کاشت نگین (Piercing) شامل سوراخ کردن قسمتی از اعضای بدن است که برای استفاده جواهرات ایجاد می شود. اين روزها كاشت نگين روي صورت كه روي ابروها، زير چانه و حتي داخل چشم توسط دختران جوان شايع شده است. چنانچه فرد به بيماری پوستي چون پسوريازيس مبتلا باشد با ايجاد هر زخمي در بدن ۲ […]
کاشت نگین (Piercing) شامل سوراخ کردن قسمتی از اعضای بدن است که برای استفاده جواهرات ایجاد می شود. اين روزها كاشت نگين روي صورت كه روي ابروها، زير چانه و حتي داخل چشم توسط دختران جوان شايع شده است. چنانچه فرد به بيماری پوستي چون پسوريازيس مبتلا باشد با ايجاد هر زخمي در بدن ۲ تا ۳ هفته بعد ضايعه جديد بيماري در آن محل بروز مي كند، به ويژه آن كه تمايل خاص بیماری پسوریازیس از محل زخم ها و جراحات پوستي است.
تاریخچه:
این گونه که از شواهد مشخص می شود سوراخ کاری بدن (شامل سوراخ کاری گوش) در زمان قدیم (باستان) در سراسر اقوام دنیا انجام می شده است. بدن های مومیایی شده که دارای سوراخ کاری بودند کشف شده‌اند. قدیمی ترین مومیایی که تا کنون پیدا شده اوتسی مرد یخی است که در یخ رود شنالشتال در کوه‌های آلپ اوتسال در مرز میان اتریش و ایتالیا یافت شده‌است. سوراخ کاری بدن از قرن ۱۶ میلادی در هند رایج بوده است.
کاشت نگین چیست؟
چند سالی است که کاشت نگین در ناخن، دندان و حتی چشم در خارج از کشور سر زبان ها افتاده است! اما دیگر کاشت نگین در پوست را نشنیده بودیم که حالا می شنویم! نگین پوست در واقع یکی از انواع پیرسینگ محسوب می شود، البته از نوع یک طرفه! یعنی یک طرف آن به صورت قلاب زیر پوست کاشته می شود و نگین روی آن پیچ می شود درست مثل یک خال اما از جنس جواهر! همان طور که با فکر کردن راجع به این نگین ها اخم های تان درهم رفته و حس نا خوشایندی پیدا کردهاید باید بدانید که این شیوه از پیرسینگ عوارض متعددی هم می تواند به همراه داشته باشد.
روش انجام پرسینگ:
این نوع پیرسینگ از دو طریق قابل انجام است:
۱- با سوزن جراحی :
میکرودرمال پیرسینگ با سوزن مثل پیرسینگ های معمولی دیگر انجام می شود منتهی در این روش به جای اینکه سوزن پوست را دوطرفه سوراخ کند، باید با استفاده از آن یک فضای L مانند زیر پوست ایجاد کرد. این فضای خالی محل قرار گرفتن قلاب جواهر است بنابراین ابتدا پوست ضدعفونی، بی حس و سوراخ می شود سپس پایه فلزی L مانند با کمک پنس درون پوست جا داده می شود. بعد از آن هم جواهر موردنظر روی میله خارجی پایه پیچ می شود. این روش نسبت به درمال پانچ کمی سخت تر و دردناک تر است و به تجربه زیادی نیاز دارد. سوزن مخصوص این کار هم سایز های مختلفی دارد که بسته به محل پیرسینگ و نوع پوست باید از سایز مناسبی استفاده کرد.
۲- سوراخ کردن با دستگاه پانچ :
مکانیسم میکرودرمال پیرسینگ با دستگاه پانچ متفاوت است. در روش پیرسینگ با سوزن فرد متخصص لایه های پوست را از هم جدا می کند تا قلاب فلزی زیر پوست جا شود اما دستگاه پانچ به صورت اتوماتیک و با دقت بالا یک فضای L مانند درست کرده و بافت اضافی پوست را خارج می‌کند تا فلز به خوبی درون آن جا شود. این روش شایع تر است و از عمیق شدن سوراخ جلوگیری می کند. به طور کلی اگر سوراخ بیش از حد عمیق باشد ممکن است روی پوست حالت چین ایجاد شود و جواهر بعد از مدتی داخل پوست فرو برود که در این صورت باید با جراحی بیرون آورده شود. اگر هم سوراخ عمق کمی داشته باشد ممکن است بعد از مدتی پیرسینگ به بیرون بیفتد. علاوه براین تبحر و تخصص شخص موردنظر بسیار اهمیت دارد زیرا یک فرد کم‌تجربه ممکن است باعث کج ایستادن جواهر یا آسیب دائمی به اعصاب، رگ‌های خونی و بافت پوست شود.
عوارض پرسینگ:
نگين ها همه عوارض جسم خارجي را به همراه دارند از اين رو سيستم ايمني بدن در برابر اين وسايل (به عنوان جسم خارجی) واكنش دفاعی براي دفع جسم خارجی نشان ميدهد كه اين واكنش ها به صورت التهاب و ترشح محدود به آن ناحيه تظاهر ميكند.
در افراد با واكنش‌هاي شديد سيستم ايمني اين التهاب‌ها و يا به اصطلاح ضایعات به ساير نقاط بدن سرايت مي كند و هميشه خطر انتقال انواع عفونت‌ها اعم از هپاتيت و ايدز با ورود جسم خارجي به بدن وجود دارد.
اسكار يا جوشگاه ناشي از اين زخم از ديگر عوارض اين نگين هاست و برخي از پوست ها نسبت به زخم و جراحت واكنش غير عادی نشان مي دهند و محل زخم برجسته، ضخيم و كلفت و يا اصطلاحا كلوئيدی مي شوند كه گاهی با خارش اذيت كننده براي فرد همراه است.
