بیماران پسوریازیس با ریسک بالای ابتلا به زوال عقل مواجه هستند
بیماران پسوریازیس با ریسک بالای ابتلا به زوال عقل مواجه هستند

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس طبق یافته های تحقیقاتی، افراد مبتلا به بیماری خودایمنی پسوریازیس با ریسک بالای ابتلا به زوال عقل مواجه هستند.

به گزارش سایت درمانی پسوریازیس طبق یافته های تحقیقاتی، افراد مبتلا به بیماری خودایمنی پسوریازیس با ریسک بالای ابتلا به زوال عقل مواجه هستند. محققان دانشگاه آکسفورد دریافتند ۱۸ مورد از ۲۵ بیماری خودایمنی نظیر بیماری پوستی لوپوس، پسوریازیس یا ام اس ارتباط قابل توجهی با زوال عقل دارند.

پسوریازیس و ریسک ابتلا به زوال عقل:

به گفته دکتر مایکل گلداکر، سرپرست تیم تحقیق، این تحقیق فقط نشان می دهد که این شرایط با ریسک بالای زوال عقل مرتبط است.

مطالعه نشان داده است افراد مبتلا به ام اس در حدود دو برابر در معرض ریسک زوال عقل قرار دارند. پسوریازیس با ۲۹ درصد افزایش ریسک زوال عقل، لوپوس با ۴۶ درصد، آرتروز روماتوئید با ۱۳ درصد و بیماری روده ای کرون با ۱۰ درصد افزایش ریسک زوال عقل مرتبط است.

در این مطالعه، محققان اطلاعات بیش از ۱.۸ میلیون نفر را در انگلستان که بین سال های ۱۹۹۸ تا ۲۰۱۲ به خاطر بیماری خودایمنی در بیمارستان بستری شده بودند بررسی کردند.

به گفته گلداکر، «نحوه تاثیر بیماری های خودایمنی بر مغز مشخص نیست. اگرچه برخی عنوان می کنند که التهاب مزمن یا تاثیرات خودایمنی ممکن است در بروز آلزایمر نقش داشته باشند.»

زوال عقل:

دمانس (dementia)٬ یا زوال عقل، در پزشکی و روان‌پزشکی٬ اختلال مزمن و گاهی حاد فرایندهای روانی به علت بیماری عضوی مغز، که با تغییر شخصیت و موقعیت‌ناشناسی و اختلال در حافظه و داوری و اندیشه همراه است.

شایع‌ترین نوع دمانس٬ زوال عقل سالخوردگی یا آلزایمر است. از دیگر عوامل ایجاد دمانس می‌توان به سکته مغزی٬ دلیریوم ناشی از توکسیک شدن بدن در اثر مواد مخدر و روان‌گردان و بیماری‌های ناشایع ولی معروف مانند جنون گاوی اشاره نمود.

افراد مبتلا به به زوال عقل ممکن است دچار گیجی باشند، قادر به یادآوری مطلب نباشند یا مهارت هایی که داشته اند از جمله فعالیت های عادی روزمره را از دست بدهند.

درمان:

تشخیص زوال عقل باعث می شود که فرد و اعضای خانواده اش نسبت به این بیماری آگاهی پیدا کنند. بیماری زوال عقل عروقی یا آلزایمر قابل درمان نیستند. برخی دستورهای دارویی باعث کندی روند پیشرفت زوال عقل می شوند. پزشک می تواند در تصمیم گیری درباره مفید بودن دارو کمک کند. ممکن است روزی تحقیقات پزشکی درباره پیشگیری، تشخیص زودهنگام و درمان های مؤثر بیماری آلزایمر و سایر موارد زوال عقل کمک کننده باشد.

عوامل‌ افزایش‌دهنده‌ خطر:

سن‌ بالای‌ ۶۰ سال‌

بالا بودن‌ فشار خون‌ یا بیماری‌ آترواسكلروز (تصلب‌ شرایین‌)

بیماری های خودایمنی

پیشگیری‌:

در مورد بیماری‌های‌ زمینه‌ای‌ باید درمان‌ مناسب‌ انجام‌ شود.

خود را در برابر آسیب‌ به‌ سر محافظت‌ كنید. در اتوموبیل‌ كمربند ایمنی‌ را ببندید. به‌ هنگام‌ راندن‌ دوچرخه‌، موتورسیكلت‌، و ورزش‌های‌ پر برخورد از كلاه‌ ایمنی‌ استفاده‌ كنید.

برای‌ پیشگیری‌ از آترواسكلروز، سیگار نكشید، چربی‌ كمتر بخورید، مرتباً ورزش‌ كنید، و هر مقدار كه‌ می‌توانید استرس‌ خود را كم‌ كنید.

از پزشك‌ خود درباره‌ اقدامات‌ پیشگیرانه‌ راهنمایی‌ بخواهید.

عواقب‌ مورد انتظار:

این‌ بیماری‌ در حال‌ حاضر علاج‌ناپذیر است‌. مصرف‌ داروها ممكن‌ است‌ از بدتر شدن‌ بیماری‌ جلوگیری‌ كند، اما نمی‌تواند آن‌ مقدار از كارهای‌ مغز كه‌ از دست‌ رفته‌ است‌ را دوباره‌ برگرداند.

عوارض‌ احتمالی‌:

عفونت‌ها، یبوست‌، زمین‌ خوردن‌ و صدمات‌ دیگر، و تغذیه‌ نامناسب‌. این‌ عوارض‌ به‌ این‌ علت‌ ایجاد می‌شوند كه‌ فرد بیمار نمی‌تواند از خود مراقبت‌ كند.