در سال ۲۰۱۴ در مجلات مقاله ای مبنی بر استفاده از کرم کافئین موضعی جهت درمان پسوریازیس منتشر شد و این آزمایش بر روی دو گروه از بیماران انجام گرفت. بیماران گروهی که از کرم حاوی ۱۰درصد کافئین استفاده کرده بودند درمان شدند و حتی درمان آنها سریع تر پیش رفته بود. کافئین موجود در […]
در سال ۲۰۱۴ در مجلات مقاله ای مبنی بر استفاده از کرم کافئین موضعی جهت درمان پسوریازیس منتشر شد و این آزمایش بر روی دو گروه از بیماران انجام گرفت. بیماران گروهی که از کرم حاوی ۱۰درصد کافئین استفاده کرده بودند درمان شدند و حتی درمان آنها سریع تر پیش رفته بود. کافئین موجود در کرم های حاوی کافئین، علاوه بر ویژگی های ضد التهابی به دلیل داشتن خواص آنتی اکسیدانی نیز حائز اهمیت است. کافئین موجود در کرم های حاوی کافئین، عامل ترمیم خشکی و لایه لایه شدن پوست نیز می باشد.
درمان پسوریازیس:
پسوریازیس یک بیماری پوستی مزمن است که برجستگی های قرمز مایل به صورتی در سطح پوست ایجاد می کند. پزشکان از علت ابتلا به این بیماری مطمئن نیستند اما بر این باورند که ممکن است ارثی باشد و یا بدلیل استرس زیاد ایجاد شود. گزینه های درمانی که پیشنهاد می شود ورزش، کرم های موضعی و دارو هستند. همچنین تغییرات در رژیم غذایی نیز ممکن است به درمان اختلالات پوستی کمک کند.
اکثرا برای درمان پسوریازیس از کرم های موضعی استفاده می شود و در موارد شدیدتر داروهای خوراکی نیز تجویز می شوند. داروهای ضدالتهابی غیراستروئیدی می تواند برای کمک به کاهش التهاب این بیماری استفاده شود. بعلاوه تغییرات تغذیه ای نیز توصیه می شود که می تواند علائم این بیماری را کاهش دهد. بطور مثال افراد مبتلا به پسوریازیس باید از مصرف الکل اجتناب نمایند، غذاهای سرشار از قند و چربی نخورند.
افزایش سیستم ایمنی به وسیله کافئین:
محققان مطمئن نیستند تا چه حد مصرف کافئین در افزایش سیستم ایمنی بدن موثر است. اما طبق تحقیق صورت گرفته مصرف کافئین قسمت آنزیم های سیستم ایمنی بدن را تحت تاثیر قرار داده است. مصرف کافئین در افزایش فعالیت لیزوزیم و حفاظت از سیستم ایمنی نقش دارد. بعلاوه طبق نتایج آخرین تحقیقات صورت گرفته پسوریازیس یک اختلال خود ایمنی است.
کافئین ضدالتهاب است:
کافئین در برخی از داروها بسیار مصرف می شود زیرا سبب افزایش تاثیر آن می شود. اما مشخص نیست که آیا کافئین بعنوان یک ضدالتهاب عمل می کند یا خیر؟ طبق مطالعه صورت گرفته در رابطه با اثرات قهوه بر اشتها و انرژی و استفاده از نشانگرهای التهاب، دانشمندان دریافتند که کافئین به افزایش غلظت کورتیزول در بدن کمک می کند و کورتیزول سیستم ایمنی را سرکوب می کند که این امر منجر به کاهش پاسخ ضدالتهابی می شود.
کافئین جلوگیری از ابتلا به سرطان های پوستی:
مجله تخصصی «مطالعات سرطان» مقاله جدیدی منتشر کرده که نشان می دهد مصرف کافئین می تواند خطر ابتلا به یکی از انواع شایع سرطان های پوستی را کاهش دهد. در این آزمایش مشخص شدپ کافئین خطر ابتلا به شایع‌ترین نوع سرطان پوست موسوم به «کارسینوم سلول باسال» را کاهش می دهد. در ضمن استفاده موضعی از کافئین در پوست احتمال ابتلا به سرطان پوست را کاهش می دهد.
کافئین جلوگیری از ریزش مو:
نتایج اولیه تحقیقات پژوهشگران آلمانی نشان می‌دهد که مصرف موضعی کافئین می تواند با مهار عوامل اصلی ریزش مو، یعنی هورمون دی هیدروتستوسترون و آنزیم فسفو دی استراز از ریزش موها جلوگیری كند.
آثار دیگر کافئین:
کافئین به کمک خصوصیات تأثیر بر عروق (بر قطر رگ‌ها اثر می‌گذارد)، میگرن و سردردها را تسکین می‌دهد. کافئین می تواند به کمک برخی داروها هم بیاید زیرا می تواند آثار تسکین دهندگی آنها را افزایش دهد. در حال حاضر، امیدهای بسیاری در رابطه با کافئین و درمان بیماری پارکینسون به وجود آمده است. در واقع، این ماده می تواند بروز علائم این بیماری شدید را به تأخیر بیندازد یا از آنها پیشگیری کند. خصوصاً، اگر کافئین در کنار داروهای مرسوم این بیماری مورد استفاده قرار گیرد، به نظر می رسد که لرزش ها بهبود قابل توجهی می یابند. مطالعات دیگری نیز در جریان اند که رابطۀ بین کافئین و صرع را مورد بررسی قرار می دهند. ظاهراً یک آینده پربار در انتظار این ماده است.
