انواع آب و هوا در تشدید پسوریازیس موثر هستند

آب و هوا (Psoriasis and Weather) يكي از اين عوامل محيطي است که می تواند بیماری پوستی پسوریازیس را با تشدید یا با فروکش مواجه کند. حتما شنيده‌ ايد كه بعضي از بیماران پسوریازیس مي‌ گويند يك نوع آب و هوا به پوستشان نمي‌ سازد يا در نوع ديگري از آب و هوا ضایعات پوستشان کمتر مي‌ شود. در بیماری پوستی پسوریازیس، پوست هم مثل هر عضو ديگري از بدن در برابر عوامل محيطی مي‌تواند دچار تغيير بشود و اين تغييرات ممكن است در جهت فروکش یا تشدید بیماری باشند.

بهترين آب و هوا براي بیماران پسوریازیس:

وقتي مي‌ گوييم آب و هوا، منظورمان چند عامل است. آب و هوا از ۳ جنبه دما، رطوبت و نور آفتاب قابل‌ بررسی است. به عنوان نمونه ممكن است در يك جا دمای هوا سرد باشد ولي نور آفتاب زياد (مانند مناطق كوهستاني و برفي)، يا در جايي هوا گرم و خشك باشد و در جاي ديگر گرم و مرطوب. پس بايد اين عوامل را از هم جدا كنيم. دمای هوا، مانند طيفی است كه هر دو سر آن می تواند برای بیماری پوستی پسوریازیس زيان‌ آور باشد. يعني در هوای بسيار گرم يا بسيار سرد پوست آسيب مي‌ بيند. از نظر رطوبت هم بايد گفت محيط مرطوب برای بیماران پسوریازیس بهتر از محيط خشك است. نور آفتاب هم در همه حالت‌ ها، حتي در هوای ابری كه بعضي ها فكر می كنند نور آفتاب شديد نيست، مي‌ تواند برای بیماران پسوریازیس آسیب رسان باشد.

از همه اينها مي‌توانيد نتيجه بگيريد كه بهترين و مناسب‌ ترين آب و هوا، براي بیماران پسوریازیس، آب و هواي معتدل و مرطوب است. آب و هوای سرد و خشك و آب و هوای گرم و خشك هم بدترين آب و هوا براي بیماران به شمار می آيند.
بیمارانی كه در محيط‌ های خشك زندگی می كنند بايد رطوبت را به پوستشان برسانند. به اين‌ ترتيب كه مايعات زياد مصرف كنند، محيط را براي خودشان مرطوب كنند

معایب آب و هوای خشک:

پوست انسان هميشه روي سطح خودش لايه‌ اي از عناصر دفاعي مثل باكتري‌ هاي مفيد دارد. اين سد دفاعي براي عملكرد صحيح احتياج به رطوبت دارد. در هواي خشك، به‌خصوص موقع وزش باد، تبخير آب از سطح پوست بالا مي‌ رود و اين سد دفاعي ضعيف مي‌شود، بنابراين پوست در برابر عواملي مثل آلرژن‌ها و عفونت‌ها ضعيف مي‌ شود. به‌علاوه خشكي بيش از حد خاصيت ارتجاعي پوست را هم كاهش مي‌ دهد و باعث شكسته شدن پوست و خشکی بیش از حد پوست در بیماران پسوریازیس مي‌ شود.

زندگی در محیط های خشک:

همان‌طور كه گفتیم، رطوبت عنصر بسيار مهمي براي پوست است. پس بیمارانی كه در محيط‌ هاي خشك زندگي مي‌ كنند بايد رطوبت را به پوستشان برسانند. به اين‌ترتيب كه مايعات زياد مصرف كنند، محيط را براي خودشان مرطوب كنند، مثلا بخور سرد يا گرم بدهند و روزي چند بار از كرم‌ هاي مرطوب‌ كننده استفاده كنند. اين كرم‌ها بسته به رطوبتي كه به پوست مي‌ دهند، بايد در روز چند بار تجديد شوند. يكي ديگر از كارهايي كه بیماران پسوریازیس در محيط‌ هاي خشك بايد بكنند اين است كه از صابون‌ هاي ضعيف استفاده كنند تا پوستشان بيش از پيش خشك نشود.

زندگی در محیط های گرم و آفتابی:

بیمارانی که در محیط های گرم و آفتابی زندگی میکنند بايد حتي‌الامكان در ساعت‌ هاي اوج آفتاب از منزل بيرون نروند، لباس محفوظ بپوشند و از ضد آفتاب استفاده كنند و آن را هر ۳ ساعت يك بار تجديد كنند.

زمستان بدترین فصل بیماران پسوریازیس:

فصل زمستان یک فصل خوب برای افراد مبتلا به اختلالات مختلف پوست در نظر گرفته نشده است. پسوریازیس هم از این قاعده مستثنی نیست. فصل زمستان بدترین فصل برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. در زمستان رطوبت هوا کاهش می یابد و این امر منجر به تشدید خشکی پوست می شود. هنگامی که بیمار در فصل زمستان یه آنفولانزا مبتلا می شود، سیستم ایمنی بدن برای مبارزه با عفونت ناشی از بیماری ها به شدت فعال شده و بیماری پسوریازیس که یک اختلال خود ایمنی است با افزایش فعالیت سیستم ایمنی بدن تشدید می شود. همچنین در فصل زمستان معمولا کمتر اب مینوشیم که این امر منجر به افزایش سموم در بدن خواهد شد و تشدید بیماری پسوریازیس را در پی خواهد داشت. در این فصل باید از مرطوب کننده ها بیشتر استفاده کرد. و همچنین در داخل خانه از دستگاه بخور استفاده نمود.

ظهور ضایعات پسوریازیس در محل های آسیب دیده پوست

معمولا ده تا چهارده روز از یک آسیب پوستی (Skin damage) مثل بریدن پوست، زخمی شدن یا سوختگی به هر دلیلی، ضایعات پوستی پسوریازیس در محل آسیب ایجاد می شود. این چیزی است که اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس آن را تجربه کرده اند. هرگاه ضربه‌ای به دست شخص مبتلا به پسوریازیس وارد آید، پس از مدتی ضایعات مشابهی در اطراف ضایعه اولیه ایجاد می شود. از خاراندن زخم ها پرهيز كنيد شكي نيست كه پسوريازيس باعث خارش مي شود . در حقيقت نام پسوريازيس از يك لغت يوناني به معناي خارش گرفته شده است. خاراندن باعث كنده شدن زخم ها و سوراخ شدن پوست شده و راه را براي ورود باكتري هموار ساخته و باعث ايجاد عفونت مي شود؛ و همين طور خاراندن باعث خون آمدن و ايجاد زخم در قسمت هاي سالم پوست و به وجود آمدن ضایعات مشابه پسوریازیس خواهد شد. ظهور ضایعات پسوریازیس در محل های آسیب دیده پوست معمولا در پنجاه درصد بیماران پسوریازیس دیده می شود. برخی بیماران ممکن است با یک آسیب پوستی دچار این اختلال شوند و با یک آسیب دیگر دچار این اختلال نشوند.

انواع آسیب های پوستی مرتبط با پسوریازیس:

به طور کلی هرگونه آثار بر جای مانده از آسیب‌ های پوستی یا زخم‌ ها می توانند بیماری پوستی پسوریازیس را تشدید کنند از جمله موارد که باعث ظهور ضایعات پسوریازیس در محل های آسیب دید پوست می شوند عبارتند از:

زخم ها:

زخم‌ها از شایع‌ترین آسیب‌ های پوست به شمار می‌ روند و شامل طیف گسترده‌ای از ضایعات هستند که می‌تواند از یک بریدگی یا سائیدگی کوچک تا زخم‌ های بزرگ و حتی تهدید کننده‌ی حیات را شامل شود. از نظر علمی، به از هم گسیختگی بافت پوست که علاوه بر اپیدرم، دِرم را نیز درگیر کند، اولسِر (ulcer) گفته می‌شود. اگر این از هم گسیختگی فقط محدود به لایه‌ی سطحی پوست (اپیدرم) باشد، سائیدگی (erosion) نام دارد.

زخم‌های کوچک معمولا بدون نیاز به کمک عامل خارجی ترمیم می‌شوند. با این حال برای جلوگیری از تشکیل ضایعات پسوریازیس ممکن است نیاز به کمک داشته باشند. در زخم‌های بزرگ، فراهم آوردن شرایط مناسب برای ترمیم سریع و بدون ‌عارضه یک نیاز اساسی است. عفونت، درد، محدودیت در فعالیت روزانه و بروز ضایعه پسوریازیس  می‌ توانند از عوارض ترمیم باشند.

بریدگی ها، خراش، ساییدگی:

این آسیب‌ها، معمول ترین نوع زخم‌های پوستی هستند که بر اساس عمق آسیب می‌ توانند برای ترمیم به بخیه نیاز داشته یا نداشته باشند. این زخم‌ها به راحتی توسط مکانیسم‌های طبیعی بدن ترمیم می‌شوند؛ با این حال در بسیاری از موارد به خصوص جراحات عمیق، روند ترمیم منجر به تشکیل ضایعات پسوریازیس می شود که از نظر زیبایی فرد را دچار مشکل می‌کند.

زخم سوختگی:

سوختگى‌هاى سطحى عموماً به آنتى‌ بيوتيک‌ هاى موضعى نياز ندارند. ثابت شده که پوشانيدن زخم و به حداقل رسانيدن ميزان تماس آن با هوا، سرعت اپى‌ تلياليزه شدن مجدد را افزايش و درد را کاهش مى‌دهد. اگر زخم عفونى نشود، خود به‌ خود ترميم خواهد شد. در سوختگى‌ هاى با ضخامت کامل مى‌ توان به‌ جاى پمادهاى موضعى از جايگزين‌هاى پوستى استفاده کرده. پس از انواع سوختگی ممکن است ضایعات پسوریازیس در محل سوخته شده بروز کند.

زخم بستر:

زخم‌های بستر یا زخم‌های فشاری به آسیب‌هایی گفته می‌شود که در اثر باقی ماندن طولانی مدت بدن در یک حالت ثابت ایجاد می‌شوند. در این حالت به دلیل اختلال در خونرسانی، منطقه‌ی تحت فشار دچار تحریک و تخریب بافتی و نهایتا زخم‌های عمیق می‌گردد. این زخم‌ها می‌توانند ضایعات پسوریازیس را به همراه داشته باشد.

عرق سوز شدن:

عرق سوز در نتیجه‌ انسداد مجاری عرق به علت گرما و رطوبت زیاد محیط است که باعث نشت محتویات عرق به لایه‌های سطحی پوست (اپی‌ درم) می‌شود.
ضایعات ناشی از از عرق‌ سوز با توجه به نوع آن در نوزادان و بالغین متفاوت است. در نوزادان تظاهرات پوستی اغلب به شکل ضایعات سفید رنگ کوچک در ناحیه سر، گردن و نیمه فوقانی تنه است؛ در حالی که در بالغین به شکل ضایعات التهابی قرمز رنگ و سوزش دار است که در نواحی در معرض سایش مانند گردن، کشاله‌ی ران و شکم به وجود می‌ آید که می تواند تشدید ضایعات پوستی پسوریازیس را به همراه خود داشته باشد.

زبری و ضخامت پوست:

زبری پوست (لیکنیفیکاسیون) پدیده‌ی شایعی است که بر اثر عوامل مختلفی به‌ وجود می‌آید. افزایش سن، شرایط محیطی مانند تماس مکرر با آب و مواد شیمیایی یا سرمای مداوم، پسوریازیس، آلرژی‌ های پوستی مانند انواع درماتیت‌ها و کار فیزیکی سخت (کار کردن با وسایل ورزشی) همه از عواملی هستند که منجر به زبری و ضخامت پوست شده و پوست زبر شده را محیای تشکیل ضایعات پسوریازیس می‌کنند.
پینه‌ها معمولاً ضخیم شدن موضعی پوست هستند که در مناطق تحت سایش یا فشار زیاد به وجود می‌آیند. کف دست و پا و در مجاورت مفاصل مانند آرنج، زانو و انگشتان شایعترین مناطق تشکیل پینه هستند.

گزش حشرات:

بسیاری از حشرات مانند عنکبوت های سمی، زنبور و شپش خطرناک هستند اما فقط تعداد کمی از آنها مانند کنه زیر پوست ما نفوذ می کنند. وقتی در حال لذت بردن از طبیعت هستید، مراقب کنه ها باشید. وقتی به گیاهان و علف ها دست می زنید، ممکن است این حشره کوچک به شما حمله کند. کنه ها معمولا باعث انتقال بیماری نمی شوند اما محل گزش را مستعد تشدید ضایعات پسوریازیس می کنند.

چسب زخم:

در صورتی که پوست شما به چسب حساسیت دارد حتما به پزشک خود اطلاع دهید تا از چسب های مخصوص پوست حساس استفاده کند.
خارش پوست در زیر چسب یا اطراف آن معمولا ناشی از عللی مثل واکنش پوست زیر چسب ، تعریق زیر چسب و یا حساسیت است. اغلب ۲۴ ساعت پس از تعویض چسب ممکن است پوست را به سمت ضایعه پسوریازیس سوق دهد و به خاطر حساسیت شدید پوستی درمان طولانی لازم شود.

مصرف برخی داروها با تشدید پسوریازیس در ارتباط هستند

واکنش به برخی از داروها (Reactions to medications) در تشدید بیماری پوستی پسوریازیس در ارتباط هستند. گاهی اوقات فرد مجبور است به دلیل ابتلا به دو و یا چند بیماری، به طور همزمان از چند داروی مختلف استفاده کند. ولی باید بدانید مصرف برخی از داروها در تشدید سایر بیماری ها از جمله بیماری پوستی پسوریازیس رابطه مستقیمی دارند. برخی داروها اثر یکدیگر را خنثی کرده و ضد هم عمل می کنند. امروزه شیوع بیماری های مزمن به حدی رسیده که کمتر فردی را میبینیم که هیچ دارویی مصرف نکند و یا تحت درمان خاصی نباشد. همه داروها تمایل دارند تنها بر روی درمان بیماری خاصی که برای آن توصیه شده اند تمرکز کنند و همه پزشکان هم سعی دارند دارویی که موثرتر و قوی تر است را برای درمان بیمار خود توصیه کنند. اما در شرایطی که فرد به طور همزمان مبتلا به چند نوع بیماری است، لازم است چند نوع داروی مختلف را که خیلی وقت ها مکانیسم کاملا متفاوتی دارند، با هم مصرف کند. تحقیقات زیادی وجود دارد که نشان می دهد مصرف برخی از داروها در تشدید بیماری پوستی پسوریازیس نقش دارند.

داروهای موثر در تشدید پسوریازیس:

دارو در دانش پزشکی به هر ماده‌ای که برای درمان٬ تسکین علائم٬ تشخیص بیماری و یا پیشگیری از آن به کار رود و بر ساختار یا کارکرد ارگانیسم زنده اثر گذارد و پس از ورود به بدن عملکرد بدن را تصحیح کند٬ گفته می‌شود. همانطور که در بالا اشاره شد مصرف برخی از داروها در تشدید بیماری پوستی پسوریازیس نقش دارند که در ادامه به آن ها اشاره می کنیم:

داروهای ضد مالاریا:

مالاریا مهم‌ترین بیماری انگلی و یکی از مسایل مهم بهداشتی تعدادی از کشورها بخصوص کشورهای گرمسیری دنیا است. این داروها گاه در درمان مالاریا و گاه در پیشگیری از ابتلا به مالاریا مصرف میشوند. مصرف داروی Plaquenil، کیناکرین، کلروکین و هیدروکسی کلروکین موجب شعله‌ ور شدن پسوریازیس می شوند، معمولا ۲ تا ۳ هفته پس از مصرف دارو پسوریازیس بروز یا تشدید پیدا می کند. (البته برخی از این داروها علاوه بر مالاریا در درمان برخی بیماریهای روماتیسمی و برخی بیماریهای پوستی کاربرد دارند)

داروهای ضد فشار خون:

هایپرتنسیون یا فشارخون بالا یک وضعیت پزشکی است که در آن فشار وارد شونده بر دیواره رگ‌ها و فشار جریان خون از یک حد نرمال و پذیرفته٬ بالاتر می‌رود. امروزه داروهای ضدفشارخون زیادی وجود دارد، به طوری كه پزشك شما می تواند با توجه به وضعیت شما داروی مناسب را انتخاب نماید. اهمیت دارد كه شما اسم دارویی را كه استفاده می كنید بدانید، و نیز از نحوه اثر و عوارض جانبی آن باخبر باشید. دو داروی پروپرانولول و آتنولول ضد فشار خون بوده و در برخی از بیماران باعث تشدید بیماری پسوریازیس می شوند. پروپرانولول داروی درمان فشار خون بالا باعث بدتر شدن پسوریازیس در حدود ۲۵ تا ۳۰ درصد از بیماران مبتلا به پسوریازیس که آن را استفاده کرده‌اند شده است. معلوم نیست که تمام داروهای فشار خون بالا (مسدود کنندهٔ بتا) باعث بدتر شدن پسوریازیس شوند، اما ممکن است که بالقوه توان آنرا داشته باشند.

کویندین: داروی کلونیدین برای کنترل زیادی فشار خون، پیشگیری از بروز حملات میگرن، به عنوان داروی کمکی در درمان قاعدگی دردناک و گر گرفتگی ناشی از یائسگی و برای رفع سریع عوارض ناشی از سندرم قطع مصرف مواد مخدر شبه تریاک مصرف می‌شود. گزارش شده است که باعث بدتر شدن برخی از موارد پسوریازیس شده است.

داروهای کورتون خوراکی:

کورتیکواستروئیدها به استروئیدهایی گفته می‌شود که در بخش قشری غده فوق کلیوی ساخته می‌شوند. به دلیل عوارض جانبی بسیار زیاد مصرف کورتون ها خوراکی توصیه می شود از کورتیکواستروئیدها تنها در درمان موارد حاد بیماری‌ ها و برای کوتاه‌ مدت استفاده کرد و از مصرف درازمدت آنها به‌ویژه به شیوه سیستمیک و خوراکی خودداری کرد. داروهای کورتون خوراکی خطرناک ترین داروها برای بیماران مبتلا به پسوریازیس بوده و به دنبال مصرف خوراکی کورتون ها ابتدا بیماری خوب می شود اما سپس به شدت تشدید می شود. و حتی خطر مرگ نیز وجود دارد.

برخی داروهای ضد درد:

التهاب مفصل یا آرتریت میتواند به علت بیماری های خود ایمنی و ایجاد روماتیسم، به علت عفونت مفصل و یا به علت استئو آرتریت یا آرتروز ایجاد شود. داروهای ضد درد و التهاب دسته‌ای از داروهای بسیار پر کاربرد در پزشکی هستند که برای کاهش درد و کنترل آن استفاده می‌شوند. مسکن‌ها با ساز و کارهای مختلف بر اعصاب مرکزی یا محیطی تاثیر می‌گذارند. داروی ایندومتاسین که در درمان درد مفاصل و التهاب برخی از بیماران تجویز می شود در برخی از بیماران پسوریازیس باعث تشدید بیماری آن ها می شود.

ایندومتاسین: یک داروی ضد التهابی غیر استروئیدی برای درمان آرتریت است. این دارو برخی از موارد پسوریازیس را بدتر کرده است. سایر ضد التهاب‌ها معمولاً می‌تواند جایگزین شود. اثرات منفی دارو معمولاً کم است هنگامی که آن را به درستی استفاده کرده باشید. در هر حال عوارض جانبی آن معمولاً با منافع آن در ورم مفاصل پسوریاتیک همراه است.

برخی داروهای ضد افسردگی:

در افسردگي، تغييراتي در نحوه كاركرد بدن ايجاد مي شود و داروهاي ضدافسردگي باعث مي شوند كه اين تغييرات به وضعيت طبيعي خود برگردد. کسانی که از افسردگی شدید رنج می‌برند، معمولاً با یکی از انواع داروهای ضد افسردگی درمان می‌شوند. در موارد مقاوم ممکن است بیمار تحت درمان با داروی لیتیوم قرار بگیرد. لیتیوم یک داروی روانپزشکی است و در پنجاه درصد بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند بیماری پسوریازیس تشدید می شود.

چطور می توانیم این خطرات را کاهش دهیم؟

بدون شک هرچه داروهای کمتری مصرف کنیم، خطرات تهدیدکننده سلامتی مان هم کمتر خواهد بود. درباره کاهش داروهای مصرفی تان از پزشک خود سوال کنید.

خیلی وقت ها دیده می شود که مصرف یک داروی خاص ده سال قبل به دلیل مبتلا شدن فرد به یک بیماری برای او توصیه شده است و با گذشت سال ها اگرچه بیماری درمان شده و دیگر نیازی به خوردن آن دارو وجود ندارد، اما چون فرد تصور می کند که خوب بودنش وابسته به مصرف آن دارو است، نا آگاهانه به مصرف آن ادامه می دهد.

تغییر روش زندگی، برنامه غذایی و فعالیت بدنی قوی ترین و مهم ترین عواملی هستند که می توانند ما را از مصرف برخی داروهای بی نیاز کنند.

بیماری هایی مثل دیابت، چربی خون و فشار خون به طور قابل توجهی از سبک زندگی فرد تاثیر می پذیرند و خیلی وقت ها می توان با داشتن برنامه غذایی صحیح و فعالیت بدنی مناسب از مصرف این داروها بی نیاز شد.

اطلاع و آگاهی پزشکان از تداخل های دارویی و عوارض آنها باعث شده در انتخاب دارو برای هر بیمار دقت بسیاری داشته باشند تا اینگونه تداخل های دارویی به حداقل کاهش یابد. بنابراین فراموش نکنید که هنگام مراجعه به پزشک، حتما لیست داروهای مصرفی خود را همراه داشته باشید تا پزشک بتواند بسته به داروهای مصرفی شما، بهترین درمان را انتخاب کند.

عدم بهبودی پس از ۲۴ ساعت، تشدید ضایع و گسترش یا دردناکی شدید آن، خارش بسیار شدید باوجود مصرف دارو، بروز تاول یا زخمی شدن ضایعات، تشدید قرمزی و گرمی ضایعه، بروز کهیر یا ضایعات پوستی در سراسر بدن، احساس خارش در سراسر بدن از جمله علائم هشدار حساسیت های دارویی ناشی از استعمال برخی از داروها در تشدید بیماری پوستی پسوریازیس هستند که با بروز آنها باید فورا به پزشک مراجعه کرد.

عفونت ها در تشدید بیماری پسوریازیس نقش دارند

عفونت (Infection) ورود، رشد و نمو میکروب‌ها و یا انگل در زخم و یا یکی از اندام های بدن انسان بوده که با ارگانیسم میکروبی از بدن میزبان به عنوان منبع و محلّ رشد و نمو و تکثیر استفاده می‌کند و اغلب باعث بیماری می‌گردد. بدن میزبان بطور طبیعی به وسیله سیستم ایمنی، آغاز به مبارزه با عامل خارجی و عفونت‌زا می‌نماید و در مراحل آغازین، پدیده التهاب را به همراه دارد. مطالعات علمی نشان داده برخی از عفونتها منجر به تشدید پسوریازیس می شوند. معروف ترین و شایع ترین این عفونتها گلو درد چرکی است. حتی خیلی از مواقع بیماری پسوریازیس به دنبال یک عفونت چرکی استرپتوکوکی گلو آغاز می شود و یا پسوریازیس نواحی چین دار بدن مثل کشاله ران و زیر بغل با عفونت قارچی این نواحی تشدید می شود.

عفونت و تشدید پسوریازیس:

هر چیزی که می‌تواند سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار دهد به پسوریازیس تاثیر می‌گذارد. به طور خاص، عفونت استرپتوکوک (گلو درد) با پسوریازیس خالدار همراه است. گلو درد اغلب با شروع اولین پسوریازیس خالدار در کودکان همراه است. شما ممکن است شعله‌ور شدن پسوریازیس بعد از یک گوش درد، برونشیت، التهاب لوزه‌ها و یا عفونت‌های تنفسی را بیش از حد تجربه کنید. درمان عفونت های زیر در بیشتر مواقع باعث بهبودی پسوریازیس خواهند شد، عفونت هایی که باعث تشدید پسوریازیس می شوند عبارتند از:

Infection psoriasis

عفونت کاندیدیایی:

نوعی عفونت قارچی است که توسط قارچ کاندیدا (گونه‌ای مخمر) بنام کاندیدا آلبیکانس ایجاد می‌شود. این قارچ گاهی به شکل غیر بیماریزا در دهان، واژن، کشاله ران و زیربغل ودیگر مناطق مرطوب پوست وجود دارد. کاندیدیاز در پوست به شکل‌های مختلفی بروز می‌کند که یکی از شایعترین آنها اینترتریگوی کاندیدایی است که بیشتر در کشاله‌ها، زیربغل‌ها، زیر و وسط پستانها، باسن، بین انگشتان دست می‌تواند رخ دهد. ضایعات در این موارد به شکل قرمزی براق وهمراه پوسته ریزی در حاشیه ضایعات و معمولاً مرطوب و ترشح دار می‌باشد. در شیرخواران در ناحیه پوشک کاندیدیازیس می‌تواند باعث تشدید درماتیت پوشک گردد وتشخیص آن با ضایعات اقماری قرمز رنگ در اطراف ضایعه اصلی می‌باشد. در این موارد معمولاً قعر شیار کشاله ران نیز دچار قرمزی و التهاب است که در درماتیت پوشک چنین چیزی وجود ندارد واین ناحیه معمولاً مبتلا نیست. کاندیدیازیس بین انگشتان دست در زنان میانسال ومسن که به مدت طولانی دستهایشان در آب و در حال شستشو هستند شایعتر است و در افراد دیابتیک نیز می‌تواند با شیوع بیشتری رخ دهد.

در تحقیقات علمی مشخص شده است که شیوع مخمر کاندیدا در بیماران پسوریازیس بیشتر از سایر افراد سالم است. به بیماران پسوریازیس توصیه می شود از لحاظ وجود کاندیدا آلبیکانس برسی شده، و در صورت مثبت بودن ازمایش تحت درمان مناسب با داروهای ضد قارچ قرار گیرند. تا شاید به این نحو از شدت بیماری پوستی پسوریازیس آن ها کاسته شود.

عفونت چرکی گلو با استرپتوکوک:

یک بیماری است که عامل ایجاد آن نوعی باکتری به نام (استرپتوکوک گروه A) بوده و حتی خیلی از مواقع، بیماری پسوریازیس بعد از یک عفونت چرکی استرپتوکوکی گلو آغاز می شود. گلو درد چرکی معروفترین و شایعترین عفونت هاست که حتی می تواند باعث بروز بیماری پسوریازیس شود. گلودرد استرپتوکوکی دهان و لوزه‌ها را تحت تاثیر قرار می‌دهد.

لوزه‌ها، دو غده هستند که در قسمت گلو و در پشت دهان قرار دارند. گلودرد استرپتوکوکی می‌تواند بر روی جعبه صدا (حنجره) نیز اثرگذار باشد. نشانههای شایع عبارتند از تب، گلو درد (زخم گلو نیز گفته می‌شود)، و متورم وجود غده‌هایی (موسوم به غدد لنفاوی) در ناحیه گردن. گلودردهای استرپتوکوکی، ۳۷٪ از موارد گلودرد را در بین کودکان تشکیل می‌دهند.

عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی:

همه ساله در فصول سرد و معتدل بيماريهاي عفوني دستگاه تنفس فوقاني شيوع مي يابد این نوع از عفونت در تشدید بیماری پوستی پسوریازیس نقش فعالی دارد. عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی نوعی بیماری است که در اثر عفونت حاد قسمت بالایی دستگاه تنفسی به وجود می‌ آید و قسمت‌هایی شامل بینی، سینوس‌ها، حلق و حنجره را تحت تأثیر قرار می‌دهد.

عفونت پوستی با استافیلوکوک:

نوعی جوش بزرگ بر روی پوست بدن است که در اثر عفونت فولیکول‌های مو پدید می‌آید. در مواردی که باکتری استافیلوکوک فولیکول مو را در سطح عمقی‌ تری دچار عفونت کند، باعث ایجاد کورک می‌شود که اگر این عفونت‌ها بیشتر و بزرگ‌تر باشد کفگیرک گفته می‌شود. کورک جوش بزرگ و بسیار سفتی است که بیشتر در گردن، صورت، سینه‌ها و سرین پدید می‌آید و می‌تواند چرک‌ زا شود.

دو نوع پسوریازیس کورکی و چرک دانه ای وجود دارد:

۱- اولین و شایع ترین آن، تنها در کف دستها و پاها، جایی که قسمت های قرمز رنگ، شامل ترکیبی از جوش و کورک های جدید حاوی چرک و زرد رنگ و کورک های قدیمی تر، خشک و قهوه ای می باشد. این عارضه، اغلب به درمان جواب کمی می دهد.

۲- نوع دیگر پسوریازیس کورکی که بسیار متفاوت تر و گسترده تر می باشد، عارضه ای است که می تواند هر قسمتی از پوست را تحت تأثیر قرار دهد و شدت آن بسیار بیشتر است.

استرس یکی از محرک های اساسی در عود پسوریازیس

اگر شما هم مبتلا به پسوریازیس باشید می دانید که استرس از جمله عواملی است که می تواند حالت های بیماری پوستی پسوریازیس را تشدید نماید. هر چند پرهیز از استرس برای انسان قرن ۲۱ امری دشوار و تقریبا غیر ممکن است اما با توجه به اینکه ابتلا به پسوریازیس خود یک عامل نگران کننده بوده و می تواند بر میزان استرس فرد بیافزاید و موجب بروز تنش های گوناگونی برای او گردد کاهش سطح استرس می تواند بسیار کار گشای باشد. همچنین بیماری پسوریازیس ممکن است در حین انجام کار و یا در زندگی اجتماعیتان نیز ایجاد اختلال نماید، به هر حال راه های گوناگونی برای پرهیز و یا به حداقل رساندن استرس ها در زندگی و در زمان ابتلا به پسوریازیس وجود دارد و می توان با بهره گیری از آنها استرس را به حداقل رساند.

ارتباط استرس و بیماری پسوریازیس:

احساساتی که ما در درون خود داریم می تواند برآنچه ما در ظاهر به نظر می رسیم اثر داشته باشد. تمام وقایعی که از نظر عاطفی بر احساس آرامش و خوب بودن ما اثر بگذارد افسردگی، اضطراب و استرس می تواند با مشکلات مو و ناخن و پوست ما مرتبط باشد.

وقتی بیمار دچار عود بیماری پسوریازیس می شود دیگر حاضر نیست به راحتی در جامعه ظاهر شود و هرگاه فرزند نوجوان شما دچار افکار وسواسی شود فقط با کندن موهای سر یا ابروی خود از شر این افکار وسواسی راحت می شود این موارد فقط مثال های اندکی از مثالای متعددی هستند که نشان می دهد ذهن و پوست به شدت با هم مرتبط اند. بسیاری بیماریهای پوستی مثل آکنه (جوش صورت)، کهیر، اگزما، پسوریازیس و لک و پیس دارای ریشه هایی در ذهن و روان هستند.

استرس اعضا مختلف بدن انسان را به شیوه های مختلف متاثر می کند. در واقع در افراد مختلف اعضایی از بدن که به استرس پاسخ می دهند متفاوت است در برخی بیماران استرس باعث سردرد و میگرن می شود در برخی باعث درد معده و حتی زخم معده می شود. در برخی تعریق پوست را افزایش می دهد یا باعث وقوع ضایعات پوستی پسوریازیس می شود و در برخی مولد مشکلات قلبی و حتی مرگ ناگهانی می شود.

مطالعات نشان داده است که پوست انعکاس خوبی از استرس های درونی است و حداقل ۳۰% بیماران با مشکلات پوستی دارای یک مشکل روانپزشکی زمینه ای هستند که اغلب در ویزیت اول بیمار پنهان می ماند اما در صورتی که کشف و درمان شود می تواند اثر بسیار مثبت در بهبود وضعیت پوستی بیمار بگذارد.

استرس گاهی باعث عود بیماری پوستی می شود و گاهی باعث وقوع رفتارهایی می شود که باعث بدتر شدن ظاهر بیماری پوستی است مثلا فرد مبتلا به پسوریازیس صورت در اثر استرس بیشتر ضایعات خود را دستکاری می کند یا ضایعات پوستی خود را بیشتر خارش می دهد که باعث گسترش بیشتر مشکل است.

هر گاه به طور توام بیماری پوستی و استرس زمینه ای بیمار را درمان کنیم پوست اغلب سریعتر و کاملتر درمان می شود، زیرا اثرات سوء استرس برداشته می شود و این امر باعث کاهش سطح اضطراب عمومی بیمار و ایجاد احساس بهتری نسبت به خود در وی است.

stress and psoriasis

نقش استرس در بیماری پسوریازیس:

استرس بر روی بیماریهایی که در واقع پوستی هستند و تظاهرات جلدی دارند اما به وضعیت های روحی فرد پاسخ می­دهند و در اثر استرس بدتر می­شوند مثل بیماری پسوریازیس (بیماری صدف که لکه های قرمز برجسته پوستی همراه با پوسته ریزی های شدید به خصوص در سر و زانو و آرنج مشخص می شود)  از جنبه های مختلف اثر می کند:

۱-در قدم اول پوست را حساستر و دارای واکنش پذیری بیشتر می کند. استرس باعث ایجاد ضایعات مقاوم تر و التهابی شده، ناخن ­ها را شکننده و نا­منظم کرده و باعث ریزش مو، بدتر شدن ضایعات و خارش بیش از حد است.

۲- استرس باعث می شود بیماران پسوریازیس به پوست خود بی­ توجهی کنند و گاهی پوست خود را مورد آزاد قرار می­دهند. در بهداشت و مراقبت موها کوتاهی می­کنند و با خراش دادن یا مالش بیش از حد و خاراندن پوست آن را تخریب و زخمی می­کند. در واقع استرس می­تواند باعث ایجاد سیکل معیوب تشدید خارش و خاراندن و خراشیدن مکرر پوست شود.

۳- در اثر استرس هورمونهایی مانند کورتیزول در بدن ترشح می شود که باعث افزایش ترشح چربی یا عود ضایعات صورت و بدن می­شود.

۴- پوست اولین سد دفاعی بدن است و به عنوان یک سد فیزیکی و نیز به عنوان اولین محل حضور سلولهای دفاعی برای مبارزه با باکتری­ها و ویروس­ها و عوامل عفونت زا عمل می­کند. استرس می­تواند باعث افزایش تعداد سلولهای دفاعی و نیز فعال شدن نابجای آنها در پوست شده و در نتیجه باعث وقوع واکنش های خود ایمنی مثل حساسیت سرشتی پوست و بیماری پسوریازیس(صدف) گردد و بیماریهای التهابی پوست را عود دهد. استرس می تواند در وقوع لک و پس و طاسی سکه ای یا منطقه ای که بیماریهای خود ایمنی هستند موثر باشد. استرس می تواند باتخریب سد دفاعی پوست باعث کاهش مقاومت پوست نسبت به عفونتها شود. به علاوه با تخریب لایه محافظ پوست باعث تشدید از دست رفتن آب از پوست و افزایش نفوذ عوامل محرک و حساسیت زا به پوست شود.

۵-استرس می تواند رشد، تقسیم و تمایز سلولهای جدید را در پوست کاهش دهد به علاوه مانع خونرسانی مناسب به پوست شود. در نتیجه بازسازی سلولها و پاکسازی رادیکارهای آزاد از سطح آنها دچار اختلال شده و باعث تسریع فرآیند پیری و رنگ پریدگی پوست ما گردد.

۶- هرگاه بدن؛ تحت استرس است با تولید هورمونهای خاص باعث تولید چربی بیش از حد در سطح پوست و ایجاد اختلال در سیستم لنفاوی و جریان خون می شود در نتیجه بیماریهای پوستی مانند پسوریازیس و آکنه (جوش صورت) را عود می دهد و حلقه های تیره اطراف چشم و پف آلودگی اطراف چشم ایجاد می کند.

عوامل استرس زا در بیماران پسوریازیس:

مطالعات علمی نیز به طور دقیق ارتباط بین استرس و تشدید بیماری پسوریازیس را نشان داده اند. تشدید علائم آن با استرس رابطه مستقیم دارد از این رو بهتر است مبتلایان به این بیماری شرایط روحی و روانی سالم و مطلوبی داشته باشند.
از طرف دیگر وجود بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد مبتلا، ایجاد استرس می کند. وجود لکه های پوستی پسوریازیس، فرد را در مواجهه با اطرافیان حتی همسر و فرزندان دچار استرس می کند.

وقتی بیماری پسوریازیس، کف دست و پا را درگیر می کند، بیماری بسیار سخت و آزار دهنده می شود، زیرا فرد مبتلا از انجام کارهای روزانه خود باز می ماند و این خود سطح استرس را در فرد مبتلا افزایش می دهد.
از طرف دیگر انجام درمان های پسوریازیس نیز استرس زا است. از یک طرف وقت گیر بودن و از طرف دیگر پر هزینه بودن درمان ها، برای بیماران ایجاد استرس می کند. در این شرایط، پیدا کردن روش هایی برای کم کردن و کنترل استرس از اهمیت بالایی برخوردار است.
باید بدانیم روش های واقعی و موثر برای کسب آرامش و کاهش استرس کدامند. ما می توانیم با استفاده از این روش ها و کم کردن استرس، توانایی خود را برای مواجهه با مشکلات پیش رویمان افزایش دهیم.

شیوه کنترل استرس:

در زیر به چند نکته اساسی و موثر در کم نمودن استرس در بیماران پسوریازیسی می پردازیم:

اگر دریافتید که بیماری شما از استرس متاثر بوده و با استرس تظاهرات آن بیشتر می گردد حتما مورد را با پزشک متخصص پوست خود در میان بگذارید.
حتما دوستان و یا بستگان خود را از بیماری و وضعیت آن مطلع نمائید و به آنها اجازه دهید تا بدانند چگونه می توانند در این باره کمک نمایند. همواره به خاطر داشته باشید اگر شما از کسی کمک نخواهید هر گز کسی از وضعیت شما مطلع نخواهد شد .مطمئا باشید مطلع بودن دوستانتان از وضعیت بیماریتان در رعایت حالتان و کاهش استرس محیط بسیار بسیار کار ساز خواهد بود.

مطمئنا شما با گذر زمان در می یابید در برخی از فصول و یا ماه ها وضعیت بیماریتان بدتر خواهد شد لذا هوشیار باشید تا در این زمانها از ایجاد شرایط استرس زا همانند وقایع اجتماعی و یا فعالیتهای فیزیکی استرس زا پرهیز نمائید و این امور را به زمانهای مناسبتری موکول نمائید .

هرگز به حرف افراد غیر متخصص که به شما پیشنهاد های عجیب و غریبی همانند مصرف الکل و یا داروهای مخدر را برای کاهش استرس می دهند گوش ندهید زیرا چنین عواملی می تواند بر استرس شما افزوده و اثرات معکوسی داشته باشد .

هر روز صبح با لبخند و حس مثبت به زندگی و اطرافیانتان از خواب برخیزید و به امور روزمره خود بپردازید. گوش دادن به موزیک های آرامش بخش را نیز فراموش ننمائید. ورزشهای مبتنی بر آرامش همانند یوگا نیز می تواند کمک شایانی به کاهش سطح استرستان نموده و در کنترل بیماریتان نیز موثر باشد .
به بیماران مبتلا به پسوریازیس توصیه اکید می گردد به طور مرتب با پزشک متخصص پوست خود در تماس بوده و از راهنمایی ها و دستورات او برای کنترل و درمان بیماری خود بهره مند گردند.

از استرس باید به هر طریق جلوگیری کرد اضطراب و استرس زاییده زندگی مدرن امروزی است. اما اولین نکته آن است که باید آسوده بود و زندگی را آسان گرفت. برای دارا بودن پوستی سالم باید از وقایع و موقعیت های استرس زا احتراز کرد و رژیم غذایی را خوب کنترل کرد. بیماران عمدتا از توضیح راجعه به جنبه های روانی بیماری خود شرمگین می شوند و پس زمینه های اضطرابی خود را مخفی می کنند پس پزشک باید خیلی محتاطانه وارد مقوله های روان شناختی بیماری شود. بیماران ممکن است از ورزش، موسیقی ملایم، تکنیک هایآرامش بخش(Relaxation) و کلاسهای آموزش نحوه کنترل استرس همزمان با درمان بیماری پوستی خود سود ببرند.

پزشکان متخصص پوست باید متوجه باشند که در صورتی که علی رغم درمان بیماریهای پوستی مرتبط با استرس باز هم بیمار مقاوم به درمان بود همیشه به احتمال دخالت استرس در مقاومت بیمار به درمان توجه نمایند.

در صورتی که پزشک متخصص پوست نیاز به ارجاع بیمار خود به روانپزشک دارد باید این کار را خیلی ماهرانه انجام دهد تا با مقاومت بیمار روبرو نشود. گاهی لازم می شود درمانهای خوراکی ضد اضطراب و استرس مثل فلوکستین یا داروهای بنزودیازپین با درمان بیماری پوستی توام شود.

اگر ظاهر یک بیماری پوستی باعث ناراحتی بیمار باشد می تواند باعث بروز افسردگی شود در این شرایط به خصوص در مورد بیماریهای مزمن پوستی، تکنیک های بهتر کردن اعتماد به نفس بیمار می تواند کمک کننده باشد رفتار درمانی شناختی می تواند باعث تغییر واکنش افراد به بیماریها شود. همچنین نشان داده شده که درمانهایی مانند یوگا و مدیتیشن که باعث آرامش بخشی به بیمار می شود.

آنچه مسلم است برنامه مشخص درمانی برای کاهش استرس برای بسیاری از بیماران پوستی پسوریازیس می تواند مفید باشد به خصوص در افرادی که در ریسک بالای ابتلا به بیماری پسوریازیس هستند.

عوامل فروکش و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس

عوامل فروکش و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس (Remission and exacerbation of psoriasis) آن دسته از عواملی هستند که در صورت حادث شدن رابطه مستقیمی با تشدید  یا فروکش بیماری پوستی پسوریازیس دارند. معمولا اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس در طول بیماری خود روزهایی خوب یعنی بدون ضایعات پوستی یا حداقل ضایعات پوستی کم (فروکش بیماری) و روزهای بد یعنی ضایعات پوستی زیاد (تشدید بیماری) را پشت سر میگذارند. از این رو باید گفت پسوريازيس يك اختلال پوستی همراه پوسته ريزی می باشد كه مشخصه آن دوره های مكرر فروكش و تشدید بيماری است.

عوامل تشدید پسوریازیس:

• عفونت
• واکنش به برخی از داروها
• آسیب به پوست
• استرس
• آب و هوا
• عوامل دیگر (هورمون ها ، سیگار ، مصرف زیاد الکل و …. )

Remission and exacerbation of psoriasis

عفونت:
مطالعات علمی نشان داده برخی از عفونتها منجر به تشدید پسوریازیس می شوند. معروف ترین و شایع ترین این عفونتها گلو درد چرکی است. حتی خیلی از مواقع بیماری پسوریازیس به دنبال یک عفونت چرکی استرپتوکوکی گلو آغاز می شود. یا پسوریازیس نواحی چین دار بدن مثل کشاله ران و زیر بغل با عفونت قارچی این نواحی تشدید می شود. عفونت هایی که باعث تشدید پسوریازیس می شوند عبارتند از :
عفونت کاندیدیایی
عفونت با ویروس ایدزعفونت پوستی بااستافیلوکوک(کورک،جوش…)
عفونت چرکی گلو با استرپتوکوک(شایع ترین عفونت چرکی گلوست)
عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی
درمان عفونت های فوق خیلی مواقع باعث بهبودی پسوریازیس میشود.

واکنش به برخی داروها:
داروهای ضد مالاریا مانند کلروکین و هیدروسی کلروکین (البته این داروها علاوه بر مالاریا در درمان برخی بیماریهای روماتیسمی و برخی بیماریهای پوستی کاربرد دارد)
پروپرانولول و آتنولول: این دو داروی ضد فشار خون در برخی از بیماران باعث تشدید بیماری پسوریازیس می شوند.
کورتون خوراکی: این دارو خطرناک ترین دارو برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. به دنبال مصرف خوراکی این دارو ابتدا بیماری خوب می شود اما سپس به شدت تشدید می شود. وحتی خطر مرگ نیز وجود دارد.
ایندومتاسین: در برخی از بیماران باعث تشدید پسوریازیس میشود.
لیتیوم: یک داروی روانپزشکی است . در پنجاه درصد بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند بیماری پسوریازیس تشدید می شود.

آسیب پوستی:

معمولا ده تا چهارده روز از یک آسیب پوستی مثل بریدن پوست، زخمی شدن یا سوختگی به هر دلیلی ضایعات پوستی پسوریازیس در محل آسیب ایجاد می شود. این چیزی است که اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس آن را تجربه کرده اند. به این پدیده فنومن کوبنر می گویند. از جمله موارد عامل فنومن کوبنر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کورک تزریقات و سوزن زدن به پوست
اگزما و درماتیت گزش حشره
تبخال شیو کردن و تراشیدن موها
ابتلا به گال تاتو کردن
ابتلا به ویتیلیگو آفتاب سوختگی
ابتلا به لیکن پلان بریدن و سوختن پوست
چسب روی پوست
واکسیناسیون

استرس:

مطالعات علمی به طور دقیق ارتباط استرس و تشدید بیماری پسوریازیس را نشان داده اند. از طرف دیگر وجود بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد مبتلا ایجاد استرس می کند. وجود لکه های پوستی پسوریازیس فرد را در مواجهه با اطرافیان حتی همسر و فرزندان دچار استرس می کند. وقتی بیماری پسوریازیسکف دست و پا را درگیر می کند ، بیماری بسیار سخت و آزار دهنده می شود.

آب و هوا:

زمستان بدترین فصل برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. مطالعات مختلف نشان داده فصل سرما و زمستان منجر به تشدید و فصل گرما و آفتاب منجر به بهبودی پسوریازیس می شود. در زمستان رطوبت هوا کاهش می یابد و این منجر به تشدید خشکی پوست می شود. در این فصل باید از مرطوب کننده ها بیشتر استفاده کرد. و همچنین در داخل خانه از دستگاه بخور استفاده نمود.

آلودگی هوا:

پوست هدف اصلی ذرات آلوده در اتمسفر است که منجر به بروز تومورها و آلرژی می شود و آلودگی هوا تاثیرات منفی بر پوست دارد همچنین عاملی برای تشدید بیماری های روزاسه، پسوریازیس یا اگزما می باشد.

مانیکور کردن ناخن:

مانيكور كردن ناخن علاوه بر دادن ظاهر زيبا به ناخن به دليل ضرباتي كه به آن وارد مي‌ كند سلامت اين ناحيه را به خطر انداخته و ناخن را مستعد عفونتهاي قارچي و پسوریازیس می کند.

کاشت نگین:

اين روزها كاشت نگين روی صورت كه روي ابروها، زير چانه و حتي داخل چشم انجام مي‌ شود، در كنار استفاده از بيني واره و كاشت نگين روي لب و… در دختران جوان شايع شده است. چنانچه فرد به بيماري‌هاي پوستي چون پسوريازيس مبتلا باشند با ايجاد هر زخمي در بدن ۲ تا ۳ هفته بعد ضايعه جديد بيماري در آن محل بروز ميی كند، ‌از اين رو سيستم ايمني بدن در برابر اين وسايل(به عنوان جسم خارجي) واكنش دفاعي براي دفع جسم خارجي نشان مي‌دهد كه اين واكنش‌ها به صورت التهاب و ترشح محدود به آن ناحيه تظاهر ميی كند.

خالکوبی:

در افراد مبتلا به پسوریازیس و اگزما، خالکوبی ممکن است باعث شعله‌ور شدن این بیماری‌ های مزمن شود، سارکوئیدوز یک بیماری خود ایمنی است که با تورم و خارش همراه بوده و می‌تواند در یک یا چند دهه پس از عمل خالکوبی رخ دهد.

تاتو کردن:

بعضی اختلالات پوستی در مناطق تاتو دیده می شود، که می تواند برای اولین بار دیده شود و یا تشدید شود. مهمترین اتفاقی که پس از تاتو امکان رخ دادن دارد، بروز واکنش آلرژیک به یکی از موارد موجود در تاتو است. از جمله مهمترین عوارض تاتو می توان به بیماری لیکن پلان و تشدید بیماری پسوریازیس اشاره کرد.

جراحی زیبایی بوتاکس:

امروزه در کشورهای اروپایی از ترکیبات تزریقی متعددی جهت رفع چروک یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده می شود که متاسفانه در جامعه ما اطلاعات محدودی در این باره وجود دارد. بوتاکس برای افرادی که دارای ام اس یا بیماری های عصبی – عضلانی یا بیماری پوستی مثل اگزما یا پسوریازیس هستند مناسب نیست.

لیزر موهای زائد:

لیزر نوری تك رنگ و تك طول موج است. در لیزر موهای زائد عمدتا نور لیزر در رنگدانه ملانینی كه در موها به وفور یافت می شود، جذب شده و سبب تخریب سلولهای سازنده مو میشود و به همین دلیل است كه هرقدر مو ضخیمتر و مشكی تر باشد ،ملانین بیشتری دارد که نور لیزر را بهتر جذب كرده و راحتتر از بین می رود. در عین حال چون ملانین در خود پوست هم وجود دارد هرچه مقدار آن كمتر باشد، یعنی بیمار سفیدتر باشد، انرژی كمتری در پوست جذب شده و احتمال سوختگی ناشی از لیزر مو كمتر می شود. وجود بعضی بیماریها مثل پسوریازیس، لیكن پلان، ویتلیگو (برص): در این بیماران احتمال پیدایش ضایعات در محل لیزر وجود دارد.

اختلال خواب:

افراد مبتلا به پسوریازیس شدیدتر، مشکل بی خوابی بیشتری نسبت به سایر افراد هم نوع خود را دارند .

لباس های پشمی و الیاف مصنوعی:

لباس های نخی کمتر باعث آزار پوست و تعریق می شود.از پوشیدن لباس های پشمی و با الیاف مصنوعی خودداری کنید.الیاف مصنوعی و پشم به بدن می چسبد و نمی گذارند بدن تنفس کند و گرما را در خودشان نگه می دارند و تعریق را زیاد می کنند.

تغییرات هورمونی:

در دوره های بلوغ و یایسگی.. بر اثر عوامل هورمونی.. بیماری پسوریازیس تشدید میگردد. همچنین در حاملگی و بعد از زایمان نیز بیماری تحت تاثیر قرار میگیرد.

دخانیات و الکل:

ترک سیگار به طور مشخصی به کاهش ضایعات پسوریازیس کمک می کند. مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی به طور مشخصی منجر به تشدید پسوریازیس می شود.

تغذیه:

بیماران پسوریازیس تا حد امکان مصرف گوشت‌ های قرمز پرچرب و غذاهای با طبع گرم و شیرین را محدود کنند. به خاطر اینکه چربی‌ های موجود در این مواد غذایی باعث بروز التهاب در بدن بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود.

اگر چه درمان قطعی و قاطع برای بیماری پسوریازیس وجود ندارد ، اما با درمان های فعلی و توجه به عوامل تشدید کننده می توانیم نسبت روزهای خوب را به روزهای بد افزایش دهیم. روزهای خوب روزهایی است که بیمار مبتلا دارای کمترین لکه های پوستی، کمترین خارش، و بالاترین خلق و خو است.

درمان بیماری پوستی پسوریازیس با لجن های طبی

لجن درمانی (Sludge treatment) با از بین بردن سلول های مرده، و جایگزین شدن پوست سالم در درمان بسياري از بيماري‌ هاي پوستي مفصلی، از جمله «پسوریازیس» و « ویتلیکو » و سایر موارد، بسيار مفيد است. اغلب بیماری های كلاژن پوستی و مفصلی كه منشاء سایكوسوماتیك (روحی – جسمی) دارند با لجن بعضی از دریاچه ها قابل درمان و کنترل هستند. بیماری پوستی پسوریازیس از جمله بیماری می باشد كه تاثیر درمانی لجن دریاچه بر روی آنها كاملا مشخص است، كه همه این كاربرد های درمانی به علت اثرات فیزیكی، خواص شیمیایی، فیزیكی شیمیایی و خواص بیولوژیکی لجن دریاچه است.

تاریخچه لجن درمانی:

یونانیان باستان کشف کردند، ارزش درمان برخی از گل ها از نظر مواد معدنی غیر قابل حل هستند. که به صورت حمام گلی از آن استفاده می کردند و در بریتانیا و آلمان تحت عنوان مزارع سلامتی نامگذاری شده است. فوایدی که از انواع زیاد و متفاوت گل به دست آمده گفته شده که سلامتی دهنده در ماده گیاهی فرسایش یافته و خاک که در طی سال ها در نقاط خاصی از آنها از نظر کمیت افزایش می یابد وضعیت هریک از آنها متفاوت است با توجه به مواد معدنی و گیاهی که در آن ناحیه یافت می شود یکی از مشهورترین گل ها (Neydharting mudspas) در اتریش و گل یا لجن دریاچه ارومیه (ایران) نشان داده شده که شامل آنتی بیوتیک های طبیعی، ویتامین ها در مقدار بالا به اندازه مواد معدنی و مواد نایاب و سایر مواد ساختاری است.

هیچ کس نمی داند گل درمانی چطور عمل می کند ولی بیشتر تئوری ها معتقدند که مواد مفید موجود در آن به پوست نفوذ می کند. در گل درمانی مواد مفید آن به سادگی به جریان و به گردش خون بدن وارد می شوند و علاوه بر تحریک فیبرهای عصبی کوچک در لایه های خارجی پوست به گونه ای عمل می گردد که کل سیستم عصبی بهره می برند.

درياچه اروميه:

بزرگترين درياچه داخلي و دايمي كشور است كه در شمال غرب فلات ايران بين دو استان آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي از شمال به جنوب كشيده شده است. اين درياچه شورترين درياچه داخلي ايران و بعد از درياچه بحرالميت در فلسطين شورترين درياچه جهان است كه از نظر وسعت نيز بيستمين درياچه بزرگ جهان مي باشد.

آب و خصوصا لجن درياچه اروميه با داشتن املاح فراوان معدني به ويژه كلرور و سولفات (گوگرد) و تركيبات آهن و يد و مقدار مناسبي نمك و قدرت جذب حرارت زياد و مواد آلي متعدد و ميزان راديواكتيويته متناسب يكي از مرغوبترين لجنهاي طبي به شمار مي آيد كه منافع طبي و اثرات شفا بخشي فراواني دارد.

بر همين اساس از زمانهاي قديم درياچه اروميه مورد توجه بيماران امراض مختلف و اطبا بوده و پزشكان استفاده از آب درياچه مخصوصا از گل آن را به بعضي از بيماران توصيه مي نمايند. پس از جنگ حهاني دوم و تاسيس بيمارستان صليب سرخ شوروي در تهران، از طرف اين بيمارستان شعبه اي جهت معالجه امراض با گل درياچه اروميه تاسيس گرديد. انتقال لجن درياچه از طرف برخي كشورهاي خارجي جهت تهيه و ساخت كرمهاي آرايشي و نوعي پماد براي استفاده در درمان امراض جلدي در سالهاي گذشته رايج بوده است. هم اينك ساليانه هزاران تن از اغلب شهرهاي كشور براي بهبودي امراض مختلف از جمله بیماری پوستی پسوریس به آن رو مي آورند و از آب لجن و درياچه استفاده مي كنند.

همچنین آب كلروره درياچه اروميه در درمان بيماريهايي چون لنفاتيسم، التهاب مزمن، شكستگي هايي كه دير جوش مي خورند، بيماريهای روماتيسمي مفاصل، بيماريهای اعصاب و بيماريهای مختلف زنان شامل متريت ها، سالپنژيتهای مزمن و رحمی بسيار موثر است.

لجن درمانی و طب سنتی:

از سال های دور استفاده از لجن و نمک مورد توجه پزشکان سنتی قرار گرفته است. در طب سنتی و تاریخی ما هم از این خاصیت درمانی لجن و نمک در بهبود و درمان بیماریهای مردم بسیار یاد شده است. در ۲۲۰ کلینیک و مرکز تحقیقاتی لجن درمانی در خارج از کشور از خاصیت طبی لجن در درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می کنند. تا حدی که اکثر شرکتهای بیمه هم این درمان را پذیرفته و هزینه های درمانی آن را میپردازند. این نشان می دهد که مردم دنیا، ترجیح میدهند از طب و درمان گیاهی بجای استفاده از داروهای شیمیایی استفاده کنند تا عوارض کمتری متحمل شوند.

روش انجام لجن درمانی:

علاوه بر حمام لجن گرفتن، می توان از روش مالیدن لجن روی پوست هم استفاده درمانی نمود به تازگي نيز شركت هاي توليد كننده شامپوها و مواد زيبا كننده، محصولات جديدي براي استفاده از اين روش درماني عرضه كرده اند.

لجن‌هاي طبي، سرمايه فراموش شده ايرانيان:

لجن درمانی از سال های گذشته در دنیا مورد توجه بوده است، اما در سال‌ هاي اخير بصورت علمی مورد بحث و بررسي و تحقيق کارشناسان و محققان قرار گرفته و پروتکلهای درمانی مدرن تدوین گردیده است. با بررسي اجمالي ايران و کشورهاي جهان از لحاظ استفاده از نعمات خدادادي متوجه مي‌شويم، لجن‌ هاي طبي درماني که در دنياي پيشرفته و علمي کنوني بسيار مورد توجه قرار گرفته در کشور ما که يکي از قطب‌ها و منابع اصلي این نوع درمان می تواند باشد با بي‌ مهري فراوان روبه‌رو شده و از اين شیوه درمانی بهره لازم برده نمی شود.

مهار بیماری پوستی پسوریازیس با ماهی درمانی

ماهی درمانی (Fish Therapy) یک روش درمانی نسبتاً شایع برای رهایی از بیماری های پوستی از قبیل پسوریازیس است. در این روش بیمار قسمتی از بدن را که دچار بیماری شده در آب معدنی که حاوی نوعی ماهی خاص است فرو می برد، ماهی ها که به دنبال غذا هستند بخش بیمار و مرده ی پوست را می خورند. این نوع ماهی که به نام دکتر ماهی نیز مشهور است در زمان خوردن پوست بیمار و مرده، به پوست سالم هیچ صدمه ای وارد نمی کند. ماهی درمانی، با ماهی‌ های درمانگر به بیمار کمک می‌ کند تا در زمان مشخصی که به طور معمول ۳۰ روز است بر بیماری خود غلبه کند یا شدت بیماری پوستی پسوریازیس را کنترل کرده و آن را مهار کند.

کلینیک های ماهی درمانی:

این شیوه درمانی اگرچه هنوز آنطور که باید و شاید در جهان شناخته شده نیست اما امروزه در بسیاری از کشورهای آسیایی نظیر ژاپن، چین، تایلند، ترکیه و حتی بعضي کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و کلینیک‌ های ویژه‌ای برای ماهی‌ های درمانگر تاسیس شده که مردم با مراجعه به این کلینیک‌ ها می‌توانند از ماهی‌ های درمانگر برای بهبود و تسکین دردها و بیماری‌ شان کمک بگیرند.

مرکز فیش ماهی سد چالیدره مشهد:

مرکز ماساژ ماهی سد چالیدره کار خود را از سال ۹۰ در ایران (مشهد) آغاز نموده و مورد توجه بسیاری از بیماران پسوریازیس قرارگرفته است.
شایان ذکر است این مرکز در مجموعه توریستی تفریحی سد چالیدره واقع در ییلاق طرقبه قرار دارد و با دو سالن مجزا برای آقایان و بانوان بصورت همزمان پذیرای مراجعین گرامی می باشد. مرکز ماساژ ماهی سد چالیدره به زودی مکان بزرگتر آن در کوهسر مشهد افتتاح خواهد شد.

درباره ماهی های درمانگر:

ماهی‌ های درمانگر گاراروفا در حقیقت ماهی‌ های کوچک ۳ تا ۴ سانتی‌متری هستند که رنگی طلایی و قهوه‌ای دارند. این ماهی‌های کوچک دندان ندارند اما می‌توانند به راحتی با دهان کوچک خود پوست‌های زائد و بافت‌های مرده سلولی پوست را از لایه رویی ‌پوست جدا کنند. این ماهی‌ها از سلول‌ها و بافت‌های مرده پوست تغذیه می‌کنند و به این ترتیب علاوه بر آنکه تغذیه می‌شوند به بیمار کمک می‌کنند تا بر بیماری خود غلبه کند. زیستگاه این ماهی‌ های کوچک در رودخانه‌ های ترکیه، سوریه، عراق و ایران است و امروزه علاوه بر این کشورها و بسیاری از کشورهای آسیایی نظیر ژاپن، کره، تایلند و چین بسیاری از کشورهای اروپایی مانند انگلیس نیز از این ماهی درمانگر استفاده می‌کنند به طوری که در کشور انگلیس بیش از ۲۸۰ مرکز ارائه خدمات درمانی و زیبایی ماهی درمانگر وجود دارد.

مهار پلاک های پسوریازیس به کمک ماهی درمانی:

از قابلیت‌ های ماهی‌ های درمانگر از بین بردن خشونت پوست و پلاک های ایجاد شده در سطح پوست بدن بیماران پسوریازیس است. این ماهی‌ ها بهترین روش را برای از بین بردن پلاک های پوست به ویژه در ناحیه پاشنه و کف پا دارند و به‌ راحتی می‌ توانند با مصرف سلول‌ های مرده یک لایه‌ برداری اساسی و مناسب از سطح پوست انجام دهند و به این ترتیب پوست مبتلا به پلاک های پسوریازیس را درمان کنند. امروزه در بسیاری از مراکز ارائه‌ دهنده خدمات ماهی درمانگر برای لایه‌برداری از سطح پوست و پدیکور از این شیوه درمانی استفاده می‌کند. شیوه‌ای که با استقبال بسیاری از مردم در سراسر جهان روبه‌رو شده است.

چگونگی ماهی درمانی:

امروزه بسیاری از درمانگران شیوه‌ های طبیعی از ماهی درمانگر «گاراروفا» برای از بین بردن و درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می‌ کنند. این شیوه که در بسیاری از مراکز درمانی مالزی، ژاپن، کره و تایلند مرسوم است در مدت زمان کوتاهی به یکی از شیوه‌های درمانی موفق برای درمان و بهبود بعضي بیماری‌ ها و عوارض پوستی در کشورهای آسیایی تبدیل شده است. در این شیوه فرد درون حوضچه‌ای قرار می‌ گیرد که در آن ماهی‌ های گاراروفا قرار دارند. به این ترتیب ماهی‌ها با جویدن بافت‌ها و پوست‌ های مرده سطح پوست در زمانی کمتر از ۲ ماه به بیمار کمک می‌ کنند تا بر این مشکل غلبه کند. در این روش بیمار نیازمند است تا روزی ۲۰ دقیقه درون این حوضچه قرار گیرد و بافت‌ های سلولی مرده پوستش را در اختیار ماهی‌ های درمانگر قرار دهد. قبل از استفاده از دکتر ماهى دستها و پاها باید عارى از هرگونه مواد آرایشى و بهداشتى ازقبیل کرم بهداشتى و… باشد.

آیا ماهی درمانی درد دارد؟

شاید برای بسیاری از مردم سخت باشد که لبه یک حوضچه بنشینند و پاهایشان را در اختیار گروهی از ماهی‌ ها قرار دهند تا آنها سلول‌ها و بافت‌ های مرده پوستشان را مصرف کنند. شاید برخی مردم این شیوه را ترسناک و شیوه‌ای توام با درد بدانند اما باید خیال آنها را آسوده کنیم که در شیوه درمانی ماهی‌ های درمانگر، بیمار به هیچ وجه دردی احساس نمی‌ کند. در این شیوه متناسب با نیاز بیمار و تشخیص پزشک، بیمار از یکی از حوضچه‌ های ماهی‌ های درمانگر در سایز کوچک، متوسط و بزرگ استفاده می‌کند. شاید پذیرش ماهی‌ های بزرگتر که اطراف بدن انسان حلقه میزنند کمی مشکل باشد و بیمار در روزهای اول احساس آرامش نکند اما به مرور به حضور ماهی‌ها عادت می‌کند. ضمن آنکه در این شیوه درمانی ماهی‌ ها اصلا علاقه‌ای به بافت‌ های سالم بدن ندارند و تنها سراغ سلول‌ های مرده می‌ روند. با جدا کردن این سلول‌ها از سطح پوست بدن بیمار تنها سوزشی اندک و بسیار خفیف در برخی نقاط ممکن است احساس کند.

نکات توجه:

بعضي مراکز نظارتی- بهداشتی در جهان بر این باورند که استفاده از ماهی‌ های درمانگر یا همان ماهی‌ های گاراروفا باید در شرایط ایمنی و بهداشتی خاصی صورت بگیرد. به این معنا که این ماهی‌ های درمانگر در صورتی که در شرایط نامناسب نگهداری شوند ممکن است خودشان عاملی برای انتقال تعدادي از بیماری‌ های پوستی یا بیماری‌های عفونی به مردم باشد چرا که این ماهی‌ ها با جویدن بافت‌ های مرده سلول‌های سطحی پوست اعضای بدن به درمان آنها کمک می‌ کنند و استفاده از این ماهی‌ ها برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مناسب نیست و ممکن است مشکل‌ ساز باشد.

بنابراین افراد باید در انتخاب مراکزی که خدمات درمانی ماهی درمانگر را ارائه می‌دهند، بسیار دقت کنند تا بتوانند از ابتلا به بیماری‌ های عفونی پیشگیری کنند. در حقیقت بیماران باید به این نکته دقت کنند که آب حوضچه و ماهی‌ های درمانگر پس از ارائه خدمات به بیماران به ویژه بیماران مبتلا به بیماری‌ های عفونی خاص حتما عوض شود.