قابلیت های تخم گشنیز در مقابله با بیماری پسوریازیس

مواد موجود در تخم گشنیز قابلیت خنثی سازی اثرات رادیکال‌ های آزاد را داشته و می‌ توانند در کاهش سطوح استرس اکسیداتیو، که خود موجب اگزما، پسوریازیس و روزاسه می‌ شود، نیز مفید باشد. تخم گشنیز یکی از مشهورترین گیاهان دارویی است و از مواد مغذی و مزایای بسیاری برای سلامتی برخوردار می‌باشد. این ماده، که یکی از سنتی‌ترین داروهای گیاهی است، موضوع این نوشتار از سایت درمانی پسوریازیس می‌ باشد. در ادامه، به ارزش غذایی و خواص آن خواهیم پرداخت.

تخم گشنیز چیست؟

تخم گشنیز در واقع میوه‌ گیاه گشنیز است و بر پایه‌ آن نوعی ادویه نیز وجود دارد. این دانه‌ های گرد و قهوه‌ای در سرتاسر جهان برای افزایش طعم و عطر غذا مورد استفاده قرار می‌ گیرند. به طور کلی، تخم گشنیز یکی از مواد پر استفاده در غذاهای آسیایی است و از آن در خورش، سوسیس، نان، شیرینی و حتی ترشی نیز استفاده می‌شود.

ارزش غذایی تخم گشنیز:

تخم گشنیز مواد مغذی بسیاری دارد، از جمله فیبر، آنتی اکسیدان، ویتامین B، ویتامین C، پتاسیم، روی، مس، منیزیم، منگنز، آهن و کلسیم. بوی این ماده بیشتر به سبب آنتی اکسیدان‌ها و روغن‌ فرار آن است که این خود شامل  لینولئیک اسید، اولئیک اسید، لینالول، آلفا پینن و ترپن می‌باشد.

تنظیم سیستم ایمنی:

برخلاف بسیاری از ادویه جات، تخم گشنیز حاوی مقدار زیادی ویتامین C است و می‌ تواند در تنظیم سیستم ایمنی و افزایش قدرت بدن در برابر عوامل بیماری‌زا مفید باشد.

کاهش وزن:

از این دانه‌ها می‌توان در انواع رژیم لاغری استفاده کرد، چرا که پر فیبر هستند و موجب سیری می‌شوند و علاوه بر این سرعت متابولیسم بدن را نیز افزایش می‌ دهند.

عوارض جانبی:

تخم گشنیز با وجود خواص متعددی که دارد، عاری از عوارض جانبی نیست. نخست آن که اگر به جعفری و هر گونه گیاهی از خانواده‌ی چتریان آلرژی دارید، ممکن است به گشنیز نیز آلرژی داشته باشید. دوم آن که مصرف افراطی این دانه‌ها ممکن است مشکلات کبدی، ناراحتی معده و یا افت فشار خون  را در پی داشته باشد، لذا سعی کنید به طور متعادل از آن مصرف کنید.

مراقبت از مو:

ترکیبات معدنی غنی موجود در این ماده می‌ توانند در افزایش قدرت و رشد مو مؤثر باشند.

لیزر PDL درمان انتخابی اختلال پوستی پسوریازیس پوست و ناخن

لیزر PDL یا Pulsed Dye Laser با طول موج های ۵۸۵ و ۵۹۵ نانومتر در درمان ضایعات قرمز رنگ پوست، مورد استفاده قرار می گیرد. PDL) Pulsed Dye Laser) عمدتاً به‌ عنوان وسیله‌ای جهت درمان ضایعات عروقی به‌ شمار می‌ رود. اما مطالعات مختلفی که در مراکز علمی گوناگون دنیا انجام شده است مواردی از کاربردهای این لیزر ایمن را در ضایعات غیرعروقی به نمایش گذاشته‌اند. پسوریازیس و آکنه از بیماری های نام اشنایی هستند که جزء عروقی واضحی دارند.

لیزر PDL یا Pulsed Dye Laser:

ارگان هدف (کروموفور) این لیزر، هموگلوبین های حاوی اکسیژن در داخل رگ های خونی (اکسی هموگلوبین) می باشد و اشعه لیزر PDL بعد از عبور از لایه های پوست توسط اکسی هموگلوبین جذب شده و با حرارت ایجاد شده، مویرگ های پوست تخریب می گردند. معمولا بعد از تخریب ضایعات، نواحی مورد هدف لیزر بصورت کبودی دیده میشوند و بعد از حدود ۲ تا ۴ هفته پوست به حالت طبیعی بر می گردد و بخشی از ضایعات قرمز و عروقی محو میشوند و بسته به میزان و وسعت ضایعه عروقی، تعداد جلسات مورد نیاز درمانی متفاوت خواهد بود.

کاربرد های درمانی:

خال های لکه شرابی (ماه گرفتگی)

مویرگ های گشاد روی پوست (تلانژکتازی)

استریاهای های قرمز رنگ

درمان آکنه التهابی و قرمزی جای جوش

آکنه روزاسه

ملاسما

پسوریازیس پوست و ناخن

خال های قرمز رنگ پوست

کلویید و اسکار هیپرتروفیک

اسکار عمل جراحی و سوختگی های قبلی

زگیل های پوستی

جوان سازی صورت

با توجه به اثر بخشی بسیار خوب این لیزر و عوارض بسیار کم ایجاد شده بعد از درمان، این لیزر انتخاب اول در درمان ضایعات عروقی سطحی پوست می باشد. به علت اینکه این لیزر نفوذ مناسبی به عمق پوست ندارد، از این لیزر نمی توان در درمان وریدهای واریسی عمقی استفاده نمود و انتخاب درمانی برای مشکلات عروقی عمقی، روشهای تخریبی دیگر مانند اسکلروتراپی و جراحی عروق می باشد.

روش استفاده:

برای انجام لیزر معمولا بیحسی موضعی کافی است و بلافاصله بعد از شلیک لیزر روی ضایعات عروقی، خونریزیهای سرسوزنی (پورپورا) بر روی محل لیزر شده ایجاد میشود که معمولا طی ۱ تا ۲ هفته بهبود پیدا می نمایند. گاهی بدنبال لیزر، کبودی در ناحیه لیزر شده ایجاد میگردد که معمولا این کبودی طی چند هفته از بین میرود.

بعد از انجام لیزر و تا زمان ترمیم پوست، از ایجاد ضربه و فشار روی محل درمان بایستی اجتناب نمود چون احتمال ایجاد لک های بعد از التهاب (PIH) بصورت کم رنگ یا پررنگ تر شدن پوست، در محل درمان بالاتر می رود که طی مدت چند ماه توسط داروهای لک بر از بین خواهد رفت. این عارضه در افراد تیره پوست شایعتر می باشد.

جهت درمان ضایعات عروقی بطور معمول نیاز به چندین جلسه درمان با فواصل یک جلسه در ماه می باشد.

لیزر PDL می تواند بدون ایجاد هیچگونه عارضه ای، در درمان جوانسازی پوست صورت مورد استفاده قرار گیرد. لیزر PDL با تحریک عروق پوست صورت و تحریک فیبروبلاست های لایه میانی پوست، موجب افزایش تولید کلاژن و ماده بافت همبندی پوست شده و طی مدت چند ماه باعث بهبود قوام پوست و جوانسازی میگردد.

استفاده طب عوام از ریشه سارساپاریلا برای رفع پسوریازیس جلدی

سارساپاریلا عضوی از خانواده گیاه لیلی (سوسن) است و برای تهیه چای، عصاره و مکمل ها از آن استفاده می شود که به درمان مشکلات تنفسی، درمان مشکلات پوستی مانند پسوریازیس، کاهش درد ناشی از التهاب، بهبود میل جنسی، کاهش سردرد، کمک به هضم، کاهش تب و مبارزه با عفونت ها کمک می کند. سابقا مصارف زیاد به عنوان تصفیه کننده خون داشته است. در طب عوام از ریشه انواع داروئی سالسپاری، جهت رفع بیماریهای جلدی مخصوصاً اگزما و داءالصدف، استفاده به عمل می آید.

ترکیبات شیمیائی:

ریشه سالسپاری دارای آمیدون، رزین، اسانسی به مقدار کم و سه گلو کوساپونین به نامهای پاریلین parilline، اسمیلاساپونین smilasaponine و سارساپونین sarsaponine است.

سارساپوژنین sarsapogenine (پاری ژنین parigenin)، نوعی ساپوژنین استروئیدی به فرمول C27H44O3 می باشد که از Smilax ornate Hooker توسط Power و Salway استخراج شده است.

قسمت مورد استفاده این گیاه:

قسمت مورد استفاده این گیاه و انواع دیگر داروئی که ذکر گردید. ریشه آنهاست که به صورت عاری از ریزوم و یا دارای ریزوم و حتی همراه با قسمتی از ساقه گیاه، در معرض استفاده های درمانی قرار می گیرد.

ریشه سالسپاری دارای سطح ناهموار، موجدار و و شیارهای طولی بسیار است. رنگ آن از خاکستری تا قرمز قهوه ای تیره تغییر می کند ولی معمولا به رنگ خاکستری قهوه ای یا خاکستری مایل به زرد می باشد . تقریبا فاقد بو ولی دارای طعم ملایم است. طعم آن ابتدا کمی شیرین است ولی تدریجا کمی تند و تلخ می شود.

مصرف موضعی:

برای درمان بیماری پوستی پسوریازیس جوشانده غلیظی از برگ، ریشه یا تخم گیاه تهیه کرده روزی چند مرتبه (هر هشت ساعت یک بار) بر محل بمالید.

مکانیسم اثر آزاتیوپرین (Azathioprine) بر روی بیماری پسوریازیس

آزاتیوپرین (Azathioprine) یا ازارام یک داروی تضعیف کننده اتو ایمن که باعث می شود گلبول های سفید بدن ضعیف شده و با توجه به اختلال در سیستم ایمنی بدن که گلبول های سفید عضوی از بدن را عنصر بیگانه شناخته، به او حمله نکند. بیماری های خود ایمنی که برایشان آزاتیوپرین (ازارام) تجویز می شوند عبارتن از: آلوپسی، پسوریازیس، لوپوس ارتیماتوس سیستمیک، پلی میوزیت، دفع سیستم ایمنی بدن به اندام های پیوندی، التهاب مزمن روده و … آزاتیوپرین یکی از دارو های کم خطری است که اخیرا تقدیر نامه دریافت کرده است.

مکانیسم اثر آزاتیوپرین:

آزاتیوپرین به عنوان آنتاگونیست متابولیسم پورین باعث مهار ساخت RNA , DNA و پروتئین ها، کاهش تعداد لنفوسیت های T و تضعیف فعالیت سیستم ایمنی (سلولی و هومورال) می شود. همچنین این دارو ممکن است در تقسیم میتوز دخالت نماید.

فارماکوکینتیک آزاتیوپرین:

این دارو از دستگاه گوارش به خوبی جذب می گردد. متابولیسم آن کبدی و در درجه دوم کلیوی است.

منع مصرف آزاتیوپرین:

در صورت حساسیت به آزاتیوپرین، و بارداری (فقط در درمان روماتیسم) نباید مصرف شود.

عوارض جانبی آزاتیوپرین:

عوارض احتمالی این دارو شامل کم اشتهایی، تهوع و استفراغ، تب و لرز، واکنشهای حساسیتی، ریزش مو، تضعیف مغز استخوان، کمبود گویچه های سفید، خستگی و ضعف غیر عادی ناشی از کمخونی مگالوبلاستیک و افزایش بروز عفونت می باشد.

تداخلات دارویی آزاتیوپرین:

مصرف همزمان با آلوپورینول به دلیل وقفه آنزیم گزانتین اکسیداز ممکن است سمیت آزتیوپرین را افزایش دهد. استفاده از داروهای کاهنده فعالیت مغز استخوان و پرتودرمانی و داروهای سایتوتوکسیک می تواند منجر به ایجاد عفونت گردد. مصرف همزمان این دارو با واکسن های ویروسی موجب کاهش پاسخ ایمنی و مصونیت ناقص می شود. این دارو باعث افزایش عوارض جانبی واکسن های ویروسی زنده نیز می شود. مصرف همزمان این دارو با وارفارین باعث کاهش فعالیت وارفارین می گردد.

هشدار ها آزاتیوپرین:

شمارش کامل سلولهای خونی در طی ماه اول هفته ایمنوگلوبولین ها یکبار و در ماه دوم و سوم دوبار در ماه و سپس هر ماه یک بار انجام شود. در صورت کاهش سریع یا مداوم گلبولهای سفید، مقدار دارو را فوراً باید کاهش داد.

در درمان جلوگیری از رد پیوند کلیه، احتمال بروز عفونت شدید و کشنده (۶۰-۳۰ برابر) افزایش می یابد. در صورت بروز، عفونت باید به سرعت درمان شود و کاهش مقدار مصرف آزاتیوپرین نیز در نظر گرفته شود.

کاهش فعالیت سیستم ایمنی با آزاتیوپرین احتمال بروز سرطان را افزایش می دهد. این دارو فقط باید توسط پزشک متخصص و مجرب تجویز شود.

این دارو دارای اثرات جهش زائی و سرطان زائی می باشد و مصرف آن به عنوان داروی کاهنده سیستم ایمنی در زنان باردار توصیه نمی شود.

توصیه های دارویی آزاتیوپرین

در صورت بیماری فعال ویروسی(آبله مرغان و هرپس)، اختلال کبدی، عفونت، پانکراتیت، نارسایی کلیوی و نقص شدید گزانتین اکسیداز، این دارو باید با احتیاط مصرف شود.

اکسیناسیون و تجویز این دارو فاصله زمانی ۱۲-۶ ماه باید رعایت شود.

استفاده از چای زنجبیل و زردچوبه در تغذیه بیماران پسوریازیس

وجود زردچوبه در این چای گیاهی اغلب برای درمان بیماری های پوستی، خاصیت آکنه و مشکلات التهابی مانند پسوریازیس و اگزما مورد استفاده قرار می گیرد. زنجبیل در این چای از ترکیباتی است که خواص ضد باکتری و آنتی اکسید دارد و محافظ پوست محسوب می شود و در عین حال مانع تحریک رشد بیش از حد سلول های جدید و نشانه های پیری مانند چین و چروک و لکه های صورت می شود.

چای زنجبیل و زردچوبه:

چای زنجبیل و زردچوبه همانطور که از اسمش مشخص است، با خیساندن ریشۀ زنجبیل و ادویۀ زردچوبه درست می ‌شود. زنجبیل و زردچوبه هر دو در حد وسیعی برای مصرف غذایی و دارویی استفاده می شوند. دسترسی به این دو گیاه آسان است و به وفور یافت می شوند. همچنین به علت محبوبیت جهانی به شدت مورد تحقیقات و بررسی های علمی قرار گرفته اند.

بیشتر خواص سلامتی به علت وجود آنتی اکسیدان های قوی موجود در این گیاهان است که از جملۀ آن ها می‌ توان به ترکیبات: سولفوریک، فیتوشیمی، کورکومین و گینگرول، منیزیم، پتاسیم، کلسیم، آهن، مس و روی اشاره کرد.

توانایی تنظیم قند خون در هر دو گیاه زنجبیل و زردچوبه به خوبی شناخته شده است، بنابراین ترکیب آنها برای کنترل علائم دیابت نیز موثر است.

چگونه چای زنجبیل و زردچوبه درست کنیم؟

چای زنجبیل و زردچوبه به راحتی در خانه تهیه می شود. شما به زنجبیل تازه، زردچوبه، لیمو، عسل و فلفل سیاه نیاز دارید. پیپرین، ماده فعال کننده فلفل به افزایش قابلیت زیستی زردچوبه کمک می کند، بنابراین اگر شما می خواهید اثر کامل کورکومین را دریافت کنید همیشه آن را همراه فلفل سیاه مصرف کنید. عسل و لیمو هر دو جهت شیرینی و طعم دهندگی در دستور تهیه این چای اضافه میشوند.

برای تهیه این چای به یک ریشه زنجبیل تازه رنده شده و پودر ریشه تازه زردچوبه نیاز دارید.

مواد اولیه:

یک فنجان آب تصفیه شده

یک قاشق چای خوری زنجبیل رنده شده

یک قاشق چای خوری پودر زردچوبه

یک قاشق چای خوری عسل

یک قاشق چای خوری فلفل سیاه

دستورالعمل:

مرحله ۱: آب را در یک قوری یا کتری استیل ضد زنگ بجوشانید.

مرحله ۲: اضافه کردن زنجبیل و زردچوبه و کم کردن شعله زیر آن برای دم کشیدن.

مرحله ۳: برای ۱۰ تا ۱۵ دقیقه زمان بدهید.

مرحله ۴: چای را در فنجان بریزید.

مرحله ۵: فلفل سیاه و عسل را اضافه کنید و از این چای لذت ببرید.

چه مقدار از چای زنجبیل و زردچوبه بنوشیم؟

این چای بسیار قوی است؛ بنابراین نوشیدن روزانه یک فنجان از این دمنوش برای لذت بردن از مزایای سلامتی که توضیح داده شد کافی است. مصرف بیشتر آن خطرناک نیست اما شما را بیشتر در معرض عوارض جانبی قرار می دهد.

عوارض جانبی چای زنجبیل و زردچوبه:

عوارض جانبی چای زنجبیل و زردچوبه عمدتا شامل تداخلات دارویی، عوارض بارداری و آلرژی فردی، به دلیل مصرف بیش از اندازه چای است که در این صورت مصرف آن توصیه نمی شود.

تداخلات دارویی:

اگر برای دیابت یا فشارخون بالا دارو مصرف می کنید، طبع تنظیم کننده قند خون و فشار خون پایین چای زنجبیل ممکن است قند خون یا فشار خون شما را تا میزان خطرناکی کاهش دهد، قبل از اضافه کردن این مورد به رژیم‌تان، با پزشک خود مشورت کنید. همچنین این چای دارای خواص ضد انعقادی است، بنابراین ممکن است با داروهای وارفارین یا داروهای کاهش دهنده خون تداخل دارویی داشته باشد.

شرایط پزشکی:

اگر شما سابقه ای از مسائل مربوط به کیسه صفرا یا سنگ کلیه دارید، این چای می تواند این بیماری را با افزایش سطح اسید اوریک خون تشدید کند.

واکنش های آلرژیک:

آلرژی به زنجبیل و زردچوبه وجود دارد و ممکن است باعث تحریک پوست، سردرد، حالت تهوع، سرگیجه، تورم زبان، لب ها یا گلو و سایر واکنش های آلرژیک شایع شود.

بارداری:

اکثر کارشناسان معتقدند که اثرات دارویی قوی می تواند برای تغذیه با شیر مادر و زنان باردار خطرناک باشد، بنابراین از مصرف این ترکیب گیاهی در دروان بارداری باید پرهیز شود.

ناراحتی های دستگاه گوارش:

هنگامی که چای زنجبیل زردچوبه در مقادیر بیش از حد مصرف می شود، می تواند باعث ناراحتی معده، شکم درد و نفخ شود.

یک فنجان در روز برای دریافت خواص این نوشیدنی کافی است.

ترمیم بافت های آسیب دیده بیماران پسوریازیس با گیاه آب بشقابی

گیاه آب قاشقی یا آب بشقابی با نام علمی (Centella asiatica) متعلق به خانواده گیاهانی همانند جعفری، کرفس و هویج است. این گیاه به بهبود شرایط پوست مانند پسوریازیس کمک می کند، تب را کاهش می دهد، گردش خون را کاهش می دهد، التهاب را کاهش می دهد، افسردگی و اضطراب را کاهش می دهد، و به مبارزه با رادیکال های آزاد که می توانند باعث زخم معده شود، می پردازد.

آب بشقابی:

آب بشقابی یک داروی سنتی است که امروزه بعد از حدود دو هزار سال همچنان در هندوستان بعنوان یک گیاه دارویی مهم شناخته می شود. این گیاه به طور سنتی در کشورهای غربی برای درمان مشکلات پوستی مزمن و جراحات کاربرد دارد.

کاربردهای درمانی:

قسمت مورد استفاده: کل گیاه با اثرات مهمی مانند آداپتوژن، ضد التهاب، تونیک، التیام دهنده زخم ها

آب بشقابی اثرات بالقوه زیادی دارد که مهمترین خواص آن بر محور توانایی این گیاه در ترمیم بافتها و ترمیم زخمهاست. این گیاه ترمیم زخم را تسریع کرده و خطر ایجاد اسکار (برآمدگی پوست در محل زخم بعد از بهبودی زخم) را کاهش می دهد.

استفاده از این گیاه در طب سنتی برای درمان جذام نشان از توانایی آن برای داده و این موضوع می تواند شاهدی بر تأثیر این گیاه بر ترمیم بافتهای آسیب دیده باشد. این گیاه را می توان به صورت لوسیون بر روی پوست برای درمان برخی مشکلات پوستی مثل سوختگیهای خفیف، پسوریازیس و زخمهای جزئی استفاده کرد.

طرز استفاده:

۲۰۰ گرم گیاه آب قاشقی را به مدت ۵ دقیقه در ۲۰۰ سی سی آب بجوشانید و سپس بگذارید سرد شود. بعد از صافی رد کنید و در شیشه تیره نگهداری کنید. این ترکیب به مدت ۱ هقته در یخچال قابل نگهداری است.

روزانه سه مرتبه بر روی ضایعات بمالید.

سایر کاربردها:

به نظر می رسد که آب بشقابی در صورت استفاده داخلی به تقویت سیاهرگها کمک کند و بدین صورت برای درمان زخم های پا، نارسایی های وریدی و رگ های واریسی قابل تجویز باشد.

عنوان یک درمان زمینه ای (از بین برنده عوامل ایجاد کننده بیماری) می تواند برای بسیاری از مشکلات بهداشتی درمانی مفید باشد. خصوصیات آداپتوژنیک آن نیز می تواند توانایی بدن برای مقابله و سازگاری با شرایط تنشهای فیزیکی و روانی را بالا ببرد.

چند راهکار برای درمان پسوریازیس پوست سر

اگر مبتلابه پسوریازیس پوست سر باشید، روی سرخود با ناحیه‌های قرمز، خارش و پوسته سفیدرنگ مواجه می‌شوید. این مشکلات ممکن است از رستنگاه مو فراتر روند و تمام پوست سر را فرابگیرند. علاوه بر این، ممکن است در موی خود و روی شانه‌های خود با پوسته‌های پوست مواجه شوید. به گزارش بنیاد ملی پسوریازیس (Nationa- Psoriasis Foundation)، پسوریازیس پوست سر بیش از نیمی از افراد مبتلابه پسوریازیس را تحت تاثیر قرار داده است.

احساس استرس ناشی از پسوریازیس:

علاوه بر این، مشاهده این پوسته‌های سفیدرنگ و جرم‌ها روی شانه‌ها و موی سر باعث احساس استرس هیجانی در فرد می‌شود. به‌مانند پسوریازیس، پسوریازیس پوست سر هیچ درمانی ندارد، اما افراد مبتلابه پسوریازیس پوست سر می‌توانند برای احساس و ظاهر بهتر خودکارهای زیادی را انجام دهند.

بر اساس نتایج یک تحقیق چاپ ‌شده در شماره دسامبر ۲۰۱۳ ژورنال British Journa- of Dermatology می‌توان گفت که استرس روان‌شناختی طوری بدن را تغیر می‌دهد که احتمال پوسته ناشی از پسوریازیس را افزایش می‌دهد. دکتر منتر می‌گوید: «مردم نمی‌توانند مدیریت استرس را نادیده بگیرند.» او مدیتیشن و مشاوره را به افراد مبتلابه پسوریازیس پوست سر توصیه می‌کند. مدیریت استرس یا استرس درمانی می‌تواند به مقابله بهتر با پوسته سر کمک کند.

ترکیب روش‌های درمانی مختلف بهترین تاثیر را روی پسوریازیس پوست سر دارد:

دکتر استیو داولوی، پوست‌شناس و استادیار دانشکده پزشکی دانشگاه دولتی Wayne می‌گوید: «همواره به یاد می‌آورم که بیمارهای من برای کنترل پسوریازیس موی سرخود مجبور بودند که درمان آن را ادامه دهند.» بر اساس یک تحقیق چاپ‌شده در شماره فوریه ژورنال Cochrane Database of Systematic Reviews ترکیب روش‌های درمانی مختلف بهترین تاثیر را روی پسوریازیس پوست سر دارد. در ادامه به چند درمانی اشاره می‌کنیم که می‌توانند در مدیریت پسوریازیس پوست سر به شما کمک کنند. تنها توصیه می‌شود که پیش از امتحان هر یک از این شیوه‌های درمانی با پزشک خود در مورد مناسب بودن آن برای خود مشورت کنید.

درمان‌های ضد خارش:

درمان‌های ضد خارش بهترین شیوه برای پسوریازیس های ملایم تا شدید هستند. دکتر آلان منتر، پوست‌شناس مرکز پزشکی دانشگاه Baylor می‌گوید: «خارش، خاراندن و تمیز کردن مو از بدترین چیزهایی هستند که فرد مبتلابه پسوریازیس با آن روبه‌رو است.» به عقیده بنیاد ملی پسوریازیس از روش‌های ضد خارش می‌توان به استفاده از شامپوهای حاوی منتول، بسته‌های یخ یا پارچه‌های سرد، کرم‌های استروئیدی غیر تجویزی، تکنیک‌های آرام‌سازی و داروهای تجویزی برای خارش‌های شدید اشاره کرد. باگذشت زمان، استفاده از این روش‌های ضد خارش و دیگر روش‌ها می‌توانند باعث کاهش خارش شوند.

روش درمانی نوردرمانی با اشعه فرابنفش  برای پسوریازیس پوست سر شدید مناسب نیست:

روش درمانی نوردرمانی با اشعه فرابنفش  برای پسوریازیس پوست سر شدید مناسب نیست و برای پسوریازیس پوست سر با شدت متوسط و ملایم مناسب است. دکتر داولوی می‌گوید: «فوتوتراپی یا نوردرمانی با کاهش التهاب باعث بهبود پسوریازیس می‌شود.» اما دکتر داولوی هشدار می‌دهد که کارایی استفاده از این روش برای پسوریازیس پوست سر در مقایسه با کارایی این روش برای پسوریازیس های دیگر نقاط بدن کمتر است. به عقیده بنیاد ملی پسوریازیس، موی سر مقداری یا تمام نورها را مسدود می‌کند. دکتر داولوی می‌گوید: «درمان‌های فوتوتراپی را می‌توان در مطب و با استفاده از شانه مخصوص برای رساندن نور به تمام نقاط پوست سرانجام داد.»

ویتامین D موضعی هم برای پسوریازیس پوست سر ملایم و هم پسوریازیس پوست سر شدید:

ویتامین D موضعی هم برای پسوریازیس پوست سر ملایم و هم پسوریازیس پوست سر شدید مناسب است. دکتر داولوی می‌گوید: «این داروها باعث آرام‌سازی واکنش‌های ایمنی می‌شوند و به سلول‌های پوستی می‌گویند که با سرعت منظمی رشد کنند.» ویتامین D موضعی با آرام‌سازی واکنش ایمنی از افزایش اضافی سلول‌های پوستی تولیدکننده پسوریازیس جلوگیری می‌کند. این شیوه درمانی را می‌توان به‌تنهایی یا به همراه استروئید موضعی استفاده کرد. دکتر داولوی می‌گوید: «ترکیب ویتامین D موضعی با آستروئید موضعی باعث کارایی بیشتر روش ویتامین D موضعی می‌شود.»

استروئیدهای موضعی هم برای پسوریازیس پوست سر ملایم و هم پسوریازیس پوست سر شدید:

استروئیدهای موضعی هم برای پسوریازیس پوست سر ملایم و هم پسوریازیس پوست سر شدید مناسب هستند. دکتر داولوی می‌گوید: «استروئیدهای موضعی با کاهش التهاب ایجادکننده تغییرات پوستی باعث تسکین پسوریازیس پوست سر می‌شوند.» این نوع از شیوه درمانی به شکل مایع و نه کرم است. وقتی‌که موی شما خیس است بخشی از پوست را مشخص کنید و مقداری از استروئید موضعی به آن بزنید.

سپس کنار این بخش از پوست یک بخش دیگر در نظر بگیرید و به آن استروئید موضعی بزنید و این کار را تا مادامی انجام دهید که تمام پوست شما درمان شده است. با توجه به علائم خود می‌توانید استروئیدهای موضعی را بخرید که از قدرت متفاوتی برخوردار هستند. به عقیده بنیاد ملی پسوریازیس، بعضی از افراد برای درمان‌های کوتاه‌مدت ممکن است به تزریق‌های استروئیدی نیاز داشته باشند.

اسید سالیستک برای پسوریازیس های ملایم موثر است:

به عقیده بنیاد ملی پسوریازیس، اسید سالیستک برای پسوریازیس های ملایم موثر است. اسید سالیستیک یکی از مواد اصلی شامپوهای ضد شوره غیر تجویزی است که به مدیریت افزایش غیرطبیعی سلول‌های پوست سر کمک می‌کند. دکتر داولوی می‌گوید که شامپوهای حاوی اسید سالیستیک در ترکیب با استروئیدهای موضعی می‌توانند موثر باشند. او توضیح می‌دهد: «اسید سالیستیک پوسته‌ها را حل می‌کند و از بین می‌برد و درنتیجه استروئید موضعی می‌تواند به‌جای جذب شدن در پوسته‌ها به پوست نفوذ کند.»

کول تار برای پسوریازیس های ملایم و شدید مناسب است:

کول تار برای پسوریازیس های ملایم و شدید مناسب است. دکتر داولوی می‌گوید: «ما دقیقا نمی‌دانیم که کول تار چگونه کار می‌کند، اما کول تار یکی از قدیمی‌ترین درمان‌های پسوریازیس است.» او ادامه می‌دهد: «در پسوریازیس ملایم، کول تار احتمالا تنها درمان ضروری برای کنترل کردن پسوریازیس است.»

اگر پسوریازیس موی سر شما شدیدتر است می‌توانید این شیوه درمانی را با دیگر شیوه‌های درمانی ترکیب کنید. با پزشک خود در مورد بهترین نحوه استفاده از محصولات کول تار صحبت کنید. شاید نیاز باشد که برای چند دقیقه، برای چند ساعت یا حتی یک شب شامپو روی موی سر شما باشد. دکتر منتر گاهی از اوقات به بیماران خود توصیه می‌کند که محصول را روی سرخود بگذارند و سر خود را با چیزی بپوشند و سپس از یک درمان گرمایی استفاده کنند تا باعث بهترین کارایی شامپو شوند.

استفاده از کلاه، روسری و درمان‌های مو در بیماران پسوریازیس:

برای انواع مختلف پسوریازیس پوست سر می‌ توان از کلاه، روسری و درمان ‌های مو استفاده کرد. به‌ طور کلی، در صورت ابتلا به پسوریازیس پوست سر می‌ توان از هر نوع کلاه یا روسری استفاده کرد، اما باید از کلاه‌های تنگ یا روسری ‌هایی که باعث ساییدگی و فشار پوست سر شما می ‌شوند خودداری کنید.

دکتر داولوی می ‌گوید: «استفاده از چنین کلاه‌ ها یا پوشش‌های سری می ‌تواند موجب بدتر شدن پسوریازیس پوست سر شود.» علاوه بر این، او توصیه می‌ کند که کلاه‌ها یا روسری‌های به رنگ سفید یا روشن استفاده کنید تا پوسته‌های سر شما مشخص نشوند. علاوه بر این، نگران این نباشید که آرایشگر شما متوجه پوسته‌های شما می‌شود. تنها پیش از اصلاح موی خود به آرایشگر خود بگوید که مبتلابه مشکل پسوریازیس پوست سر هستید که هیچ واگیری ندارد و وسایل شخصی خود را همیشه به همراه داشته باشید.

خواص روغن شی باتر برای درمان پسوریازیس و اگزما

شی باتر (Butyrospermum parkii) حاوی چندین ماده ضد التهابی مانند اسید سینامیک است که التهاب پوست را کاهش می دهد. مالیدن روغن شی باتر بر روی ضایعات پسوریازیس و اگزما بسیار مفید و کارآمد می باشد. شی باتر یا شیا باتر یک روغن جامد است که از آجیل درخت آفریقایی شیا کاریته به دست می آید و غنی از ویتامین های A و E و F و اسیدهای چرب ضروری شامل اسید اولئیک، اسید استئاریک و اسید لینولئیک بوده و مواد مغذی لازم برای تولید کلاژن در پوست را تولید می کند.

روغن شی باتر:

درخت شیا بومی سنگال و سودان می باشد و درختی مقدس در آفریقا محسوب می شود. هزاران سال است که مردم آفریقا از روغن شی باتر به دلیل خواص دارویی آن برای سلامتی و پوست و مو استفاده می کنند. روغن شی باتر اگر تصفیه شود به رنگ سفید خالص بوده و اگر تصفیه نشود به رنگ شیری دیده می شود.

ترکیبات شی باتر:

عصاره شی باتر، غنی از ترکیبات باارزشی است که شامل چربی های اشباع نشده غیرصابونی، اسیدهای چرب ضروری، فیتوسترول ها، ویتامین E و D، پروویتامین و النتوین می باشد. این ترکیبات اثرات اعجاب انگیزی بر روی پوست دارند.

مزایای شی باتر برای سلامتی پوست و مو :

مرطوب کننده پوست

درمان جوش صورت

کاهش چین و چروک پوست

جوانسازی پوست صورت

درمان اگزما و پسوریازیس

خواص شی باتر برای پوست و موپ

پوست خشک

استفاده از شی باتر:

استفاده از شی باتر بعد از حمام پوست صورت و بدن را هیدراته و نرم می کند. شی باتر یا کره شی، یک نرم کننده طبیعی ایده آل برای موهاست. این محصول از دانه درختی به نام Shea – karate به دست می آید. شی باتر، قرنهاست که برای رفع التهاب و خارش پوست سر و بدن در بیماران پسوریازیس استفاده می شود. شی باتر، به خوبی از طریق پوست سر جذب می شود بدون اینکه دریچه های پوستی را مسدود کند. به خاطر همین، برای موهای هایلایت شده و رنگ شده بسیار مفید است.

شی باتر یکی از شگفتی های طبیعت است که هزاران سال است که برای مراقبت از پوست بخصوص پوست نوزادان و شفای بیماریهای پوستی در بین مردم آفریقا استفاده می شود.