اصطلاحا ارگانیک تر) کیفیت محصول نهائی بهتر می شود.

۳- بستن درب ظرف و قرار دادن آن در کمد تاریک برای تخمیر شیر و تبدیل شدن به کفیر:
درب ظرف شیشه را با دو لایه پارچه ضخیم و کمی نخ محکم می بندیم و آنرا در داخل مکانی تاریک مانند کمد یا کابینت آشپزخانه با درجه حرارت ۲۰ تا ۲۴ درجه (حرارت معمولی خانه) برای مدت ۱۸ تا ۲۴ ساعت قرار می دهیم. برای بستن ظرف می توانیم از درب آن نیز استفاده نمائیم، که آنرا می باید به صورت معمولی ببندیم، یعنی نه خیلی سفت یا از درب ها دو لایه که دارای هواکش مختص خروج گاز تخمیر می باشند استفاده نمائید. حدودا پس از ۱۲ ساعت اگر سری به ظرف بزنید، دانه های زرد رنگ کشک مانندی را در انتهای آن خواهید دید، که یعنی شیر در حال تخمیر و تبدیل شدن به کفیر می باشد.

۴-جدا سازی قارچ کفیر از دوغ کفیر:
پس از طی شدن زمان تخمیر، کفیر شما آماده خوردن می باشد، برای جداسازی دوغ از دانه های قارچ کفیر از سبد پلاستیکی استفاده نمائید، ابتدا شیشه را خوب تکان دهید تا محتویات ظرف یکدست گردند و قارچ ها راحتتر از مایع کفیر جدا شوند، سپس ظرفی را در زیر سبد قرار دهید و محتویات شیشه را در داخل سبد خالی نمائید، با کمک قاشق چوبی با ملایمت محتویات را جابجا نمائید تا مایع کفیر کاملا از قارچ ها جدا شده و به داخل ظرف زیرین آن وارد شود.

نکته یک) کفیر جدا شده را می توانید مستقیما میل نمائید و یا با آن دسرها و غذاهای خوشمزه درست کنید. یا برای مدت ۱۰ روز در داخل یخچال و در ظرف شیشه ای نگهداری و مصرف نمائید.

نکته دو) برای تولید مجدد کفیر می توانید مجددا از قارچ های جدا شده استفاده نمائید و مراحل بالا را از الف تا ج تکرار نمائید.

زمان تخمیر شیر و تبدیل به کفیر:

زمان تخمیر شیر پس از اختلاط با قارچ کفیر بسته به درجه حرارت محیط چیزی بین ۱۲ تا ۷۲ ساعت می باشد. هرچه درجه حرارت محیط پائینتر باشد زمان تخمیر طولانی تر خواهد شد. و با درجه حرارت بیشتر مدت زمان تخمیر کوتاه تر خواهد شد. در هر صورت توجه نمائید که دمای مداوم بیش از ۳۰ درجه سانتیگراد برای قارچ ها کشنده خواهد بود.

هرچقدر زمان تخمیر کوتاه تر باشد، محصول کفیر تولید شده، شل تر و طعمی شیرین تر خواهند داشت. اگر زمان تخمیر طولانی تر شود، کفیر تولید شده سفت تر می شود و آب آن جدا خواهد شد و در ته ظرف قرار می گیرد، و کفیر طعمی ترش تری خواهد داشت. معمولا کفیری که در دمای پائین تخمیر گردیده، طعم شیرین تری دارد، و کفیری که در دمای بالاتر تخمیر گردیده سریعتر طعم ترش پیدا خواهد نمود.

توجه نمائید که زمانی که آب در ته ظرف تخمیر جدا شده (حالت بریده شدن شیر)، مشکلی برای خوردن آن وجود ندارد، و با تکان دادن محتویات، آنرا یکدست نمائید و سپس از دانه های کفیر جدا نمائید. از نظر خواص کفیری که در مدت کمتر از ۲۴ ساعت، تولید شده ضد یبوست می باشد و کفیری که تخمیر آن بیش از ۶۰ ساعت طول کشیده است یبوست زا خواهد بود.

درجه حرارت مناسب در مدت تخمیر:

بهترین درجه حرارت برای تولید کفیر در زمان تخمیر چیزی بین ۱۸ تا ۲۸ درجه سانتیگراد می باشد. تحقیقات نشان داده است که بیش از ۳۰ باکتری مختلف و ۲۵ موجود تک سلولی (خمیر ترش) مختلف در قارچ های کفیر وجود دارند که هر کدام از این باکتری ها و موجودات تک سلولی دمای حرارت خاص خود را برای فعالیت نیاز دارند، به همین علت در حرارت مداوم پائین و یا مداوم بالا، حتی با زمان قرار گیری طولانی، تخمیر به صورت کامل صورت نمی گیرد، و احتمالا کفیر تولید شده دارای خواص کمتری می شود.

برای تهیه کفیر با کیفیت نیاز به ایجاد مکانی با دمای متعادل، و متغیر می باشد، پس تغییر حرارت بین ۱۸ تا ۲۸ درجه در زمان تخمیر یک اصل مهم برای داشتن کفیری پرخاصیت می باشد. معمولا تغییرات دمای محیط کابینت آشپزخانه یک خانه معمولی در خلال ۲۴ ساعت برای تولید کفیر با کیفیت مناسب می باشد. تغییرات دما در این محدوده باعث فعالیت تعداد بیشتری از انواع باکتری ها و تک سلولی ها خواهد شد و کفیر تولید شده خواص بیشتری خواهد داشت.

به هر حال توجه نمائید که برای تولید کفیر پرخاصیت، دمای محیط قرار گرفتن ظرف مخلوط شیر و قارچ کفیر برای تخمیر، کمتر از ۱۸ و بیشتر از ۲۸ درجه سانتیگراد به صورت مداوم نباشد. برای اطمینان، بهتر است از یک دما سنج محیطی معمولی که در تمامی داروخانه ها به فروش می رسد استفاده نمائید.

نوع شیر و تاثیر آن بر کفیر تولید شده:

معمولا برای تولید کفیر از شیر گاو استفاده می نمایند اما برای تولید کفیر می توان از انواع مختلف شیر با درصد چربی های مختلف استفاده کرد، شیر هایی مانند: شیر گاو، شیر بز و شیر میش و …….. کفیر تولید شده با هر نوع شیر دارای خواص و طعم خاص خود می باشد، نمی توان گفت که کدامیک از آنها از نظر خواص و یا طعم برتری دارد و بنا به سلیقه و مزاج هر فرد می تواند یکی از آنها ارجحیت داشته باشد. هرچند کفیر تولید شده با شیر تازه بز و گاوی که فقط با علف تازه تغذیه کرده است، بیشترین طرفدار را دارد.

بعضی ترجیح می دهند که کفیر آنها ترش و گازدار و با طعمی قوی باشد که در این صورت مخلوط ماست و شیر گاو را برای تولید کفیر، در دمای پائین تر و مدت زمان تخمیر طولانی تر به کار می برند و پس از جداسازی کفیر را مجددا در دمای محیط برای یکروز دیگر باقی می گذارند. بعضی دوست دارند کفیر آنها شیرین و لطیف باشد و برای تولید کفیر از شیر نارگیل یا سویا در دمای بالاتر و زمان تخمیر کوتاه تر استفاده می نمایند. بعضی کفیر سفت و چرب تر را ترجیح می دهند و برای تولید آن از شیر های با درصد چربی بالا استفاده می نمایند و یا کمی خامه نیز در ابتدا به شیر خود اضافه می کنند. بعضی از افراد به شیر گاو حساسیت دارند و از شیر های سویا و بادام استفاده می نمایند. بعضی تمایل به طعمی منحصر به فرد دارند؛ که با مخلوط مساوی شیر بز و شیر نارگیل یا بادام کفیر درست می نمایند.

خلاصه اینکه کفیر تولید شده با هر کدام از این شیر ها خاصیت و طعم خاص خود را داشته و انتخاب آن سلیقه ای می باشد و تاثیر خواص آنها نیز بستگی به مزاج افراد دارد. توصیه ما تولید کفیر با هرکدام از این شیرها و امتحان آنها در شرایط تولید مختلف می باشد، تا بهترین کفیر از نظر خودتان را پیدا نمائید.

نکته: قارچ کفیر در شیر های که منشاء گیاهی دارند رشد و افزایش پیدا نخواهند کرد و صرفا آن ها را تخمیر می نمایند. در واقع امکان رشد و افزایش قارچ کفیر فقط در شیر گرفته شده از پستانداران وجود دارد.

انتخاب ظرف برای تخمیر:

بهترین ظروف برای تخمیر و تولید کفیر، ظروف شیشه ای به خصوص کریستال می باشد، هر چند می توان از ظروف پلاستیک نیز استفاده نمود ولی به دلیل وجود PBA در ظروف پلاستیکی اینکار توصیه نمی شود. البته به صورت سنتی در کوه های قفقاز، کفیر در مشک های چرمی تولید می شود.

چون در هنگام تخمیر شیر، اسید لاکتیک تولید می شود، ظروف فلزی، بخصوص مسی و آلومینیومی اصلا برای اینکار مناسب نمی باشند.

مسائل بهداشتی هنگام تولید کفیر:

اصلا شک ننمائید که کفیر را مانند هر ماده غذائی دیگر باید به صورت بهداشتی تهیه نمائید. پس توجه نمائید که تمامی ظروف را پس از هر بار استفاده خوب بشوئید و اجازه دهید کاملا خشک شوند. از تماس ظروف با دیگر مواد غذائی به خصوص مرغ، گوشت و سبزیجات جلوگیری نمائید. پس از هر چند بار استفاده از قارچ های کفیر آنها را با کمی آب معدنی هم دما با محیط (آبی که کلر و نیترات نداشته باشد و با محیط خانه هم دما شده است.) شستشو دهید. شستشو را در صورتی که قارچ های شما بیش از اندازه زرد شوند ویا بوی نامطبوعی دارند با آب بیشتری انجام دهید. البته نیازی به شستشوی قارچ ها در هر بار استفاده نیست چون شستشو اثر منفی در تولید و رشد قارچ ها خواهند گذاشت.

حتما از جای مطمئنی اولین قارچ های خود را تهیه نمائید، و از قرار دادن ظرف تخمیر در محیط مرطوب خودداری نمائید.

نگهداری قارچ کفیر:

بهترین نوع نگهداری از قارچ کفیر زمانی می باشد که شما در حال تولید کفیر می باشید و قارچ ها در شیر تازه و در دمای محیط در کنج تاریک کابینت مشغول تولید کفیر می باشند و در هر ۲۴ ساعت کفیر تولید شده جدا شده و شیر تازه دریافت می کنند. اگر برای مدتی کوتاه نیازی به تولید کفیر ندارید مثلا وقتی برای بیش از ۳ روز به مسافرت می روید، قارچ ها را در داخل شیر تازه بریزید و در داخل یخچال قرار دهید (درجه حرارت بین ۴ تا ۷ سانتیگراد)، در این حالت پس از ۷ روز شیر تبدیل به کفیری شیرین و خاص خواهد شد.

قارچ کفیر موجود مقاومی می باشند، و به سختی از بین می روند؛ هر چند که شرایط نا مساعد می تواند بر تولیدات اولیه آنها تاثیر مخربی داشته باشند ولی پس از مدتی کوتاه با قرار گرفتن در شرایط مساعد دوباره به قدرت تولید اولیه خود بر خواهند گشت. با قرار دادن قارچ کفیر در شیر تازه و نگهداری در یخچال می توانید آنها را تا حداکثر ۱۰ روز به حال خود رها نمائید. برای استفاده مجدد از این قارچ ها ابتدا آنها را با قرار دادن ظرف خارج از یخچال به دمای محیط برسانید سپس با سبد پلاستیکی آنرا جدا نمائید و برای تولید کفیر استفاده نمائید. برای مدت بیشتر از ۱۰ روز، باید هر ده روز کفیر تولید شده را جدا و شیر تازه به آنها بدهید.

بهتر است قارچ های کفیر را بعد از هر ۵ تا ۷ بار استفاده در داخل سبد پلاستیکی ریخته و با کمی آب معدنی که با محیط هم دما شده است و دارای کلر، فلوراید و نیترات نباشد شستشو دهید تا اگر باکتری های نامناسبی بر روی قارچ ها وجود دارند شسته شوند. البته توجه نمائید که شستشوی مداوم قارچ ها پس از هر بار استفاده اصلا توصیه نمی شود.

کلا سعی کنید که استرس اختلاف دمای شدید به قارچ ها وارد نشود، مثلا ابتدا شیر را به درجه حرارت محیط برسانید، سپس قارچ ها را به آن اضافه نمائید یا برای شستن قارچ ها از آب خیلی گرم و یا سرد استفاده ننمائید، ابتدا آب را به درجه حرارت محیط اطراف قارچ ها برسانید سپس از آن استفاده نمائید. یا قارچ کفیر داخل یخچال را به شیر هم دما شده با محیط اضافه ننمائید.

هر ۳ ماه یکبار، قارچ های کفیر خود را به مدت ۱۲ تا ۲۴ ساعت در آب معدنی هم دما با محیط که بدون نیترات، فلوراید و کلر باشد قرار دهید تا آنها کمی استراحت نمایند، این آب را حتما نوش جان نمائید که خواص آن نیز کمی از کفیر ندارد.

قارچ کفیر در درجه حرارت بین ۴ تا ۳۷ درجه سانتیگراد زنده می ماند، پس به هیچ عنوان قارچ کفیر را منجمد ننمائید و یا نجوشانید چون مانند هر موجود زنده دیگری از بین می رود. از قرار گرفتن دانه های قارچ کفیر مقابل نور برای مدت طولانی و یا نور مستقیم خورشید حتی برای مدت کوتاه جلوگیری نمائید.

مقدار قارچ برای تولید کفیر:

مقدار متداول حدود ۳۵ گرم برای نیم لیتر شیر در مدت ۱۸ ساعت و در درمای ۱۸ تا ۲۴ درجه می باشد. اما تقریبا محدودیتی برای تغییر این مولفه ها در یک رنج معقول وجود ندارد. مثلا اگر از ۶۰ گرم قارچ کفیر در نیم لیتر شیر استفاده نمائید در ۱۲ ساعت کفیر تولید می شود. در واقع با افزایش مقدار قارچ کفیر، سرعت تخمیر بیشتر خواهد شد و کفیر زودتر ترش مزه خواهد شد و زودتر آب آن جدا و در ته ظرف قرار خواهد گرفت، که البته هیچ مشکلی برای خوردن ندارد.

نکته بسیار مهم: حداکثر حجم ظرفی که برای تخمیر استفاده می نمائید نباید از ۳ لیتر بیشتر باشد (حداقل قارچ مورد نیاز برای ظرف ۳ لیتری ۱۳۰ گرم می باشد)، در واقع اگر میخواهید مقدار بیشتر از ۳ لیتر شیر را تخمیر نمائید، نمی توانید مقدار قارچ را در یک ظرف افزایش دهید و حتما باید از ظروف جداگانه استفاده نمائید. عدم رعایت این نکته منجر به فاسد شدن شیر قبل از تخمیر شدن خواهد شد و امکان ابتلا به بیماری های گوارشی با مصرف کفیر تولید شده را خواهد داشت.

نگهداری کفیر تولید شده:

پس از جدا سازی کفیر از قارچ کفیر، کفیر تولید شده را در داخل ظروف شیشه ای در داخل یخچال قرار دهید، و در مدت ۱۰ روز میل نمائید. بعضی از افراد ترجیح می دهند که کفیر جدا شده از قارچ ها را مجددا برای حداکثر ۲۴ ساعت دیگر در دمای محیط قرار دهند؛ که به اینکار تخمیر مجدد کفیر می گویند، اعتقاد بر این است که با اینکار خواص ریز مغذی های کفیر بیشتر می شود.

تخمیر مجدد کفیر تولید شده بدون قارچ:

برای داشتن کفیری با طعم قوی تر و با خواصی ریز مغذی بیشتر می توان کفیر تولید شده را در یک ظرف شیشه ای تمیز ریخته و مجددا برای یک تا سه روز در محیطی تاریک با دمای ۱۰ تا ۲۲ درجه سانتیگراد یا همان دمای خانه نگهداری نمائید، در این صورت کفیر شما طعمی قوی تر و ترش تر پیدا خواهد نمود و گازدار خواهد شد، ضمن اینکه ویتامین های گروه B آن افزایش چشمگیری پیدا خواهد نمود هر چند که خواص پروبیوتیک آن کاهش می یابد. البته در این صورت کفیر به دوبخش چکیده طوری در رو و آب در زیر مجزا خواهد شد، که برای استفاده باید آن ها را هم زده تا یکدست شوند.

کاهش ریزش مو با مدیریت پسوریازیس پوست سر

ناسالم بودن پوست سر می‌ تواند موجب التهاباتی شود که رشد مو را دشوار می‌ کند. هنگامی که در پوست سر بیماری پوستی پسوریازیس ایجاد شود، گاهی اوقات ریزش مو بدنبال دارد. باور اکثر مردم این است که علت ریزش مو، پسوریازیس نیست. پی بردن به این موضوع که ریزش مو چرا اتفاق می افتد و چگونه باید پسوریازیس پوست سر را مدیریت کرد، می تواند در این زمینه کمک کند.

Scalp-Psoriasis-

ریزش مو:

همه انسان‌ ها ريزش مو دارند؛ حمام صبحگاهي، زمان خشک کردن مو با سشوار و برس کشيدن مواقعي است که موهاي شما می ريزند؛ اين کاملا طبيعي است که هر انساني به طور متوسط روزي ۱۰۰-۵۰ موي خودش را از دست می دهد. اين ناشي از روند طبيعي بدن است که موهاي جديد شکل می گيرند و موهاي قديمي می ريزند اما اگر ريزش مو از اين حد بيشتر شود می تواند نشانگر برخي مشکلات نيازمند به درمان باشد.

برخی اوقات ریزش مو در اثر عارضه جانبی برخی بیماری ها نظیر پسوریازیس به وجود می آید و هنگامی که آن مشکل سلامتی برطرف شد، ریزش مو نیز خود به خود درمان می شود.

علل ریزش مو در بیماران پسوریازیس:

هنگامی که پسوریازیس در پوست سر ایجاد شود باعث ریزش مو میشود معمولا علت اصلی ریزش مو یکی از دلایل زیر است:

  1. پوسته دادن شدید پوست سر:
    هنگامی که پسوریازیس پوست سر شدید است، پوسته های بسیار ضخیمی شروع به رشد می کنند. از بین بردن شدید این سطوح، اغلب باعث ریزش مو و همچنین تشدید مشکلات  پوست سر می شود.
  2. خارش شدید:
    پسوریازیس می تواند موجب خارش باور نکردنی شود، اما غالبا خاراندن پوست سر باعث کشیده شدن پوست و ریزش مو می شود. تکرار این کشیدن ها می تواند منجر به یک نوع ریزش مو به نام “کشش آلوپسی” شود.
  3. درمان بیش از حد و سخت پسوریازیس:
    گاهی اوقات درمان پسوریازیس باعث از دست دادن موها می شود. برخی از داروهای مورد استفاده در درمان پسوریازیس پوست سر، مانند سالیسیلیک اسید می تواند به طور موقت موجب آسیب مو و منجر به ریزش مو شود. همچنین، هر نوع درمان بیش از حد شدید و یا مداوم می تواند موجب از هم گسیختگی و ریزش مو شود. در اغلب موارد، ریزش مو تا زمان توقف درمان ادامه دارد.
  4. استرس زیاد:
    ابتلا به پسوریازیس می تواند استرس زا باشد و در برخی افراد، استرس منجر به ریزش مو می شود. تحقیقات نشان می دهد که استرس می تواند باعث شود تا بسیاری از موها به فاز “چرخه استراحت رشد مو” وارد شود. مو به مدت ۳ ماه در مرحله استراحت باقی می ماند که در پایان این مرحله، بدن تمام موهای در فاز استراحت را میریزد. وقتی که در یک زمان موهای بیش از حدی به مرحله استراحت برسند، بدن یکباره مقدار زیادی مو را میریزد.
  5. کورتون‌ ها:
    کورتون‌ ها نیز به دلیل داشتن خاصیت هورمون مردانه می‌ توانند در بیماران پسوریازیس باعث ریزش مو شوند. این داروها با دوره‌ های طولانی به کار می‌ روند و از بین آنها می‌ توان به بتامتازون یا پردنیزولون اشاره کرد که در صورت استفاده درازمدت با دوز بالا می‌توانند باعث آسیب‌ دیدگی و ریزش موها شوند.
  6. داروی آسیتریتین و ایزوترتینوئین:
    دو داروی آسیتریتین و ایزوترتینوئین برای بیماری‌ های آکنه و پسوریازیس کاربرد دارند. این دو دارو که به خانواده رتینوئیدها (مشتقات ویتامین A) تعلق دارند می‌ توانند باعث آسیب به موها شوند.
  7. دستکاري بيش‌ از‌ حد:
    شامپو زدن بيش‌ از‌ حد، براشينگ و سشوار کردن زياد و استفاده بيش‌ از‌ حد از مواد دارویی می تواند باعث ريزش مو شود. گرما و مواد شيميايي موها را تضعيف میکنند و باعث ريزش آن می شوند.

توجه: توصیه می‌ شود اگر چند هفته یا چند ماه پس از مصرف هر دارو، تغییری در موهایتان مشاهده کردید، با متخصص پوست و مو در رابطه با ادامه مصرف دارو مشورت کنید.

psoriasisscalp

کنترل ریزش مو در پسوریازیس پوست سر:

در حالی که ممکن است به نظر برسد کنترل ریزش مو به علت پسوریازیس، تقریبا غیرممکن است، مدیریت پسوریازیس پوست سر می تواند به طور موثری سبب کاهش ریزش مو شود. در اینجا راهنمایی هایی برای کنترل پسوریازیس پوست سر برسی می شود:

  • درمان پسوریازیس پوست سر:
    پوست سر مبتلایان به پسوریازیس ضخیم است، بنابراین برای درمان پسوریازیس پوست سر، ممکن است نسبت به مناطق دیگر از داروی قوی تر استفاده شود. تعدادی درمان برای پسوریازیس پوست سر وجود داشته که جای گزینی درمان میتواند به عنوان درمان چرخشی کمک کننده باشد. وقتی که درخواست داروی موضعی برای پسوریازیس می شود، از جمله شامپوهای درمانی، حتما از رسیدن دارو به پوست سر و شسته شدن کامل از روی همه نقاط، مطمئن شوید.
  • مراقبت از مو:
    سعی کنید شامپوهایتان را به طور منطقی تغییر دهید. به نوبت از شامپوهای داروئی و غیر داروئی استفاده کنید تا در جلوگیری از خشک شدن بیش از حد پوست سر و مو، کمک کند. بعد از هر شامپو از لوسیونهای نرم کننده استفاده کنید که می تواند به حفظ رطوبت پوست سر کمک کند. یک نرم کننده غیر داروئی نیز ممکن است برای کاهش بوی باقی مانده از برخی شامپوها، مفید باشد.
  • خشک کردن موها:
    اجازه دهید هوا موها را خشک کند زیرا پوست مبتلا به پسوریازیس به شدت خشک است. سشوار می تواند خشکی را تشدید کند و ریزش مو را افزایش دهد. محدود کردن استفاده از سشوار و ژلهای حالت دهنده برای کاهش خشکی کمک می کند.
  • محصولات بهداشتی مناسب:
    درباره گزینه های حالت دهنده مو، ابتدا با متخصص پوست مشورت کنید. در حالی که رنگ مو، حالت دهنده های دائمی، صاف کننده ها و اسپری های مو می تواند خودش موجب تقویت عزت نفس شود اما می توانند پسوریازیس پوست سر را نیز تحریک کنند. تا به حال در بعضی موارد، مواد شیمیایی به موهای شکننده آسیب زده است که منجر به ریزش مو شده است. قبل از استفاده از هر یک از این محصولات مراقب مو، محصول را در یک قسمت کوچک از پوست آزمایش کنید.
  • مراقبت از خود:
    ناخن ها را کوتاه نگه دارید زیرا برای بسیاری از افراد، خاراندن ضایعات پسوریازیس اجتناب ناپذیر است. ناخن های کوتاه می تواند یکی از راه های خاراندن پوست سر باشد که از زخم کردن جلوگیری کند.
  • پوشیدن کلاه یا روسری یا تراشیدن سر:
    تا زمانی که مو رشد میکند، این استراتژی می تواند برخی از تشویش های ناشی از ریزش فراوان مو را کاهش دهد.
  • ماینوکسیدیل موضعی:
    استفاده ۲ بار در روز محلول ماینوکسیدیل ۵% ممکن است موجب رشد مجدد مو در قسمت های پوست سر، ابروان بیماران پوستی پسوریازیس شود. اگر موی سر بطور کامل رشد کن، درمان متوقف خواهد شد.

کنترل ریزش مو با چند درمان موضعی:

با رعایت همه عوامل ذکر شده،‌ می توانیم با برنامه ریزی درست و با رعایت دستورالعمل های زیر از ریزش مو جلوگیری کنیم.

  1. روغن زیتون:
    استفاده از روغن زیتون برای مو علاوه بر شفاف کردن موها، به رشد موهای جدید هم کمک بسیار زیادی می کند. سعی کنید قبل از خواب مقداری روغن زیتون به موهای خود بمالید و آن را با پارچه ای (مثل روسری) بپوشانید و بخوابید تا فردا صبح موهای خود را بشویید.
  2. روغن بذر کتان:
    این روغن را برای مدت ۵ دقیقه بر روی سر خود به صورت حرکات دایره ای شکل بمالید. بعد از مالیدن اجازه دهید تا روغن برای مدت ۳۰ دقیقه بر روی موهایتان بماند. روغن بذر کتان سبب تحریک فولیکول های مو می شود و با افزایش گردش خون در پوست سر، شرایط را برای رشد موها فراهم می کند. روغن این گیاه سرشار از ویتامین است که به ترمیم پوست سر هم کمک می کند.
  3. تخم مرغ:
    زرده تخم مرغ را از سفیده آن جدا کنید و آن را بر روی پوست سر خود بمالید. اجازه دهید زرده تخم مرغ برای مدت ۲۰ دقیقه روی سرتان بماند. سپس سر خود را با آب سرد شستشو دهید. هرگز از آب داغ برای شستن تخم مرغ از روی سر خود استفاده نکنید، زیرا در این صورت زرده تخم مرغ بلافاصله سفت می شود. استفاده از تخم مرغ برای مو، درمانی عالی برای موهای نازک است، زیرا این مواد مغذی سریعا جذب فولیکول های مو می شود و سبب رشد موها می شود و از ریزش موها جلوگیری می کند.
  4. سرکه سیب :
    نصف فنجان آب گرم را با نصف فنجان سرکه سیب ترکیب کنید و با آن موهای خود را شستشو دهید. سعی کنید پس از شامپو زدن موهای خود را با سرکه شستشو دهید. همچنین می توانید هنگام آب کشی موهای خود، از سرکه استفاده کنید. سرکه سبب بازگرداندن سلامتی موها می شود و از شکنندگی موها جلوگیری می کند. همچنین با افزایش گردش خون در مویرگ ها، به رشد موها کمک می کند.

اصول صحیح شستشوی سر:

شستشوی سر باید با اصول صحیح و علمی صورت گیرد و در غیر این صورت ریزش موها را به دنبال خواهد داشت. غالبا مشاهده می شود که هنگام استحمام بدون رعایت قواعدش عمل می کنند، یعنی در هر زمان دلخواه به حمام می روند. گاه یک روز در میان و گاه سه روز درمیان و گاهی هفته ای و بطور کل در زمانی که دوست داشته باشند.

پیشنهاد می شود هر دو روز در میان به حمام بروید. اما اگر زودتر یعنی هر روز استحمام داشته باشید، موهای شما وقت کافی برای استراحت ندارند و بر عکس اگر دیرتر استحمام کنید ریزش موها بیشتر شده و پوست سر را چربی، دود، ذرات معلق در هوا و عرق و… فرا می گیرد.

نحوه شستشوی موها نیز در سلامت مو و جلوگیری از ریزش غیر طبیعی آن ها در پسوریازیس پوست سر موثر بوده که نا آگاهی در این امر نیز خود باعث ریزش مو می شود. می دانید که بعضی از سر ها چرب است و برخی خشک و گروهی نرمال می باشد و اگر کسی نحوه شستشویش را فرا گرفته و رعایت کند از ریزش غیر طبیعی موهایش جلوگیری می شود. هنگام شستشو، شامپو در طول موها و به سمت پایین حرکت می‌ کند و همین میزان برای زدودن هرگونه آلودگی از روی آنها کافیست.

برای خشک کردن موهای خود از حوله برای ماساژ دادن شدید موها و برای خشک کردن آنها استفاده نکنید، زیرا این کار باعث گره خوردن موها و حتی کنده شدن آن ها می‌ شود. به جای این کار، حوله را دور سر بپیچید و به آرامی روی موها فشار دهید، یا اجازه دهید هوا موها را خشک کند با این کار موها زودتر خشک می‌ شوند.