توقف رشد بیش از حد سلول ها در پسوریازیس با ویتامین D

ویتامین D یا همان (Cholecalciferol)، یکی از ویتامین‌ های لازم برای بیماران پوستی پسوریازیس و از ویتامین‌ های محلول در چربی است، که از رشد و تكثیر بیش از حد سلول‌ ها در بدن جلوگیری می‌ كند و با توجه به اینكه در بیماری پسوریازیس سلول‌ های پوستی به طور غیر طبیعی تكثیر می‌ شوند، كمبود ویتامین D نیز موجب تشدید علایم بیماری پسوریازیس می‌ شوند. همچنین ویتامین D در تنظیم عملکرد سیستم ایمنی بدن نیز تاثیر گذار بوده و از آنجا که در بیماری پوستی پسوریازیس یک اختلال در عملکرد سیستم ایمنی بدن وجود دارد، مصرف متناوب ویتامین D در فروکش ضایعات بیماری پوستی پسوریازیس نقش فراوانی دارد.

ویتامین D:

ویتامین D در زمره‌ ویتامین‌ های محلول در چربی به شمار می‌ رود، این بدان معناست که در چربی یا روغن حل می‌ شود و می‌ تواند برای مدت طولانی در بدن ذخیره گردد. دانشمندان اخیرا دریافتند که که این ویتامین در تمام فرایندهای دیگری که در بدن اتفاق می‌ افتد نیز دخالت دارد، از جمله عملکرد سیستم ایمنی بدن و مقابله با بیماری پسوریازیس. بنابراین مصرف ویتامین D از اهمیت ویژه‌ای برخوردار بوده و اهمیت مصرف آن برای بیماران پوستی  پسوریازیس نسبت به افراد سالم دو چندان می باشد.

رابطه ویتامین D با پسوریازیس:

حدود ۳۰ درصد بیمارانی که به پسوریازیس مبتلایند، به مرضی موسوم به ورم مفاصل پسوریاتیک نیز دچار هستند که در آن سیستم ایمنی به مفاصل حمله کرده و باعث درد و التهاب می‌شود. طبق گزارش مجله درمان و پژوهش آرتریت، یک مطالعه جدید نشان داده که تا ۶۲ درصد افراد مبتلا به ورم مفاصل پسوریاتیک، مقادیر ناکافی از ویتامین D دارند. پژوهش قبلی نشان داده بود که مقادیر پایین ویتامین D احتمالا از طریق افزایش میزان گلبول‌ های سفید خون ممکن است شرایط التهابی مانند ورم مفاصل پسوریاتیک را، بدتر هم بکند.

خطر کمبود ویتامین D:

افراد زیر بیشتر از بقیه افراد جامعه در خطر کمبود ویتامین D می‌باشند:

  • نوزادان شیرخوار: ویتامین D موجود در شیر مادر تحت تأثیر ویتامین D موجود در بدن مادر است.
  • افراد مسن: پوست بدن در این افراد نمی‌ تواند ساخت ویتامین D را به صورت کارآمدی انجام دهد؛ همچنین بیشتر در منزل به سر می‌برند.
  • افرادی که محدودیت قرارگیری در معرض نور خورشید دارند؛ مانند افراد زمینگیر، خانم‌هایی که به علل مذهبی حجاب می‌کنند.
  • افراد دارای پوست تیره: میزان بیشتر ملانین در پوست این افراد موجب کاهش توانایی پوست جهت تولید ویتامین D از طریق نور خورشید می‌ گردد.
  • افراد مبتلا به بیماری التهابی روده و سایر بیماری‌هایی که منجر به اختلال در جذب چربی می‌شود مانند: برخی از بیماری‌های کبدی، سیستیک فایبروزیس، سلیاک، کرون، کولیت زخمی شونده.
  • افراد چاق یا افرادی که تحت جراحی بایپس معده قرار گرفته‌اند
  • افرادی که به بیماری های پوستی نظیر ویلتکو، اگزما و پسوریازیس مبتلا هستند.
  • کمبود ویتامین D در افرادی که گیاهخوار هستند متداول تر است.
  • افرادی که مشکلات کلیه و یا سایر بیماری ها جذب مواد معدنی را برای آنها سخت کرده است.

 منابع ویتامین D:

  • آفتاب: تابش پرتو فرابنفش به پوست انسان باعث می‌ شود که ماده‌ای به نام دهیدروکلسترول با طی مراحلی در بدن در کلیه به ویتامین دی تبدیل شود. افراد با پوست روشن‌تر نسبت به تیره‌ ترها می‌توانند در مدت کمتری که زیر آفتاب مانده‌ اند نیاز خود به این ویتامین را تأمین کنند. تقریباً تمام ویتامین d مورد نیاز یک فرد، در مکانی که هوای آفتابی دارد از این طریق ساخته می‌ شود.
  • منابع گیاهی: غلات و برخی سبزیجات و میوه‌ جات.
  • منابع حیوانی: کره، روغن کبد ماهی، زرده تخم مرغ، خامه، جگر، ماهی ساردین حاوی مقادیر زیادی از این نوع ویتامین هستند.
  • دریافت این ویتامین به صورت مصنوعی مثل کپسول و آمپول.

نکته مهم: بیماران پوستی پسوریازیس از آن دسته از مواد غذایی حاوی ویتامین D که رابطه مستقیمی با تشدید بیماری پوستی پسوریازیس ندارند استفاده کنند.

میزان مورد نیاز:

انستیتوی پزشکی (IOM) میزانی برای مصرف ویتامین D پیشنهاد داده است. دریافت این میزان ویتامین D از طریق رژیم غذایی (بهمراه یا بدون مکمل‌ ها) باید برای حفظ سلامتی شما کافی باشد. این میزان:

  • ۴۰۰ واحد (۱۰ میکرو گرم) برای نوزادان بین ۰ تا ۱۲ ماهه.
  • ۶۰۰ واحد (۱۵ میکروگرم) برای کودکان و بزرگسالان بین ۱ تا ۷۰ سال.
  • ۸۰۰ واحد (۲۰ میکروگرم) برای سالمندان، زنان باردار و زنان در طول مدت شیردهی.

تداخل های احتمالی:

  • ویتامین D می‌تواند با بسیاری از داروها از جمله داروهایی که برای فشار خون بالا و مشکلات قلبی تجویز می‌شوند، تداخل داشته باشد. اگر روزانه دارو مصرف می‌ کنید، قبل از دریافت مکمل‌های ویتامین D با پزشکتان مشورت نمایید.
  • استروئیدها می توانند در متابلیسم ویتامین د تداخل کنند و بر جذب کلسیم اثر داشته باشند. داروهای کاهش وزن مانند اورلیسات (ونوستات، زنیکال) و داروی کاهنده کلسترول با نام کلستیرامین جذب ویتامین د و همچنین سایر ویتامین های محلول در چربی را کم می کنند.
  • داروی ضد صرع فنوباربیتال و فنی توئین متابلیسم ویتامین د را افزایش داده و باعث کاهش جذب کلسیم می شوند. همچنین استاتین ها و دیورتیک ها سطح خونی ویتامین د را افزایش می دهند

موارد احتیاط:

اين دارو در موارد زير بايد با احتياط مصرف شود:

  • مصرف زیاد ویتامین D می‌تواند باعث از درست دادن اشتها، ادرار پی در پی و کاهش وزن شود. همچنین میزان زیاد ویتامین D می‌ تواند باعث ایجاد مشکلات کلیوی و قلبی شود.
  • در موارد تصلب شرائين يا عيب كار قلب، زيادي فسفات خون و عيب كار كليه و حساسيت مفرط به اثرات ويتامين D با احتیاط مصرف شود.
  • در بيماران مبتلا به عيب كار كليه يا درصورت مصرف مقادير زياد ويتامين، تعيين غلظت كلسيم پلاسما ضروري است.

خاصیت ضد التهابی ویتامین ب برای بیماران پسوریازیس

ویتامین B از نوع ویتامین‌ های محلول در آب بوده و به حفظ رطوبت و جوانی پوست كمك می كند، این ویتامین با خاصیت ضد التهابی خود موجب بهبود تحریكات پوستی در بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود. كاهش ویتامین B منجر به ایجاد درماتیت، خارش و واكنش‌ های پوستی خواهد شد بنابراین باید در رژیم غذایی افرادی كه دچار التهابات پوستی و بیماری پسوریازیس هستند از منابع حاوی این ویتامین استفاده شود.

ویتامین B:

ویتامینها به دو گروه محلول در آب و محلول در چربی تقسیم می‌شوند. ویتامین های گروه B در گروه ویتامین های محلول در آب قرار دارند و شامل ویتامین های B1 تا B12 می باشند. با اینکه گروه ویتامین B برای بیماری پوستی پسوریازیس بسیار مفیدند اما تا زمانی که به کمبود این ویتامین ها دچار نشده اید ضرورتی ندارد مکمل آن ها را مصرف کنید.

رابطه ویتامین B با پسوریازیس:

کمبود ویتامین B در بدن، منجر به ایجاد اختلال در عملکرد طبیعی سیستم عصبی مرکزی، سیستم ایمنی بدن، خارش پوست، چرب شدن پوست و مو، پوسته ریزی، و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس می شود. ویتامین‌ های گروه B با کاهش استرس و افسردگی، موجب سلامتی پوست و اعصاب شده و برای سلامت پوست و ماهیچه‌ ها ضروری هستند. همچنین التهاب پوست یا درماتیت سبورئیک هم ناشی از کمبود ویتامین B2 است. استفاده طولانی مدت از آنتی‌ بیوتیک‌ ها باعث از بین رفتن میکروب‌ های مفیدی که در روده بزرگ برخی از ویتامین‌ های گروه B را تولید می‌کنند، فراهم آورده و کمبود ویتامین B را نیز به همراه دارند.

منابع ویتامین B:

در کل، ما هشت نوع ویتامین B داریم که شش تای آنها از ویتامین های مورد نیاز بدن هستند. هر کدام از این ویتامین ها، کارآرایی خاصی در بدن دارد و با یکدیگر هم ترکیب میشوند که عبارتند از:

  • ویتامین B1 (تیامین):
    در تعادل عصبی، جلوگیری از یبوست و بیماری پوستی، بیماری بربری، سوخت و ساز مواد هیدروکربنه نقش دارد. این ویتامین قند خون را به انرژی تبدیل می کند و محافظ قلب و کنترل کننده بیماری قند است. در معالجه کم خونی موثر است. کمبود آن موجب مات و کدر شدن دید چشم ها و گیج خوردن در زمان راه رفتن می شود. این ویتامین در پوست گندم، برنج، گردو، حبوبات و غلات یافت می شود.
  • ویتامین B2 (ریبوفلاوین):
    این ویتامین لازمه سوخت و ساز و تولید انرژی است و مصرف آن بخصوص برای افرادی که ورزش می کنند و فعال و پرکار هستند ضرورت دارد. در کم خونی و بروز بعضی سرطان ها موثر است کمبود آن بیشتر در افراد مبتلا به بیماری قند (دیابت) و اگزما دیده می شود. علامت کمبود آن ترک خوردن گوشه لب، حساس شدن چشم ها در مقابل نور می باشد. در سبزیجات چون اسفناج و جعفری، برگ چغندر، جوانه ها و خرما وجود دارد.
  • ویتامین B3 (نیاسین):
    این ویتامین در پایین آوردن کلسترول و مقابله با بیماریهای قلبی و عروقی و پوستی و همچنین کاهش فشار خون و تسکین میگرن و درد آرتروز مفید است.
    در غلات کامل، نان سبوس دار، سبزیجات تازه، اسفناج، غلات و تخم مرغ وجود دارد.
  • ویتامین B4: در ساخت و ترکیب هسته پروتئین ها بسیار مفید است و در چغندر قرمز وجود دارد.
  • ویتامین B5: دارای اثر محرک و محافظ پوست در اگزما و پسوریازیس، مخاط ها، ناخن، رشد و نمو مو و سلول های کبدی می باشد و در میوه و سبزی تازه وجود دارد.
    ویتامین B6 (پیرویدوکسین): در تشکیل گلبول های قرمز خون و تثبیت منیزیم ضروری است. دستگاه دفاعی بدن را تنظیم می کند. کمبود آن نوروپاتی گزگز پاها را سبب می شود. در سبزیجات سبز، آناناس، خرمالو و انبه وجود دارد.
  • ویتامین B9: کمبود آن سبب کم خونی می گردد. در سیب زمینی، گندم وجود دارد.
  • ویتامین B12 (کوبالامین): به میزان بسیار کم مورد نیاز بدن است. به سختی در گیاهان یافت می شود. ضد کم خونی، مقوی قلب، ضد نوروپاتی (گزگز دست و پا)، سبزیجات برگ سبز، سبزی خوردن، جوانه جو، مالت یافت می شود.
  • ویتامین B15: مقوی قلب است و با تحریک غده هیپوفیز عمل می کند و در برنج و زردآلو بیشتر یافت می شود.

نکته مهم: بیماران پوستی پسوریازیس از آن دسته از مواد غذایی حاوی ویتامین B که رابطه مستقیمی با تشدید بیماری پوستی پسوریازیس ندارند استفاده کنند.

میزان مورد نیاز:

از آنجا که ویتامین های B محلول در آب هستند، به هیچ عنوان در بدن ذخیره نمی شوند و اگر بیشتر از حد مورد نیاز مصرف شود، روزانه از بدن دفع می شود. از اینرو واجب است که هر روز به مقدار لازم از این ویتامین مصرف کنید تا دچار کمبود نشوید.

مقدار توصیه شده برای مصرف ویتامین B به اندازه ۱٫۳ میلیگرم در روز تا سن ۵۰ سالگی و بعد از آن ۱.۷ میلیگرم در روز است. اما معمولاً توصیه می شود که اگر میزان کالری های مصرفیتان ۲۰۰ کالری عادی در روز است، مصرف خود را تا ۲ میلیگرم در روز بالا بیاورید.

برای اکثر افراد، به شرط اینکه از انواع و اقسام مواد غذایی در رژیم خود استفاده کنند، مشکلی در تامین ویتامین های B مورد نیاز بدن نخواهد بود. مسمومیت زا بودن این ویتامین فقط زمانی اتفاق خواهد افتاد که مقدار بسیار زیادی از این ماده را به صورت مکمل استفاده کنیم و زمانیکه چنین مسئله ای رخ دهد، اختلالات عصب شناختی یا بیحسی و کرختی در فرد ایجاد خواهد شد.

خطر کمبود ویتامین B:

علائم کمبود این ویتامین شامل موارد زیر است اما دقت کنید که فقط محدود به اینها نیست:

  • زخم شدن زبان و مشکلات پوستی
  • کج خلقی و زودرنجی
  • گیجی
  • احساس افسردگی
  • تشنج

تداخل های احتمالی:

  • ویتامین B۶ در صورتی که کمتر از مقادیر مورد نیاز دریافت شود در متابولیسم جذب آهن نیز اثر منفی دارد.
  • کمبود دریافت ویتامین B۶ مقدار روی را در پلاسما کاهش داده و جذب آن را نیز مختل می کند.
  • مس در جذب و کاربرد کادمیوم اختلال می کند مولیبدن موجب افزایش دفع ادراری آن شده و کمبود ویتامین B۶، جذب مس را کم می کند.
  • تریپتوفان پیش ساز سنتز آن است، کمبود ریبوفلاوین می تواند موجب شود تا سنتز نیاسین مختل شود. کمبود ویتامین B۶ نیز تأثیری مشابه با کمبود ریبوفلاوین دارد زیرا هردو ویتامین به عنوان کوفاکتور ضروری در سنتز آن هستند.
  • مصرف قرص های کلرید پتاسیم که به آرامی در طول دستگاه گوارش باز می شوند جذب ویتامین B۱۲ را کم می کند. اگر همزمان با وجود بیماری کم خونی هماتولوژیک ناشی از کمبود B۱۲، مقدار زیادی فولات مصرف شود موجب می شود علایم آن باوجود بیماری مخفی بماند.
  • جذب ویتامین B۱۲ به وسیله مصرف مت فورمین که برای درمان افزایش قند خون استفاده می شود، کاهش می یابد. همچنین مصرف زیاد ویتامین سی (۵۰۰ میلی گرم یا بیشتر) باعث تخریب این ویتامین می شود.
  • ویتامین B۶ اثر لوودوپا داروی بیماری پارکینسون را مهار می کند برای اطلاعات بیشتر در مورد ویتامین B6 با پزشک صحبت کنید
  • میزان جذب ویتامین B1 در افرادی که الکل زیاد مصرف می کنند، کاهش می یابد.

موارد احتیاط:

  • ویتامین B12 غیرسمی است، اما در مصرف بیش از ۲ میکروگرم آن در روز، اثرام مفید شناخته شده ای وجود ندارد.
  • ویتامین B6 وقتی به مقدار زیاد (۲۰۰ میلی گرم یا بیشتر در روز) و به مدت طولانی مصرف شود می تواند باعث مشکلات عصبی شود. قطع مصرف آن باعث بهبودی مشکلات می شود.
  • اسید فولیک از ویتامین‌های گروه B محسوب می شود و در خون ‌سازی تأثیر مهمی دارد. اگر مکمل این ویتامین به مقدار زیاد مورد استفاده قرار گیرد، ترکیبات غیرقابل جذبی با روی تشکیل می‌ دهد، در نتیجه از جذب این عنصر جلوگیری می ‌کند و موجب دفع روی و عوارض کمبود این ماده‌ی معدنی در بدن می ‌شود.

دیر درمان شدن ضایعات پسوریازیس با کمبود ویتامین آ

ویتامین A یا همان (Retinol) از نوع ویتامین‌ های محلول در چربی است. ویتامین آ در درمان ضایعات پوستی پسوریازیس و سایر عوارض پوستی چون دارویی، اثری درمانی داشته و کمبود آن موجب دیر درمان شدن ضایعات پوستی پسوریازیس می‌ شود. در این زمینه داروهای شامل ویتامین A در از بین بردن ضایعات پسوریازیس موفق بوده اند که اخیراً هم داروی جدید دیگری از ویتامین A ساخته شده است که باعث کمتر شدن ضایعات پسوریازیس و آثار آن شده و آنها را کوچک و ناچیز می کند همچنین از تشکیل ضایعات جدید نیز جلوگیری می کند.

ویتامین A:

ویتامین A یکی از ویتامین های بسیار مهم است و در بسیاری از فعالیت های حیاتی بدن نقش دارد. ویتامین A یک ویتامین محلول در چربی است و فرم های فعال آن رتینول، تینال، کاروتنوئیدها پیش ساز فعال در ویتامین A هستند که در گیاهان ساخته می شوند. ریتنول و رتینوئیک اسید به گیرنده های خاص داخل سلول متصل شده و سپس به DNA مستقل می شوند و باعث سنتبز پروتئین هایی که مسئول کنترل رشد و تمایز سلولی هستند می شوند.

رابطه ویتامین A با پسوریازیس:

پسوریازیس بیماری مزمن شایع، التهابی و پرولیفراتیو پوست است که عوامل ژنتیک و محیطی در بیماری زایی و طول دوره آن، نقش اساسی دارند. ضایعه های مشخصه ی پسوریازیس، پلاک های قرمز، پوسته دار با حاشیه مشخص است. شایع ترین محل های درگیری سطوح اکستانسور و پوست سر است. یکی از گزینه های درمانی استفاده از ترکیب های ویتامین A است که جزو ویتامین های محلول در چربی است

ویتامین A برای تنظیم رشد بیش تر سلول های بدن، به خصوص رشد طبیعی و پرولیفراسیون سلول های اپی تلیال لازم است به گونه ای که کمبود آن در غشای موکوس و هیپرکراتوز در لایه شاخی موجب هیپرکراتوز فولیکولار و متاپلازی کراتینیزه می شود. در حالت کمبــود ویتـــامین A ساختمان اپی تلیال بدن کراتینیزه وکمبود آن در پوست به پوسته دار شدن منجر می شود. درماتیت پسوریازیفورم با هایپر ویتامینوز A همراهی دارد و از آن جا که مشتقات ویتامین A در درمان پسوریازیس نقش دارد به نظر می رسد بین کمبود ویتامین A و بروز پسوریازیس رابطه مستقیمی وجود داشته باشد.

منابع ویتامین A:

  • روغن جگر ماهی، هویج (در هویج ماده‌ای به نام کاروتن وجود دارد که بدن آن را تبدیل به ویتامین آ می‌کند).
  • جگر گوساله، جگر مرغ، جگر گاو، پنیر، زرده تخم مرغ، کره تازه، قلوه.
  • و در سبزیجات بیش از همه «جعفری، کدو، اسفناج، کاهو، شاهی».
  • و در میوه‌ جات بیش از همه «خربزه، گیلاس، موز، خرما، هلو، پرتقال» بیشتر از سایر مواد غذایی دارای ویتامین آ می‌ باشد.

نکته مهم: بیماران پوستی پسوریازیس از آن دسته از مواد غذایی حاوی ویتامین A که رابطه مستقیمی با تشدید بیماری پوستی پسوریازیس ندارند استفاده کنند.

میزان مورد نیاز:

  • کودکان، چهار صد تا ششصد میلی گرم در روز
  • خانم‌ ها، هشتصد میلی گرم در روز
  • مادران شیرده، هزار و سیصد میلی گرم در روز
  • آقایان، نهصد میلی گرم در روز

موارد احتیاط:

  • خانمهای حامله نباید از مکملهای ویتامین A استفاده کنند زیرا باعث نقایص مادرزادی در جنین می شود. همه‌ ویتامین هایی که در این دوره استفاده می شوند حاوی مقداری ویتامین A هستند و مصرف هر مقدار بیشتری برای جنین خطرناک است.
  • مصرف زیاد ویتامین A برای بدن سمی و حتی کشنده است. معمولاً میزان ویتامین A دریافتی از رژیم غذایی آنقدر زیاد نیست که باعث مسمویت شود، اما مصرف مکملهای ویتامین A بدون نظر پزشک توصیه نمی شود.
  • ویتامین A در انواع مختلفی از فرمول های ویتامینی یافت می شود. برای مثال مکمل هایی که با نامهای “فرمول سیستم ایمنی”، “فرمول سرما خوردگی”، “فرمول چشمی”، “فرمول پوستی” یا “فرمول آکنه” موجود هستند همگی حاوی ویتامین A هستند. اگر شما از انواع مختلف فرمولی ویتامین A استفاده کنید خود را در معرض خطر مسمومیت با این ویتامین قرار داده اید.
  • بعضی از نشانه های مسمومیت با ویتامین A شامل سردرد، خستگی، درد مفاصل و عضلات، خشک شدن و ترک لبها و پوست، چشمهای خشک و تحریک پذیر، تهوع یا اسهال و ریزش مو است.
  • مصرف الکل، احتمال مسمومیت با ویتامین A را افزایش می دهد. مصرف بیش از ۲۵۰۰۰ واحد از ویتامین A روزانه در بزرگسال و ۱۰۰۰۰ واحد روزانه در بچه ها، چه از غذا و چه از مکمل های این ویتامین می تواند باعث مسمومیت شود. در صورتی که از آکوتان، رتین یا هر داروی مشتق شده از ویتامین A برای درمان آکنه، پسوریازیس یا دیگر مشکلات پوستی استفاده می کنید، مکمل های ویتامین A را مصرف نکنید.

خطر کمبود ویتامین A:

  • کودکان ۶ ماهه تا ۶ ساله، با توجه به رشد سریع این کودکان، نیاز آنان به ویتامین A افزایش یافته و از سوی دیگر به دلیل ابتلاء به بیماری های عفونی و کاهش اشتها، میزان دریافت و جذب ویتامین A در آنان کاهش می یابد.
  • کودکان و دانش آموزان مبتلا به سوء تغذیه یا بیماری های عفونی مثل اسهال و سرخک.
  • شیرخواران مادران مبتلا به کمبود ویتامین A زیرا شیر این مادران فاقد ویتامین A است و در نتیجه شیرخوار که باید ویتامین A مورد نیاز خود بویژه در ۶ ماهه اول زندگی را از شیر مادر به دست بیاورد، دچار کمبود می شود.
  • افراد ساکن در مناطق کمبود ویتامین A نظیر مناطق خشک (خطر کمبود ویتامین A در فصولی از سال که سبزی ها و میوه های سرشار از ویتامین A کم است، افزایش می یابد).
  • نوزادان با وزن کمتر از ۲۵۰۰ گرم.
  • مادران باردار و شیر ده.
  • بیماران مبتلا به پسوریازیس و اگزما

تداخل های احتمالی:

  • مصرف زیاد ویتامین E باعث می شود که بدن از ویتامین A بیشتری استفاده کند.
  • برای استفاده از ویتامین A بدن نیازمند به «روی» است.
  • کمبود روی می تواند علایمی مشابه با کمبود ویتامین A در بدن ایجاد کند، زیرا بدون حضور روی بدن قادر به استفاده از ویتامین A نیست.
  • بدن شما برای استفاده از ویتامین A نیازی به مقدار کافی پروتئین دارد. یک فرد بزرگسال باید روزانه حدود ۷ اُز پروتئین و بچه ها حداقل ۴ اُز مصرف کنند.
  • بعضی از داروها نظیر استروژن و قرصهای خوراکی ضدحاملگی سطح رتینول را در خون افزایش می دهند. اگر شما به طور مرتب از دارویی استفاده می کنید، قبل از مصرف مکمل ویتامین A با پزشک مشورت کنید.

نقش تغذیه در کنترل بیماری پوستی پسوریازیس

تغذيه مناسب بخش مهمی از برنامه درمانی برای بیماری پوستی پسوریازیس است. رژيم غذايی به خوبی متعادل شده سوخت لازم برای بدن شما را فراهم می کند تا عملکرد طبيعی اش را انجام دهد. هر چند راهنمای غذايی خاصی برای اشخاص مبتلا به پسوریازیس وجود ندارد، موارد تغذيه ای وجود دارد که شما بايد در مورد آن اطلاع داشته باشيد. تغذیه مناسب می تواند به شما در آرام نمودن التهاب بدن خود کمک کرده و باعث شود تا نیاز خود را به دارو ها کاهش داده و یا حتی آن را به کل از بین ببرید.

اهمیت تغذیه:

رعایت یک رژیم غذایی متعادل برای بیمار پسوریازیس مناسب است ولی نکته مهم آن است که نبایستی این رژیم غذایی باعث آسیب رسیدن به بیمار گردد. اگرچه پسوریازیس از عامل ژنتیکی نیز برخوردار است ولی چیزی که می خوریم نیز بر روی این بیماری تاثیر گذار است. احتمال خیلی کمی برای افرادی با مصرف بالای سبزیجات، هویج، گوجه فرنگی و میوه های تازه وجود دارد تا به پسوریازیس پیشرفته مبتلا شوند. به نظر می رسد که استرس اکسیدی، که می تواند با این گیاهان غنی و سرشار از آنتی اکسیدان کاهش یابد، با التهاب پوستی در بیماری پسوریازیس مرتبط است. علاوه بر این، در چندین مطالعه علمی ثابت شده است که استفاده بعضی از روش های رژیم غذایی باعث بهبود یافتن نشانه ها و علائم پسوریازیس می شود.

مشکلات پوستی معمولاً در نتیجه‌ مشکلی در عملکرد برخی از اعضای بدن مانند کبد، کلیه ها یا روده ها پیش می‌ آید و منجر به بروز برخی از مشکلات پوستی می‌ شود. در این صورت بدن مجبور می‌ شود که مازاد سموم بدن را از طریق غدد سباسه یا مولد عرق و یا از طریق سلول‌های کراتینوسیت موجود در اپیدرم (که ۹۰ درصد لایه‌ بیرونی پوست را تشکیل می‌دهند) دفع کند و همین مسئله هم باعث بروز مشکلات مختلفی مانند اگزما یا پسوریازیس می‌ شود.

توجه به تركیبات سمی، ناخالصی‌ها، آلودگی‌ها، افزودنی‌ های غذایی، رنگها و طعم ‌دهنده‌ های مصنوعی، در كنار تمام جزئیات زندگی امروز، تعجبی ندارد كه پوست برای نفس‌كشیدن و احساس تازگی نیاز به كمك شما داشته باشد. اگر تغذیه انسان ناسالم باشد و یا افراط در مصرف نوعی غذای سالم بوجود آید خلط سودا در بدن افزایش پیدا کرده و سبب بروز عارضه پوستی – جسمی – اخلاقی- افسردگی- می شود.

رابطه پسوریازیس با انواع تغذیه:

درمان و کنترل پسوریازیس نیاز به تلاش زیادی دارد. اول از همه باید دور مواد غذایی به اصطلاح سمی که منشأ مشکل هستند خط قرمز بکشید. اگر این غذاها به تناوب مصرف شوند نه تنها پاسخ به درمان با تأخیر مواجه می گردد بلکه ضایعات پوستی بیشتر پراکنده می شوند.

پژوهش ها در مورد پوست نشان داده است كه رژیم غذایی می تواند نقش عمده ای در حفظ سلامت پوست بازی كند. مواد خاصی در غذا وجود دارد كه پوست را از تخریب اشعه خورشید محافظت می كند، تا جایی كه حتی بیماری پسوریازیس (نوعی بیماری پوستی) با افزایش دریافت اسیدهای چرب ضروری بهتر می شود. كمبود بعضی از مواد مغذی می تواند باعث خشكی پوست و اختلال در بهبود زخم ها شود. هم چنین عدم تحمل غذایی ممكن است منجر به پسوریازیس شود كه در این حالت، غذایی كه تغذیه مصرفی در رابطه با کنترل پسوریازیس به دو دسته تقسیم گردید:

  • غذاهای مضر
  • غذاهای مفید

البته نمی‌ توان انتظار داشت با اصلاح تغذیه، تمام مشکلات پوستی حل شود، اما انتخاب رژیم غذایی متناسب و متنوع از تشدید مشکلات بیماران پسوریازیس پیشگیری می‌ کند.

تغذیه مفید برای بیماران پوستی پسوریازیس:

داشتن یک رژیم متعادل با انواع و اقسام غذاها، بسیار مهم می باشد، چرا که این رژیم بر روی سلامتی بدن اثر مثبتی می گذارد. اگر به اندازه کافی از غذاهای سالم و مفید نخوریم و یا بیش از حد غذاهای ناسالم مصرف کنیم، هر دوی این ها باعث تشدید بیماری پوستی پسوریازیس می شوند.

مهم ترین عامل کنترل کننده ی سلامت انسان نحوه ی تغذیه ی اوست. به همین علت در پزشکی ایرانی به تغذیه اهمیت فراوانی داده شده و در هنگام بیماری تاکید بسیاری بر نوع غذا دارد. پزشکان ایرانی همیشه اولین توصیه به بیمار را در باب نحوه ی تغذیه بیان می کردند. از طرفی نیز تغذیه و رعایت تغذیه مسئله ای است که همه افراد جامعه به راحتی می توانند از آن پیروی کنند.

بنابراین شایسته است تا اصول مهم تغذیه بیماران پسوریازیس را از کتب مرجع پزشکی ایرانی استخراج کرده و در دسترس مردم قرار دهیم تا بتوانیم سبک زندگی سالم را ترویج داده و از افزایش روز به روز شیوع بیماری ها پیشگیری کنیم. در ادامه به بعضی از گروه های غذایی مفید در درمان بیماری پوستی پسوریازیس اشاره میکنیم:

۱) مکمل‌ها:

نتایج برخی مطالعات حاکی از وجود ارتباطی میان کمبود بعضی ویتامین ها و تشدید یا بروز بیماری پوستی پسوریازیس وجود دارد. در ادامه به ارتباط برخی از ویتامین ها و چگونگی ارتباط آنها با بیماری پوستی پسوریازیس می پردازیم:

  • ویتامین (A)

ویتامین A یا رتینول یکی از ویتامین‌های بسیار مفید برای حفظ سلامت پوست است. سال‌ها است که رتینوئیدهای مصنوعی به‌عنوان درمان آکنه شدید و بیماری پسوریازیس یا داءالصدف مورد استفاده قرار می‌گیرند.

  • ویتامین نیاسین (B3)

نیاسین از خانواده ویتامین B است و به حفظ رطوبت و جوانی پوست كمك می كند، این ویتامین با خاصیت ضد التهابی موجب بهبود تحریكات پوستی در مبتلایان به پسوریازیس می‌شود. كاهش ویتامین B منجر به ایجاد درماتیت، خارش و واكنش‌ های پوستی می‌ شود بنابراین باید در رژیم غذایی افرادی كه دچار التهابات پوستی و پسوریازیس هستند از منابع حاوی این ویتامین استفاده کنند.

  • ویتامین (d)

این ویتامین از رشد و تكثیر بیش از حد سلول‌ها در بدن جلوگیری می‌ كند و با توجه به اینكه در بیماری پسوریازیس سلول‌ های پوستی به طور غیر طبیعی تكثیر می‌شوند، كمبود ویتامین D نیز موجب تشدید علایم بیماری می‌ شود.امروزه، يك تركيبي صناعي ويتامين D به نام «كلسي پوترين» يا «كلسي پوتريول» وجود دارد كه فقط با نسخه قابل تهيه است. اين دارو براي بيماران مبتلا به پسوريازيس مفيد است و مي‏تواند همراه با ساير درمان‏ها بكار برده شود

  • ویتامین (c)

ویتامین C برای رشد و ترمیم بافت‌ ها در همهٔ قسمت‌ های بدن ضروری است. این ویتامین برای تشکیل کلاژن (که یک پروتئین مهم در تشکیل پوست، بافت ترمیم یافته، تاندون، رباط ها و عروق خونی است) لازم است. ویتامین C نیز در آب، محلول است و در میوه‌ ها و سبزیجات تازه وجود دارد. این ویتامین اثر مهم ضد اکسید کنندگی دارد و سبب تولید کلاژن می‌شود. اثر ضد التهابی این ویتامین تأثیر مفیدی در درمان بیماری هایی چون اگزما و پسوریازیس دارد. ویتامین C برای نوسازی سلول، ضد آلرژی و دافع سموم بدن است. می‌توان آن را در بسیاری از میوه‌ جات و سبزیجات پیدا کرد.

  • روی

دانشمندان و محققان علم تغذیه در بررسی های خود در طی بیش از ۲۰ سال به این نتیجه رسیده اند که روی در بسیاری از فعل و انفعالات شیمیایی بدن، شرکت داشته و برای حفظ سلامتی و طول عمر بدون امراض وجود آن لازم و ضروری است. به دنبال اختلال سیستم ایمنی در اثر کمبود روی، بیماری های اتوایمیون (خود ایمنی) مثل آرتریت روماتویید، لوپوس، پسوریازیس و . . . افزایش می یابد. کسانی که مبتلا به نورودرماتیت و پسوریازیس هستند، اغلب مبتلا به کمبود روی هستند.

۲) ریز مغذی ها:

ريز مغذي ها در پوست و بيماری های پوستی نقشي موثر داشته که حتماً بايد از طريق رژيم غذايی به بدن وارد شوند. اگر رژيم غذايی مناسبی وجود نداشته باشد و سطح اين مواد كم باشد، علائم كمبود آن شامل خشكی پوست، پوسته پوسته شدن پوست، قرمزی پوست، زخم شدن و ترشح درچين هاي بدن مانند زير بغل و كشاله ران، مختل شدن رشدموها، بروز ريزش مو و اختلال در ترميم زخم ظاهر می شود. در ادامه مطلب به برترین ریز مغذی موثر در درمان پسوریازیس اشاره می کنیم:

  • گردو:

گردو به لحاظ محتوای آنتيی اكسيدانی در راس مغزهای ديگر مثل بادام زمينی، انواع بادام درختی، پسته و ساير مغزها قرار مي گيرد. كه مصرف حدود هفت عدد مغز گردو در روز مي‌ تواند بسياری از مزايای سلامتی آن را بر روی بدن برجای بگذارد. مطالعات نشان مي دهد كه يك مشت گردو دو برابر بيشتر از هر مغز خشكبار ديگری حاوی آنتی اكسيدان است. از فواید مصرف گردو مقابله با بيماري های پوستی نظير اگزما و پسوريازيس می باشد.

۳) سبزیجات و میوه جات:

میوه جات و سبزیجات حاوی هزاران آنتی اکسیدان شگفت انگیز هستند که محافظ پوست بشمار می آیند. آنتی اکسیدان ها موادی هستند که از تشکیل رادیکال‌های آزاد در سلولها جلوگیری می‌کنند. آنتی اکسیدان‌ها نقش مهمی در پیشگیری و جلوگیری از تشدید بیماری پوستی پسوریازیس دارند. برخی از میوه جات و سبزیجات موثر در کنترل پسوریازیس عبارتند از:

  • هویج:

نتایج بررسی‌ های متعدد نشان می‌ دهد که مصرف مواد غذایی سرشار از بتاکاروتن می‌ تواند باعث کاهش علائم پسوریازیس شود. در بین این مواد غذایی می‌توان به هویج، اسفناج، کدو، سیب‌ زمینی شیرین، زردآلو، جعفری و هر ماده‌ غذایی رنگی حاوی پیش ساز ویتامین A اشاره کرد. این مولکول‌ های طبیعی خواص آنتی‌ اکسیدانی بالایی دارند و از بافت‌های بدن به‌ ویژه پوست مراقبت می‌کنند. بهتر است بدانید که یک عدد هویج می‌تواند نیاز دو تا سه روزه‌ بدن را به این ترکیبات مغذی تأمین کند. اما اگر از بیماری پسوریازیس رنج می‌ برید این میزان مصرف را افزایش دهید و به‌طور روزانه و مرتب از این مواد غذایی میل کنید. هویج سرشار از ویتامین A و C است که پوست را تغذیه می کند، مانع خشکی پوست و پسوریازیس و لکه پوستی می شود.

  • کاهو:

کاهو سرشار از مواد معدنی، ويتامين و فيبر است. استفاده از کمپرس تهيه شده با جوشانده چند برگ کاهو به مدت ۲۰ دقيقه، در برطرف کردن آکنه و پسوريازيس موثر است.

  • شاتوت:

مصرف متناوب «شاتوت»، «توت سیاه» و «تمشک» است که می‌تواند در کنترل و بهبود بیماری پسوریازیس کمک بسزایی بکند. که در این‌باره توصیه می‌ شود بیمار باید روزانه تقریبا ۱۰۰ تا ۱۵۰ گرم «شاتوت»، «توت سیاه» و «تمشک» را (ترجیحا ناشتا) میل کرده و تا ۳۰ دقیقه بعد از آن هیچ غذایی نخورد.

  • انگور:

ریزوراترول نوعی ترکیب شیمیایی در پوست گونه خاصی از انگور (muscadine grape) است که یک عامل پلی فنلی یافت‌ شده در ۷۰ گونه گیاهی رایج از جمله انگورها، کاج، اکالیپتوس، زنبق، شاه‌توت و بادام ‌زمینی می‌باشد. این ترکیب ابتدا در مطالعات سم شناسی مورد بررسی قرار گرفت. در موسسه تحقیقاتی سلامت (NIEHS) با بکارگیری نوع خاصی از رژیم غذایی حاوی عامل ریزوراترول توانایی بالقوه این ترکیب در سم زدایی از بدن انسان به اثبات رسید.

  • انار:

مصرف آب انار در از بین بردن رادیكال‌ های آزاد سمی در بدن موثر است. آب انار بیشترین ظرفیت آنتی اكسیدانی را برای مهار یا خنثی سازی رادیكال‌های آزاد، به میزان ۹۶ درصد دارا بوده و در درمان پسوریازیس توصیه می شود.

  • پیاز خام:

پیاز خام دارای ویتامینC فراوان و یتامین های A,B و املاح معدنی از قبیل گوگرد، آهن ، آهک ، فسفر، پتاسیم، سدیم ، ید، سیلیس ، کلسیم ، استات دوشو، سیترات ، اینولین، صمغ وموم است . از جمله اثر درمانی پیاز خام محافظ از سیستم ایمنی و ترمیم سوختگی – پسوریازیس ( داءالصدف ) – درمان برص (ویتیلیگو) – جلوگیری از ریزش مو – مسکن درد و التیام زخم – ضد قارچ و …..می باشد.

  • خربزه درختي:

پاپايين و کيمو پاپايين ، آنزيم های هضم کننده پروتئين يافت شده در خربزه درختي در کم کردن التهاب و بهبود ضایعات پوستی موثر هستند. پاپايين پروتئين غير فعال در پوست را تجزيه مي کند و به درمان پسوريازيس کمک می کند. به علاوه ويتامين های C و E و بتاکاروتن در درمان التهابات مفيد هستند و بنابراين برای درمان آسم، استئوآرتريت و آرتريت روماتوئيد و بسياري از بيماری هاي التهابی ديگر به کار می روند.

  • زرد چوبه:

مهم ترین خاصیت زردچوبه، خاصیت صفرا آوری آن است. از دیگر خواص آن اثرات ضد التهاب، ضد سموم بعضی مارها، ضد سموم کبدی، ضد باکتری، ضد سرطان، ضد نفخ و مقوی معده هستند. یکی از اثرات گزارش شده زردچوبه ضد بیماری پسوریازیس بودن زردچوبه و کمک کننده در درمان پسوریازیس و سایر بیماریهای التهابی پوست می باشد.

۴) نوشیدنی ها:

نوشیدنی ها تأثیر بسیار زیادی بر “پوست” صورت و بدن و ضایعات پسوریازیس دارند که برخی از آن ها در ترمیم ضایعات پوستی پسوریازیس بسیار دخیل هستند که در ادامه به معرفی برخی از نوشیدنی های مفید در این رابطه می پردازیم:

  • چای سبز:

این نوشیدنی گیاهی نوعی آرام بخش نیز محسوب می آید. با نوشیدن این چای سیستم عصبی بدن شما مقاوم تر شده، آرامش اعصاب و دوری از فشارهای عصبی را برای شما به ارمغان می آورد. از آنجایی که بسیاری از بیماری ها از جمله پسوریازیس ارتباط مستقیم با استرس و سیستم عصبی دارند، نوشیدن این چای را می توان به نوعی داروی تمام بیماری ها نام برد.

  • مصرف آب:

حداقل ۲ تا ۳ لیوان آب برای انجام فعالیت در بدن لازم می باشد. اما اگر شما ورزشکار و یا باردار یا شیرده هستید و یا در منطقه گرمسیر زندگی می کنید و حتی بیمار هستید، مطمئنا احتیاج به آب بیشتری دارید. افرادی که به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا هستند نیز به آب بیشتری نیاز دارند. پس سعی کنید آب بدن خود را تامین کنید تا بدن بتواند به درستی کارهای خود را انجام دهد و احساس خستگی و ضعف نکنید.

  • نوشیدنی عرق شاتره و کاسنی:

ترکیب عرق شاه تره و عرق کاسنی را به نسبت مساوی مخلوط و به جای آب میل کنید که اثری به نسبت بیشتر از عرق شاه تره به تنهایی دارد. بنا به گزارشاتی، به احتمال زیاد نوشیدنی عرق کاسنی و شاتره در بهبودی بیماری پوستی پسوریازیس بسیار موثر است.

۵) روغن های گیاهی:

اكثر روغن های گیاهی مایع مقدار بسیار كمی اسید چرب اشباع و به ندرت ایزومرهای ترانس دارند، در حالی كه روغن های جامد حاوی مقدار زیادی چربی اشباع و ایزومر ترانس هستند. مصرف برخی از روغن های گیاهی تاثیر چشمگیری در کنترل بیماری پوستی پسوریازیس دارند که در ادامه مطلب به آن ها اشاره می کنیم:

  • روغن شترمرغ:

می دانید که به طور معمول هیچ درمانی برای بیماریهای پوستی شناخته شده از قبیل اگزما و پسوریازیس وجود ندارد اما این بیماریها می توانند با مصرف روغن شتر مرغ بهتر مدیریت شوند و با توجه به سه عامل سن، وزن و نیاز بیمار اثر بخشی روغن جهت بازسازی پوست و نفوذ عمقی در بین لایه های پوست که هر کدام وظیفه ای خاص به شرح زیر به عهده دارند حدود ۷۵ روز زمان لازم است و باید با در نظر گرفتن ۳ عامل کلیدی فوق هر کسی دوز مصرف خود را مشخص کند.

  • روغن نارگیل:

روغن نارگیل ایجاد چین و چروک پوستی را که با بالا رفتن سن به طور طبیعی ایجاد می شود تاخیر می اندازد. روغن نارگیل همچنین در درمان بسیاری از مشکلات پوستی مثل پسوریازیس، آماس پوست، اگزما و سایر عفونت ها و بیماری های پوستی نیز زموثر است. درنتیجه، روغن نارگیل مهمترین ترکیب بسیاری از محصولات مربوط به مراقبت های پوستی مثل صابون ها، لوسیون ها، کرم ها و از این قبیل، درآمده است.

  • امگا ۳:

اسیدهای چرب امگا ۳ التهاب را کاهش می دهند و به پیشگیری از بیماری های التهابی مانند پسوریازیس کمک میکنند و خاصیت ضد آبی پوست را بهبود می‌ بخشند. مصرف ماهی برای بعضی از انواع خشکی پوست، پسوریازیس و التهاب‌ها مفید است.

  • روغن بنفشه:

روغن بنفشه در اکثر بیماری‌ های پوستی نظیر پسوریازیس بسیار مفید بوده و از آن می‌ توان برای جلوگیری از ریزش موی سر، شوره سر، خارش پوستی در بیماری های پوستی استفاده کرد.

  • روغن گل همیشه بهار:

این روغن با ويژگی ضد التهاب و ترميم كنندگي به کنترل و درمان ضایعات پوستی پسوریازیس کمک می کند.

  • روغن گل مغربی:

روغن گل پامچال مغربی که حاوی اسید لینولنیک گاما می باشد به کنترل پسوریازیس کمک می‌ کند. گفته می‌ شود این اسید چرب کمیاب به پوست مواد مغذی می‌ رساند و تصور می‌ شود عدم تعادل لیپیدهای پوست را برطرف کرده و به همین دلیل التهاب را کاهش می‌ دهد. روغن گل پامچال مغربی معمولاً به صورت خوراکی به عنوان مکمل مصرف می‌شود.

  • روغن بادام شیرین:

روغن بادام شیرین اغلب در درمان پسوریازیس استفاده می‌شود چون حاوی اسید اولئیک و اورسولیک است که تصور می‌ شود التهاب را کاهش داده و پوست را ترمیم می‌ کند.

ممنوعیت های غذایی:

هر ماده‌ی غذایی که مصرف می‌ کنید تأثیر خود را روی بدن به جا می‌ گذارد؛ بخصوص اگر دچار مشکل خاصی باشید که باید وسواس بیشتری در انتخاب غذا داشته باشید. درمان پسوریازیس نیاز به تلاش زیادی دارد. اول از همه باید دور مواد غذایی به اصطلاح سمی که منشأ مشکل هستند خط قرمز بکشید. در این موارد معمولاً گندم مدرن و مشتقاتش، ذرت، گوشت قرمز، پروتئین‌های شیر گاو، پرتقال، گوجه فرنگی و غیره می‌تواند عاملی برای بروز مشکل شود.

  • گوشت قرمز:

توصیه می‌کنیم که تا حد امکان مصرف گوشت‌های قرمز پرچرب را محدود کنید. به خاطر اینکه چربی‌ های موجود در این مواد غذایی باعث بروز التهاب در بدن بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود.

  • گندم و مشتقاتش:

گندم و فراورده‌های آن جزو غذا‌هایی محسوب می‌ شوند که به علت داشتن ماده‌ای به نام گلوتن باعث تورم روده و در ‌‌نهایت ایجاد سوءهاضمه و بد‌تر شدن بیماری پسوریازیس را در پی دارند. بنابراین توصیه می‌ شود بیماران از ذرت و برنج و مواد تهیه شده از این مواد، جو، گندم سیاه و گندم معمولی پرهیز کنند.

  • شیر گاو:

شیر گاو احتمالاً مهم‌ترین محرک غذایی برای پسوریازیس است، بنابراین ارزش آن را دارد که شیر را از برنامه غذایی خود حداقل به صورت موقت حذف کنید تا ببینید بهبودی حاصل می‌ شود یا نه. شیر گاو می‌تواند کاملاً اسیدی باشد و اغلب پر از هورمون‌ ها و مواد شیمیایی است که تأثیر منفی بر دستگاه ایمنی و عود پسوریازیس می‌گذراند. جایگزین‌ های بسیار زیادی برای شیر گاو وجود دارد مانند: شیر گوسفند، میش و بز همه جایگزین خوبی هستند.

  • عدس:

عدس (Lens culinaris) دارای مزاج سرد و خشک بوده به علت غلبه سودا (سردی و خشکی) در بیماری پسوریازیس بهتر است عدس خیلی کم و با مصلحات مصرف شود.

  • امگا ۶:

اسیدهای چرب امگا ۶ پیش ساز ایکوزانوئیدها در بدن می‌ باشند که واسطه های التهابی هستند و روند التهاب در بیماری‌ پسوریازیس را افزایش می‌ دهند.

  • قند و شکر:

از مصرف زیاد قند و شکر خودداری نمایید زیرا سبب بدتر شدن علائم پسوریازیس می شوند: عسل، ملاس، فروکتوز، استویا، شیرین کننده های مصنوعی، شکر سفید

  • موارد دیگر:

همچنین مصرف مواد غذایی مانند کاکائو، تخم مرغ، گوجه فرنگی، بادمجان و خرما موجب تشدید علایم بیماری در مبتلایان به پسوریازیس می شود.

کنترل پسوریازیس با کاهش وزن:

فراموش نکنید که کاهش وزن و کنترل آن تأثیر زیادی در بهبود بیماری پسوریازیس دارد. در نهایت اینکه افرادی بوده‌اند که با در پیش گرفتن تغذیه‌ی سالم و مصرف بیشتر غذاهای طبیعی و گیاهی بیماری خود را کنترل کرده اند. بهتر است صبور باشید و روند درمان را رها نکنید. بدون نظر پزشک مصرف هیچ دارویی را قطع نکنید. اگر با مصرف داروها بیماری عود کند و یا مشکلی پیش بیاید حتماً بلافاصله پزشک را در جریان قرار دهید.

تجربیات شخصی در زمینه تغذیه:

البته نبایستی تجربیات شخصی فرد مبتلا به پسوریازیس در رابطه با رژیم غذایی اش را نادیده گرفت. بهترین راه این است که اگر فرد متوجه شد که ضایعات پسوریازیس وی پس از خوردن یک ماده غذایی خاص بدتر می شوند، از آن ماده غدایی پرهیز نموده و نتیجه را ملاحظه نماید.

عوامل فروکش و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس

عوامل فروکش و تشدید بیماری پوستی پسوریازیس (Remission and exacerbation of psoriasis) آن دسته از عواملی هستند که در صورت حادث شدن رابطه مستقیمی با تشدید  یا فروکش بیماری پوستی پسوریازیس دارند. معمولا اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس در طول بیماری خود روزهایی خوب یعنی بدون ضایعات پوستی یا حداقل ضایعات پوستی کم (فروکش بیماری) و روزهای بد یعنی ضایعات پوستی زیاد (تشدید بیماری) را پشت سر میگذارند. از این رو باید گفت پسوريازيس يك اختلال پوستی همراه پوسته ريزی می باشد كه مشخصه آن دوره های مكرر فروكش و تشدید بيماری است.

عوامل تشدید پسوریازیس:

• عفونت
• واکنش به برخی از داروها
• آسیب به پوست
• استرس
• آب و هوا
• عوامل دیگر (هورمون ها ، سیگار ، مصرف زیاد الکل و …. )

Remission and exacerbation of psoriasis

عفونت:
مطالعات علمی نشان داده برخی از عفونتها منجر به تشدید پسوریازیس می شوند. معروف ترین و شایع ترین این عفونتها گلو درد چرکی است. حتی خیلی از مواقع بیماری پسوریازیس به دنبال یک عفونت چرکی استرپتوکوکی گلو آغاز می شود. یا پسوریازیس نواحی چین دار بدن مثل کشاله ران و زیر بغل با عفونت قارچی این نواحی تشدید می شود. عفونت هایی که باعث تشدید پسوریازیس می شوند عبارتند از :
عفونت کاندیدیایی
عفونت با ویروس ایدزعفونت پوستی بااستافیلوکوک(کورک،جوش…)
عفونت چرکی گلو با استرپتوکوک(شایع ترین عفونت چرکی گلوست)
عفونت ویروسی دستگاه تنفسی فوقانی
درمان عفونت های فوق خیلی مواقع باعث بهبودی پسوریازیس میشود.

واکنش به برخی داروها:
داروهای ضد مالاریا مانند کلروکین و هیدروسی کلروکین (البته این داروها علاوه بر مالاریا در درمان برخی بیماریهای روماتیسمی و برخی بیماریهای پوستی کاربرد دارد)
پروپرانولول و آتنولول: این دو داروی ضد فشار خون در برخی از بیماران باعث تشدید بیماری پسوریازیس می شوند.
کورتون خوراکی: این دارو خطرناک ترین دارو برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. به دنبال مصرف خوراکی این دارو ابتدا بیماری خوب می شود اما سپس به شدت تشدید می شود. وحتی خطر مرگ نیز وجود دارد.
ایندومتاسین: در برخی از بیماران باعث تشدید پسوریازیس میشود.
لیتیوم: یک داروی روانپزشکی است . در پنجاه درصد بیمارانی که این دارو را مصرف می کنند بیماری پسوریازیس تشدید می شود.

آسیب پوستی:

معمولا ده تا چهارده روز از یک آسیب پوستی مثل بریدن پوست، زخمی شدن یا سوختگی به هر دلیلی ضایعات پوستی پسوریازیس در محل آسیب ایجاد می شود. این چیزی است که اغلب بیماران مبتلا به پسوریازیس آن را تجربه کرده اند. به این پدیده فنومن کوبنر می گویند. از جمله موارد عامل فنومن کوبنر می توان به موارد زیر اشاره کرد:

کورک تزریقات و سوزن زدن به پوست
اگزما و درماتیت گزش حشره
تبخال شیو کردن و تراشیدن موها
ابتلا به گال تاتو کردن
ابتلا به ویتیلیگو آفتاب سوختگی
ابتلا به لیکن پلان بریدن و سوختن پوست
چسب روی پوست
واکسیناسیون

استرس:

مطالعات علمی به طور دقیق ارتباط استرس و تشدید بیماری پسوریازیس را نشان داده اند. از طرف دیگر وجود بیماری پسوریازیس به خودی خود برای فرد مبتلا ایجاد استرس می کند. وجود لکه های پوستی پسوریازیس فرد را در مواجهه با اطرافیان حتی همسر و فرزندان دچار استرس می کند. وقتی بیماری پسوریازیسکف دست و پا را درگیر می کند ، بیماری بسیار سخت و آزار دهنده می شود.

آب و هوا:

زمستان بدترین فصل برای بیماران مبتلا به پسوریازیس است. مطالعات مختلف نشان داده فصل سرما و زمستان منجر به تشدید و فصل گرما و آفتاب منجر به بهبودی پسوریازیس می شود. در زمستان رطوبت هوا کاهش می یابد و این منجر به تشدید خشکی پوست می شود. در این فصل باید از مرطوب کننده ها بیشتر استفاده کرد. و همچنین در داخل خانه از دستگاه بخور استفاده نمود.

آلودگی هوا:

پوست هدف اصلی ذرات آلوده در اتمسفر است که منجر به بروز تومورها و آلرژی می شود و آلودگی هوا تاثیرات منفی بر پوست دارد همچنین عاملی برای تشدید بیماری های روزاسه، پسوریازیس یا اگزما می باشد.

مانیکور کردن ناخن:

مانيكور كردن ناخن علاوه بر دادن ظاهر زيبا به ناخن به دليل ضرباتي كه به آن وارد مي‌ كند سلامت اين ناحيه را به خطر انداخته و ناخن را مستعد عفونتهاي قارچي و پسوریازیس می کند.

کاشت نگین:

اين روزها كاشت نگين روی صورت كه روي ابروها، زير چانه و حتي داخل چشم انجام مي‌ شود، در كنار استفاده از بيني واره و كاشت نگين روي لب و… در دختران جوان شايع شده است. چنانچه فرد به بيماري‌هاي پوستي چون پسوريازيس مبتلا باشند با ايجاد هر زخمي در بدن ۲ تا ۳ هفته بعد ضايعه جديد بيماري در آن محل بروز ميی كند، ‌از اين رو سيستم ايمني بدن در برابر اين وسايل(به عنوان جسم خارجي) واكنش دفاعي براي دفع جسم خارجي نشان مي‌دهد كه اين واكنش‌ها به صورت التهاب و ترشح محدود به آن ناحيه تظاهر ميی كند.

خالکوبی:

در افراد مبتلا به پسوریازیس و اگزما، خالکوبی ممکن است باعث شعله‌ور شدن این بیماری‌ های مزمن شود، سارکوئیدوز یک بیماری خود ایمنی است که با تورم و خارش همراه بوده و می‌تواند در یک یا چند دهه پس از عمل خالکوبی رخ دهد.

تاتو کردن:

بعضی اختلالات پوستی در مناطق تاتو دیده می شود، که می تواند برای اولین بار دیده شود و یا تشدید شود. مهمترین اتفاقی که پس از تاتو امکان رخ دادن دارد، بروز واکنش آلرژیک به یکی از موارد موجود در تاتو است. از جمله مهمترین عوارض تاتو می توان به بیماری لیکن پلان و تشدید بیماری پسوریازیس اشاره کرد.

جراحی زیبایی بوتاکس:

امروزه در کشورهای اروپایی از ترکیبات تزریقی متعددی جهت رفع چروک یا افزایش حجم اعضای بدن استفاده می شود که متاسفانه در جامعه ما اطلاعات محدودی در این باره وجود دارد. بوتاکس برای افرادی که دارای ام اس یا بیماری های عصبی – عضلانی یا بیماری پوستی مثل اگزما یا پسوریازیس هستند مناسب نیست.

لیزر موهای زائد:

لیزر نوری تك رنگ و تك طول موج است. در لیزر موهای زائد عمدتا نور لیزر در رنگدانه ملانینی كه در موها به وفور یافت می شود، جذب شده و سبب تخریب سلولهای سازنده مو میشود و به همین دلیل است كه هرقدر مو ضخیمتر و مشكی تر باشد ،ملانین بیشتری دارد که نور لیزر را بهتر جذب كرده و راحتتر از بین می رود. در عین حال چون ملانین در خود پوست هم وجود دارد هرچه مقدار آن كمتر باشد، یعنی بیمار سفیدتر باشد، انرژی كمتری در پوست جذب شده و احتمال سوختگی ناشی از لیزر مو كمتر می شود. وجود بعضی بیماریها مثل پسوریازیس، لیكن پلان، ویتلیگو (برص): در این بیماران احتمال پیدایش ضایعات در محل لیزر وجود دارد.

اختلال خواب:

افراد مبتلا به پسوریازیس شدیدتر، مشکل بی خوابی بیشتری نسبت به سایر افراد هم نوع خود را دارند .

لباس های پشمی و الیاف مصنوعی:

لباس های نخی کمتر باعث آزار پوست و تعریق می شود.از پوشیدن لباس های پشمی و با الیاف مصنوعی خودداری کنید.الیاف مصنوعی و پشم به بدن می چسبد و نمی گذارند بدن تنفس کند و گرما را در خودشان نگه می دارند و تعریق را زیاد می کنند.

تغییرات هورمونی:

در دوره های بلوغ و یایسگی.. بر اثر عوامل هورمونی.. بیماری پسوریازیس تشدید میگردد. همچنین در حاملگی و بعد از زایمان نیز بیماری تحت تاثیر قرار میگیرد.

دخانیات و الکل:

ترک سیگار به طور مشخصی به کاهش ضایعات پسوریازیس کمک می کند. مصرف بیش از اندازه مشروبات الکلی به طور مشخصی منجر به تشدید پسوریازیس می شود.

تغذیه:

بیماران پسوریازیس تا حد امکان مصرف گوشت‌ های قرمز پرچرب و غذاهای با طبع گرم و شیرین را محدود کنند. به خاطر اینکه چربی‌ های موجود در این مواد غذایی باعث بروز التهاب در بدن بیماران مبتلا به پسوریازیس می‌ شود.

اگر چه درمان قطعی و قاطع برای بیماری پسوریازیس وجود ندارد ، اما با درمان های فعلی و توجه به عوامل تشدید کننده می توانیم نسبت روزهای خوب را به روزهای بد افزایش دهیم. روزهای خوب روزهایی است که بیمار مبتلا دارای کمترین لکه های پوستی، کمترین خارش، و بالاترین خلق و خو است.

درمان بیماری پوستی پسوریازیس با لجن های طبی

لجن درمانی (Sludge treatment) با از بین بردن سلول های مرده، و جایگزین شدن پوست سالم در درمان بسياري از بيماري‌ هاي پوستي مفصلی، از جمله «پسوریازیس» و « ویتلیکو » و سایر موارد، بسيار مفيد است. اغلب بیماری های كلاژن پوستی و مفصلی كه منشاء سایكوسوماتیك (روحی – جسمی) دارند با لجن بعضی از دریاچه ها قابل درمان و کنترل هستند. بیماری پوستی پسوریازیس از جمله بیماری می باشد كه تاثیر درمانی لجن دریاچه بر روی آنها كاملا مشخص است، كه همه این كاربرد های درمانی به علت اثرات فیزیكی، خواص شیمیایی، فیزیكی شیمیایی و خواص بیولوژیکی لجن دریاچه است.

تاریخچه لجن درمانی:

یونانیان باستان کشف کردند، ارزش درمان برخی از گل ها از نظر مواد معدنی غیر قابل حل هستند. که به صورت حمام گلی از آن استفاده می کردند و در بریتانیا و آلمان تحت عنوان مزارع سلامتی نامگذاری شده است. فوایدی که از انواع زیاد و متفاوت گل به دست آمده گفته شده که سلامتی دهنده در ماده گیاهی فرسایش یافته و خاک که در طی سال ها در نقاط خاصی از آنها از نظر کمیت افزایش می یابد وضعیت هریک از آنها متفاوت است با توجه به مواد معدنی و گیاهی که در آن ناحیه یافت می شود یکی از مشهورترین گل ها (Neydharting mudspas) در اتریش و گل یا لجن دریاچه ارومیه (ایران) نشان داده شده که شامل آنتی بیوتیک های طبیعی، ویتامین ها در مقدار بالا به اندازه مواد معدنی و مواد نایاب و سایر مواد ساختاری است.

هیچ کس نمی داند گل درمانی چطور عمل می کند ولی بیشتر تئوری ها معتقدند که مواد مفید موجود در آن به پوست نفوذ می کند. در گل درمانی مواد مفید آن به سادگی به جریان و به گردش خون بدن وارد می شوند و علاوه بر تحریک فیبرهای عصبی کوچک در لایه های خارجی پوست به گونه ای عمل می گردد که کل سیستم عصبی بهره می برند.

درياچه اروميه:

بزرگترين درياچه داخلي و دايمي كشور است كه در شمال غرب فلات ايران بين دو استان آذربايجان شرقي و آذربايجان غربي از شمال به جنوب كشيده شده است. اين درياچه شورترين درياچه داخلي ايران و بعد از درياچه بحرالميت در فلسطين شورترين درياچه جهان است كه از نظر وسعت نيز بيستمين درياچه بزرگ جهان مي باشد.

آب و خصوصا لجن درياچه اروميه با داشتن املاح فراوان معدني به ويژه كلرور و سولفات (گوگرد) و تركيبات آهن و يد و مقدار مناسبي نمك و قدرت جذب حرارت زياد و مواد آلي متعدد و ميزان راديواكتيويته متناسب يكي از مرغوبترين لجنهاي طبي به شمار مي آيد كه منافع طبي و اثرات شفا بخشي فراواني دارد.

بر همين اساس از زمانهاي قديم درياچه اروميه مورد توجه بيماران امراض مختلف و اطبا بوده و پزشكان استفاده از آب درياچه مخصوصا از گل آن را به بعضي از بيماران توصيه مي نمايند. پس از جنگ حهاني دوم و تاسيس بيمارستان صليب سرخ شوروي در تهران، از طرف اين بيمارستان شعبه اي جهت معالجه امراض با گل درياچه اروميه تاسيس گرديد. انتقال لجن درياچه از طرف برخي كشورهاي خارجي جهت تهيه و ساخت كرمهاي آرايشي و نوعي پماد براي استفاده در درمان امراض جلدي در سالهاي گذشته رايج بوده است. هم اينك ساليانه هزاران تن از اغلب شهرهاي كشور براي بهبودي امراض مختلف از جمله بیماری پوستی پسوریس به آن رو مي آورند و از آب لجن و درياچه استفاده مي كنند.

همچنین آب كلروره درياچه اروميه در درمان بيماريهايي چون لنفاتيسم، التهاب مزمن، شكستگي هايي كه دير جوش مي خورند، بيماريهای روماتيسمي مفاصل، بيماريهای اعصاب و بيماريهای مختلف زنان شامل متريت ها، سالپنژيتهای مزمن و رحمی بسيار موثر است.

لجن درمانی و طب سنتی:

از سال های دور استفاده از لجن و نمک مورد توجه پزشکان سنتی قرار گرفته است. در طب سنتی و تاریخی ما هم از این خاصیت درمانی لجن و نمک در بهبود و درمان بیماریهای مردم بسیار یاد شده است. در ۲۲۰ کلینیک و مرکز تحقیقاتی لجن درمانی در خارج از کشور از خاصیت طبی لجن در درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می کنند. تا حدی که اکثر شرکتهای بیمه هم این درمان را پذیرفته و هزینه های درمانی آن را میپردازند. این نشان می دهد که مردم دنیا، ترجیح میدهند از طب و درمان گیاهی بجای استفاده از داروهای شیمیایی استفاده کنند تا عوارض کمتری متحمل شوند.

روش انجام لجن درمانی:

علاوه بر حمام لجن گرفتن، می توان از روش مالیدن لجن روی پوست هم استفاده درمانی نمود به تازگي نيز شركت هاي توليد كننده شامپوها و مواد زيبا كننده، محصولات جديدي براي استفاده از اين روش درماني عرضه كرده اند.

لجن‌هاي طبي، سرمايه فراموش شده ايرانيان:

لجن درمانی از سال های گذشته در دنیا مورد توجه بوده است، اما در سال‌ هاي اخير بصورت علمی مورد بحث و بررسي و تحقيق کارشناسان و محققان قرار گرفته و پروتکلهای درمانی مدرن تدوین گردیده است. با بررسي اجمالي ايران و کشورهاي جهان از لحاظ استفاده از نعمات خدادادي متوجه مي‌شويم، لجن‌ هاي طبي درماني که در دنياي پيشرفته و علمي کنوني بسيار مورد توجه قرار گرفته در کشور ما که يکي از قطب‌ها و منابع اصلي این نوع درمان می تواند باشد با بي‌ مهري فراوان روبه‌رو شده و از اين شیوه درمانی بهره لازم برده نمی شود.

مهار بیماری پوستی پسوریازیس با ماهی درمانی

ماهی درمانی (Fish Therapy) یک روش درمانی نسبتاً شایع برای رهایی از بیماری های پوستی از قبیل پسوریازیس است. در این روش بیمار قسمتی از بدن را که دچار بیماری شده در آب معدنی که حاوی نوعی ماهی خاص است فرو می برد، ماهی ها که به دنبال غذا هستند بخش بیمار و مرده ی پوست را می خورند. این نوع ماهی که به نام دکتر ماهی نیز مشهور است در زمان خوردن پوست بیمار و مرده، به پوست سالم هیچ صدمه ای وارد نمی کند. ماهی درمانی، با ماهی‌ های درمانگر به بیمار کمک می‌ کند تا در زمان مشخصی که به طور معمول ۳۰ روز است بر بیماری خود غلبه کند یا شدت بیماری پوستی پسوریازیس را کنترل کرده و آن را مهار کند.

کلینیک های ماهی درمانی:

این شیوه درمانی اگرچه هنوز آنطور که باید و شاید در جهان شناخته شده نیست اما امروزه در بسیاری از کشورهای آسیایی نظیر ژاپن، چین، تایلند، ترکیه و حتی بعضي کشورهای اروپایی مورد استفاده قرار می‌گیرد و کلینیک‌ های ویژه‌ای برای ماهی‌ های درمانگر تاسیس شده که مردم با مراجعه به این کلینیک‌ ها می‌توانند از ماهی‌ های درمانگر برای بهبود و تسکین دردها و بیماری‌ شان کمک بگیرند.

مرکز فیش ماهی سد چالیدره مشهد:

مرکز ماساژ ماهی سد چالیدره کار خود را از سال ۹۰ در ایران (مشهد) آغاز نموده و مورد توجه بسیاری از بیماران پسوریازیس قرارگرفته است.
شایان ذکر است این مرکز در مجموعه توریستی تفریحی سد چالیدره واقع در ییلاق طرقبه قرار دارد و با دو سالن مجزا برای آقایان و بانوان بصورت همزمان پذیرای مراجعین گرامی می باشد. مرکز ماساژ ماهی سد چالیدره به زودی مکان بزرگتر آن در کوهسر مشهد افتتاح خواهد شد.

درباره ماهی های درمانگر:

ماهی‌ های درمانگر گاراروفا در حقیقت ماهی‌ های کوچک ۳ تا ۴ سانتی‌متری هستند که رنگی طلایی و قهوه‌ای دارند. این ماهی‌های کوچک دندان ندارند اما می‌توانند به راحتی با دهان کوچک خود پوست‌های زائد و بافت‌های مرده سلولی پوست را از لایه رویی ‌پوست جدا کنند. این ماهی‌ها از سلول‌ها و بافت‌های مرده پوست تغذیه می‌کنند و به این ترتیب علاوه بر آنکه تغذیه می‌شوند به بیمار کمک می‌کنند تا بر بیماری خود غلبه کند. زیستگاه این ماهی‌ های کوچک در رودخانه‌ های ترکیه، سوریه، عراق و ایران است و امروزه علاوه بر این کشورها و بسیاری از کشورهای آسیایی نظیر ژاپن، کره، تایلند و چین بسیاری از کشورهای اروپایی مانند انگلیس نیز از این ماهی درمانگر استفاده می‌کنند به طوری که در کشور انگلیس بیش از ۲۸۰ مرکز ارائه خدمات درمانی و زیبایی ماهی درمانگر وجود دارد.

مهار پلاک های پسوریازیس به کمک ماهی درمانی:

از قابلیت‌ های ماهی‌ های درمانگر از بین بردن خشونت پوست و پلاک های ایجاد شده در سطح پوست بدن بیماران پسوریازیس است. این ماهی‌ ها بهترین روش را برای از بین بردن پلاک های پوست به ویژه در ناحیه پاشنه و کف پا دارند و به‌ راحتی می‌ توانند با مصرف سلول‌ های مرده یک لایه‌ برداری اساسی و مناسب از سطح پوست انجام دهند و به این ترتیب پوست مبتلا به پلاک های پسوریازیس را درمان کنند. امروزه در بسیاری از مراکز ارائه‌ دهنده خدمات ماهی درمانگر برای لایه‌برداری از سطح پوست و پدیکور از این شیوه درمانی استفاده می‌کند. شیوه‌ای که با استقبال بسیاری از مردم در سراسر جهان روبه‌رو شده است.

چگونگی ماهی درمانی:

امروزه بسیاری از درمانگران شیوه‌ های طبیعی از ماهی درمانگر «گاراروفا» برای از بین بردن و درمان بیماری پوستی پسوریازیس استفاده می‌ کنند. این شیوه که در بسیاری از مراکز درمانی مالزی، ژاپن، کره و تایلند مرسوم است در مدت زمان کوتاهی به یکی از شیوه‌های درمانی موفق برای درمان و بهبود بعضي بیماری‌ ها و عوارض پوستی در کشورهای آسیایی تبدیل شده است. در این شیوه فرد درون حوضچه‌ای قرار می‌ گیرد که در آن ماهی‌ های گاراروفا قرار دارند. به این ترتیب ماهی‌ها با جویدن بافت‌ها و پوست‌ های مرده سطح پوست در زمانی کمتر از ۲ ماه به بیمار کمک می‌ کنند تا بر این مشکل غلبه کند. در این روش بیمار نیازمند است تا روزی ۲۰ دقیقه درون این حوضچه قرار گیرد و بافت‌ های سلولی مرده پوستش را در اختیار ماهی‌ های درمانگر قرار دهد. قبل از استفاده از دکتر ماهى دستها و پاها باید عارى از هرگونه مواد آرایشى و بهداشتى ازقبیل کرم بهداشتى و… باشد.

آیا ماهی درمانی درد دارد؟

شاید برای بسیاری از مردم سخت باشد که لبه یک حوضچه بنشینند و پاهایشان را در اختیار گروهی از ماهی‌ ها قرار دهند تا آنها سلول‌ها و بافت‌ های مرده پوستشان را مصرف کنند. شاید برخی مردم این شیوه را ترسناک و شیوه‌ای توام با درد بدانند اما باید خیال آنها را آسوده کنیم که در شیوه درمانی ماهی‌ های درمانگر، بیمار به هیچ وجه دردی احساس نمی‌ کند. در این شیوه متناسب با نیاز بیمار و تشخیص پزشک، بیمار از یکی از حوضچه‌ های ماهی‌ های درمانگر در سایز کوچک، متوسط و بزرگ استفاده می‌کند. شاید پذیرش ماهی‌ های بزرگتر که اطراف بدن انسان حلقه میزنند کمی مشکل باشد و بیمار در روزهای اول احساس آرامش نکند اما به مرور به حضور ماهی‌ها عادت می‌کند. ضمن آنکه در این شیوه درمانی ماهی‌ ها اصلا علاقه‌ای به بافت‌ های سالم بدن ندارند و تنها سراغ سلول‌ های مرده می‌ روند. با جدا کردن این سلول‌ها از سطح پوست بدن بیمار تنها سوزشی اندک و بسیار خفیف در برخی نقاط ممکن است احساس کند.

نکات توجه:

بعضي مراکز نظارتی- بهداشتی در جهان بر این باورند که استفاده از ماهی‌ های درمانگر یا همان ماهی‌ های گاراروفا باید در شرایط ایمنی و بهداشتی خاصی صورت بگیرد. به این معنا که این ماهی‌ های درمانگر در صورتی که در شرایط نامناسب نگهداری شوند ممکن است خودشان عاملی برای انتقال تعدادي از بیماری‌ های پوستی یا بیماری‌های عفونی به مردم باشد چرا که این ماهی‌ ها با جویدن بافت‌ های مرده سلول‌های سطحی پوست اعضای بدن به درمان آنها کمک می‌ کنند و استفاده از این ماهی‌ ها برای افرادی که سیستم ایمنی ضعیفی دارند مناسب نیست و ممکن است مشکل‌ ساز باشد.

بنابراین افراد باید در انتخاب مراکزی که خدمات درمانی ماهی درمانگر را ارائه می‌دهند، بسیار دقت کنند تا بتوانند از ابتلا به بیماری‌ های عفونی پیشگیری کنند. در حقیقت بیماران باید به این نکته دقت کنند که آب حوضچه و ماهی‌ های درمانگر پس از ارائه خدمات به بیماران به ویژه بیماران مبتلا به بیماری‌ های عفونی خاص حتما عوض شود.

 

استحمام مناسب برای بیماران مبتلا به پسوریازیس

بیماری پوستی پسوریازیس (psoriasis) با افزایش زبری، خشکی و مرگ سلول‌ های پوستی همراه است که باعث می‌شود فلس‌ های زمختی روی پوست تشکیل شوند. هنگامی که شما پسوریازیس دارید، نحوه شستشویِ پوستتان بسیار مهمتر است. حمام رفتن هم نظیر بسیاری امور دیگر اصولی دارد كه اگر رعایت نشود فایده كه ندارد هیچ، سلامت پوست و موها را خدشه دار می كند. شما باید بدانید كه از چه نوع پاك كننده و شامپویی برای شست و شوی بدن و موهایتان استفاده می كنید. البته بهتر است قبل از آن از نوع پوست تان باخبر باشید. همچنین استحمام برای دفع سموم و مواد اضافی بدن مفید است و افرادی که در مناطق سردسیر زندگی می‌ کنند نیز استحمام برایشان بسیار اهمیت دارد چرا که مواد زائد بهتر دفع می‌ شود.

استحمام مناسب بیماران پسوریازیس:

یک دوش یا حمامِ روزانه کوتاه با آبِ ولرم (و نه آبِ گرم) مناسب است. به جایِ صابون از یک شامپو مناسب و درمانی تایید شده استفاده کنید. يک ليف نرم براي برداشتن عرق از سطح پوست كافي است. با استفاده از يك ليف نرم، آن بخش از سلول هاي سطحي پوست كه آمادگی جدا شدن از سطح پوست را دارند، برداشته مي شوند و مي ريزند. بنابراين لازم نيست شما با يك كيسه زبر و سفيدآب زبرتر و با فشار دست به جان طبقه سطحي پوست تان بيفتيد. اين كار سلامت پوست و نقش حفاظتي آن را به خطر مي اندازد.

کمتر حمام‌ بگیرید تا از خشکی‌ زیاد پوست‌ اجتناب‌ شود صابون‌ و آب‌ ممکن‌ است‌ باعث‌ شعله‌ ور شدن‌ بیماری‌ پسوریازیس شوند. به‌ هنگام‌ حمام‌ گرفتن‌، از مواد شوینده مناسب بیماری پوستی پسوریازیس و آب‌ ولرم‌ استفاده‌ کنید. نواحی‌ ملتهب‌ را صابون‌ نزنید.

آب گرم بله، آب داغ نه:

حمام کردن با آب گرم، حس بسیار خوبی به ما می دهد اما آب گرم گزینه مناسبی برای پوست بیماران مبتلا به پسوریازیس نمی باشد، زیرا چربی های طبیعی بدن را از روی پوست بر می دارد. شما باید مانع از دست دادن رطوبت گردید تا بتوانید پوست خود را مرطوب و نرم نگه دارید؛ بدین منظور، درجه حرارت آب را کم کنید و زیاد در حمام نمایید.

پس از حمام، پوست خود را با حوله ای بسیار نرم و لطیف و با حرکات ضربه ای و بسیار آرام، خشک نمایید. سپس پوست خود را مرطوب سازید. زمانی که پوست، خشک و پوسته پوسته می شود و به خارش می افتد، سریعا در صدد رفع آن خشکی و تسکین پوست خود باشید. این خشکی به عوامل زیادی مانند بیماری پوستی شما، نحوه تمیز کردن پوست، نوع آ ب و هوا و حتی لباس های شما بستگی دارد.

برطرف کردن خشکی پوست بعد از استحمام:

افرادی که به بیماری پوستی پسوریازیس مبتلا می باشند از خشکی‌ پوست‌ خود باید جلوگیری‌ کنند که‌ این‌ کار تعداد دفعات‌ عود بیماری‌ را کاهش‌ می‌ دهد. در بیماری پوستی پسوریازیس خشکی پوست با قرمزی و فلس های نقره ای و خشک که گاهی شبیه شوره سر است مشخص شده و در موارد شدید، پوست دارای ترک، خونریزی و تاول های پر از چرک می شود.در اینجا به منظور بهبود خشکی پوست، به بیان راهکارهایی سریع و آسان، می پردازیم:
۱- می‌ توانید بعد از حمام کردن، روغن زیتون یا روغن بادام روی پوستتان بمالید.
۲- لوسیون آلوئه ورا یا لوسیون کره کاکائو را بعد از حمام کردن و قبل از بیرون رفتن از منزل در هوای سرد به پوستتان بمالید.
۳- روزانه مقادیر زیادی آب بنوشید تا پوستتان دچار کم آبی نشود.
۴- در فصل زمستان، هوای داخل خانه خود را خیلی گرم نکنید، بلکه در حد معمولی نگه دارید، زیرا گرمای زیاد باعث خشکی پوست می‌ شود.
۵- در ماه‌های سرد سال از دستگاه بخور در داخل خانه‌تان استفاده کنید تا میزان رطوبت هوا را افزایش دهد و مانع خشکی پوست شود.

دوش یا وان کدام یک سالمتر است؟

اين ۲ عادت، تفاوت چنداني با هم ندارند. البته يک تفاوت مختصر وجود دارد که بايد به آن اشاره کنیم. به طور معمول وقتي دوش مي گيريد، آب روي سر و بدن تان جاري مي شود و پوست و موي تان را شستشو مي دهد و مي رود. اين آب، آبي است كه جريان دارد و از آب لوله كشي شهر است و طبيعتا پاكيزه. ولي وقتي وان را پر مي كنيد و در آن دراز مي كشيد، آب راكد است و امكان آلودگي آن وجود دارد و مقداري از چرك بدن وارد آب وان مي شود. از طرف ديگر، وقتي دوش مي گيريد آب كمتري استفاده مي شود تا بخواهيد براي حمام كردن تمام اعضاي خانواده وان را از آب پر و خالي كنيد. همچنين شستشوي كامل بدن و اعمال بهداشتي زير دوش راحت تر است.

شامپوهای ویژه پسوریازیس:

کلمه شامپو از یک لغت هندو به نام چامپانا (Champana) به معنای ماساژ دادن گرفته شده است. مهمترین عملکرد شامپو، تمیزکردن مو و پوست سر و برطرف نمودن چرک و آلودگی از روی سطح آن است. البته پاک کنندگی یک شامپو امروزه، ویژگی مشترک همه شامپوها به شمار می آید و رقابت شامپوها بر سر مساله زیبا نمودن موی سر همزمان با پاکیزگی سطح آن است.

اما منظور از شامپوهای ویژه بیماری پوستی پسوریازیس آن دسته از شامپوهایی درمانی بهداشتی می باشند که به طور تخصصی به درمان این بیماری مزمن پوستی کمک میکنند و در درمان و رفع علائم بیماری پوستی پسوریازیس رفع خارش، قرمزي، التهاب، پوسته ريزي پلاك هاي پوستي مشترک هستند. در انتها به تعدادی از شامپوهای تایید شده درمانی بهداشتی بیماری پوستی پسوریازیس می پردازیم:

-شامپو كل تار (Coal Tar)

-شامپو آنتی پسوریازیس سریتا (Cerita Anti Psoriosis Shampoo)

-شامپو سینوا (Sinova Sans-Psoria)

-شامپو سیکلوزینک اویدرم (Ciclozinc Anti Dandruff Shampoo)

-شامپو درمانی پسوریازیس سبیتار (EGO Sebitar)

-شامپو پسوریازیس دئو دراگ (DEO DRUG)

-شامپو درمانی کرتیول پسو دوکری (Ducray Kertyol P.S.O Shampoo)